Ik heb een paar foto's waarbij ik even moet slikken maar die staan niet op mijn laptop. Deze is in elk geval van de geboorte van mijn dochter. Ik werd zwanger toen ik 17 was en op een studentenflat woonde en heb een behoorlijk zware zwangerschap gehad. 2 weken voor ik van haar beviel ben ik verhuisd en heb er 1 dag kunnen wonen en toen heb ik 2 weken in het ziekenhuis gelegen. Toen mijn vliezen braken volgde er een zeer moeizame bevalling die uiteindelijk zo kritiek werd dat ze met een spoedkeizersnede werd gehaald. Na de bevalling ben ik 2 dagen out geweest maar op deze foto is ze net geboren en was ik nog bij. Alle ontlading staat op mijn gezicht. Ben er ook helemaal geel haha. View attachment 129128
Wat een geweldig topic *zucht* dit is ook al de 3e foto die ik plaats Dit ben ik samen met Quinten een week na de bevalling. Heb een bevalling van 35 uur met een spoedkeizersnee gehad en onder volledige narcose en bij onze eerste ontmoeting had ik nog niet echt moedergevoelens en alleen maar huilen Op deze foto een week erna dus liet ik me voor het eerst echt gaan en genoot ik enorm van onze jongen....
Wat een prachtige foto's en ontroerende verhalen staan er in dit topic. Ik heb gisteravond 28 pagina's doorgebladerd en heb bij veel foto's en verhalen een brok in mijn keel gekregen.. Heel mooi topic dit!
foto van vandaag. besef ineens hoe groot ze wordt. 13 februari 2007 was ze 1,5 cm en had ik me eerste echo. na een mk met 11 wk was dit goed nieuws maar bleef onzeker. toch liet ze weten door toen al te zwaaien dat het wel goed zou komen en ondertussen is ze alweer 3 en gaat ze dit jaar alweer naar school.
echo foto van ons engeltje is me ook erg dierbaar. heb nooit wat tastbaars gehad en de echos zijn het enige wat ik heb samen met wat buikfotos. kan er nog steeds niet bij dat het na een goede echo toch nog mis moest gaan door een stom virus.
Ik vind dit wel een van de meest ontroerende foto's. Mijn moeder was bij mijn bevalling. Bijna een jaar daarvoor is mijn vader overleden aan kanker. 3 maanden daarna konden we mijn moeder vertellen dat ik zwanger was en dit heeft haar door dat zware eerste jaar heen geholpen. En dag na de bevalling kreeg ik een prachtige foto. Ze had op het graf van mijn vader een prachtige bos rozen neergezet met op het kaartje: 'van je kleindochter Noor'. (dat is de meest emotionele foto die ik heb. Zo ontzettend ver van elkaar verwijderd, maar op dat moment zo dicht bij elkaar.)
Ik sluit me aan bij diegene die schreef dat ze al vanaf 2007 lid is, maar dit een van de meest bijzondere en mooie topics ooit vind. Overigens ben ik zeer ontroerd door de foto van de opa met zijn pas geboren kleinkinderen. Ik zie daar veel van mijn vader in terug. Zo breekbaar en ziek en zoveel vechtlust. Eigenlijk ontroeren alle foto's me, maar deze sprak me door onze eigen situatie extra aan.
Wow Daan krijg traantjes in mn ogen van je verhaal... Ik wil wel een foto plaatsen maar doe het niet omdat ik toch wat anoniemer wil blijven.
ik kom ook regelmatig kijken naar de nieuwe foto's erg mooi om te zien! en de verhalen te lezen! ik heb nog een foto, vorig jaar op vakantie gemaakt, david vroeg uit zichzelf aan lisa om een handje en zo liepen ze een heel stuk, o.a. als ik deze foto zie denk ik aan een geweldige vakantie!
Ik wil deze met jullie delen. Ons kleine schatje had waterpokken en voelde zich zo ziek. Papa was erg bezorgd. Je ziet hier zoveel liefde in...
Meiden wat is dit een prachtig topic, ik heb al menig traantje gelaten. Wat een emotie kan er van een foto en een kort verhaal afkomen zeg, pffft kippenvel. Hier een foto van mijn lief en ons zoontje vlak na de geboorte. Woorden zijn overbodig, als ik zijn blik zie weet ik precies wat hij hier voelde..
Deze deel ik ook met je mee. Hier ben ik bijna mijn vriend en mijn zoontje verloren Het scheelde echt maar een haartje. De man voor mijn vriend is wel helaas meegenomen. Die dag van vreugde was voor ons daarna meteen omgeslagen in verdriet. Later stond er een foto in de elsevier met daarop duidelijk mijn vriend en mijn zoontje op zijn schouders in beeld. Ikzelf liep net langs de koningin de straat door met de fanfare en achter mij gebeurde het ongeluk. En bijzondere is ben precies 2 jaar later op die dag uitgerekend!! Yeey ik blijf tranen in mijn ogen houden wat een bijzonder mooie topic!! Vind dit absoluut de mooiste topic eruit (ben zelf ook al hier op dit topic van 2007). Eigenlijk kan ik over iedere foto wel iets bijzonders zeggen zo mooi gewoon en die verhalen
wat een prachtige foto's zijn er weer bijgekomen zeg, met ieder weer zijn eigen.. soms ook verdrietige.. verhaal..