Jaa dat snap ik dat dat niks zegt, vond het gewoon grappig die herinnering die ik terugkreeg gezien jouw bericht Die kleinere zijn net zo hoekig en scherp als die grote (ik had 14 kleintjes) en zelfs pijnlijker omdat die eerder de galgang in kunnen schieten en daar dus vast kunnen komen te zitten, dat doet pijn heh! Was gewoon ff benieuwd hoe groot die van jou waren, voor het beeld Ik ben ook superblij! Elke dag nog, was echt een verlossing!
Ik had een galblaas vol kleine steentjes, ik mocht ze niet hebben na de operatie omdat mijn galblaas aan alle kanten gescheurd was door de ontsteking, het was nog net niet helemaal geklapt maar daardoor nog wel dagen aan de AB via infuus. Soms vergruizen ze galstenen, dat kan ook maar ligt volgens mij aan de hoevelheid en grootte ervan. Je mag 2 tot 4 weken niet willen, als je een kijkoperatie hebt ondergaan. Helaas duurde het bij mij veel langer allemaal, circa 6 tot 8 weken. Diclofenac werkte bij mij na een paar keer helemaal niet meer, hier was ook een wachtlijst van 3 maanden! Probeer idd vet te vermijden, maar ik weet uiteindelijk dat mijn galblaas overal op reageerde, zelfs een glas water. Bij iedereen is het weer anders, wat ik vertel is op mij van toepassing, bij iedereen kan t weer anders verlopen zijn of gaan natuurlijk! Wens je iig veel sterkte, want die hell van galstenen wens je je ergste vijand nog niet toe!
heb niet alles gelezen maar het eerste waar ik aan dacht waren galstenen.. na mijn bevalling heb ik ook lange tijd rugklachten gehouden maar die gingen regelmatig gepaard met een pijnaanval uit het niets in mn buik wat doorstraalde naar mn rug op die momenten vond ik het wel vreemd want het was niet na inspanning of tillen... maar niet bij stilgestaan.. tot ik na 6 maanden ondragelijke pijn aanval kreeg.. dit begon ook in mijn rug maar straalde door rechts in mijn buik maar op den duur was het zo pijnlijk en krampachtig dat het overal zeer deed... omdat het met rugpijn begon dacht huisarts dat is toeval ben pas de dag erna langs gegaan... door het voelen aan mijn buik dacht ze aan nierstenen die vast kwamen te zitten .. die pijn vond ik erger dan weeen want het was constant en bij mij duurde zon aanval echt in zijn piek 5 a 6 uur! en dan pas zakte het af.. in de gaten houden zei huisarts diclofenac gekregen en een paar weken later kreeg ik het weer maar nu was ik ook echt kotsmisselijk erbij en smeekte ik mijn vriend om me nock out te slaan ik kon gewoon niet meer zon aanval vreet al je energie en je weet niet waar je het zoeken moet! toen naar de hAP gegaan en omdat ik toen ook misselijk was concludeerde hij zeer waarschijnlijk galstenen zo snel mogelijk echo maken, dat kon helaas pas na 1 week maar goed.. en idd mijn hele galblaas zat vol stenen! die moest er dus uit... achteraf na de keer HAP ook achter gekomen dat de pijn vaak kwam na vet eten en eieren eten dus daar heb ik tot ik geopereerd werd goed op gelet... bovendien hoorde ik toen dat het bij pas bevallen vrouwen erg vaak voor komt galstenen... dus ik weet niet of je er wat aan hebt of je wat erin herkent...
zie nu dat er meer mensen over galstenen praten hier sorry hoor als mijn bericht onnodig was haha oeps... bij mij hielpen diclofenac trouwens helemaal niet, wel iets anders wat ze op de HAP gaven toen ik onderweg naar huis was binne 10min zakte het maar daarna kwam het weer in alle hevigheid terug... maar lees wel dat diclofenac zetpillen de pijn wel snel tegengaan...
oh zie dat je zelfs al echog ehad hebt dat je galstenen hebt idd.. ik moest 1 nacht blijven na de operatie... bij mij was het via kijkoperatie gegaan maar ben wel de hele dag van de wereld geweest van de morfine voelde me echt niet goed erdoor maar had het echt nodig helaas want de eerste avond had ik vreselijke pijn in mijn buik en schouder .. stomme was mn schoonma vroeg smiddags nog heb je nog pijn in je schouder gehad (daar hadi k vantevoren over gelezen op internet dat dat vreselijk pijn kan doen) enik zeg nog nee gelukkig niet. heb t geweten savonds haha dan ben je bilj met morfine maar ik moet zeggen na een paar dagen deed ik alles zelf weer! herstelde veel sneller dan verwacht!!! en had nog een kleintje van 8 maanden rondlopen was best bang dat dat een probleem ging worden maar heb me goed weten te redden
mwah, die van mij waren denk ik zo'n 0,5 centimeter.... och als ik nog terug denk aan die aanvallen. Ik heb me wat rondjes gelopen in de slaapkamer en woonkamer... vreselijk!
Lieve meelevende mensen, ik moet zo weg, maar wil even IEDEREEN hier bedanken voor jullie medeleven! Ik ben zo blij dat er nu eindelijk duidelijkheid is. Jullie weten inmiddels hoe raar mijn HA is ... kan ze een brief van het ziekenhuis negeren of zal ze echt zeggen: Okey een operatie? Ik wil nu er duidelijkheid is, dat er ook echt iets mee gedaan gaat worden!!!!! Ik reageer nog zeker uitgebreider, maar moet helaas weg!
Uiteindelijk heeft mijn HA voor de operatie moeten zorgen dmv een brief oid. Daarna kwam ik op de wachtlijst en moesten ze een medisch akkoord hebben. 3 Dagen voor de geplande operatie ben ik uiteindenlijk met spoed geopereerd. Ik zou het iig eissen hoor! Want, ze kunnen wel zeggen het is nog niet zo erg, maar je moet maar denken aan je kindje, de pijn en een kleintje hebben gaat niet samen tenslotte.
Fijn dat je nu weet dat je galstenen hebt! Hopelijk werk je huisarts gewoon mee en kun je snel geopereerd worden. Hier een beetje hetzelfde verhaal.,... Ik heb vanmiddag ook een echo gehad. Na al die jaren (al vanaf mijn 15 terugkerende pijnaanvallen) eindelijk duidelijkheid! Ik heb dus galstenen. Er is bij mij jaren gezegd dat het reflux is. De aanvallen kwamen zeer onregelmatig door de jaren heen. Soms een half jaar of maand niet en soms een paar binnen een week. Bij mij is het overigens altijd s' nachts te doen. Tijdens mijn zwangerschap enkele flinke koliekaanvallen gehad. Die werden op de huisartsenpost afgedaan als maagpijn en maagzuur. Ik wist eigenlijk toen al zeker dat ik last had van galstenen. Durfde bijna niets meer te eten en ben de eerste periode van mijn zwangerschap zelfs afgevallen. Het is met letten op eten uiteindelijk redelijk gegaan tot na de bevalling. Ik ben nu 10 weken geleden bevallen. Zondag- en maandagnacht heb ik weer vreselijk veel pijn gehad in de nachten. Ik heb maandag meteen mijn nieuwe huisarts gebeld. Ik was/ ben er zo klaar mee!Mijn nieuwe huisarts wist meteen te vertellen dat ik waarschijnlijk last van galstenen heb en heeft me verwezen. Nu wachten op verwijzing voor een operatie! Ik zit erg op tegen de narcose en de herstelperiode (aangezien ik voor een baby moet zorgen). Aan de andere kant ben ik zo blij als ik voorgoed verlost ben van die ellendige pijnaanvallen!!!!
ze waren grijsbruin geloof ik of met groen, lol.... weet het niet meer precies... maar irritant waren ze wel, was zoooo blij dat ik van ze af ben!
Ik herken me in jouw berichtje Ansje. mijn kind is dan wel niet net geboren, maar ik zal toch voor de kleine moeten zorgen. Ik zie dan ook erg op tegen de herstelperiode ... aan de andere kant ben ik erg blij dat ik EINDELIJK weet wat het is. Ik bel maandag de huisarts en dan wil ik weten waar ik aan toe ben, dus hopelijk kan ze mij dat ook vertellen! Gelukkig zijn de aanvallen nu draaglijk en heb ik momenteel niet zo heel veel last!
Ik ging naar de ok om half 9 en kwam om 14.00 terug op de kamer. Bij mij heeft de operatie wel lang geduurd omdat er gal lekte en stenen in me buikholte kwam. Maar normaal z,n 30/60 min
ja 5 dagen ik herstelde niet echt snel maarja 1,5 week later werd ik weer opgenomen met galstenen in me galwegen:x Ik heb nog steeds veel last heb morgen en overmorgen ook div onderzoeken. Echo,Maagonderzoek en een HIDA scan met morfine(dit onderzoek duurt 5!! uur) maar ja ik ben weer een geval apart denk ik want heb div vriendinnen die ook z,n operatie hebben gehad en die hebben nooit meer ergens last van Maar ik heb dus een rot operatie en herstel gehad maar kan wel vrij snel weer voro sem zorgen
Zo dat klinkt allemaal heftig zeg! En naar dat je nog steeds veel last hebt en aan het tobben bent. 5 uur?! Jemig wat is dat een lang onderzoek zeg! Heel veel sterkte en succes daarmee!
Hier om 20.30 onder zeil en om 23.30 weer bijgekomen, keek direct op de klok. 3 Uur, en heb van donderdag tot woensdag in het ziekenhuis gelegen, waarvan 3 dagen AB ivm hoge koorts (39,6). Maar zoals je gelezen hebt is er bij mij ook een romslomp erom heen geweest. Normaal, in een gezonde situatie, duurt een operatie niet zo lang, er zitten altijd risico's aan omdat het hoe dan ook een buik operatie is, en is het vaak ook een kijkoperatie, en mag je dezelfde dag weer naar huis, of de dag erna. Dat is wat ik gezien heb op de afdeling waar ik gewerkt heb (chirurgie/trauma).
Begrijp ik het goed en kan het dus ook door middel van een kijkoperatie? Krijg je dan wel een roesje ofzo? Wat naar dat het voor jou ook een hele rompslomp was. Jemig die galstenen zijn echt niet niks zeg!
Hoi Ise Bo, Vannacht heb ik een vreselijke koliekaanval gehad (3e keer deze week). Het begin rond 22:00. Ik heb om 1:30 zelfs de huisartsenpost gebeld omdat ik het niet meer trok. Omdat Diclofinac niet werkte mocht ik Zaldiar op komen halen. Helaas duurde het nog eens 1,5 uur voor het klaar lag in de nachtapotheek. Toen mijn moeder (heeft het voor me opgehaald) met het medicijn bij mij aankwam, was de pijn alweer bijna weg... Maandag ligt de uitslag van de echo als het goed is bij de huisarts. Ik wil echt zo snel mogelijk verwezen worden naar ziekenhuis voor een galblaasoperatie. Over 2 weken is mijn zwangerschapsverlof afgelopen en moet ik weer gaan werken. Ik ga dit echt niet trekken wanneer ik steeds nachten wakker ligt van de pijn. Hopelijk worden jouw aanvallen niet steeds heftiger en verwijst je huisarts je morgen gewoon naar het ziekenhuis!