Hoi meiden, ik loop ondertussen al heel wat tijd mee op dit forum, maar ik ben er wel een lange tijd tussen uit geweest, dus even mijn verhaal.. Wij zijn ondertussen 1,5 jaar bezig voor ons eerste kindje. Ik wilde altijd vroeg zwanger worden (voor mijn 25ste..) maar aangezien ik 2 weken geleden 26 geworden ben heb ik dat al niet gehaald.. jammer.. Mijn cycli zijn "all over the place" om het zo maar even te noemen, van 28 tot 52 dagen, en alles daartussen heb ik ongeveer gehad. Toen we iets meer dan een jaar bezig waren zijn we naar de huisarts gegaan die ons eerst niet echt wilde helpen maar na wat aandringen toch. Er werdt een zaadtest gedaan bij mijn man en dat was niet goed. Heel slecht zelfs. Hij is wel iets vruchtbaar maar de kans om op een "normale" manier zwanger te worden was nagenoeg niet aanwezig.. En enorme klap voor ons. (voor wie niet?) Mijn man heeft ondertussen allerlij onderzoeken gehad, een operatie aan een spatader in zijn testikel en hij blijkt een zeldzame huidaandoening te hebben op zijn geslachtsdelen.. alsof het nog niet genoeg was.. Nu ben ik dus aan de beurt met de onderzoeken, om te beginnen met bloedonderzoek (gedaan) en nu de echo's op verschillende dagen van de cyclus. Nu moet ik morgen weer, maar ik ben nogal geschrokken van mijn eerste echo, er stond in ons raport dat ik een jaar bij een sexologe heb gelopen omdat ik nogal problemen had/heb met pijn bij het vrijen.. Maar de gene die de echo deed heeft dit blijkbaar niet gelezen en duwde het apparaat zo naar binnen.. ik kroop zowat de stoel uit van de pijn.. onderweg naar huis voelde ik het nog steeds.. Ik snap sowiso niet dat ze niet iets subtieler kunnen zijn als het iemand zijn eerste echo is?? het is niet niks.. Ook vind ik dat ik veel te weinig info krijg over wat ze nou precies willen, zo dacht ik dat er maar 1 echo zou zijn.. maar ik moest meteen een afspraak maken voor volgende week! dat wist ik niet eens.. We vinden het al erg genoeg dat het hele gedoe via het ziekenhuis moet, en dat het niet gewoon uit liefde in ons eigen bed kan.. (iedereen zou dat willen toch?) maar nu vind ik het gewoon echt vervelend.. getsie.. ik zie er gewoon tegenop om weer te gaan.. en ik ben nog maar bij stap 1. Hebben er meer mensen zulke ervaringen? of ben ik me gewoon aan het aanstellen? ik weet het niet zo goed..
Je moet vooral niet denken dat jij je aanstelt. Het zijn jou gevoelens, en jij ervaart het zo. Vraag om een evaluatie met iemand, en leg dan ook uit wat er gebeurde met de echo. Misschien je vragen op een lijstje zetten, en uitleg vragen. Geef ook duidelijk aan dat je er moeite mee heb dat het zo via het ziekenhuis moet, en je hierdoor alleen nog maar onzekerder word. Ze zullen je heus wel goed proberen te helpen, maar ook gaan er soms in het ziekenhuis dingen mis. Jammer genoeg. Ik hoop je een beetje te hebben geholpen. Succes met het vervullen van je wens.
Blackbird, wat akelig dat dat je is overkomen! Net wat je zegt, het is al akelig genoeg dat het via het ziekenhuis moet gebeuren, maar dan hoef je er geen extra vaginaal trauma van op te lopen! Ik heb zelf geen problemen met de inwendige echo, maar als je dat wel hebt (wat ik me heel goed kan voorstellen als je problemen hebt of hebt gehad met vrijen), dienen ze erg ERG voorzichtig te zijn! Ik zou als ik jou was goed voor jezelf opkomen! Dus: ziekenhuis bellen, vertellen wat er is gebeurd en aangeven dat je wilt dat je heel goed wordt begeleid en dat er heel voorzichtig wordt gedaan bij inwendige echo's voortaan. Misschien houdt dat voor jou in dat je niet door dezelfde persoon geholpen wilt worden, of dat het extra wordt besproken in het team. Het zal jammer genoeg niet je laatste inwendige echo zijn... En als je nu al op ziet tegen volgende week, dan zeker bellen! Als je misschien niet durft (zou kunnen), dan je vriend laten bellen! Succes, meid!!
Meis wat een vervelende ervaring met de echo baha! Hebben ze ook gezegt wat ze volgende week bij je gaan doen? Zijn dit je alle eerste onderzoeken? zo ja . dit is mijn ervaring. dit kun je ongeveer verwachten ze bespreken je vragen lijst die je als goed is hebt gekregen en weer op gestuurd hebt als ie in gevuld is en dan krijg je direkt een inwenige echo en kijken ze hoe het bij je man er voor staat en moet hij de volgende keer zaad inleveren en jullie moeten samen direct bloedprikken om te kijken of jullie hiv of aids hebben paar week later uitslagen jij mag drie keer weer komen om te kijken of je eisprong hebt dit was bij mij zo dit is ongeveer wat je kan verwachten oja ze gaan ook nog met een eendebek kijken ik kan je 1 tip mee geven doe iets langs aan bv een jurk of lang shirt dan voel je je niet zo bekeken hoop je zo te hebben geholpen Meis ze gaan nog vaak kijken met een inwenige echo ik zal een gesprek aan gaan met de gyn of even bellen en aan geven wat er gebeurt is. Idd liever een beeb maken in mijn eigen bed , maar helaas gaat dat niet. MMM is een hel!! Succes meis met zwanger worden
thanks voor de berichtjes iedereen, het voelt sowiso al een stuk beter om te merken dat ik me dus niet perse aan het aanstellen ben.. ik vind het gewoon allemaal zo onmenselijk en aan de lopende band gaan.. net alsof ik alles al moet weten enzo.. maakt me lekker onzeker. Vandaag moet ik weer voor echo, maar ik ga zeker wel even vertellen hoe ik het vorige keer ervaren heb, en dat het dus wel met beleid moet. bovendien wil ik vandaag meer uitleg over wat komen gaat. Ze doen bovendien ook heel vervelend over het feit dat ik fulltime werk en niet zomaar vrij kan vragen binnen 3 dagen.. maar ik wil het op mijn werk nog geheim houden.. niet dat iedereen weet hoe ver het is en al die blikken.. Ik kan met niet voorstellen dat ze dit nooit mee maken daar..
Wat een nare ervaring moet dat zijn geweest voor je, wat erg. Ik wil je niet ontmoedigen, maar praat er wel over met je gyn of FA, want voor hun is het misschien dagelijkse kost, maar voor jou zeker niet! Want waar je rekening mee zal moeten houden, is dat het niet de laatste keer zal zijn dat je daar ligt Zorg er dus voor dat het geen nare ervaring blijft. En wat Marnat zegt...trek iets langs aan! Zo voel je minder "bloot". Ik hoop dat het een volgende keer minder vervelend voor je zal zijn! liefs!
Goedzo Blackbird, aangeven hoe het de vorige keer was en hoe jij het graag wilt met de echo. En wat betreft dat fulltime werken en moeilijk binnen 3 dagen vrij kunnen nemen... Ik ben bang dat je daar niet onderuit komt. In het ziekenhuis je cyclus onderzoeken en straks mogelijk behandelen valt niet te plannen: je lichaam doet wat het wil en soms moest ik 3 keer per week onverwacht naar het ziekenhuis. Daar kan de afdeling niks aan doen en dat is nu eenmaal het lot van vruchtbaarheidsonderzoek en vruchtbaarheidsbehandelingen ondergaan. Dat is echt heel vervelend, maar kan niet anders. Ik snap dat dat heel vervelend is en dat je daar gefrustreerd van raakt, maar dat is niet anders. Ik gooi nog maar eens een knuffel jouw kant op!
ja idd merah, het voelt alsof je echt een nummertje bent. Dan is het ook nog zo dat ze voor afspraken te maken maar van 9 tot 12 bereikbaar zijn.. ja sorry, maar ik heb een baan waar er altijd iemand anders moet werken als ik er niet ben zeg maar.. dus ik kan niet zomaar even weg gaan. duurt dus wel even voor ik dat geregeld heb. Maar goed idd wat Mijs zegt, ik zal dat moeten accepteren.. Hoe hebben jullie dat eigenlijk gedaan? op werk gezegt waar je mee bezig was?
Ja, zeker als je steeds vervangen moet worden, is het slim het op het werk te vertellen. Hopelijk is er begrip, dan weet je dat het geregeld wordt en hoef je je daar ook minder druk om te maken.
Bij mij op het werk weten ze alles. Dit heb ik bewust gedaan. In de malle molen gaat niet altijd zoals verwacht of gehoopt, dus soms als je terug komt van een behandeling iod, dan kun je best met je hoofd nog ergens anders zijn. Dan is het fijn als je mensen de gelegenheid geeft daar rekening mee te houden(al vinden sommigen mensen dat heel moeilijk hoor, dus schrik niet van af en toe een botte opmerking). Hierdoor hoef ik minder krampachtig te doen en dat voelt goed
Wat stom hoe ze jou behandeld hebben bij die inwendige echo! Ik heb er ook tientallen gehad, en bij mij waren ze altijd heel voorzichtig. Vind het dus echt niet normaal. Hoop dat het vandaag beter gaat!
nou het ging vandaag beter! echt veel beter! een hele lieve vrouw vandaag die duidelijk uit legde wat er ging gebeuren, er werdt uitgelegd wat er te zien was op de beelden, er was tijd voor vragen.. Ik heb er gewoon weer helemaal vertrouwen in!! Ik zat tegen een eisprong aan dus vanavond maar eens flink ons best gaan doen, werd ook gezegt dat we dat maar moesten doen Echt belachelijk hoe ik er tegenop zag vandaag, ik zat net in de wachtkamer en toen kwam mijn man binnenlopen, die had 2 uur eerder vrij gevraagd om er bij te zijn Ik heb echt weer hoop!
En zo hoort t ook te gaan! Blij voor je dat het toch nog goed is gekomen. En over t werk: Ik ben vanaf t begin naar mijn leidinggevende gegaan, en heb ALLES verteld. Nu ook houd ik hun op de hoogte over de vorderingen, en dit word duidelijk gerespecteerd. Ook heb ik het gevoel echt eerlijk en oprecht gesteund te worden door mijn manager, en teamleider (beide mannen btw.) Ik vond het gewoon fijner om er eerlijk en open over te zijn. Als je ooit ergens mee zit, weten hun ook wat er aan de hand is. Ik werk in teamverband, en mijn team weet ook alles. In het begin de eerste 2 maanden niet, en toen kwamen er al scheve blikken. Kreeg achteraf te horen van mijn collegas dat ik wel erg vaak weg was, en dat hun dat niet vonden kunnen. Nu weten ze waarom, en reageren ze overal heel goed op. Denken mee met me om planningen om te gooien, en te wisselen van dienst. Je moet daar zelf een keuze in maken.
ik heb nu 1 collega die het weet, en die werkt ook op mijn afdeling en ik kan de hare lopen, ideaal zo kunnen we wisselen. Ik ben erg onzeker over het vertellen aan mijn leidinggevende, hij is niet de meest begripvolle persoon en ik ben bang voor mijn baan als ze het weten (ik heb een jaarcontract..) ze mogen me er niet voor ontslaan, maar geen contract-verlenging is zo gedaan natuurlijk..
ik heb ook heeel lang in dubio gezeten: wel of niet vertellen. Nu weet enkel mijn leidinggevende het en dat vind ik meer dan voldoende. Hij is tenslotte degene die mijn uren die ik mis moet accorderen. Collega's heb ik niet zo'n behoefte aan. Zijn al zo goed in botte opmerkingen en klaar staan met hun mening en nu kan ik dat dan nog wijten aan onwetendheid Ben zo blij voor je dat je een goede ervaring hebt gehad nu. Zo hoort het tenslotte ook. Het is niet niks elke keer maar weer die onderzoeken. Klusze
Fijn dat de tweede keer beter was! Ik heb dus ab-so-luut niet dit soort ervaringen, ik vind het superfijn op de poli (althans.. ik haat ziekenhuizen maar het kan niet beter vind ik dan de aandacht die ik heb gehad). Ben echt blij met mijn ziekenhuis terwijl ik hier op de site wel slechte ervaringen las. Mijn gyn denkt heel erg mee en is supervriendelijk. Het enige wat ik soms minder vind zijn de secretaresses die je wel eens aan de telefoon krijgt en niet altijd zo'n zin hebben om je te helpen (heb ik het gevoel dan). Over het werk: ik wilde het niet vertellen, had geen zin in vragen steeds. Ik heb ook geen cyclusanalyse gehad dus ik had nooit in 1 week meerdere afspraken dus ik kon het gewoon onder af en toe een dokters/tandartsafspraak laten vallen of eens schuiven met mijn vrije middag of een keertje en vrije dag inplannen. Inmiddels weet mijn baas het wel omdat ik een soort kijkoperatie moest en ik geen zin had om daar vrije dagen voor in te leveren Nu kreeg ik ze gewoon vrij zegmaar. Maar ik heb wel een vast contract en een hele fijne baas, dat is wel echt een verschil met jou dus.. Ik zou er goed over na denken, want behalve het feit dat ze het weten kan ook iedereen er dan zomaar elk moment naar gaan vragen en daar had ik persoonlijk écht geen zin in.