Jaloers

Heej!

Ik denk dat iedere vrouw die graag een kindje wil zichzelf wel eens heeft betrapt op jaloerse gevoelens. Het is dus helemaal niet raar! en ik denk dat het ook goed is dat je gewoon blij voor je schoonzusje bent. het is natuurlijk anders als je haar het geluk niet zou gunnen.

Zelf herken ik het gevoel ook wel. In onze omgeving lijkt iedereen achter elkaar zwanger te worden en ze zijn ook allemaal binnen 4 maanden zwanger. Er zijn wel een paar vriendinnen die er langer over hebben gedaan maar de rest was dus erg snel zwanger.
Ik baal er dan gewoon van omdat ik nu ook wel eens degene wil zijn die kan zeggen dat we een kindje krijgen dus elke keer als een vriendin belt met: hee ik ben zwanger, denk ik...leuk! Dat wil niet zeggen dat ik het hen niet gun want tuurlijk ben je dan super blij voor ze maar soms komen die jaloerse gevoelens dan wel even naar boven.

Succes ermee!

 

Hoi Marinka,

Nee hoor het is helemaal niet raar. ik herken volledig dat gevoel. Ik heb kortgeleden ook zo een berichtje geplaatst. Ik ben normaal ook nooit jaloers en gun iedereen alles. Je wilt het gewoon heel graag en dat is heel normaal!

Sterkte! Hoop voor je dat jij ook snel het blije nieuws kan vertellen

 

hey meis...
Hier nog een verpleegkundige
Dat je jalours bent is normaal hoor, dat had ik ook...
Ook toen we pas net aan onze kinderwens begonnen en de ene na de andere zwanger uit de grond schoot rond ons heen...
En nu 20 maanden later... zelf nog nooit zwanger geweest, en de ene na de andere zwangere, kraamvisites enz enz... ben ik nog steeds een beetje jalours...
Je hebt nu eenmaal een wens

 

Heel herkenbaar en ik vind het ook vreselijk dat ik soms zo denk!
Als mijn schoonzusje nu zou vertellen dat ze zwanger was, dan zou ik haar echt niet vrolijk kunnen feliciteren.
Hier is het niet eens meer jaloezie, maar verdriet.
Als ik hoor dat er weer 1 in onze omgeving in een wip zwanger is geraakt terwijl ze niets op orde hebben, dan steekt dat enorm.
Ik gun niemand de mmm hoor, maar soms denk ik weleens: 'En nu is het ONZE beurt!'
Maar helaas, zo werkt het nu eenmaal niet...

 

Absoluut geen rotwijf! juist eerlijk en iedereen heeft dat hoor. De meeste zeggen het alleen niet. En tegen je schoonzusje is het natuurlijk ook beter dat niet te zeggen, maar hier mag dat absoluut wel hoor!

Ik vind dat petra zelfs nog heel nobel is als ik dat zo hoor. Denk dat voor veel mensen "een beetje jaloers" nog een understatement is hoor.

Voor hun is het heel leuk, maar voor jou is het gewoon ff heel klote! Zeker als ze er ook nog met die primeur vandoor gaat die jij eigenlijk wilde hebben, toch? En dan helemaal als het zomaar door de pil heen gebeurd, terwijl jullie er zo hard voor werken.

Tuurlijk gun je het haar ook, maar je zou het jezelf gewoon nog meer gunnen en wie niet? Dat maakt ons gelukkig mensen!

Maar pas wel op met wat je tegen wie zegt ,denk ik. Het is niet leuk als je het haar/ hun laat merken. Gewoon hier ff afreageren en dan weer lief lachen bij de schoonfamilie...

succes!

 

Sorry, maar ik zou ook jaloers zijn.
De magie is er echt een beetje af als het niet meer hun eerste kleinkind is. Dat klinkt heel flauw, maar is nou eenmaal een beetje zo. Ik heb echt heel erg veel verschil gemerkt tussen mijn moeder die voor het eerst oma werd en mijn schoonmoeder die voor de derde keer oma werd. Dan is het toch allemaal al gewoner ofzo!

 

Ik sluit mij volledig aan bij vasca. Hier in de omgeving lijken de zwangere vrouwen ook als paddestoelen uit de grond te schieten en telkens word je dan weer met je neus op de feiten gedrukt; zij zijn zwanger en ik niet...
Hopelijk zijn wij binnenkort ook aan de beurt om goed nieuws te vertellen en dat wens ik jou ook MMarinka!

Groetjes Adriana

 

Herkenbaar? Hah! Jaloers is my middle name. Mijn stiefzusje werd zwanger toen ik net een miskraam had gehad en ik zag gifgroen van jaloezie! Inmiddels ben ik bijna 3 jaar bezig en jaloers op elke zwangere die ik zie.
Maar het is volkomen normaal! Schaam je niet! Het willen krijgen van een kind komt voort uit een soort oergevoel, het zit in je diepste wezen. Wanneer een ander zwanger is misgun je het haar niet, maar het doet zo verrot veel pijn dat je het zelf niet bent.

 

Ja helaas ook herkenbaar voor mij. Mijn vriend en ik zijn bijna 10 jaar samen en ik heb heel lang moeten wachten tot hij ook aan een kindje toe was. Januari 2010 begonnen met klussen. Komt zijn broer doodleuk vertellen dat ondanks de pil zijn nieuwe vriendin die hij nog maar een paar maanden kent zwanger is. Ook het eerste kleinkind van mijn schoonouders. Maar ik kan moeilijk zeggen dat ze hadden moeten wachten omdat het eerst mijn beurt was. Ik had nog gehoopt dat ik snel zou volgen, maar helaas nog steeds niet zwanger.

Een vriendin van me was later begonnen en de eerste ronde al raak.

Ze zijn allebei bevallen inmiddels en ik sta nog steeds met lege handen. Dus dat gevoel van jaloezie vind ik heel herkenbaar. Ik vind het niet raar dat je het er moeilijk mee hebt. Als je een goede band hebt met je schoonzusje/schoonmoeder kun je misschien proberen er eerlijk over te praten? Dan kunnen ze wat rekening met je houden. Ik kan me ook voorstellen dat je het nog even geheim wilt houden hoor!

Groetjes Aislyn

 

Hier bijna precies hetzelfde meegemaakt. Wij waren net begonnen met zwanger proberen te worden, toen mijn schoonzus (ook nog eens 10 jaar jonger) zwanger was. En hoe vaak ze geroepen heeft dat ze binnen 1 maand zwanger en dat het eigenlijk niet perse hoefde, want ze waren er niet echt mee bezig enz enz. Pfff kon haar niet meer zien en vond haar op dat moment een vreselijke trut.
En ondertussen is zij al 2 maanden geleden bevallen en wij maar ploeteren.

Ik vind het normaal dat je jaloers bent en dat wordt wel minder, maar het blijft moeilijk zolang je zelf niet zwanger bent. Ik heb er nooit iets van laten merken en daar ben ik blij om, want zij kan er ook niks aan doen.

 

Hier ook meegemaakt!

Wij waren 'al' 9 maanden bezig toen hun vertelde dat ze zwanger waren. Schoonouders ook voor de 1e keer opa en oma, helemaal door de dolle heen. Oh wat heb ik mijn tranen in moeten houden op dat moment , gelukkig snapte mijn vriend gelijk hoe ik me voelde dus we zijn vrij snel daarna na huis gegaan. Gelukkig konden wij een week later ook vertellen dat we zwanger waren! Heb toen ook verteld dat we al een tijd bezig waren en het een beetje steekte.. Uiteindelijk een hele leuke zwangerschap samen met mn schoonzus gehad en ik kan echt niks aan de opa's of oma's merken gelukkig ..

 

Ik herken je jaloerse gevoel, alleen had ik dat niet met 4 maanden al.
Het eerste jaar a anderhalf jaar was ik alleen maar blij voor anderen en vond ik het echt een wonder.
Het echte jaloers worden kwam pas ruim nadat we een jaar aan het proberen waren. Maar ook toen kon ik dat nog makkelijk wegdrukken.

Toen wij 3 jaar bezig waren en de MMM ingingen was mijn vriendin ineens na 1 x onbeschermde seks zwanger. Toen pas merkte ik dat ik er echt heel veel moeite mee had

Ik dacht heel vaak 'waarom ik nou niet?' en daar vind ik niks verkeerd aan! Pas als je gaat denken 'waarom zij wel?' DAN vind ik het erg. Maar ik dacht dat gelukkig nooit, want iedereen (in mijn omgeving) heeft het recht op babygeluk, maar ik ook

Zoals je merkt herkennen velen zich in je gevoelens, dus niks vreemds aan. Maar houd jezelf wel in acht, dat het niet je leven gaat beheersen. Dat is niet goed...

Heel veel sterkte en succes!

 

Ja, absoluut herkenbaar!
MK gehad in juni en was toen zo'n beetje de "eerste" die zwanger was in mijn omgeving (werk ook nog eens op een KDV, waar inderdaad de zwangeren uit de grond schoten!) en inmddels is iedereen bevallen of bijna uitgerekend ik ben nog steeds niet zwanger... En ben dan echt weleens jaloers op die mooie buiken hoor! Maar goed, daar wordt je helaas niet sneller zwanger van, het lijkt alleen maar langer te duren!
Succes allemaal en bedankt voor jullie verhalen, dan weet je weer even dat je niet de enige bent die met zulke gevoelens rondloopt.
Groetjes Pasjuh.

 

het heeft bij ons 2 jaar geduurd voordat we eindelijk zwanger waren.
en iedereen om ons heen werd maar zwanger. denk jij dat ik niet jaloers was en dat ik nooit een traan heb gelaten omdat ik het ook zo graag wou. ik denk dat iedereen dat wel heeft en dat het echt niet raar is dat je jaloers word.
ik was ook blij voor ze, maar ik zou toch zelf ook graag het goeie nieuws een keer willen brengen.
meid ik snap je volkomen. maar er komt een tijd dat jij ook het goeie nieuws aan iedereen mag vertellen!!

liefs en knuffel

 

alleen nu is mijn schoonzusje opeens zwanger (zitten rommelen met de pil!). Vandaag aan mijn schoonmoeder verteld zij helemaal in de wolken (wat ik wel snap!) ze word voor de eerste keer oma!

Is het raar dat ik echt stik jaloers ben?? Ik herken mezelf bijna niet ! Ik doe super mijn best maar vind het echt moeilijk!


Hey meis,

je hoeft je niet rot te voelen hoor!
Wat jij nu mee maak, heb ik precies hetzelfde gehad!
Ik heb op 13 december een miskraam gehad, en hoorde precies 5 weken later dat mijn schoonzusje ook zwanger is!
Mijn broertje belde mij op om te vertellen dat hij papa word maar dat het een "foutje"is!
Ik dacht dat de grond onder mijn voeten vandaan schoof!
Ik kon mijn broertje wel feliciteren, maar kon niet de moed opbrengen om haar te feliciteren, waar ze gelukkig wel begrip voor hadden!
5 feb kwamen ze langs op mijn verjaardag en ze hadden precies die dag hun eerste echo laten maken!
Je snapt natuurlijk wel hoe ik me voelde!
Hoop nu echt dat het bij ons ook snel raak is, want vooral omdat nu echt iedereen die je kent nu ook zwanger is!

xxxx
angelique

 

Is heel normaal dat jaloerse gevoel. Heb het zelf ook. We zijn nu bijna een jaar bezig en om me heen lijkt het wel of iedereen zwangers is. Woon sinds ruim een jaar in een nieuwbouwwijk met heel veel jonge stellen. Zijn in het afgelopen jaar al zeker 10-15 kinderen geboren en er zijn er nog zeker een stuks of 10 onderweg.
Lijkt wel of er elke week een nieuwe bij komt waar de flessen van moeders voor moeders bij de deur staan. Heb het er altijd wel een beetje moeilijk mee maar gun ze het natuurlijk van harte.

 

Hey daar,
Ook nieuw hier, wat een herkenbaarheid!!!
Ik heb ook al heel lang een kinderwens en sinds afgelopen december mochten de condooms de deur uit! (met de pil was ik al gestopt) Vooral toen er voor mij nog zoveel onzekerheid was over wel/niet gaan voor een kleintje had ik het erg moeilijk met alle zwangeren in mijn omgeving.
Nu ik ook mag heb ik gelukkig weer wat lucht, ook al zou ik natuurlijk liever ook zelf snel zwanger willen zijn.

Groet, Ansj.