schoonmoeder alarm !!!!!!!!!!!! wat moet ik ermee , ik denk niet dat ik er iets van kan zegggen even een voorbeeld van gister . ik had gister morgen een verjaardag en besloot daar heen te rijden als mijn dochtertje moest slapen (15 mnd ) is 45 mij rijden dus ik dacht die slaapt in de auto wel . nou dat gebeurde niet ze heeft 10 min geslapen . maar al met al ging t goed en heeft daar lekker anderhalf uur met andere kindjes gespeeld . dus wij weer terug ri huis , ik denk miss slaapt ze nog even maar dat deed ze ook niet . mijn vriend zit bij een carnavals culub dus we moesten daar ook naar toe ik was om 15.30 daar . dat ging ook prima maar ik besloot om om half 5 naar huis te gaan zodat ik mijn dochter in bad kon doen en laten eten en optijd naar bed te brengen om 18.00 ipv 19.00 want ze moest er vanmorgen om 6.15 uit . nu komt t mn schoon moeder vond dat belachelijk want je kan een kind niet zo vrioeg in bed gooien "denk je nou echt dat die dan al slaapt" bah bah altijd da gemoei ik bepaal zelf wel wa ik doe en alhelemaal met mijn kind als ze zooo graag wil moeien moet ze lekker zelf een kind nemen en zo is er altijd iets , ineens vind ze t ook te vroeg in de ochtend als ze moet komen oppassen terwijl dit altijd zo is geweest, ik moest maar aan me baas vragen of ik nie later kon beginnen maar ze staat wel bijna een half uur eerder op de stoep voor ik weg moet , jah sorry maar da doe je toch echt zelf ..... ik ga stoppen nu anders word t wel erg lang ik moest t ff kwijt maar begin steeds meer een hekel te krijgen aan da mens
ik herken het!! ik vind mijn schoonmoeder heel aardig hoor maar soms bemoeit ze zich er ook idd mee! vooral in het begin dat sam nog niet doorsliep, dat moest ik hem maar leren enzo, maar hoe leer je een kind doorslapen?
Ajoh meid probeer de wijste te zijn. Ene oor in, andere oor eruit. Jij bent de moeder en bepaald nog altijd, lekker laten praten. En over dat oppassen misschien kun je eens aankaarten dat ze zelf eeuwig te vroeg is.
Vraag me af waar je zo spastisch over doet. Wat een kleine dingen zeg en zie er een goede intentie van je SM achter. Als jij vind dat je SM over de grens gaat moet je haar dit duidelijk maken want zolang je er niets van zegt zal je SM niet inzien dat ze ergens mee bemoeit wat niet aan haar is.
Moon28, ik denk vast niet dat dit het enige is dat is voorgevallen tussen TS en SM. Ik kan me juist heel goed voorstellen dat je op een gegeven helemaal gek wordt van haar en haar "goedbedoelde" adviezen. Over mijn SM kan ik ook een boek schrijven. Als ik hier 1 incident neer zou zetten zouden jullie je wellicht ook afvragen waar ik zo spastisch over zou doen. Maar er zit gewoon een heel verhaal achter.
Zal idd wel niet het enige zijn wat er speelt. Zou er wel gewoon wat van zeggen, want idd als zij niet weet wat ze fout doet, kan ze het ook niet verbeteren Ik zeg het tegenwoordig gewoon tegen mn sm. Ze probeerde vorige week constant zijn aandacht te hebben hem te roepen en tegen hem praten enz terwijl hij niet lekker was en gewoon lekker bij mij wilde zitten. Toen was ik het op een gegeven moment ook zat en heb ik gezet op een boze toon dat ze hem gewoon nu even met rust moest laten. Ze doet dan altijd heel beledigd maar dat kan me niet schelen. Als ze uit haar zelf niet snapt dat een kindje gewoon lekker rust wil als ie ziek is dan kan je het krijgen ook. Dus gewoon je mond open doen en het zeggen!
Hier ook z'n smoeder!! En idd een voorbeeldje doet waarschijnlijk geen recht aan het hele verhaal. Maar goed...de mijne liegt gewoon over van alles..
mijn sm bemoeit zich met de voeding van mijn kindje, heel irritant. ik geef bv en zij zegt iedere keer weer dat dat niet genoeg is na 4 maanden. op het cb hebben ze gezegd dat ik het tot 6 maanden lekker bij alleen bv moet houden ivm zijn ernstige eczeem. en zij blijft maar door zaniken over dat hij niet krijgt wat hij nodig heeft. ik ben er gelukkig heel zeker van dat ik er goed aan doe, maar ik ben het gezeik ook zo beu. ze zou me zo onzeker maken dat ik zou gaan bijvoeden terwijl dat juist nu slecht voor hem is
Pfff herken het wel maar dan van mn eigen moeder....als ik trots vertel dat de kleine man een nieuw woordje kan en het hem probeer te laten zeggen is het enige wat ze altijd zegt zeg eens omaaa omaaa, waarom zegt ie nog geen oma, die en die doet het wel die zegt al heel lang oma tegen haar (de kleinzoon van mn moeders vriendin) ik zeg ja ieder kind is ook verschillend he. Als ik de kleine een koekje/snoepje geef in het weekend want doordeweeks krijgt hij dat eigenlijk niet dan zegt ze alweer dat moet je hem niet geven, ja hallo dat bepaal ik lekker zelf. Quinten is ook erg van het klimmen momenteel, maar ik ken hem hij doet het heel voorzichtig en klimt er ook achterstevoren weer goed af dus ik sta niet meteen op. Tot grote ergernis van mn moeder die meteen loopt te gillen let op die kleine en dan boos kijkt als ik niet meteen opsta en zeg hij valt niet, het gaat goed. Ook zegt ze altijd (al voor ik een kleine had) en hij komt vaker hier dan bij je schoonouders hoor en de eerste keer moet hij hier logeren *zucht* soms bedoelt ze het wel goed, maar word er ooit moedeloos van. Dus ik kan TS wel snappen, het zijn vaak een hele boel beetjes die bij elkaar ooit teveel worden!
Als je het zo'n vervelend mens vind, waarom laat je haar dan überhaubt oppassen?? Vind dat altijd maar wat hoor...Lopen zeuren over SM, maar ondertussen wel gebruik maken van het gemak. Doe dat dan ook gewoon niet...Als ze werkelijk zo'n vervelend mens is, kan ik me niet eens voorstellen dat je haar op laat passen?
Heel herkenbaar.. hier ook een bemoeizuchtige sm.. voor een grootdeel laat ik dr maar gaan (heb ik wel moeten leren hoor).. soms gaat ze echt TE ver od blijft ze maar drammen.. Dan krijgt ze inmiddels de wind van voren.. meestal door HUB en als ik over de zeik ga (gebeurd niet vaak) door mij.. maar dan is t ook goed mis...Mijn schoonmoeder is een goed mens, en doet alles voor ons.. ik hoef maar te vragen en ze is er.. dus ik ben erg dankbaar, maar juist dat maakt took erg moeilijk.. je wilt niet ondankbaar overkomen, maar ook niet over je heen laten walsen.. dus wanneer geef je tegengas..moeilijk punt..
Dat doen wij dus ook.. of ik laat t gaan en schud het van me af..(is niet altijd makkelijk).. of ik zeg er wat van... Niets doen helpt niet!
wow ik heb er ook zo 1. Ik ga er niet meer heen. Telkens vraagt ze nu of ik boos ben aan mijn man, nee dat ben ik niet. Maar zo werkt het voor mij prima. Ik voel me niet bij voorbaat al geirriteerd omdat ik langs mn schoonloeder ga. Mn mannetje neemt Rosalie wel mee, mag ze mooi even een uurtje moederen (zonder dat ik het zie). Maar sterkte ermee. Irritaties in families zijn vervelend.
Ik heb mijn frustraties in een lange mail gezet, en dit uitgesproken met m'n schoonouders. Dat hielp echt goed om elkaar te begrijpen, en de bezoekjes zijn nu een stuk ontspannender. Ze zeiden ook tegen mij dat als er iets is, dat ik het dan best mag zeggen. Dus dat zal ik ook doen voortaan. Sindsdien is er geen geruzie meer met mijn vriend, en heb ik geen huilbuien meer (want: ontzwangeren) omdat hij me niet begrijpt De manier waarop je je frustraties duidelijk maakt aan je schoonouders is wel bepalend hier, en het is belangrijk dat je partner erbij is. Uiteindelijk hebben ze het beste voor met hun kleinkind, en zijn ze er (hopelijk) niet bewust op uit om jou te passeren. Als ze daar wel op uit zijn, dan komt dat wel naar voren tijdens zo'n gesprek, dan ziet je partner dat ook, en komen jouw frustraties niet meer over bij hem als een aanval op zijn ouders.
x4 Pff wat erg zeg dat sm wat zegt soms pffffff. Als je het er niet mee eens bent zeg het dan. En wel gebruik maken van de oppas en toch klagen beetje ondank baar komt het op mij over. Sm moeder ze zullen allemaal wel eens een andere mening hebben dan wij. Maar de intentie kan goed zijn. Dus adem in adem uit en accepteer dat sm wel eens zo kan doen anders geen gebruik maken van haar oppas tijd.