Hallo Dames, Wat vinden jullie hiervan.. Je bent 25 en getrouwd, nog geen kinderen en je man komt te overlijden na een ongeval. Je leert iemand anders kennen naderhand en daar wil je kinderen mee, je gaat scheiden van de man wat is overleden en opnieuw trouwe met je nieuwe liefde? Ik vind dit persoonlijk echt niet kunnen, dat je iemand anders ontmoet en kinderen krijgt oke, je bent jong en ooit gaat je leven door, maar persoonlijk vind ik het dus niet kunnen als je gaat scheiden van degene wat is overleden. Hij was toch degene waar je je verdere leven mee had willen delen. Wat vinden jullie? xx
moet je dan scheiden?? dat heb ik nog nooit gehoord! (ik zeg niet dat het niet zo is hoor) maar dat zou wel heel raar zijn ja.
Ik zou het ook wel heel raar vinden dat je moet scheiden van iemand die is overleden...echt nog nooit van gehoord.
Moet je dan echt scheiden? Je bent dan toch weduwe of weduwnaar? Mijn schoonvader heeft zijn 1e vrouw op jonge leeftijd aan kanker verloren en is later hertrouwd met mijn schoonmoeder. Wist niet dat je dan eerst moest scheiden, zou het denk niet over mijn hart kunnen verkrijgen!
Dat wist ik ook niet. Tja, dubbel....Haar leven gaat natuurlijk weer door. Ze ontmoet een nieuwe man, heeft een kinderwens....Ik kan hier geen oordeel over geven. Ik zou het NIET kunnen....Wel verder gaan voor mijn kinderen, maar niet scheiden van mijn man...Dat lijkt me zo hard
Ik kan er op google niets over vinden en heb het werkelijk ook nog nooit gehoord. Tja ik kan niet mijn mening geven over iets wat een ander moet doen, als ze nog zo jong is en ze is toe aan een nieuwe relatie is dat haar keuze. Zelf zou ik het nooit kunnen maar dat is voor iedereen persoonlijk een keuze denk ik.
Als je voor de kerk bent getrouwd, moet je scheiden. Je mag tenslotte maar 1x voor de kerk trouwen als je man overlijdt heb je het recht om nog een keer voor de kerk te trouwen want het is tot de dood ons scheidt. Maar dan moet je eerst scheiden van je eerste man.
Laat ik het zo zeggen: als ik om een of andere reden kom te overlijden, mag mijn man heus wel met een ander trouwen.
Gaat dit toevallig over iemand die in de katholieke kerk getrouwd is geweest? Voor het burgerlijk huwelijk is dit voor zover ik weet niet zo hoor, als je weduwe bent, ben je daardoor gewoon 'alleenstaand' en kún je niet eens alsnog scheiden. Overigens is dit bij de katholieke kerk volgens mij ook niet zo hoor, maar daar zijn vrij vaak misverstanden/andere meningen over.
Als je man is overleden ben je weduwe, daarvoor hoef je niet te scheiden. Ik vind dat iedereen je de vrijheid en het geluk mag gunnen om weer met zijn leven verder te gaan. Zeker als je nog zo piepjong bent. Als je gaat leven voor een dood persoon, dan doe je dat voor een herinnering. Alsof je eigen leven geen waarde heeft, is dat dan eer aan doen aan degene waar je van hield? Ik zou echt niet willen dat als ik sterf, dat mijn man zijn leven stop zet. Ik hoop en wens hem dan alle toeters en bellen toe die zijn leven zullen laten bloeien, zolang hij nog leeft. Want hij kan het dan wel, dat moet je koesteren vind ik. Mijn moeder is opnieuw getrouwd nadat mijn vader is overleden. Ze is dolgelukkig met haar 2e man. Maar haar 1e liefde, mijn vader is heus niet van zijn plek. Het ene sluit het andere niet uit.
Ik zou gewoon gaan trouwen hoor! Degene waar je dan mee samen bent...is dan toch degene waar je de rest van je leven mee wilt doorbrengen. Heel erg dat je eerste man dan is overleden...maar het leven gaat dan toch verder. Dan kun je dus eigenlijk helemaal geen relatie aan gaan. Of niet aan kinderen beginnen, omdat je dat met je eerste man wilde.
Had er nog nooit van gehoord! Dacht ook dat het was, tot de dood ons scheidt... Maar ik zou t niet kunnen om dan echt opnieuw te trouwen, als t echt nodig is om dan eerst te scheiden als je man is overleden!
Ik geloof ... in liefde loslaten... Dus ja ik vind dat je gewoon weer gelukkig kan/ mag worden nadat je ofwel gescheiden of weduwe bent. En dus ook trouwen. Liefde is i.i.g. niet 'vasthouden' en rouwen tot de dood. Als ik dood ga, hoop ik ontzetten dat mijn vriend een lieve vrouw vindt... trouwen of samenwonen. Als hij maar gelukkig is.
Mijn lieve vriendin is 6 jaar geleden overleden, ze was toen 29. 2 jaar geleden is haar weduwnaar hertrouwd en met zijn nieuwe vrouw heeft hij intussen een kindje. Ik weet zeker dat mn vriendin het goed zou vinden, hij gaat door met zn leven en is weer gelukkig, zoals zij het gewild zou hebben.
ik vind het vreemd (wat andere al schrijven) . Maar als het een soort van 'rompslomp' is die moet gebeuren om weer gelukkig te worden en te trouwen en door te gaan met het leven: Tja, dan móét het maar. Ik denk dat mijn man dat dan ook zo gewild zou hebben. Je gevoel zal je toch nooit scheiden van je overleden partner denk ik. Dus het zou puur een papieren gebeuren zijn...
Waarom is dit raar? Mijn vriendin is hertrouwd nadat haar man overleed. Ze had daar ook een dochtertje bij van toen 1. Nu, een paar jaar later, is ze hertrouwd en heeft ze bij haar nieuwe man 2 kinderen. Moet je dan maar de rest van je leven alleen blijven?? Zij heeft niet eerst moeten scheiden om te kunnen hertrouwen. Ze is weduwnaar, dus dan hoef je niet te scheiden voor de wet. Ik weet niet hoe het zit als je voor de kerk trouwt, maar zij is voor de gemeente getrouwd en hoefde dus niet eerst te scheiden.
Toen mijn vader te overlijden kwam in 1999, was mijn moeder nog maar 40.. Ze zat elke avond thuis, op de bank. Ging om 9 uur naar bed. Ze was niet meer gelukkig. Toen kwam msn en internetdating in. We hadden een contact advertentie geplaatst voor haar. Na een aantal maanden chatten met een man, heeft ze hem leren kennen. Nu zijn ze inmiddels 6 jaar getrouwd en dolgelukkig met elkaar. Ik vind dat je je leven opnieuw mag oppakken, jou overleden partner, wil jou echt niet ongelukkig zien als hij of zij naar beneden kijkt. Jij zou toch ook willen, dat jou partner weer van het leven kan genieten? In plaats van depressief en alleen op de bank zitten?