Daar sla je de spijker misschien wel op zijn kop! Dit had ik inderdaad niet kunnen voorzien, terwijl ik altijd het krijgen van een kind als een groot wonder beschouw en zeker niet voor lief neem. En voor de andere reacties; ik kan mij inderdaad niet voorstellen hoe het is om kinderloos te zijn, ook al heb ik dit van heel dichtbij meegemaakt. Ik heb van goede vrienden het hele IVF traject van heel dichtbij meegemaakt en nog kon ik mij daar geen voorstelling van maken. En juist om die reden moet iedereen zijn/haar mening voor zich houden en ophouden met bepaalde gevoelens te bagatelliseren, want je kunt niet voor een ander invullen wat hij/zij mag voelen of moet voelen. Dit is niet naar jullie bedoeld, want een ieder hier heeft zijn/haar portie verdriet, maar het verbaast mij gewoon van de buitenwereld dat er soms hele onhandige dingen worden gezegd. Mijn verlangen is daarentegen wel net zo groot als iemand voor zijn 1e kind. Maar de klap van de mmm ook! En hoe ver gaan wij hierin? Kan ik zo'n traject aan? Kan ik dat combineren met de twee die wij al hebben? Je moet toch vaak komen en heus niet alleen op schooltijden...dus ja...een heleboel vragen en maandag in elk geval antwoord op de vraag of wij goed genoeg zijn voor IUI....
Moos...wat ik raar vind is dat je bij de eerste 2 kinderen in de eerste ronde zwanger raakte en nu zegt de gyn/ arts dat je man te weinig sperma heeft? Dat is raar!!! Misschien heb je bij jouw zwangerschappen gewoon veel geluk gehad maar het is zeker ongewoon. Second opinion??????
@dds; Het is inderdaad raar! Bij mij is alles goed, komende week krijg ik wel HSG, maar tot nu toe is bij mij alles goed. Mijn man is als kind wel geopereerd, omdat zijn balletjes niet waren ingedaald. Als nadeel heeft zo'n operatie dat de balletjes kleiner blijven en dus zou dat de verklaring zijn dat hij nu te weinig sperma aanmaakt.... Wel raar dat ik tot vier jaar terug binnen een maand zwanger was, bij beide kinderen...Eerste zwangerschap was ik 29 en bij de tweede zwangerschap was ik 31. Nu ben ik 35..Ik heb wel gelezen dat je vruchtbaarheid schrikbarend afneemt na je 30e dus dat zou kunnen verklaren waarom het nu niet lukt. De arts zei; voorheen waren jullie samen bijvoorbeeld een 8 en nu zijn jullie samen een 6. En ja second opinion? Ik denk niet dat dat veel op gaat leveren behalve nog meer vertraging. Het bewijs is er dat het niet lukt Ik duim gewoon voor maandag dat we met IUI kunnen beginnen, want ik ben bang dat wij geen IVF gaan doen en dan gaat het boek dicht....en daar wil ik nog even niet aan denken..
Ik zie het zo... Als je weet dat het moeilijk gaat (hier een man met heel weinig zaad + antistoffen) dan ben je zo ontzettend gelukkig met het kindje wat je dan mag krijgen, dat het voor mij minder moeilijk is als het straks niet lukt voor een 2e kindje. Ik weet hoe moeilijk het kan zijn, hoe niet vanzelfsprekend het is en dat je van geluk mag spreken als een poging slaagt. Daarom prijs ik me zo gelukkig met mijn man, ventje en hond, dat ik echt tevreden zou zijn als het hier bij zou blijven. Ook al is er ooit wel een wens voor een 2e. Ik denk dat het voor meiden die al kinderen hebben via de spontane weg, moeilijker is als de 2e/3e/4e niet spontaan gaat. Je bent er zo niet op voorbereid en het komt als een koude douche over je heen...dit had je niet voorzien en je moet je wensen/gedachten/grenzen ineens bij gaan stellen. Natuurlijk zijn die vrouwen gelukkig dat ze al kindjes hebben, maar die schok, die wens voor een volgende kind, zou nu misschien niet uitkomen...en dat doet pijn. 'Wij' hebben die klap in het begin al gehad...en voor 'hen' komt die klap nu.... Dat betekent niet dat ik heel goed snap dat de meiden die nog geen kindje hebben, het meer voelen als: jij hebt tenminste kinderen (kort door de bocht dan)...want zo dacht ik ook voordat ik zwanger was... Moos, leg die reacties naast je neer. Schenk er niet teveel aandacht aan, want het is het echt niet waard. Die mensen weten niet beter en zullen nooit beter weten tenzij ze het zelf nog ooit mee gaan maken. (wat je natuurlijk niet hoopt voor ze) Succes! Liefs Loesie
Dank je Loesie, je hebt helemaal gelijk! Maar inderdaad het is wat je zegt dat ik nu pas die tik krijg als donderslag bij heldere hemel. Ik kom er ook echt wel overheen mocht het niet lukken, maar ik moet nu alles even een plekje geven, goed nadenken over alles en helaas komen dit soort ongevraagde opmerkingen van mensen die heel dichtbij staan...en dan komt het extra hard aan.
Ik denk dat als Moos nu voor een eerste ging en dat niet lukte, veel zwaarder zal zijn dan als Moos nu voor kindje nr 3 gaat. Nooit een kindje krijgen betekend nooit een zwangere buik. Nooit een kindje krijgen betekend nooit een pasgeboren kindje op de buik krijgen. Nooit een kindje krijgen betekend nooit een rompertje voor je eigen kindje uitzoeken. Nooit een kindje krijgen betekend nooit een echo van je kindje krijgen. Nooit een kindje krijgen betekend nooit een knuffel van je kindje krijgen. Nooit een kindje krijgen betekend nooit een kindje als mengelmoesje van manlief en jezelf krijgen. Nooit een kindje krijgen betekend nooit je kindje voor het eerst naar school brengen. Nooit een kindje krijgen betekend nooit je kindje troosten. Nooit een kindje krijgen betekend nooit borstvoeding geven. Nooit een kindje krijgen betekend nooit een groepachtmusical van je kindje bijwonen. Nooit een kindje krijgen betekend nooit je puber moeten opvoeden. Nooit een kindje krijgen betekend nooit ruzie maken met je kindje. Nooit een kindje krijgen betekend nooit op vakantie gaan met je kindje. Nooit een kindje krijgen betekend nooit in vertrouwen te worden genomen door je verliefde kindje. Nooit een kindje krijgen betekend nooit diepgaande gesprekken met je kindje voeren. Nooit een kindje krijgen betekend nooit een hysterische lachbui met je kindje hebben. Nooit een kindje krijgen betekend nooit vertederend naar je eigen kindje te kunnen kijken. Nooit een kindje te krijgen betekend nooit op de bruiloft van je eigen kindje zijn. Nooit een kindje krijgen betekend nooit te horen dat je oma word. Nooit een kindje te krijgen betekend dat je nooit bezoek van je kindje zult krijgen op moederdag. Nooit een kindje te krijgen betekend.... Nee, het is niet zo dat jij in mijn ogen geen verdriet mag hebben om het de medische molen in te moeten stappen om je gezinswens verder te vervullen. Ook om een derde kindje die wellicht nooit zal komen kun je je onwijs verdrietig voelen. Ook mag jij je hier verdrietig om voelen. Maar ik denk dat voor een grote groep meiden berichten als 'waarom minder erg als het om een derde gaat?' als kwetsend kunnen ervaren. Genoeg meiden zouden dolgelukkig zijn als ze slechts 1 kindje zouden kunnen krijgen. Nogmaals, niet dat jij niet verdrietig mag zijn. Maar om nou te zeggen dat het verdriet hetzelfde is al helemaal kinderloos te blijven? Nee denk ik. Want hoe intens je ook zult verlangen naar een derde kindje, jij mag ook wel relativeren dat jij alles twee keer mag meemaken. Twee keer iets mogen meemaken is wel wat anders dan het niet 1 keer te mogen meemaken. Maar nogmaals, ook jij mag je verdrietig voelen om het feit dat je nog niet zwanger bent na 9 maanden proberen voor kindje te krijgen. Maar je weet nog niet eens hoe erg het is, welke behandeling je eventueel te wachten staat. Iedereen met een omvervulde kinder of gezinswens heeft recht op verdriet en het heeft geen zin om te gaan afwegen wie nou zieliger is. Maar ik kan mij voorstellen dat voor een hoop meiden de titel alleen al van je topic verdriet oproept. Verdriet omdat zij met eentje al zo gelukkig zouden zijn dat zij nooit als zij een bericht zouden schrijven over het feit dat ze verdrietig zijn met een titel zoals jij gekozen hebt. Ik zelf heb me 4 jaar lang in en in verdrietig gevoeld. Zoals we er nu over denken willen we wel proberen nog een kindje te krijgen als ik straks eenmaal bevallen ben. Maar ik weet nu al dat ik mij nooit van mijn leven ooit nog zo verdrietig en verloren zal voelen als dat ik me de afgelopen jaren heb gevoeld. Als het ons met behandelingen zal lukken om een broertje of zusje te krijgen zullen wij ons zeer rijk en bevoorrecht voelen. Maar als het niet zal lukken zullen we ook verdriet voelen. Maar zo verdrietig en verloren als toen we dachten dat we het NOOIT zouden meemaken, nee. Ik weet zeker dat ik me van mn leven lang niet meer zo zal gaan voelen. Ik schrijf dit niet om je naar beneden te halen, maar misschien wel om de boel te relativeren. Ik wil je heel veel succes en sterkte wensen en hoop dat jullie wens spoedig vervuld zal zijn.
Ik kan alleen maar zeggen dat je het heel mooi en duidelijk hebt verwoord Maartje. Want inderdaad komt het voor mij en wellicht voor andere meiden die nog geen kinderen hebben (en dus niet weten of ze die überhaupt krijgen) een beetje kwetsend over. Vooral ook als er in mijn ogen een beetje heftig op word gereageerd. Want hoe verdrietig je ook bent; je bent gezegend met 2 kinderen. Dat verdriet is anders en minder pijnlijk (ja sorry, daar blijf ik bij) dan het verdriet van helemaal geen kinderen hebben en niet weten of je ooit moeder gaat worden. Wat natuurlijk niet wegneemt dat je geen verdriet kan of mag hebben om een 3e kindje wat er misschien niet komt. Het is ook niet niks als je ineens de medische molen in moet stappen. Maargoed.
Uit jouw topictitel 'Waarom minder erg als het om een 3e gaat?!' blijkt dat je het éven erg vindt als iemand moeite heeft met een derde als met een eerste (of de insteek is misschien niet zo goed gekozen?). Waarom zit je zelf op die koers? Ik wil in elk geval jouw gevoelens niet begatelliseren (doet niemand hier volgens mij), ik zou er zelf óók kapot van zijn als ik in jouw schoenen stond. Ik vind echt niet dat je overdrijft oid wat jouw gevoelens betreft, dat kan ook helemaal niet. En als mensen vinden dat je niet (zo) verdrietig mag zijn omdat het om een derde gaat, dan vind ik dat heel rot voor je en niet eerlijk (trouwens, de reacties die vrouwen krijgen die in de mmm zitten voor een eerste zijn soms ook heel naar, velen zullen kunnen invoelen met je hoe vervelend het is om relativerende, niet-passende opmerkingen te krijgen (geloof me, 'neem een hond' of 'ach, kinderen zijn zo lastig tegenwoordig' wordt vaker gezegd dan je denkt...)). Misschien een tip nav jouw eigen kritische noot: zet zelf in elk geval niet jouw verdriet op één lijn met mmm-meisjes die voor hun eerste gaan. Voor mmm-meisjes die voor de eerste gaan is het verdriet óók al niet hetzelfde. Voor de één ligt de wens anders dan de ander, de één is al meer gewapend tegen tegenslag dan de ander, de één wordt eerder zwanger dan de ander etc. Wél vindt ik dat je 'recht' hebt op zoveel verdriet als dat je voelt. Als je topictitel zou zijn 'Recht op groot verdriet: óók bij de kinderwens voor een derde' zou ik al heel anders tegen je topic aankijken. Daar ben ik het helemaal mee eens! Misschien praten we een beetje langs elkaar heen?
Ligt het "probleem" niet meer bij wat je allemaal op je hals gaat halen qua medisch gedoe, terwijl je al 2 gezonde kinderen hebt, ook nog eens op een "makkelijke" manier gekregen? Ik denk namelijk dat je omgeving dáár een oordeel over heeft. En dat vind ik een hele andere discussie! Als jouw wens voor een 3de heel groot is, dan begrijp ik heel goed dat je daar ver voor wilt gaan! En in dat opzicht is de wens voor een 1ste te vergelijken met die voor een 3de: je hebt er veel voor over! En dan vind ik het te makkelijk om te zeggen: "waarom doe je die moeite? Je hebt er al 2! Tel je zegeningen en begin er niet aan!" En ik denk wel dat je je er sneller bij neer gaat leggen als het heel intensief en uitzichtloos gaat worden. En dat is het grote verschil met het kinderloos blijven of geen 3de krijgen. Maar dat betekent NIET dat je je daar nu al bij neerlegt, want daarvoor is de wens te groot!
Het laatste wat ik wil is iemand kwetsen met mijn topic! En zoals ik al eerder schreef is het niet krijgen van kinderen heftiger dan het niet krijgen van meerdere kinderen, maar zoals ook al eerder geschreven valt het mij gewoon op die onhandige reacties van de buitenwereld. Inderdaad is het zoals jij schrijft Miepje. Daar kan ik niets meer aan toe voegen. En waarom ik dit topic geopend heb is omdat ik gemerkt hebt dat het forum plaats heeft voor mensen die bezig zijn met een eerste zwangerschap en er bestaan vele fora daarvoor, maar voor mensen waarbij het om een tweede of derde kind gaat is er niet zoveel plek. Daarom heb ik dit geopend in de hoop dat er meerdere op zouden reageren die met hetzelfde zitten. Ik zal de titel van het topic proberen aan te passen...
Ik hoop voor jou een heel gezond en lief kindje, maar kijk uit met wat je schrijft. Jij kunt nu zeggen dat je je nooit meer zo zult voelen. Geloof me ik maak het van heel dicht bij. Vrienden kunnen geen tweede krijgen en zij gaan door een heel diep dal....dus ook jullie kunnen hier iets genuanceerder in zijn, want eigenlijk zeg je met deze tekst dat wij als moeder van een eerste of tweede niet zo moeten zeuren want wij hebben het al een keer meegemaakt, maar zo werkt het helaas toch niet....Zo zou het misschien wel moeten zijn, maar zo werkt het echt niet.
Helaas meiden; ik kan de de titel niet aanpassen, nogmaals absoluut niet bedoeld om iemand te kwetsen!
Moos, ik ben heel blij dat ik jouw topic verkeerd heb opgevat en dat het met name gaat om het verdriet dat jullie hebben om reacties vanuit de omgeving en dat je niet je eigen verdriet als even erg bestempeld als dat van vrouwen die voor een eerste gaan. Ik was even op het verkeerde been gezet door je topictitel, maar dat is uit de lucht wat mij betreft. Ik moet nog wel even iets kwijt: als Maartje zegt dat ze nu al weet (en dat zelfde heb ik ook) dat ze voor een tweede minder verdriet zal hebben als voor een eerste als dat moeilijk/niet lukt (hoe verdrietig ook als die wens gaat ontstaan), dan is dat háár gevoel en kun jij niet zeggen dat ze dat niet kan weten omdat ze niet weet hoe erg het is als een tweede niet lukt. Geloof me, ze heeft genoeg meegemaakt om die situatie zelf heel aardig in te schatten. Maar ik zal het bij mezelf houden, sorry Maartje . Jouw opmerking eerder dat ik niet in de toekomst kan kijken etc. kwetste mij ook al een beetje. Nee, ik kan niet in de toekomst kijken, maar dat absolute verdriet dat ik heb gehad voordat ik zwanger raakte van de eerste zal niet meer terugkeren (ervan uitgaande dat deze zwangerschap helemaal goed gaat). Dat is zo. Punt. Ik ben hier heel stellig in en niet genuanceerd, maar dat is toch niet erg? Voor mezelf mag ik dat toch wel zeggen? Dat wil niet zeggen dat ik het voor wie dan ook heel erg vindt als de eerste, tweede van mij part honderdste moeilijk gaat. Ik laat het hier even bij... Ik hoop erg voor je dat je wens snel uitkomt!
Ik voel er weinig voor om mij iedere keer te moeten verdedigen. Niemand kan simpelweg nu al zeggen wat hij/zij in de toekomst gaat voelen. Door dit zo stellig mede te delen doe je de anderen die dat wel meemaken tekort, maar goed dat is mijn mening. Wat mij betreft kan dit onderwerp gesloten worden...
Hallo dames, Naar mijn mening hebben de meeste wel een (paar) goede punten. Toch vraag ik me af of het nodig is een discussie van 4 pagina's te voeren over 'is dit erger of is dat erger'. Begrijp me niet verkeerd ik heb daar zelf heel duidelijk een mening over, maar ik denk niet dat die er toe doet in dit geval. En ik weet dat de topic naam een uitlokkertje is voor discussies. Moos wil graag een plek waar zij steun kan vinden in haar verwerkingsproces en haar traject naar hopelijk een 3de kindje. Dat het nu niet 1,2,3 gaat en dat ze de mmm in moet is een harde klap. Die klap moet verwerkt worden, daarnaast is ook zij nu in een tijd van onzekerheid terrecht gekomen en daar heeft ze steun bij nodig, net als ieder ander op dit forum. We zouden elkaar meer moeten steunen dan elkaar kwetsen, ik neem aan dat er nu meerdere mensen zich gekwetst voelen over de dingen die geschreven zijn. Ik denk dat de discussie nu klaar moet zijn en hoop dat jullie dat met me eens zijn. zo krijgt Moos de ruimte om met andere dit onderwerp te gebruiken waar het voor bedoeld is. Moos je zou ook eventueel een nieuw topic kunnen openen, met een andere naam. Denk dat de naam van dit topic discussies uitlokt. Ik wens je heel veel sterkte en je kan altijd bij het topic dat ik vandaag geopend heb mee kletsen. weet alleen de topic naam niet meer precies In iedergeval gaat het over Menopur, ik heb hem aangemaakt dus mijn naam staat ook ergens. Als je dat niet wilt, dan wil ik je in iedergeval heel veel sterkte en succes wensen. Jij voelt wat jij voelt en je zal je nog heeeeeeel vaak onbegrepen voelen, simpelweg doordat mensen niet met jouw mee kunnen voelen en iedereen zijn mening klaar heeft. Geloof in jouw eigen verdriet en gevoel en weet hoe het voor jouw is. Probeer je af te sluiten voor wat andere vinden. Dit heb ik uiteindelijk ook gedaan na met heel veel moeite, maar het geeft echt rust! Ik hoop dat niemand zich aangevallen voelt, maar dat iedereen begrijpt wat ik bedoel en de discussie laat voor wat het is. Liefs ecl
Sorry, bij jou komt het blijkbaar anders over dan ik bedoel. Voor mij, met mijn specifieke achtergrond en mij als persoontje heb ik deze zeer persoonlijke gevoelens. Als ik niet eerder die onvervulde kinderwens had gehad, had ik er waarschijnlijk heel anders in gestaan. Deze gevoelens wil ik op niemand projecteren, ik begrijp heel goed dat het voor jou anders is en hartstikke zwaar. Ik vind het vervelend dat dat eerder niet duidelijk was overgekomen, sorry. Met hoe ík mij zou voelen als een tweede of derde moeilijk zou gaan, wil ik niets afdoen van jouw gevoelens. Ik begrijp jouw verdriet! Voor jou komt het ook als donderslag bij heldere hemel, terwijl ik al weet dat we weer de mmm in zullen moeten voor een tweede. Ik vind alleen dat ik recht heb om me uit te spreken voor míjn gevoelens en geef antwoord op jouw vraag: Waarom minder erg als het om een 3e gaat?!. In sommige gevallen is het inderdaad minder erg als het om een derde gaat. Dat is persoonlijk. Bij jou niet, dit is de eerste keer dat je met het verdriet wordt geconfronteerd dat je kinderwens moeilijk raakt vervuld. Meis, ik weet zeker dat je veel meiden hier zult tegenkomen die moeite hebben met een tweede of derde waar je veel steun aan zult hebben. Mijn steun heb je in elk geval, vind echt erg voor je. Ik hoop dat dat derde kindje gauw komt.
Dat is ook zo! Je hebt helemaal gelijk. Met een nieuwe topic komt het vast helemaal goed. (deze lokte met name door de titel wat discussie uit..., maar na een nachtje slapen hebben we er allemaal misschien wel wat begrip mee opgedaan )
Gefeliciteerd met je zwangerschap! heel laat gezien hoelang je al zwanger bent, maar altijd nog beter dan nooit
Gut jongens, wat maken we het elkaar toch weer moeilijk. Erg... erger...ergst. Voor iedereen is het erg als het kind waar je zo naar verlangt er niet komt. Over iemands gevoel kun je geen discussie houden en ik vind het erg jammer dat iemand die hier open en eerlijk haar gevoel neerzet de noodzaak voelt om zich te moeten verdedigen. Laten we er voor elkaar zijn, onze situaties zijn al zwaar genoeg...