Ik heb een spierziekte aan mijn voeten waardoor ik niet kan rennen. Ook wij zullen dus een tuigje oid gaan gebruiken als onze kleine vent straks kan lopen en ik alleen op pad ga met 'm. Zolang mijn vriend erbij is geeft het niet, want die kan gewoon achter hem aanrennen mocht hij de benen nemen. Ik heb deze link bij mijn favorieten staan: Wonderonline 2010 Trek je niets aan van anderen hoor! Beter een tuigje dan in het ziekenhuis zitten.
Als de vraag is of ik dit zielig vindt, nou dat denk ik niet... vind het wel overbodig eigenlijk, behalve dan bijv. wanneer je zelf mindervalide bent en het even niet anders kan... maar verder denk ik dat je prima je kindje kunt leren aan de hand te lopen of bij je te blijven... moet ook eerlijk zeggen dat ik nog nooit een kind aan een tuigje heb gezien, zou er denk ik ook wel even voor omkijken...
meid ik vind gewoon dat je dat moet doen waar je jezelf goed bij voelt en niks van anderen aantrekken het is wel jouw kind en jouw verantwoordelijkheid
Ik vind het vreselijk, als je minder valide bent kan ik er wel in komen maar anders... Ik vind de vergelijking met schoonmaakmiddelen goed opbergen dan ook totaal niet vergelijkbaar hoor. Ik leer mijn zoontje wel gewoon dat hij moet luisteren als ik zeg dat hij bij mij moet blijven, heb ik geen riempje voor nodig en in de drukte geef ik hem dan wel een handje en is het mijn taak om goed op te letten... Daarbij leren ze dan juist niet wat wel en niet mag omdat ze vanzelf gekort worden door het tuigje lijkt me. Ik verbaasde me zo erg toen ik een tijd geleden 2kindjes ermee zag, vond het net hondjes aan een lijn. Maargoed, ieder zijn keuze en iedereen moet natuurlijk doen waar hij zich goed bij voelt Hier zullen veel verschillende meningen over zijn.
ik heb niet alles gelezen, maar ik vind het niet zielig. Het is pas zielig als een kindje zn moeder kwijt raakt.
Waarom vind je de vergelijking niet op gaan? Je leert je kindje niet aan de schoonmaakmiddelen komen. Je loopt naar de telefoon / deurbel en je kind gaat alsnog naar de Glorix... Maar je vindt dat hij maar gewoon goed moet luisteren. Dat handje waar je het over hebt, doe ik ook hoor maar waar ik woon moet mijn zoontje dan de hele tijd aan de hand lopen.. een tuigje (polsbandje) geeft dan veel meer bewegingsruimte. Iederen moet doen wat zij wil en waar zij zich goed bijvoelt maar veroordeel het niet..
Ik vind het niet zielig...maar vind wel dat ouders er vaak te makkelijk naar grijpen. Zo van:"Owww...we gaan op vakantie...doe hem maar aan een touwtje...dan kan ik lekker relaxen!" Ik vind dat je gewoon moet opletten. Een poosje geleden was er ook een topic en daarin schreef iemand dat ze haar kindje aan een tuigje deed zodat ze zelf tenminste rustig konden winkelen en overal konden kijken, zonder dat ze op haar kindje hoefde te letten. Dat snap ik dus gewoon echt niet!!!!!!! Ga dan zonder je kindje...of let op! Ook op het terras heb ik het wel eens gezien! Ma en pa en lekker wat te drinken...en kindje op de grond aan een touwtje! Echt te gek voor woorden! Ik zal het dus ook niet doen! Ik let zelf wel op! Als hij niet netjes bij me loopt, moet hij in de wagen of wordt hij gedragen. En als hij in een winkel niet luistert en wegloopt gaan we gelijk de winkel uit en naar huis. Hij moet het leren!
Nee ik vind het niet zielig. Wanneer je een tuigje gebruikt betekend dat toch niet dat je je kindje niet leert te luisteren.... Maar als een kindje dan toch ineens minder goed luistert (wat kinderen nu eenmaal wel eens doen....) en het handje loswurmt is het kindje niet gelijk verdwenen. Zeker in de wat drukkere gebieden lijkt me dit heel prettig. Dochter houd tot nu toe nog heel goed mijn hand vast als we lopen en ze blijft ook nog wel in de buurt maar wanneer we op een drukkere plaats zijn of op vakantie vind ik het helemaal geen gek idee om uit voorzorg een tuigje om te doen, en dan zal ze me nog steeds een handje moeten geven met oversteken en nog steeds bij me blijven lopen maar als ze dan toch een keer een sprintje trekt is dat geen ramp.
Omdat ik dat een heel ander iets vind... Nu zou ik op de deurtjes waar schoonmaakmiddelen ook van die klipjes opzetten zodat ze de deurtjes niet open kunnen maken... voor de veiligheid! en als ik met mijn kindje ga wandelen geef ik hem wel een handje, voor de veiligheid. Maargoed, dit is mijn mening hierover. Het is niet mijn bedoeling iemand te beledigen, ieder zijn eigen keuze maar ik zou het nooit gebruiken.
wat ik me afvraag aan de moeders die niet minder valide zijn en dus het tuigje gebruiken uit "veiligheidsoverwegingen" en niet hun kindje leren te luisteren naar een volwassenen of aan een handje te lopen. hoe gaan jullie dat oplossen als de kleine naar de creche of kleuterschool gaat? de mensen van het kdv of de juf kunnen slechts met 15 tuigjes gaan rondlopen als ze naar de gym of winkel moeten. dan zullen ze toch ook echt moeten leren een hand te geven en in de rij te lopen en te wachten op de stoeprand. hebben jullie daar bij stilgestaan? en hoelang wil je doorgaan met zo'n tuigje? op welk moment vind je hem oud genoeg om wel te luisteren en een hand te geven? jong geleerd is oud gedaan lijkt me beter maar ieder zijn ding.
ik vind trouwens het voorbeeld van de schoonmaakmiddelen ook nogal appels met bananen vergelijken. ( niet eens met peren)
Ik denk dat de meeste mensen er ten onrechte van uit gaan dat een tuigje ter vervanging van het handje vasthouden is. Maar volgens mij is dat juist helemaal niet zo. Volgens mij wordt het gewoon ter afwisseling gebruikt. Bij drukke plaatsen: tuigje en anders niet. Of heb ik het mis (vraag aan tuigjes-gebruikers)? Overigens heb ik zelf nog geen kinderen, maar zat ik vroeger ook wel eens aan een tuigje (afgewisseld door handje geven). Nee, ik heb er geen identiteitscrisis aan overgehouden. Ik denk dus niet dat ik een hond ben . Zielig vind ik het niet. Ik vind het juist erger dat ik ergens jonge kinderen bijvoorbeeld in een winkel of winkelstraat in het wilde weg zie lopen (en mama of papa is in geen velden of wegen te bekennen?). En dat komt helaas vaker voor dan je denkt.
Ik heb dat ook geschreven, over de winkel. Maar niet over 'lekker' winkelen. Toen mijn oudste zoon nog klein was, moest hij ook vast. Het was een druk ventje en had een tuigje. In een winkel heb je soms twee handen nodig ( ik wel, fruit in zakje doen, afrekenen blablabla), het hoeft maar twee sec. te zijn en je kind kan al foetsie zijn. Het gebeurd zo VAAK, omdat kinderen niet perfect luisteren en soms paar sec vergeten dat ze bij mama/papa moeten blijven, is niks raars aan. In een paar sec kan zoveel gebeuren, daar sta je soms helemaal niet bij stil. Op gegeven moment hoeft het tuigje niet meer, weet niet precies meer hoe oud hij was, 3 denk ik ofzo. Dat is bij iedereen verschillend die het gebruiken. Veiligheid gaat bij mij voor alles. Oudste dochter hoefde geen tuigje, die was niet zo'n wildebras. Bij de jongste drie doe ik het ook, omdat ik een hand tekort kom. Maar dat is binnenkort ook over, want meestal lopen ze gewoon 'los' (WOEF). Ik vind het knap dat jij voor 100% je ogen op je kind kan houden, ik doe je het niet na.
Dan was jij het niet die ik bedoelde. Die persoon omschreef echt dat ze dan even rustig kon shoppen. Ging niet over boodschappen. Dan ben ik erg blij dat Finn vaak thuis is of in het wagentje zit, want dat lijkt me idd lastiger. Ik laat hem dus vaak thuis dan...zodat ik me niet druk hoef te maken. Alleen als ik kleine boodschappen moet doen gaat hij mee. Dan kan hij oefenen. Ik bedoelde dus echt meer het uitgebreid winkelen en kleding passen e.d.! Ik heb dus echt niet 100% van de tijd mn ogen op hem gericht...maar ik vind hem wel belangrijker dan shoppen!
Euhm: Volgens mij leren die ouders dat óók hoor... Alleen het blijven kinderen. Mijn dochter is ontzettend rustig, luistert heel erg goed. Blijft altijd keurig bij de auto staan als ik hem opendraai (en dus 2 seconden naar het sleutelgat kijk) . Op één keer na, toen rende ze inééns weg (weet nog steeds niet waarom?!) ... Ik had toen het geluk dat de stoep 3 meter breed was toevallig op dat punt, want ik greep haar bij haar muts van de jas, toen ze een halve meter van de stoeprand stond (waar net een auto voorbij reed) . Je kán een klein kind eigenlijk nooit volledig vertrouwen denk ik. En dan heb ik een rustig kindje, die niet vaak heel onverwachte acties heeft. Als je kindje dat wél heeft - kan het verder vaak goed luisteren en kun je het goed opvoeden, maar IK zou dan persoonlijk het risico niet nemen. ---> ik vind een tuigje dus ook niet zielig... maar dat was wel duidelijk denk ik.
ik heb wel 100 procent van de tijd mijn ogen op hem gericht (letterlijk) ik ben daar heeeeel allert op. ik heb maar een kwart oog op mijn boodschappen en als ik mijn handen nodig heb zit hij in de wandelwagen of het winkelkarretje.of ik ga alleen en hij blijft bij papa. elke middag oefenen we we op een rustig moment aan het handje buiten lopen. ik heb dit geleerd met de middelste die adhd heeft en echt binnen anderhalve tel weg was en daar ook een dagelijkse sport van maakte. toen had niemand het over tuigjes en toen zag je ze ook niet trouwens. ik wil jullie weleens zien op schoolreisje straks als je in je eentje of hooguit met 2 personen een halve klas in de gaten moet houden. ik ben inmiddels 14 schoolreisjes verder en kweet dus wel waar ik het over heb.
zulke voorvallen hebben we allemaal. maar je geeft geen antwoord op mijn vraag. vind je dan dat de juf op het kdv met 15 tuigjes moet lopen?
Ik heb nog nooit meegemaakt dat de leidsters van het kdv of de psz met 15 kinderen loslopend naar de winkel of gym gaan. Neem toch aan dat ze dat tegen die tijd dat ze naar de kleuterschool gaan dat allemaal prima geleerd hebben.