bij ons woont mijn moeder dus juist ver weg hahha dus andersom hier. en ik denk dat ik t miss van me eigen moeder beter kan hebben
Leuk he schoonmoeder, hoewel, mijn eigen moeder kan er ook wat van hoor whihi! Nouja, voorbeeldje van beide dan! Schoonmoeder: Laatst waren we fietsend hun kant op gegaan. Ik had net een nieuwe fiets en nieuw kinderzitje voorop. Konden we eindelijk met Dinand gaan fietsen. HEt was niet koud buiten, en zeker achter het windscherm kwam geen zuchtje wind. Komen we daar aan, het eerst wat we te horen krijgen: Oeeeeeeh jongen, dat is koud he, zonder muts op op de fiets zitten. Die moeder van je snapt er ook helemaal niks van. (nee die moeder doet voor de lol handschoentjes aan en sjaal wat hoger zodat hij het echt niet koud kon krijgen, maar muts was die dag echt overbodig!) Hallo, heb je enig idee hoe lekker het weer is! Ja maar het is veel te koud voor hem op de fiets, straks wordt hij nog ziek. Ja en, wat dan? Dan zou hij ziek worden, is juist goed voor zijn weerstand! Hij is overigens niet ziek geworden daarna hoor! Nou oke nog 1 voorbeeldje dan: Dinand werd vorige week donderdag 1 jaar. Afgelopen zaterdag dit groots gevierd, tot de taart in beeld kwam. Iedereen zingen, Dinand leuk meeklappen in zijn handjes en toen de hoera nog moest komen, zat hij al met zijn armen in de lucht hihi. Nouja, ik het kaarsje maar uitgeblazen, kaarsje uit de taart gehaald en de taart op het blad van de kinderstoel gezet. Hoor ik mijn schoonmoeder zeggen: Je moet wel een vorkje pakken hoor, dan kan hij daar mee eten. NIKS daarvan, hij wordt maar 1 keer 1 jaar in zijn hele leven, en toevallig mag hij zichzelf he-le-maal ondersmeren als hij dat wil. Ja maar hij eet brood altijd met een vorkje! Ja klopt, en nu eet hij taart met zijn handen! Ben er verder niet op in gegaan, en weet je hoe meneer zijn taart gegeten heeft?!? Heel netjes met zijn vingertje de slagroom er vanaf gehaald, net zolang tot er geen slagroom weer was, en smeet toen zijn taart op de grond whaha. Oke, voorbeeldje eigen moeder: Mijn ouders hebben 6 kinderen. Die weten er dus alles vanaf, met name mijn moeder. En daar begint het probleem dus al. Toen ik Dinand brood begon te geven zei ze: Hoe ga je zijn brood geven? Nou gewoon klaarmaken en hem laten eten, hoezo! Neee dat moet je niet zo doen, je moet een schaaltje melk pakken voor hem, daar zijn brood in dopen, en het dan geven want dan slikken ze het makkelijker door. Oooooh jeee nee, zo ga ik dat dus niet doen he! Hoezo niet? Nou, ik wil het eerst zo proberen, als hij er half in stikt en het niet weg krijgt prima, maar ik ga niet bij voorbaat al een schaaltje melk erbij pakken. Meneer heeft 3 keer kokhalsend zijn brood weg moeten slikken, en sindsdien eet hij (zonder brood in zijn melk te dopen) 's middags 2 boterhammen. Zo ook als ik iets heb (heb al maanden last van mijn pols waarvoor ik nu een spalk heb. Toen we nog niet wisten wat het was kreeg ik altijd te horen: oooh ja maar dat heb ik ook gehad, en daar doe je niks aan. Vorigeweek heb ik uit frustratie dat eens tegen haar gezegd dat ze daar eens mee moet stoppen omdat ik de woede alweer op voelde borrelen. Want ik had slecht geslapen, en toen vertelde ze dat zei weleens 6 weken niet geslapen/slecht geslapen had. Ze doet het dus voor alsof mijn "klacht" daardoor minder erg is. Zo heeft ze het dus ook fout gehad met mijn pols, maar luisteren, ho maar! Ach ja, ik moet eigenlijk eerlijk zeggen dat ik er geeneens meer naar luister. Naar beide niet hoor whaha. Terwijl ik met beide echt een goede band heb gelukkig. Juist daardoor durf ik denk ik ook wel alles tegen ze te zeggen.
vind het wel apart dat er hier een paar mensen een hele grote mond hebben over het feit dat TS niet moet klagen omdat ze oma wel laat oppassen. Vind dit heeeeeeel vreemd! Er zijn hier ook moeders die hun kind naar de creche brengen en klagen, dat mag dus niet want ja dan moet je je kind er maar niet brengen. Is het zelfde idee. Dus iedereen heeft recht om iets niet fijn te vinden of het nou over de creche, oma of de buurvrouw gaat! Vind sommige echt heel kort door de bocht hoor maar ja dat merk ik hiet wel vaker! en dan nu ontopic: meid als jet vervelend vind moet je gewoon zeggen dat het jouw kindje is en jij de beslissingen maakt of je vriend/man. Als je liever niks zegt dan kan je altijd hier even vuur spugen hahah.
Hier ook genoeg voorbeelden hoor.. SM neemt altijd fruit mee als ze hier komt.. alsof ik geen fruit in huis heb en de kinderen nooit fruit eten..Ook is de tv TABOE.. dat is natuurlijk onwijs slecht voor je. De kleding is altijd te warm, of te koud of de kleuren passen niet bij elkaar. Er is altijd wel wat te klagen!. ZUCHT...Dit geklaag neem ik voor lief, maar wanneer het op de opvoeding aankomt geef ik wel tegengas. Heb haar al een paar keer gezegd dat zij OMA is en IK de MOEDER.. Adviezen zijn prima, maar als ik ze niet overneem dan moet ze zich daar ook bij neerleggen. Nu is mijn SM wel een geval apart hoor.. die heeft geen blok beton, maar een heel flatgebouw voor haar hoofd.. Die leeft eigenlijk in een andere wereld (en das niet naar bedoeld, dat is gewoon zo, dat vinden haar eigen kinderen ook). Mijn SV is heel anders.. echt een geweldige man.. (SM ook wel hoor, komt alleen heel beroerd r mond uit af en toe)..Zo is internet verderf en is iedereen die hyves heeft dom.. Toen zei ik: Oh wat fijn dat u uw eigen kinderen dom vind en uw zussen (die hebben wel hyves..).. Ja nou euh....veel meer kwam er niet meer uit..whahaha.. Ach ja.. ik doe t ermee, maar soms is het wel erg lastig.. Niet alleen voor mij hoor.. alle kinderen en aanhang hebben er moeite mee.. Onze oudste is nu zover dat hij zegt dat als oma komt oppassen dat hij niet meer thuis wil zijn. Dan gaat ie bewust naar een vriendje in de buurt spelen. Oma wil bijv dat hij een slab draagt tijdens het eten.. KOM OP ZEG.. t jochie is bijna 8!.. ik heb mijn schoonmoeder gezegd dat ik dat niet meer wil hebben en dat ik Jur toestemming heb gegeven om de slab te weigeren. (dan weet ze dat, want in principe moet hij gewoon luisteren naar oma als ze er is. ongeacht wat ze zegt, zij bepaald dan de regels). Nou ja.. kan ook wel 1000 voorbeelden noemen.. TUURlijk mag je je ongenoegen uiten.. En het is onzin om te zeggen.. "zoek dan maar een andere oppas" Zo makkelijk werkt dat niet. Als ik dat zou doen (ik zou niet weten waar ik die vandaan moest halen.. heb niet een blik staan) Dan zou dit ook weer weerstand van oma haar kant geven. Dit wil je ook niet in je familie. Het is lastig om dit om een vredige manier zomaar even op te lossen.. zeker als praten (zoals bij ons) gewoon niet lijkt te werken.. Tis veel éne oor in, andere weer uit... slikken wat te slikken valt.. en zo af en toe even van leer trekken!.. Hier werkt dit het beste en zo gaan we vrolijk door en blijven we allemaal gelukkig.
Oh ja.. tijdje geleden pastte oma ook op en toen zei ze iets idioots tegen Jurian (weet niet meer wat).. Toen riep Jur..K*toma.. TOen oma dit zei toen ik thuis kwam schrok ik nogal.. Jur is niet zo grof in de mond.. uiteraard heb ik hier met jur een stevig woordje over gesproken.. ik wil dit absoluut niet hebben.. wat er ook gebeurd DIT wordt niet gezegd.. Daarentegen heb ik wel tegen mijn SM gezegd dat zij hier ook lering uit kan trekken.. ze weet hoe jur is en dat hij dit niet zomaar even zegt...Mijn moeder s in 2009 overleden en jur zei laatst.. ik wilde dat andere oma nog leefde en deze dood was.. Dit deed me erg veel pijn .. Het jochie zit er echt mee.. Hub heeft nu een avondje praten gepland.. Wil niet dat dit uit de hand gaat lopen..
Ik ken het wel. Ik heb geen schoonmoeder maar een schoonLoeder zeg ik altijd maar. Ze heeft ook zo'n lekker standaard zinnentje: 'ik mag me er misschien niet mee bemoeien, maar' ... ze doet het dus lekker toch Toen mijn dochter een maandje of 2 á 3 was gaf ze regelmatig wat melk terug. Schoonloeder was van mening dat ik maar andere voeding moest kopen Want het kleinkindje van die en die spuugde ook wel eens en kreeg toen andere voeding omdat die andere voeding te zwaar op het maagje was...juist ja en als hun hun kleinkind in de plaatselijke vijver gooien, doe jij dat dan ook? Ze kan haar nog geen 5 seconden met rust laten en ze kan het al helemaal niet hebben als Roxeanne bij iemand anders op schoot zit...dan komt ze haar gewoon van je schoot af rukken En het laatste: 2 weken geleden vertelde we dat onze dochter grote zus gaat worden..de reactie was een gigantische anti-climax. Het is niet in deze woorden gezegt maar daar kwam het wel op neer: 'Nou leuk, moet dat nou echt...als het dan maar wel een jongen wordt' Mijn man begint zich ook steeds meer te irriteren aan zijn moeder....het is denk ik maar afwachten wanneer de bom gaat barsten (mijn man heeft Borderline)
hier ook wel opa's en oma's die het zogenaamd altijd beter weten. als we bij mn sm op visite zijn dan staat ze steeds elke keer snel en angstig op als zoonlief voorbij een tafel loopt... en dan MIJ aankijken waarom ik niks doe... mn sv idem (ze zijn gescheiden) we gingen keer op bezoek, kerstmarkt. en opa wilde achter kinderwagen lopen, prima geen probleem mee maar wel op de manier hoe hij het wilde. kinderwagen uit kofferbak gehaald, uitgeklapt, zoon erin en werd letterlijk aan de kant geduwd. schrok hier heel erg van en bleef stokstijf staan! niemand duwt mij zo aan de kant! dit flikte hij al heel wat keren en was het eindelijk eens een keer goed zat. ik bleef stil staan, heb m aangekeken met een mega serieuze blik en zei: 'als je met je kleinzoon wilt lopen, kan je het ook gewoon even vragen' waarop hij dus grapte: maar je weet dat ik met mn kleinkind wil lopen. waarop ik dus weer heb gezegt: ja maar het even beleeft vragen zou wel fijn zijn ipv mij aan de kant te duwen' hij nam het in eerste instantie niet echt serieus omdat dit de aller eerste keer was dat ik een weerwoord tegen hem had. ergens in de stad flikte hij het weer en weer bleef ik stil staan, verroerde geen vin. en zei hem weer dat hij het netjes kon vragen en het dan gewoon mag. ben geen oud stuk vuil dat in de weg staat tussen opa en kleinkind(nog steeds vroeg hij het niet normaal) savonds bij het eten(restaurant) flikte hij het weer. zoonlief ging huilen en ik pakte hem uit de wagen en opa kwam er meteen aanstormen en pakte hem uit mn handen zovan 'opa troost je wel' begon witheet te koken wat mn man dus zag en die sprong er gelijk tussen en nam de kleine over. ik kan op zulke momenten echt flink uit elkaar barsten als ik meerdere keren iets heb aangegeven en ik word alsnog genegeerd. paar weken erna bij schoonvader thuis kwamen we binnen en opa kwam er alweer aan rennen en wilde zoonlief uit mn handen rukken. dus ik hield mn zoon stevig vast en zei (met een denk iets TE harde toon) dat het nu genoeg was en hij mijn regels/wensen moet accepteren. hij heeft nog 15min staan grappen en doen dat hij zn kleinzoon wilde vasthouden en ik heb mn poot stijf gehouden en pas na 15 a 20min vroeg hij het normaal en toen mocht hij pas mn zoon vast houden en begroeten. wat kunnen sommige opa's en oma's toch ongelofelijk eigenwijs en koppig zijn!! maar het volhouden heeft geholpen want sinds dien vroeg hij het ook gewoon normaal. zo nu en dan moest ik nog wel even zeggen 'hoe vragen we dat?!' en dan wist hij het weer dus je moet ze wel even temmen sry voor lang verhaal
Roozjuh dat ken ik alleen dan van mn sm. Is pas gebeurt, waren op vakantie en mn vriend haalde de buggy uit de wagen en ik pakt mijn zoontje uit de auto en deed hem in de wagen. Ineens stond mn sm achter de buggy, ik dacht echt wtf doe je?! Dus toen mn zoontje vast zat heb ik de buggy gewoon overgepakt. Ze zei gelukkig niks, maar ik kan daar gewoon niet tegen. Ik loop het liefste zelf met mijn zoontje,komt ook dat het een gewoonte is denk ik, omdat een kinderwagen lekker loopt..hahah En ja ook ik heb een verleden met mn sm, dus er zit wel meer achter hier
Aaliyah: erg he! volgens mij denken ze dat ze het mogen omdat ze oma/opa zijn. weet niet waarom ze denken dat ze alles maar kunnen en mogen doen. mijn schoonmoeder is kraamverzorgende geweest, dus tijdens kraamtijd was het voor mij een hell als zij langs kwam. ze wist alles beter en mooier en AAHH!! het badderen deed ik wel goed MAAR zij wist wel en betere manier. luier verschonen deed ik ook wel goed MAAR zij wist een nog net iets betere manier. en troosten deed ik ook wel goed MAAR oma kon het beter. ik had die week geen schoonmoeder op bezoek, maar ik had 2kraamverzorgende! en vond 1 al vreselijk laat staan 2! (ik wilde geen kraamzorg, hou er niet van dat mensen zich met mij gaan bemoeien en het allemaal beter denken te weten in mijn eigen huis. helpen met baby ok, maar mn huishouden was voor de '2kraamverzorgende' niet zoals het volgens hun moest )
Maar je betaald voor de creche en ik denk dat de meeste oma's en opa's gratis oppassen. (ik hoor het wel als het niet zo is ) Dat vind ik wel een verschil.
Ja heel erg! Mijn sm mag niet veel met hem omdat ik me altijd dood irriteer aan hoe ze met hem omgaat, altijd zn aandacht vragen terwijl hij zelf wel naar haar toe gaat als hij dat wil. Och mijn sm is ook zo ja kom maar bij oma die kan je wel troosten. Of toen ik vertelde dat hij slecht at, in de vakantie ja nu eet ie wel want vreemde ogen dwingen, zo ik liep te koken:x toen zei ik ook gewoon nee hoor, dat maakt hem niks uit hij doet toch wat ie zelf wil. Gelukkig was mijn sm lekker 2 weken op vakantie nadat ik bevallen was hahah heeeerlijk lekker alleen genieten met mn gezin.
Sm doen vaak vreemde dingen voor aandacht van de kids hoor! Maar mijn advies blijft echt om te blijven praten, het is niet altijd de bedoeling van een SM of SV om jou het leven zuur te maken. Ik ben benieuwd hoe Ik later zelf wordt als mijn meiden groter zijn en kids krijgen. Misschien vallen wij wel ONBEWUST in dat patroon
Nou daar moet ik ook altijd wel aan denken hoor, dat ik bang ben dat ik zelf ook zo'n betweterige bemoeial wordt...vreselijk!! Ik kan gelukkig wel altijd gewoon mijn irritaties uitspreken naar haar en ik weet ook dat ze het veelal goed bedoelt. Maar omdat er al veel voorgevallen is tussen ons en er ook andere dingen spelen buiten ons gezin om, moet ik soms heel erg tot 10 tellen om me in te houden
Dat is ook normaal, ik denk dat vrouwen het toch zo zien dat SM in hun 'intieme zone' komen. Dat houdt in dat ze niet weten hoe ver ze mogen gaan, het is toch het kindje van jullie,maar ook van HAAR zoon. Tja, dan lijkt het wel een extra beschermengel wat je erbij gekregen hebt. Toch geef ik altijd netjes mijn grens aan, en soms moet ik echt wel eens roepen/schreeuwen voordat het doorkomt. Maar ik laat me zeker niet het kindje van mijn schoot afnemen, dan wordt ik een havikmama!
Ja ik denk ook dat dat het is en dat het niet je eigen moeder is, ze hebben toch andere normen en waarden vaak en andere opvoedingsnorm dan jij waarschijnlijk mee hebt gekregen van huis. Bij ons botst alleen dat al vreselijk. Ik vind het ook wel mooi hoeveel zij van hem houdt en hoe gek ze op hem is en hij op haar, maar er zijn gewoon grenzen. Mijn sm is gewoon vaak mega enthousiast en raakte vroeger zowat in paniek als hij in haar ogen weer iets nieuws deed en begon gelijk te bleren dat er een foto gemaakt moest worden. Mijn sz zei ook dat ze het waarschijnlijk anders voor zich had gezien het oma zijn. Dat ze meer bij alles betrokken zou worden maar ja zo gaat dat nou eenmaal niet als je geen goede band hebt. Ik denk ook dat het er mee te maken heeft hoe de band met je sm zich voor de zwangerschap heeft ontwikkeld. Als je meteen een de kans hebt om iets leuks op te bouwen en iets vertrouwds kan ik me voorstellen dat je met je kind ook makkelijker bent. Als dat niet zo is, zoals bij ons het geval is, dan is het vertrouwen er dus ook niet meteen. Wij hebben de tijd om iets op te bouwen nooit gehad, daarvoor stonden er te veel dingen/mensen/gebeurtenissen in de weg. Als dat niet zo was geweest dan had het er waarschijnlijk ook anders aan toe gegaan nu
Des te meer reden (denk ik zo) om dat misschien te bespreken? Misschien zit ze d'r zelf ook wel net zo mee als jou, en doet ze daarom zo bemoeizuchtig. Tja, ik weet het verder ook niet. Hier was er ook genoeg aan de hand, maar heb het wel uitgepraat. Het ging met babystapjes, maar we komen steeds verder
We hebben het er wel eens over gehad en ik heb haar ooit een hele brief geschreven met alles hoe ik het vanuit mijn oogpunt zag zonder verwijten te maken (althans dat probeerde ik) ik heb haar toen gevraagd om het goed door te lezen en te bespreken met haar vriend. Ook verteld dat ze welkom was om er irl over te komen praten maar zij koos ervoor om een kort briefje te sturen met dat onze meningen verschillen en dat zij anders over bepaalde dingen dacht. Tja dan kan ik er verder ook niks mee ze had de kans om het uit te praten en haar kant van het verhaal te vertellen. Ik heb laatst ook iets verteld (echt half mn ziel bloot gelegd) wat voor mij al moeilijk was door vertrouwensisseus en het enige wat ze zei was hou je taai toen ze wegging en een discussie waarom onze zoon wel altijd bij mijn ouders logeerd...
ik vind sommige mensen ook nogal veroordelend overkomen naar ts, waarom zij nog laat oppassen???? Nou als je een schoonmoeder hebt, heb je dus vaak ook een man of vriend en daar zul je ook rekening mee moeten houden. Je kunt niet zomaar zeggen, je moeder past niet meer op want het is een vreselijk mens. Jij kan dat wel vinden maar het is en blijft wel zijn moeder. Ik kan mij dus goed voorstellen dat de smoeder van ts blijft oppassen ook al is hun band niet zo goed. Het is ook wel de oma van je kleintje he??? Die gun je dat ook.