Ja, mijn logica is dus ook dat je beter een situatie kunt hebben waarin volwassen mensen nu maar eenmaal moeten gaan dealen met het feit dat kids krijgen voor hen geen optie gaat zijn, vanwege hun beperking, dan dat een kind later moet dealen met een hechtingsstoornis en alle aanverwante problematiek. Wat is dan erger he? Maar in onze maatschappij is dat hele zelfbeschikkingsrecht behoorlijk heilig. Helaas
Nee hoor dat klopt niet. Deze indeling is al tientallen jaren niet veranderd. Dit is de enige juiste tabel. Ik heb niet alles gelezen, maar ik vind dat je niet alleen af kan gaan op het leervermogen (IQ). Het sociaal-emotionele ontwikkelingsniveau is minstens zo belangrijk. Dit bepaald mede of je je in kan leven in de belevingswereld van je kind en hier ook naar kan handelen. Ik heb als psycholoog en orthopedagoog bij MEE gewerkt. Ik heb ouders gezien met een IQ van 65 die er één grote puinhoop van maakten. Daarnaast ook de ouders met hetzelfde IQ die met een beetje hulp het hartstikke goed deden. Het is niet zwart/ wit en er zijn meer factoren (netwerk, huisvesting, financien etc.) dan alleen de intelligentie die bepalen of je in staat bent om een kind op te voeden. Al ben ik vanuit mijn ervaring wel van mening dat het onder IQ 50-55 wel erg zwaar gaat worden.
Mijn man werkt met pgb en hij vertelde laatst dat het opgetrokken is waardoor sommige van zijn clienten niet meer onder de norm van zwakbegaafdheid passen maar licht verstandelijke gehandicapten... dan gaan ze namelijk een andere klasse in... dus dat heb je niet helemaal juist! zal het straks eens vragen aan hem...
Met alle respect, maar ik weet 100% zeker dat ik het juist heb. Ik ben psycholoog en ik neem dagelijks intelligentietesten af en stel de diagnoses o.a. voor de indicatieorganen (de instanties die veel belang hechten aan etiketjes).
Mora, waarschijnlijk bedoelt je man het volgende. Als gevolg van bezuinigingen zijn namelijk de eisen aan indicaties strenger geworden met als gevolg dat iemand die eerder wel recht had op een bepaalde vorm van vergoeding/ zorg dat tegenwoordig niet meer heeft. Dat is wat anders dan dat de criteria van een bepaalde diagnose (zoals de diagnose verstandelijke beperking) veranderd is. Diagnoses en IQ-criteria veranderen niet zomaar (en al helemaal niet met het oog op bezuinigingen). We hebben het hier over een indeling die over de hele wereld gelijk is en bepaald wordt door psychologen. Nog sterker als het wel veranderd wordt de normering van een IQ-test aangepast en niet IQ-scores zelf. Bijv. iemand met een IQ van 70 zal volgens de normering van de jaren '60 een IQ van 85 hebben. Het IQ stijgt over de jaren en dit wordt elke zoveel jaar aangepast om scores over de jaren vergelijkbaar te houden.
@Trees: ben het helemaal met je eens dat IQ niet alleszeggend is. Maar het is voor een algemene discussie natuurlijk wel een redelijke richtlijn...
aah dat zal het zijn dan.... ben er zelf niet zo in thuis hoor maar meende dat hij laatst eens zoiets zei nadat hij de verslagen naar het CIZ had gestuurd....
Helemaal mee eens, mits het duidelijk is dat het om een richtlijn gaat. Een IQ van bijvoorbeeld 69 is eigenlijk een IQ van 64-74 (grofweg, want ik doe het uit mijn hoofd). Een IQ-bepaling is nooit 100% betrouwbaar, maar kan in dit voorbeeld wel het verschil uitmaken of er sprake is van een licht verstandelijke beperking of niet. Je bevind je op glad ijs als we als maatschappij gaan bepalen met welk IQ je wel/ niet ouders mag worden. In sommige gevallen is het erg duidelijk (en dan ben ik ook voorstander van verplichte anticonceptie), maar juist de grensgevallen leveren problemen op. Er bestaan geen testen die aangeven of je wel of niet geschikt ben als ouder. Niemand van 'boven' durft zich hier aan te wagen en vandaar dat iedereen zomaar kinderen kan krijgen. In ieder geval dat is mijn idee. ----- Het is denk ik ook een persoonlijke ergenis dat ik vind dat er zoveel waarde aan een IQ wordt opgehangen. Het is een cijfer dat wat zegt over iemands leervermogen, maar zeker niet bepalend is. Al denken daar de sukkels op zorgkantoren en indicatieorganen heel anders overals het om de verdeling van centen gaat. *adem in, adem uit*
Het heeft inderdaad met het CIZ te maken. Ze zijn zwaar aan het bezuinigen en veel mensen zijn daar de dupe van. Het CIZ is groot fan van een IQ-cijfer, al hebben ze geen flauw benul wat het inhoudt.
Nou niet meteen denken dat ik zwak begaaft ben Ik heb een iq van 82 pas geleden de testen nog gedaan. Bij mij zijn de verschillen groot. Moeilijk uit te leggen maar er zijn hier een aantal psygologen dus die snappen het denk wel. Mijn leer iq is 69 en mijn normalesociale iq is 98 dus normaal samen gevoegd kom je uit op 82. Wil de test nog eens overdoen vooral dat stukje met 69 waarom! (mijn korte termijn geheugen nul komma nul is is bar en bar slecht op het moment is wel eens beter geweest het kan door de stres komen dat mijn korte termijn geheugen een ramp is. Ze willen me ook nurologies onderzoeken omdat de verschillen zo groot zijn. Omdat ik de test gedaan heb net na een operatie en ik behoorlijk al gestrest was.Daarbij afgerekend dat ik niet goed kan rekenen Vandaar de score zo laag was. Wel met taal ging het goed praten ect vandaar 98. Er kwam ook uit dat mijn verwerkingssnelheid heel snel was dus het zit wel goed. had wel liever boven de 85 totaal gezeten maar ja je kunt niet alles willen. Dus als ik naar het tabel kijk ben ik zwakbegaaft. Ach ja ik ret me er mee heb gelukkig me mondje wel bij zie score 98 maar wel jammer dat het samen gevoegd woord. En komt het er dus opneer dat ik dan maar geen kinderen had moeten krijgen??? Op het moment wel gespreken met psyg-verpleeg( Wilde ik zelf) omdat ik ook helaas nog bordeline er bij hebt en ik wat meer zelf respect moet gaan krijgen. Mijn bordeline uitzich in onzekerheid twijvelen overbelasting mijn gevoels leven beteronder de knie moet krijgen en me geen slechte moeder mag voelen, psyg-verpleeg vind dat ik het juist wel heel goed doet met me kids alleen dat ik minder onzeker moet wezen.ect ect. Ben hier eerlijk geweest hoop ook dat het eerlijk beoordeeld woord
De twee IQ's van jouw liggen zover uit elkaar dat het gemiddelde cijfer (totaal IQ) uberhaupt niks zegt en officieel niet eens gebruikt mag worden. Ik werk zelf met mensen met niet aangeboren hersenletsel. Deze mensen hebben ook zulke 'rare' uitslagen op intelligentietesten, waardoor het totaal IQ-cijfer niet betrouwbaar is. Deze mensen hebben bijv. net zoals jij een slecht geheugen waardoor ze de testen niet meer goed kunnen maken. Door het slechte geheugen kunnen ze niet laten zien wat ze wel in zich hebben. Maak je dus geen zorgen en IQ is niet alles bepalend hoor! Er zijn een heleboel belangrijkere eigenschappen dan iemands intelligentie. Met een alleen een hoog IQ kom je er niet in het leven (in tegendeel zelfs!). ---- Afgezien daarvan is 82 helemaal niet zo laag. 82 houdt in dat het IQ waarschijnlijk ergens tussen de 84 en 89 (uit mijn hoofd) ligt.
nou ik ook niet hoor maar zie toch echt wel verschil... mijn man begeleid jonge gezinnen met een zeer laag IQ en toch kunnen zij zich redden met een begeidende vorm in hun leven en altijd iemand om op terug te vallen en die zo af en toe eens de bezem erdoor haalt... weer de dingen op een rijtje zet en onvoorwaardelijk voor ze gaat... zo kunnen ze zelfs snachts bellen en mijn man gaat er direct heen als het echt noodzaak is... er zijn ook genoeg gezinnen waarvan de ouders normaal begaafd zijn en het dan ook niet alleen kunnen... maar dan heb je ook nog de mensen die zo'n laag IQ hebben dat ze nieteens op zichzelf met begeleiding kunnen gaan wonen. dat zijn de mensen die dus voor de rest van hun leven binnen een instelling wonen en ook niet beter zullen gaan functioneren en op hetzelfde level blijven hangen in hun leven. voor deze groep zou er eigenlijk wel een bepaalde vorm van antieconceptie moeten komen.. en dan niet meer vrijwillig... waar ze dus de grens moeten trekken? mensen die niet zelfstandig kunnen wonen en leven, zouden geen kinderen moeten krijgen en opvoeden. dat vind ik dan nu ik er zo over nadenk... je hebt dan eigenlijk 3 groepen.... de "normaal" begaafden, de licht verstandelijk gehandicapten, en de zwakbegaafden...
Gelukkig begrijp je het probleem. Nu ook nog bordeline erbij dus een en een is twee. Ze nemen deze test voorlopig wel serieus zo dat ze kdv aan kunnen vragen en ik de cursus VERS mag gaan doen induvweel ( Rot woord). Tien jaar gelden is er al bordeline vast gesteld alleen pas ben ik er achter gekomen dat er wel iets is waardoor ik beter met die bordeline om zou kunnen gaan. Het ging de laatste jaren prima. Alleen de jongste, Kreeg er galaanvallen bij ect ect en dus mijn stress was zich weer gaan opbouwen, hoop nu met de cursus vers dat ik beter er mee kan omgaan en het zelfs tot een minum kan beperken. Even van uit gaande zwakbegaafheid. Hier wel gewoon me bed uit snachts en ja ik verwens ze soms ook wel eens als ze elke nacht komt haha, Maar ga er wel uit. Gewoon eten drinken op tijd ze worden gewassen gaan naar school krijgen schonekleren aan huis woord opgeruimd me finacielen doe ik zelf ect zoonlief gewoon op zwemles gedaan naar de speelthuin geweest kinderboederij ect ect. Dagjes uit en z,n gestructureerd leven als mogelijk is. haha. Wel heb ik moeten met dochterlief naar bed brengen( onzekerheid) en daar heb ik nu gespreken over waarom ik er z, n moete mee hebt waarschijnlijk licht het aan het fijt dat ik als kind niet gehoord ben in mijn emotiesch en ik het goed wil doen ik onzeker woord en word ik boos op me zelf. Maar hoop dat vers me een goede weg gaat bieden. Wel prettig dat je zelfs hier op zwangerschapspagina mensen tegen komt die weten waar ze over praten. Hihi Ty Kan je als je wilt ook eens mensen uit leggen wat bordeline betekend en niet alleen in de slechtse vorm daarvan, Er zijn zo veel vooroordelen over bordeline? Dat je door het bomen het bos niet meer ziet en je je schaamt om te vertellen wat je mankeerd. Lastig he. haha
En ook dit is zo relatief.... Iemand die een IQ van 80 heeft, hoeft niet perse onberekenbaar of wat dan ook te zijn (hoe zeg ik dat). Als je mij een IQ test laat doen, scoor ik op bepaalde gebieden zwaar onder de maat. Sommige blink ik wat meer in uit. Tijdens mijn opleiding hadden ze het erover dat deze testen aangepast zouden worden, zodat er breder getest zou worden. Dus ook op emotioneel vlak en nog 1, maar ik weet niet meer welke dat was. Verder is het ook nog eens een moment opname. Het zijn in mijn ogen meer handvaten dan iets waar je blindelings op af kunt/mag gaan.
Dan hebben we dus wat gemeen, ik heb ook vrij grote verschillen. Geen idee meer wat het nu precies was. Ik wil het trouwens ook niet meer weten, wat voegt het toe. Voor mij niets. Alles wat ik wil kan ik, zo denk ik. Ik lees dat je nog meer dingen hebt die moeilijk gaan. Ik vind het wel knap dat je niet bij jezelf denkt "ik doe wat ik wil en ik doe het prima", maar dat je er ook mee aan het werk bent. Er zijn genoeg mensen die kinderen hebben, maar helemaal niet naar zichzelf willen kijken en maar aan rommelen. Ik kan en ik wil ook niet oordelen over of jij wel of niet aan kinderen zou mogen beginnen. Zo te lezen ben je verstandig genoeg om die afweging zelf te maken. Ik denk zelf ook dat daar een grens ligt. Of iemand in staat is om een realistisch plaatje te maken van wat hem/haar te wachten staat. Maar eigenlijk vind ik zoiets voor iedereen gelden.
Ik heb niet alles gelezen, maar ik heb de situatie wel van heeeeeeeel dichtbij meegemaakt, en ik maak het nog mee. Mijn pleegbroertje en zusje hebben ook ouders met een verstandelijke beperking. Bij mijn pleegzusje is het dus zo, dat zij op haar 5e(!!!!!) haar ouders al voorbij was. Ouders wisten niet wanneer de kleinste (mijn pleegbroertje) een schone luier moest en het kereltje liep met gemak ruim 24 uur met 1 luier... Ook wisten ze niet hoevaak het nodig was om de kindjes te wassen en/of in bad te doen, je wilt niet weten wat voor geur de kindjes hadden toen ze bij mijn ouders kwamen wonen. Zo kan ik nog uren doorgaan met wat er FOUT ging... Maar het kan ook goed gaan, dan wel met de juiste begeleiding. De ouders in dit verhaal hebben al heel vaak hulp gehad en aangeboden gekregen. Dit ging een paar dagen goed, daarna stuurden ouders ze weer weg, want ze deden het per slot van rekening toch goed? In hun ogen dan, en ook dát begrijp ik wel, dat ze dat gevoel hebben. Want alle ouders hier denken toch ook dat ze het goed doen? Jullie doen ook alles wat in jullie macht ligt. Deze mensen hadden gewoon écht niet door dat de zorg die ze aan hun kindjes besteedden niet genoeg was. Uiteindelijk zijn deze kinderen dus uit huis gehaald en wonen al ruim 6 jaar bij mijn ouders. Ik vind het dus heel erg moeilijk, maar met de juiste begeleiding, denk ik dat mensen met een beperking wel kinderen kunnen krijgen. Het is héél moeilijk om te zeggen of mensen met een verstandelijke beperking wel of geen kinderen 'mogen' krijgen, want uiteindelijk mag niemand daar over oordelen. Wel zie ik ook bij mijn pleegzusje wat voor situaties dat teweeg brengt. Haar ouders wilden ook een kind maar dat ging niet op de natuurlijke weg. Toen heeft iemand in het ziekenhuis ze geholpen, iets wat officieel niet mag als je in de toestand verkeerd zoals haar ouders. Nu heeft dat helemaal een na-sleep, wat écht niet prettig is. Haar broertje was een 'ongelukje' ...
Ik werk in het VMBO met basis en kader leerlingen. Veel basis leerlingen zitten op de grens zwakbegaafd qua iq. Moeten we dan maar deze groep verbieden om kinderen te krijgen?
Ik vind zwakbegaafdheid geen reden om geen kinderen te kunnen krijgen, er zijn veel mensen met een lager iq dan gemiddeld en zij functioneren prima. Sowieso vind ik het een behoorlijk ethisch dilemma te bepalen wie wel/geen kinderen zou mogen krijgen. Ik ben van mening dat je bij twijfel, per individu zou moeten kijken wat de situatie is en hoe deze het beste kan worden opgelost. Met hulp en begeleiding is een hoop mogelijk lijkt me. Toch maken sommige verhalen me erg verdrietig. Verstandelijk gehandicapten (of verslaafden/alcoholisten/psychiatrisch patienten die niet goed functioneren etc.) die met alle goede bedoelingen een kindje willen en krijgen, maar de zorg simpelweg niet aankunnen. Dan wordt besloten zo'n kindje uit huis te plaatsen en krijgt moeder daarna steeds weer kindjes, omdat ze niet begrijpt dat ze het niet kan. Dan vraag ik me weleens af waarom er niet wordt ingegrepen. Wat mij betreft mogen ze deze mensen, na herhaaldelijk 'falen', verplicht een prikpil geven. Ik vind het moeilijk om te zeggen, maar toch voel/vind ik dit wel zo. (Ik vind sowieso dat mensen teveel aan hun lot worden overgelaten in Nederland, onder de noemer 'privacy' wordt er niet ingegrepen)