Haha, klinkt misschien bizar, maar ik vond mijn bevalling (nou ja, het moment supreme dan) zoooo mooi, bijzonder, geweldig, overweldigend (etc etc.) dat ik het nu gewoon jammer vindt dat het al weer achter de rug is... Ik zou het liefst vanavond nog een keer bevallen (en morgen nog een keer, en overmorgen.... hahaha)... Hebben meer mensen dit!? Een goede reden om natuurlijk over een tijdje voor een tweede kindje te gaan... maar ja, dat duurt nog even Gelukkig hebben we veel foto's, om de herinnering vaak op te halen! Ennn het aller aller mooiste, we hebben een prachtige dochter!!! Waar ik helemaal verliefd op ben! Maar blijf gewoon zo vaak aan de bevalling terug denken...
Nou de tweede bevalling vond ik ook wel heel mooi en goed te doen, maar de eerste.. pfff never haha, heb daar echt een soort trauma aan overgehouden.
Snap het wel hoor. Vond vooral de eerste bevalling zeer pijnlijk, maar de ontlading als het kindje eindelijk geboren is...kan best verslavend werken. Ik vond het zwanger zijn ook zo bijzonder. Wij hebben twee kindjes en waarschijnlijk blijft het daarbij...Zal er dus best vaak aan terug denken.
LOL Nou, wij verwachten in mei ons eerste kindje. En hoewel ik me (nog) niet echt druk maak om de bevalling, kan ik ook niet zeggen dat ik er ZIN in heb. Ben wel benieuwd moet ik zeggen...hoe ik het zelf ga ervaren na alle verhalen die je zo nu en dan van mensen hoort. Het lezen van dit soort berichten biedt dus perspectief haha...ik hoop dat ik er ook van ga 'genieten'
Oh ik begrijp het helemaal, zou zo nog een keer willen bevallen, puur voor de ervaring. Alleen nog een kindje erbij, dat wordt voor nu een beetje te druk. Misschien mag ik het in de toekomst nog 1 keer meemaken, lijkt me geweldig!
Heel herkenbaar en hopelijk mag ik over een week of 29/30 weer bevallen De eerste bevalling was echt helemaal geen pretje. 2 uur persen daarna vacuum en na de geboorte is de gyn er meteen van door gerend met ons zoontje omdat het niet goed ging met hem. Ik heb hem daarna nog heel eventjes mogen zien toen hij in de couveuse lag en pas na 4 uur mocht ik hem eindelijk vast houden...nee zo'n bevalling hopelijk nooit meer. Maar dan de 2de..wat een verschil. Gewoon thuis, een bevalling van 4 uur waarvan 5 min persen. Daarna heerlijk genoten van dat perfecte meisje op mijn buik. De tijd leek echt gewoon stil te staan. Ik riep ook meteen dat ik zo nog wel 10 kindjes wilde krijgen
fantastisch, dit soort berichten geeft de burger moed! Een keertje geen horror-story, maar iemand die het -ondanks de pijn- geweldig vond. Dankjewel mausi, dit is heel goed tegen pre-bevallings-stress
Ik hoop dat mn 2e bevalling, als die er een keer zou mogen zijn, toch anders verloopt dan deze... Dit was echt een horror bevalling.. hartslag viel best vaak weg, navelstreng om hem heen, moest persen zonder weeen omdat hij in nood was, neeeeeeeeee niet nog zo'n bevalling aub!! Maar als het niet anders is, sja, je krijgt er wat super moois voor terug.
Ook hier herkenbaar ! Ik zou maar al te graag nog eens zwanger zijn, nog eens mogen genieten van dat wondertje dat in je groeien mag, een wondertje, helemaal voor jou alleen. Oke, het is niet voor jou alleen, maar wanneer het in je buik zit, voelt het voor mij echt als van mij helemaal alleen, je bent immers altijd samen met je kindje(s) in je buik, alleen jij voelt het kindje/de kindjes echt. Kortom, voor mij voelde het echt als 'van mij'. Ook zou ik maar al te graag nog eens bevallen, gewoon omdat het zo een prachtig proces is waarin een wonder gebeurd. Een nieuw leventje, dat jij als mama geboren mag laten worden. Maarja, drie kindjes is echt genoeg, ons gezinnetje is compleet, kortom, weg droom...haha. Liefs Hanneke.
Ik herken het helemaal! De bevalling vond ik iets magisch. Echt geweldig om te doen! Bijna iedere dag kijk ik mijn bevallingsfoto's terug. En ik moet toegeven dat ik jaloers ben op alle zwangeren omdat zij nog mogen bevallen en het voor mij alweer voorbij is.
Ik heb hetzelfde, heb echt een droombevalling gehad en kreeg er zo'n kick van! Ben nog steeds zo trots op mezelf en mijn lichaam. Kan okm niet wachten op de volgende keer, gelukkig ben ik weer zwanger en mag ik in augustus weer.
Yes hier ook. Heb het al twee keer mogen doen, thuis. Vond het zeker wat hebben, in het piepdonker, man eerst met kleine ogen, die steeds groter werden Vooral de eerste, die was wel het heftigst, maar vond mezelf zooo stoer. De tweede heb ik me ietwat laten gaan, teleurstellend van mezelf. Dat magische moment van zo'n nat murmeltje, heeeeeeerlijk.
De bevalling van de 2de zou ik zo over willen doen hoor. In een paar uurtjes bevallen en echt helemaal geen pijn gehad. Had niet eens in de gaten dat de bevalling begonnen was.
hier ook heel sterk dat gevoel. Bij de 2e bevalling dan... Ging ontzettend snel (weeenstorm was wel pijnlijk natuurlijk) maar het laatste stukje. Die persdrang (die ik bij de eerste niet gehad heb) wauw, wat is dát iets bijzonders zeg! En gewoon ook duidelijk voelen dat je zélf je kindje geboren laat worden door hard te werken (persen) . Ik heb dan ook maar 4 minuutjes geperst . Bij de 1e leek het persen zo zinloos.. het schoot maar niet op (5 kwartier bezig en toen een knipje) . Maar zou het gráág nog eens willen beleven - juist omdat het zo snel is gegaan en zó bijzonder was. Ook het feit dat ze gelijk huilde op m'n buik en daar echt even mocht blijven bij me. De oudste had het wat benauwd gehad en die lag stil en blauwig op m'n buik. Dus bij de 2e was het écht zó genieten uiteindelijk!
en dat een kleine 4 weken na de bevalling, wat is moeder natuur toch goed he haha. ken het gevoel helemaal! heb een zware bevalling gehad maar denk er nu rooskleurig aan terug! zou zo weer willen
Dan heeft moeder natuur mij overgeslagen zeker? Na Justin wilde ik het echt nooit meer meemaken, maar omdat de wens zooo groot was.. had ik t er voor over máár pas na 2 jaar kon ik zeggen dat ik het wel weer ooit aan zou durven dus.. Maar nu echt niet meer, nu heb ik ook geen leuke bevallingen gehad (eerste sterrenkijkertje en 2e veel bloedverlies).
Ik herken het gevoel ook hoor! Ik heb een vlotte bevalling gehad zonder complicaties dus misschien heb ik makkelijk praten, maar ik vond het idd heel mooi! Okee de ontsluitingsweeen waren pijnlijk, maar het was wel functionele pijn. Verder was het gewoon een hele intense ervaring, en als je dan naderhand zo'n warm ukje op je buik gelegd krijgt...wauwie, dat is wel verslavend ja!