Hoi allemaal!! Ben ik weer eens!! Soms heb ik periodes dat ik me effe helemaal afsluit voor baby's enzo... Zelfbescherming denk ik Welkom alle nieuwe meiden! Ik lees van Meggytje wel een heel heftig verhaal zeg!! Sterkte met alles!!! Ik zit nog steeds in de wachtperiode voor ICSI. De wachtijd is alleen maar oplgelopen dus het schiet niets op... Ik hoorde eerst 6-9 maand, maar nu al 1 jaar wachttijd!! Heavy... Er komen denk ik dus vast meer periodes dat ik er een tijdje niet ben..
Hey joekie, longtime no see!! Maar leuk dat je weer eff hier bent! Het is hier erg rustig zoals je ziet! De andere dames hebben ook blijkbaar weinig te melden! Ik zit hier weer op het wachtbankje na de 5 IUI poging/inseminatie van afgelopen zaterdag!! Vandaag nog 10 daagjes voordat ik mag testen dus ik zit hier nog wel eff! Klote voor je dat het zolang duurt voordat jullie eindelijk mogen beginnen met ICSI. Ik snap best dat jij je zo af en toe aan zelfbescherming doet, ik heb het er soms ook flink moeilijk mee dat iedereen om mij heen "zomaar" zwanger raakt en het bij mij/ons maar niet wil lukken. Het voelt zo vaak als weer een mes tussen mijn ribben en het voelt ook net alsof het mij/ons niet gegunt is/wordt. En dan krijg je ook regelmatig te horen dat je er niet zo mee bezig moet zijn, ja duhh makkelijker gezegd dan gedaan. Ieder vezeltje in mijn lijf schreeuwt om zwanger te willen worden/zijn en dan na 9 maand eindelijk ons eigen klein wondertje in mijn armen te houden. Maarja, niemand in mijn omgeving begrijpt mij omdat ze niet kunnen begrijpen hoe het voelt als je eigen lichaam je in de steek laat, dat je niet op de "natuurlijke" manier zwanger raakt. Gelukkig bestaan ern forums met lotgenoten die je wel begrijpen wat je doormaakt! Hey meis, ik wens je vel sterkt met het wachten en hopelijk zijn jullie supersnel aan de beurt!! groetjes wanda
Spannend meid!! Ik duim met je mee!! Hoe is jou partner eronder? Die van mij vind de onnatuurlijke weg maar niets en ik voel me er dan ook soms wel wat alleen in staan. Hij had liever de beslissing genomen om het er dan maar bij te laten als het niet op de natuurlijke weg gaat...Omdat ik daar zoveel moeite mee heb gaat ie mee het traject in. Soms is tie heel meegaand maar soms ook niet en dan ben ik wel effe depri hoor...Pff..
Hoi joekie, die van mij vind de hele mmm ook maar niks! Maar omdat hij weet hoe graag ik ons eigen wondertje wil hebben werkt hij eraan mee. Mijn man had net als die van jou liever de natuur zijn gang laten gaan! Komt er een baby dan komttie en anders maar niet. Ik denk dat het man eigen is om zo verschillend te reageren, de ene keer meegaand de andere keer niet! Kijk wij hebben last van onze hormonen en een als maar doortikkende biologische klok! Ik denk dat mannen daar toch heel anders tegen aankijken dan wij vrouwen!! Gelukkig hebben wij dit forum waarbij we met lotgenoten onze probleempjes kunnen delen! Mannen hé, je kunt soms niet met ze, maar ook weer niet zonder ze(haha)!! Ik zou graag willen dat mannen voor 1 weekje in onze schoenen konden staan, dan weten ze wel wat wij doormoeten maken om onze droom werkelijkheid te laten worden!! En dan zouden ze wel anders piepen!!
Oke, wel fijn om te lezen dat het bij jullie ook zo is.. Soms lees je van meiden dat ze er samen helemaal achter staan en dat hun man het net zo graag wil of mss wel de kartrekker is van het hele verhaal.. Hier dus niet. Als ik zeg dat ik de behandeling stopzet is hij allang blij... Gisteravond begon hij ineens weer over de wereld die zo aan het verloederen is en waar we dan een kindje op willen gaan zetten die het waarschijnlijk niet makkelijk gaat krijgen enz..dan kan ik wel janken! Als ie dat vervolgens merkt gaat ie het weer sussen Maar als ik ineens uit mezelf zwanger zou zijn vind ie het ineens wel prima! Bah..rottraject... Sorry voor mijn geklaag hoor!!
Hey je klaagt niet hoor, ik vind het heel begrijpelijk dat je je hart eff wilt luchten! En ik geloof al die verhalen van meiden niet als ze zeggen dat hun man het net zo graag willen als hun! Voor mijn gevoel denken mannen daar heel anders over, ze doen mee aan het traject omdat ze zien dat hun vrouw/vriendin het zo graag wil!! In begin dacht ik van we gaan de mmm in, dat doen we wel eff, maar dat viel vies tegen! Hoe langer ik in het traject zit en puregon moet spuiten hoe moeilijker ik het krijg, maar ik ga door zolang ik het vol kan houden en daar steunt mijn man mij gelukkig wel in! En zoals je zelf zegt het is een rot traject!! Als je je hart wil luchten mag je van mij hier gewoon van je aftypen hoor en je mag mij ook een prive bericht sturen als je liever niet hier op het forum je hart wilt luchten(kan iedereen meelezen natuurlijk). Heel veel sterkte meid
Ik heb net een bericht van het ziekenhuis gekregen dat de mensen die in januari 2010 op de wachtlijst zijn gegaan nu aan de beurt zijn... Het schiet echt niet op.. Dat betekend dus dat wij pas over 7 maanden aan de beurt zijn... Precies een jaar nadat we erop zijn gekomen.. Nouja..ik laat het maar weer effe los.. Ik moet ook ongie worden dus misschien heeft dat ook met mijn buien te maken Dank voor je luisterend oor meid! Doet altijd goed!!
dames, kom even inbreken hier. lees hier ook dat er bij verschillende dames de partner er niet helemaal achter staat. Dat is hier dus ook een probleem. Zal als ik tijd heb even wat bijlezen, heb hier al eerder een keer een reactie achter gelaten. Maar wat een lange wachtijden zeg.
Dames ik lees nog wel mee, en hoop dat jullie wens snel vervuld zal worden. Blijf luisteren naar je zelf en vooral naar je partner... neem af en toe een rust pauze... (dat is mijn advies) en vooral geniet van de andere leuke dingen in het leven.. Ik weet hoe zwaar en hoe moeilijk het kan zijn....
jemig... in welk zh zit jij??? Hier ook eentje die al 4,5 jaar bezig is en die de moed al wel begint te verliezen... ben me nu aan het oppeppen voor de laatste cryo en dan gaan we het ecd traject in.
@joekie: mijn man reageerd dus ongeveer net zoals jouw. Hij wil liever gisteren stoppen dan vandaag. Vooral als er weer een poging mislukt is. En hij wil graag kinderen, maar op liever zonder de hele mmm. En een leven zonder kinderen zou hij ook geen probleem vinden. Dat zegt hij tenminste. Maar na de iui of de tp mag ik niks doen wat kwaad zou kunnen voor de bevruchting/ innesteling.
Hey zonnetje, mijn man zou ook het liefst kids krijgen zonder mmm, maar stoppen zal hij niet doen voor mij! Voor hem maakt het niet uit of we nu kinderen krijgen of niet, het maakt hem niks uit! Voor mannen ligt het blijkbaar anders dan voor ons vrouwen! Wat mag jij niet doen dan wat kwaad kan voor de bevruchting/innesteling??? Ik wens je veel succes meis!!! groetjes wanda
Graag gedaan hoor!! Daarom is het zo fijn op dit forum, je kunt elkaar een helpende hand bieden!! Pff, meid moet je nog weer 7 maand wachten, het zit je niet echt mee hé!! Ik wens je veel sterkte met wachten totdat je aan de beurt bent!! Mocht je hart nog een keertje willen luchten dan weet je me te vinden hé!! sterkte meid
Hallo marjah, zijn jullie gelijk begonnen met ivf toen jullie in de mmm terecht kwamen?? En mag ik vragen wat ECD inhoudt, heb er namelijk nog nooit van gehoord!! Jij succes gewenst met jullie laatste cryo!! groetjes wanda
Hey allemaal, wat leuk dat jullie meelezen / kletsen!! Wij zijn in behamdeling in het AMC in Amsterdam... Fijn ook om te lezen dat er meer mannen zijn die het eigelijk allemaal maar niets vinden! Dat geeft me echt weer effe steun!! Ik hoop natuurlijk voor ons allemaal dat we binnen niet al te lange tijd zwanger zijn!! Ben een beetje te laat dus moet nu effe snel naar de sportschool gaan! Ik check hier vanaaf nog wel effe!!
Ik zei je het toch dat van die mannen!!! Er zullen best mannen zijn die er geen problemen meehebben, maar je ziet maar je bent niet de enige met zo'n man!!! groetjes
Hoi Wanda, ik ben vervroegd in de overgang, dus ik heb te weinig eicellen. Na de eerste afgebroken IUI (cyste) had ik eindelijk een arts die zowaar luisterde en meteen tot de conclusie kwam dat we ons moesten voorbereiden op teleurstelling op teleurstelling, we moesten onze verwachtingen bijstellen en inschrijven voor adoptie. IVF was alleen maar om niet later het idee te hebben dat we er niet alles aan gedaan hadden. En ja hoor... de eerste IVF zwanger, maar mk met 7 weken (hartje zien kloppen, maar helaas....). En natuurlijk zijn alle IVF erna echt enorm bagger verlopen, tot 2x toe geen bevruchting of zelfs geen pogign tot bevruchting, 1x bijna afgeblazen tp en nu als laatste eindelijk eens in al die jaren goed nieuws. Alles zat mee, tot de dagen voor de test. Zware koorts en hoesten. Test negatief, maar ja gelukkig (voor de verandering) een cryo . De kwaliteit weten we helemaal niet, dus of ie uberhaubt ontdooid??? De cryo is ingevroren op dag 1. Maar goed, ik heb te weinig eicellen en daar dopor ook hele slechte kwaliteit eicellen. Dus er is een "oplossing"... we nemen eicellen van een ander (ECD= eiceldonatie). r is daarmee tenminste iets meer kans. Net als de gewone IVFs ongeveer 30% tov een paar porcent nu. Mijn mannie is trouwens wel helemaal inyto de mmm en gaat door tot aan adoptie . Lang leve hubbie , het geeft mij de moed en kracht om door te gaan. Dus ik ben ook heel blij dat ik niet in jullie schoenen sta... ik zou het niet volhouden, denk ik. Niet zover als dat we nu gaan iig (ECD en dusseldorf = 3,5 uur rijden)
Hey marjah, mag ik vragen wat je leeftijd is!!?? Ik heb niks te klagen over mijn hubbie hoor! Hij doet alles trouw en zeurt niet, maar als het aan hem had gelegen waren wij gewoon op de natuurlijke manier verder gegaan, maar aangezien mijn biologische klok gewoon door tikt vond ik het tijd om de mmm in te gaan! Wij gaan door zolang ik het volhoud, maar voor adoptie gaan wij niet!! Ik hoop voor je dat jullie laatste cryo het goed gaat doen!
Nee, adoptie gaan wij ook niet voor. Maar dat wil ik zelf ook zeker niet..Dan nog eerder pleegzorg..Daar heb je alleen de controle van de pleegzorg er ook steeds weer bij wat ik eigelijk ook niet echt zie zitten... Ach, we wachten nog maar een tijdje verder..Vind vriendlief absoluut geen probleem..