eliesja, thanks.... Heb zelf nog niet echt gereageerd op de rest eigenlijk..... maar ik heb het ook niet droog gehouden.....
moet hier wel even bijzeggen dat mijn vader hem de avond voor de bruiloft op belde om te vragen of hij het wel zeker wist. Marco heeft daarop gevraagd of mijn vader me misschien weer terug wou hebben, maar dat was ook niet goed. ( lekker zo`n familie hihi )
Dit raakte me heel erg!!! kan er niet tegen wanneer kindje levenloos ter wereld komen, dat raakt me altijd, vind dat echt heel erg!! Echt een hele mooie foto! en nog veel sterkte gewenst, zag dat het nog maar kort geleden is.
Deze foto raakt me enorm omdat ik mijn man bijna kwijt was aan een herseninfarct 2,5 jaar terug...we besloten al snel daarna tijdens het revalideren dat we nu kinderen wilden als het zou mogen want stel dat er weer eens wat gebeurde....2 maanden later was ik zwanger en daar was onze Quinten...mijn man is erg veranderd en wordt nooit meer de oude maar op deze foto zie ik gewoon mijn man zoals hij is, hij is zooo verliefd op onze zoon hij straalt en geniet intens van iedere dag samen met ons...Hij heeft erna nog een tia gehad en ik ben nog iedere dag bang hem echt te verliezen.
Dit vind ik ook een hele mooie foto! Gaat indirect ook over leven en dood, net als de meeste andere foto's hier.
Wat een prachtige en bijzondere foto's allemaal. Elk met hun eigen verhaal. Lang leve de emo-zwangerschapshomonen! *snik*
wat een ontroerend toppic wel echt heel mooi heb paar traantjes moeten laten dit vinden wij een mooie foto oudste zoon wat al iin kusje geeft aan zijn broertje
Ik blijf trots op deze foto.. Dat ondanks al het gezeik, de problemen en de tegenslagen toch de zon voor ons tweetjes blijft schijnen..
Wat een ontzettend speciaal topic dit zeg! Bekijk bijlage 128979 Mijn vader & mijn oma samen met mijn dochter. 3.5 week terug kreeg mijn oma -altijd kerngezond- ineens een heel zware hartaanval. Die avond halsoverkop die kant op gereden met de gedachte afscheid te nemen.. maar 3 weken daarna zit Oona gewoon weer lekker bij haar op schoot.. En alsof ze het aanvoelde.. heel rustig terwijl ze normaal geen sec stil zit.. De eerste week lag ze heel kritiek, ze weet zelf bijna niets meer van deze week. Maar terwijl ze aan de beademing lag tekende ze regelmatig een rondje in haar hand. Na een tijdje kwamen we erachter dat ze Oona bedoelde.. ze wilde weten hoe het met haar was! Dat was dus ook het moment dat we besefte dat er in het bolletje niets mis was... zo fijn!
Wat ben ik blij dat ik dit topic ben gestart... Zelden zo geraakt door een topic. Ontzettend bedankt allemaal; biedt wel heel veel perspectief op momenten dat ik het ff niet meer weet. Ik wil dan toch ook nog 1 foto delen... In de dierentuin op mijn zoons 1e verjaardag: de blik in mijn mans ogen (oog) zegt alles.
In verband met de privacy van onze pleegdochter kan ik geen foto plaatsen maar wil het toch even uit leggen, het gaat om 2 foto's. de eerste foto is van de eerste dag dat ze bij ons was, 1,5 jaar oud. Grote verdrietige ogen, geen lachje, je lees het verdriet, onzekerheid en elende op haar gezichtje wat ze heeft mee gemaakt in haar korte leventje. En de 2e foto is van een jaar later, hierop staat ze blij, grote stralende ogen en een grote lach die we nu dagelijks zien. Krijg elke keer weer tranen in mn ogen als ik die eerste foto zie. En vervolgens ook als ik de 2e foto zie omdat ik zo ontzettend blij met dr ben.
@ tanja: knap dat je zo goed kunt uitleggen hoe de foto's eruitzien - ik zie ze nl gewoon voor me! En kan me heel goed voorstellen dat het absoluut foto's zijn die in dit topic horen.
Dit is ook een bijzondere foto voor mij.. Nadat ik een 3 kwartier ben gehecht en even bij was gekomen,mocht ik even naar de couveuse afdeling.....en dit is hoe ik ons schatje aantrof....schrok heel erg,gelukkig mocht hij later op de avond van de zuurstof af,en heeft hij rond 23.30 even in onze armen gelegen,die foto heb ik eerder geplaatst. Zal het nooit vergeten wat er door me heen ging toen ik hem zo zag,was zo bang dat we hem zouden verliezen,wist toen nog niet helemaal wat er aan de hand met hem was. Ben kort na de bevalling buiten westen geraakt door een te lage bloeddruk,en te lage hb...daardoor heb ik veel maar voor de helft Bekijk bijlage 128994 mee gekregen...
ja is ook zo. die brand hebben ze gelukkig geen slachtoffers gehad. maar dat is natuurlijk ook wel eens anders.