Hoi hoi... Mijn nicht is een paar weken terug haar kindje verloren hij was pas 5 jaar Nu wil ik vlg week even bij haar langsgaan en haar eigenlijk ook iets geven, maar ik heb geen idee wat. Ja een bloemetje en een rieten hart en een kaarsje heb ik al gegeven, maar ik dacht aan iets om hem echt te herdenken ofzo iets wat ze in huis kan neerzetten.... Liefs.
Gecondoleerd! Wat erg! ik zou het zo 123 niet weten, maar wil je wel heel veel sterkte wensen met dit verlies! Knuff
zo'n fotolijst met een tekstje erboven. Kan ze er een mooie foto in doen. Kan alleen zo de site niet vinden. Is hier weleens voorbij gekomen... wat verschrikkelijk trouwens! Gecondoleerd!
Ik heb dit meegemaakt maar dan met mijn overleden nichtje. ( kind van mijn broer) ik heb ze een mooi gedicht kado gedaan over een sterretje ( kan kijken of ik die nog ergens heb?) die de lucht nu verlicht, ook heb ik ze een ster kado gedaan... met de 2 namen van hun overleden kindjes....
Als je s nachts de sterren ziet Geloof het dan en twijfel niet, want altijd is daar die ene ster Heel erg klein en eindeloos ver... Het verdriet zal nooit verdwijnen, maar de ster van .......... en ................ zal altijd blijven schijnen!
Dank jullie voor de reacties...tis heel triest het was ook hun enige kindje Wendyenrichard met jouw ideetje ga ik iets doen, wat erg van je nichtje...allemaal bedankt!!!
@ dani wat erg gecondoleerd waaraan was zij/ hij overleden? @wendyenrichard gecondoleerd waaraan zijn die 2 kindjes aan overleden??
Je kunt ook een echte ster kopen aan de hemel. Weet even niet 123 waar maar die krijgt dan echt zijn naam!!!! Gecondoleerd trouwens!!!!!
Ik heb dit een paar keer gegeven, en blijf het bijzonder vinden. Dit is zomaar een site want tegenwoordig zijn daar tig van: Blokken Heel veel sterkte.
mijn moeder heeft een kindje verloren en in onze kennissen kring was er toen ook een kindje overleden en zij heeft toen een mooi gedicht geschreven en zelf ( mijn mams is een kunstenaars ) een schilderijtje gemaakt voor hun.. alleen al de gedicht vonden ze super het schilderijtje vonden ze ook heel mooi en die hangt nog aan hun muur. maar eigenlijk is alles goed is gewoon de gedachten die erbij is. laat het uit je hart komen en het is goed. mijn ouders hebben voor mijn broer toen hij overleden was een fossiel gekocht en op het grafje gelegd . met de tekst jij hebt bestaat en zal voor altijd zijn en nooit vergeten zal je zijn. xxjes en veel sterkte aan de familie en vrienden
schoonzus was zwanger geraakt na een aantal IVF pogingen in België. Dit omdat ze 40 was toen der tijd. uhm mijn neefje is bij 24 weken zwangerschap overleden.. het had een zware vorm van down en was nauwelijks levensvatbaar. Hebben ze dus af laten breken, dat is nu bijna 3 jaar terug... R.I.P. Mijn nichtje heeft vlokkentest/vruchtwaterpunctie doorstaan en was 100% gezond. Ze konden genieten, eindelijk na al dat gedoe en een lange weg in de mmm, verschillende onderzoeken, ademstop bij IVF-punctie tot 2 x aan toe... eindelijk een gezond kindje in haar buik. Oh wat waren we blij. Tot die bewuste dag, ik kreeg op 1 okt een sms van mijn moeder dat het niet goed ging met de zwangerschap, we moesten geen contact opnemen met ze. We gingen een weekend van onzekerheid in... wat zal er aan de hand zijn... maandag avond werd ik door mijn broer gebeld, ik had al een koud gevoel voordat ik de telefoon oppakte... het kindje was overleden... het kindje wat zo gewild was, helemaal volgroeit was en 8 maanden in de buik van mijn schoonzus had geleefd... op vrijdag was het wat rustig in de buik, dus hup naar t ziekenhuis... na een echo weer gerustgesteld want er was een sterk hartje te horen en ze bewoog gewoon. Met gerust hart zijn ze naar huis gegaan. De volgende dag voelde ze nog een paar flinke trappen en toen was het stil... dus als een gek weer naar t ziekenhuis gegaan, want bij 8 maanden zwangerschap klopt dat niet... komen daar aan... wordt echo gemaakt... en onze ergste nachtmerrie wordt werkelijkheid, ons nichtje,zo welkom, was overleden... Ze is op 2 oktober overleden en wij hoorde het pas op 4 oktober. Onze wereld storte in, een maand daarvoor hebben wij te horen gekregen dat mijn man onvruchtbaar was, en ineens schoven we dat verdriet opzij, en maakte het plaats voor het verdriet van dit grote verlies... Mijn schoonzus is op 6 okt bevallen, met een hoop complicaties heeft ze zelf ook nog op het randje gelegen. Ze moest snel naar een operatiekamer gereden worden omdat ze teveel bloed verloor, haar bloed stolde niet... die operatie wou niet slagen, ze heeft zonder een kruistest nieuw bloed toegediend gekregen in de hoop dat dat goed zou gaan, en is ze naar een ander ziekenhuis geraced. Die ochtend werd ik door mijn moeder uit bed gehaald, we waren toevallig in leiden. We moesten ZSM naar het ziekenhuis want het gaat niet goed, en mijn broer moest gewoon niet alleen zijn. Dus als een gek naar t ziekenhuis gereden, mijn ma daar achtergelaten en mijn broer wou mij er niet bij hebben. De artsen gaven haar 10% kans om te overleven aangezien ze al 6+liter bloed had verloren en ze dus heel nieuw bloed in dr lijf heeft.. Na de operatie is ze kunstmatig in slaap gehouden en die avond zouden ze proberen haar wakker te maken. nogsteeds die 10%kans dat ze wakker zou worden dus die 90% kans dat ze niet meer wakker zou worden zat ik ons achterhoofd... Gelukkig kregen we om 19 uur het verlossende telefoontje, ze was wakker... al huilend vielen we elkaar in de armen bij mijn moeder thuis... Wat zijn wij door een hel gegaan die dagen... ze moest uiteraard aansterken voor de crematie dus die is een week uitgesteld, de crematie zelf hebben we als een roes beleefd, ik heb niet anders gedaan dan gehuild... ook moest ik praten, maar dat lukte me niet. Heb het mijn broer deels laten doen. Ik heb een hoop mensen begraven/gecremeerd, maar een baby is toch wl 10x zwaarder... het liefste wou ik dat mandje pakken en haar wakker schudden..maar dat had geen zin meer. Het verdriet van mijn broer en schoonzus was ondragelijk...iedereen was in tranen geroerd en snapte niet waarom?? waarom is het hun niet gegund.... mijn zus was toen ook 8 maanden zwanger en helemaal in de stress. Ze is ook niet meegegaan naar de crematie, leek ons niet goed voor dr. Mijn schoonzus was uitgerekend op 6 november.... en mijn zus is bevallen om 5 november.... en op het moment dat we kennis gingen maken met haar zoontje, was het toch wel heel confronterend en raar allemaal, je bent blij maar ook nog zo intens verdrietig.. Al met al begrijp je dat 2010 een zwaar jaar was voor ons, de mmm in, PCOS, Azoöspermie, overlijden nichtje. Maar what doesn't kill us, makes us stronger... Achteraf zijn ze erachter gekomen dat er een bloedprop in de navelstreng zat.... het arme kind is dus 'gestikt'. Als ze haar die vrijdag gehaald hadden, dan was ze nu 4 maanden geweest..............:x Er gaat geen dag voorbij dat ik niet aan mijn nichtje denk. Om dat te laten merken hebben wij dus via internet een ster besteld en die vernoemt naar hun zoontje en dochtertje. Je krijgt een mooie oorkonde thuisgestuurd die erg netjes is! ( je kunt aangeven dat het voor een overleden persoon gaat) en daarop de coördinaten van de ster en de naam(namen) van het kindje. Je kunt er een tekst bij doen, vandaar het gedicht over de sterretjes, vond ik wel gepast.. Heb daarna ook te horen gekregen dat het ze heel veel heeft gedaan, ze waren zo blij met het idee dat hun kinderen niet vergeten worden.. Ik heb ze ook gezegd, ik ben niet tante van 2 kindjes, maar van 4! pff wat een verhaal.. zit het met tranen in mijn ogen te typen....
Heel veel sterkte meiden met het verlies van deze lieve kindjes. Ik heb een mooi kaarsje gekocht in een vlindervorm (voor mezelf en voor iemand anders die hun kindje verloren was). Iedere avond als ik t kaarsje aansteek is ons meisje toch een beetje bij ons. Bij masdiekie hebben ze mooie kaarsjes.