Nee! Als hij denkt dat hij het bij een ander leuker, beter, mooier of wat dan ook kan krijgen zal ik hem geen strobreed in de weg liggen. Dan wil ik alleen nog een handtekening onder de officiële documenten. Ik verwacht van hem ook niet dat hij het goedkeurt.
Hmm... ik ben blijkbaar de vreemde eend in de bijt! Ligt aan de definitie van ontrouw... een affaire (dus een langer lopend iets) is echt 100% exit. Gaat voor mij veel meer om het gevoel wat erbij komt. Als mijn partner verliefd zou worden op een ander, zou ik me verraden en aan de kant gezet voelen... 'Losse' (al dan niet dronken) seks of zoenen in the spur of the moment zou ik niet waarderen... (en er zouden best een paar stevige gesprekken volgen hoor) maar kan ik wel overheen stappen. Heb in een eerdere relatie ook 'open' afspraken gehad... misschien dat ik er daarom wat makkelijker in ben
Wel van andere vrouwen? (Geintje ) Inderdaad, je weet het nooit 100% zeker want mensen en relaties kunnen ook veranderen. Er zijn ook verschillende redenen waarom iemand vreemd kan gaan: een slechte relatie, gebrek aan zelfvertrouwen (lig ik nog goed in de markt?), tekort komen (veelvuldig afgewezen worden), seksverslaving, of dat een man zijn vrouw niet meer als seksueel wezen ziet nadat ze moeder is geworden. De reden die aan het vreemdgaan ten grondslag ligt kan ook nog bepalend zijn voor het al dan niet verder willen gaan met de relatie. In sommige gevallen kan therapie een uitkomst bieden.
Dat hangt voor mij van de situatie af. Is het een relatie met iemand anders of zijn er gevoelens dan absoluut nee! Maar een slippertje denk ik dat ik het ondanks mijn woede en gekwetste gevoelens nog wel zou proberen. Ik geef te veel om hem en ons huwelijk om het dan op te geven, en ik ben vrij vergevingsgezind. Maar of het dan nog stand zou houden, dat weet ik niet. Ik weet niet of ik het een plekje zou kunnen geven, en of het ooit nog weer wordt zoals het was. Maar ik zou het toch proberen. Maar eigenlijk ben ik er best wel van overtuigd dat hij dit niet zou doen. Hij is veel te eerlijk, hij verteld me werkelijk alles, en hij is ook heel oprecht. Ik vertrouw hem dus eigenlijk 100% (maar je weet nooit natuurlijk )
nee....Ik denk dat als je 't je man vergeeft hij er mee kan weg komen en 't waarschijnelijk niet erg vind om 't nog 'n keer te flikken! Dus nee, ook niet voor de kinderen of wat er dan mee komt te spelen, nee absoluut niet! meteen eruit! hoeveel pijn 't me dan ook zou doen dat zal slijten, om met 'n man samen te leven die z'n lul in iemand heeft gestopt en iedere dag nog samen ermee te zijn dat slijt niet...voor mij niet iig....
Mijn vriend heeft me al een keer bedonderd. We zijn al heel jong bij elkaar (ik = 15, hij = 16). Na 5 jaar relatie werd hij verliefd op een ander, 1 keer gezoend en mij dus verteld. Samen besloten de relatie te beeindigen. Ik ging als vrijgezel verder, hij kreeg een korte relatie met haar. Na 3 maanden wilde hij mij terug en ik vond het vleiend, maar toch niet gelijk toegehapt. Uiteindelijk zijn we weer bij elkaar. Dus nee, nu niet. 1 keer kan je overkomen, maar 2 keer? Dan heb je pech en ben ik weg!
Weet ik niet. Ik kan niet in de toekomst kijken. Gelukkig is het ook nog nooit gebeurd. Als ik er nu aan zou denken, dat het zou gebeuren, zou ik gek worden. Ik hou namelijk zo verschrikkelijk veel van hem, dat ik niet weet of ik wel zonder hem kan.....Ik denk dus dat ik zoiets op het moment beslis...
Nee. Mijn ervaring met ontrouw is: eens een boef, altijd een boef. P.S. Afgezien daarvan: als je echt om iemand geeft, kun je niet zo tegen die persoon liegen.
@Alexandra2008 hahahaha van een ander blijft hij wel af hoor Vaak is het zelfs zo dat hij zegt je moet blij zijn dat je zoveel aandacht van me krijgt,als ik je juist niet die aandacht zou geven zou er iets niet goed zijn...tja daar zit ook wat in natuurlijk Maar ik kat hem de laatste tijd nogal af...tja zwanger hormonen moe wil als ik op bed lig niks anders als slapen....en hij wil altijd knuffelen kroelen enz enz...normaal ik ook wel maar nu echt NIET!!
ik vroeg net aan mn man: liefje zou je mij ooit vergeven als ik vreemd zou gaan?! antwoord: NEE! en andersom: het ligt eraan wat er gebeurd is...
Nou ja... niet gelijk nee. Hangt er vanaf, wat al eerder is genoemd; een langdurige affaire met echt gevoelens is in mijn ogen iets anders dan een dronken slippertje. Beide niet goed te praten, maaar het bepaalt denk ik wel op welke voet we verder zouden gaan. Mijn man, mijn huwelijk en straks ons kindje... het betekent zo verrekte veel voor me, ik zou het niet eens kúnnen, alles opgeven. Ook al zou ik het willen, de stoere standvastige meid uithangen, ik zou het gewoonweg niet kunnen. Wat overigens niet wil zeggen dat ie vrij spel heeft, ik hecht ontzettend veel waarde aan trouw en vertrouwen. Beschaamd hij dat, dan hebben we toch echt wel een uitdaging.
NEE, ookal zou ik hem willen vergeven ik zou het niet eens kunnen! n vertrouwen is weg, mn gevoel is beschadigd en dat komt niet meer terug en zonder vertrouwen in een relatie is gewoon niet te doen! Ik vind het ook respectloos om dit iemand aan te doen
ik durf hier eigenlijk geen antwoord op te geven omdat ik niet in die situatie ben.. Mijn eerste instict zegt nope.. Hit the road Jack and never come back no more! Maarrrrrrrrrr als ik in die situatie zit moet je het mij nog eens vragen...