Wij hebben (nog) geen kindje, maar hebben het wel hierover gehad. Mijn man verdient genoeg, zodat ik niet zou hoeven werken, maar omdat het tegenwoordig van vrouwen verwacht wordt dat ze aan de arbeidsmarkt blijft deelnemen blijf ik wel 2 dagen werken. Ook i.v.m. het zogenaamde gat in de CV... In die twee dagen dat ik werk, blijft mijn man thuis. Op die manier hoeven wij ons kind niet aan "vreemden"toe te vertrouwen. Veel mensen zeggen dat hun kind socialer is doordat ze op een kinderdagverblijf zitten... Mijn persoonlijke mening is dat als ze met 2,5 jaar 2 halve dagen naar de peuterspeelzaal gaan, het vroeg genoeg is om ze "socialer" te maken..... Een kind kan zich geen betere aandacht wensen dan de aandacht van de eigen ouders. Persoonlijk vindt ik het van de zotte dat de huidige maatschappij het zo moeilijk maakt voor vrouwen om bewust thuis bij het kind te blijven. Vroeger was dat vrij normaal.... Misschien stoot ik hiermee mensen tegen de borst, dat is absoluut niet mijn insteek. Ieder doet het op zijn/haar eigen manier en op de manier dat binnen de mogelijkheden ligt...
Ik denk dat het zeker wel de moeite waard is te werken (financieel). Maar wil je niet en kun je het financieel opbrengen, dan kun je natuurlijk ook een jaartje (of meer) thuisblijven! Zoals eerder ook gezegd over het in de arbeidsmarkt blijven.. Tja misschien is dat handig, maar het gaat niet altijd om handig! Als ik de financiële keuze had stopte ik ook..! Dan maar wat moeite om weer terug op de arbeidsmarkt te komen.
Als wij het financieel zouden kunnen zou ik ook direct stoppen. Of mijn vriend een dag minder werken... Al is het alleen maar omdat we bij ons maar 1 voorkeur van werken mogen hebben. Dat is bij mij de woensdag als vaste hele werkdag van 8 uur geworden. Dan blijven er nog 12 uren per week over waarvan ons mannetje gemiddeld 6 uur naar de flex opvang moet. Dus duurdere opvang :x Lang leve het werken in de zorg... Kan en wil van mijn ouders niet verlangen dat hun 12 uur in de week oppassen op 61 en 65 jarige leeftijd en ze hebben al 1 dag dat ze op mijn nichtjes passen. Ik vind werken in de zorg nou ook niet bepaald een hobby... zwaar werk (en soms ook ondankbaar werk) met in verhouding een flut salaris (gelukkig onregelmatigheidstoeslag anders zou ik nu nog een onslagbrief schrijven) Máár ik vind het wel fijn om er uit te zijn! Je hoort en ziet dan nog eens wat. Lekker ouweh**ren met collega's Ook ik denk er over om wat anders te gaan doen... iets heel anders! Tis dat ik met mijn nagelsalon nóg opvang moet regelen als ik overdag zou starten... Doe het nu savonds op een laag pitje voor extra centjes... in Lars zijn spaarpotje
ik werk 22 uur per week en dan werk ik alleen avonddiensten. ik werk ook in de zorg. ik werk dan om het weekend en dan is mijn man altijd thuis en dan voor doordeweeks werk ik dan 2 dagen. ik begin om 15.30 en mijn man is om 17.30 thuis, voor die paar uurtjes past mijn schoonmoeder op. en als ik de keuze had, dan wilde ik ook liever niet voor vast werken. dan ging ik wel als oproepkracht werken. dan kan je gewoon ja of nee zeggen wanneer het je uit komt of wanneer je kleintje lekker ligt te slapen. ik zou persoonlijk zelf nooit 32 uur ofzo gaan werken. want je kiest ervoor om kinderen te willen ( in de meeste gevallen ) en dan moet je er ook voor ze zijn. maar dat is mijn mening ik hoop dat je eruit komt.
Werken is zeker de moeite, bedenk maar eens dat je 1000 euro in de maand minder binnen zou krijgen. Dan is 1000 euro ineens een hoop geld. Je krijgt van de belastingdienst ook een aardig bedrag terug voor de kinderopvang. Buiten dat zie ik bij ons ook de volgende voordelen: - ik ben niet alleen mama waardoor ik mee ook meer waard voel. Ben daardoor een leukere mama als ik thuis ben. - de kids hebben het altijd fijn gehad op het KDV en hebben een flinke sprong voor op kinderen van vrienden die niet naar een KDV gaan. - en gewoon nog wat etra geld voor leuke dingen. Bedenk dat het voor elke mama lastig is om weer te gaan beginnen maar als je eenmaal weer bezig bent valt het reuze mee!
Moet er ook niet aan denken om fulltime thuis te zijn. Nee die 2 dagen dat ik werk vind ik heerlijk, lekker even mezelf zijn en geen mama. Was thuis met de 2 oudsten die toen 1,5 en 3 waren, nou mij niet nog een keer hoor! De 4e is onderweg maar die 2 dagen blijf ik écht werken! Vind de kids geweldig maar wil ook nog wel eens aan mezelf toekomen.
Dat ligt er aan tot hoe ver je terug gaat Heel vroeger moesten de vrouwen ook mee naar de fabriek of het land op en je wilt niet weten hoe jong de kindjes dan ook al mee moesten (óók om te werken!) Maar goed, dat even terzijde Ik denk ook dat het wel loont om te gaan werken, en ja, de punten zijn denk ik allemaal al wel voorbij gekomen: - het levert meer op in de maand dan alleen dat wat je van de belastingdienst terugkrijgt - als ik thuis ben geef ik meer uit dan wanneer ik aan het werk ben, haha! - pensioenopbouw gaat gewoon door - je blijft in de arbeidsmarkt En er zijn nog wel meer dingen om op te noemen, maar dat betreft dan meer persoonlijke keuzes en daar vroeg je niet om Succes met je keuze!
Als het financieel haalbaar is, en je wilt het graag, dan zou je best kunnen overwegen thuis te blijven. Ik vind 1300 euro extra in de maand echt veel! Ik werkte voorheen 24 uur p week en verdiende ook zo rond dat bedrag. Nu redden we al onze vaste lasten van 't salaris van mn man, alleen boodschappen & benzine, daar moet ik voor werken. Ik ben zelf ook aan het rekenen, ben nu net weer begonnen, dochter is 4 maanden, en ik vind het heel erg moeilijk. Ik heb nu een contract voor 8 - 16 uur in de wijkverpleging maar je kent de roosters; soms sta je alsnog vanwege vakanties ed, meer als je uren ingeroosterd. Als het bij ons haalbaar zou zijn, dan zou ik graag een half jaar of een jaar thuisblijven, met behoud van mn oproepcontract zodat ik zo heel nu en dan eens kan gaan werken.
ik ben dus wel gestopt met werken. de zorgtoeslag& kindgebonden budget is ong. 170 euro per maand hier. de heffingskorting is ook ong 170 dus 340 bij elkaar. ik was sowieso van plan om 1/2 dagen te gaan werken. maar dan moest ik ie ook weer naar de opvang. we konden het ook op zo'n manier doen dus heb me werk gebeld en ben er mee gestopt. dus nu ondertussen nog steeds thuis en vind het nog steeds geweldig met mn ventje . ben echt blij dat ik degene ben die alles mee maakt, dus de 1e keer lachen enz. ipv het kdv had hem er toch geen plezier mee gedaan aangezien meneertje al met 1,5 maand eenkennig was (en nu nog steeds ;
Ik ga straks werken voor de helft van dat geld. Als ik niet zou gaan werken zouden we exact hetzelfde overhouden met alle toeslagen enzo. MAAR, ik denk niet dat het heel verstandig is om afhankelijk te zijn van toeslagen in dit land. Voor je het weet gaan ze met bezuinigingen dingen spontaan stopzetten enzo. Het allerliefst zou ik lekker thuis blijven bij de kids. Maar ik heb ook geen opleiding en om dan later nog in de aarbeidsmarkt te komen is vrijwel onmogelijk (zonder opleiding en met gat in je cv). Dus ik ga werken en leren tegelijk en dan krijg ik direct een vast contract. Het is absoluut de beste oplossing hier.
Ik lees nu pas weer even mee in deze topic... Ik vind het wel leuk om te lezen dat er zoveel verschillende insteken zijn in waarom wel en waarom niet werken. Ik heb na mijn post nog gesprekken gehad met mijn werkgever en ik zou daar eventueel 2 dagen van 10 uur kunnen werken. Toch zit ik er heel sterk aan te denken over te stappen naar het bedrijf van mijn vader, waarbij ik meer zou kunnen werken en het kind meenemen....(mijn vader heeft bij de nieuwbouw van zijn bedrijfspand al rekening gehouden met die optie...) ik heb gelukkig nog een aantal maanden om erover na te denken wat te doen...
Het wordt vrouwen helemaal niet moeilijk gemaakt om thuis bij de kinderen te blijven als je man maar genoeg verdient om jullie enigszins te onderhouden. Alleen als je afhankelijk bent van de bijstand of WW worden er eisen aan je gesteld en dat lijkt me niet meer dan logisch. Aan mannen worden pas eisen gesteld wat betreft gaan werken. Moet je eens zien wat de reacties zijn als jouw man zou zeggen dat hij thuis wil blijven bij de kinderen omdat hij dat leuker vindt. Toen mijn man aangaf dat hij 32 uur wilde werken zei iedereen "zo weinig!". Toen ik hetzelfde aangaf zei iedereen "zo veel!" Ik vind dat man en vrouw gelijkwaardig zijn en dus even verantwoordelijk voor de kinderen/het huishouden en het werk. Dat betekent dus ook dat je ieder werkt en bijdraagt aan de financiele situatie van je gezin, maar ook dat je ieder actief bent bij de opvoeding van je kind(eren).
Ik denk dat de eisen waar ze het over had vooral gaat over het gat in je cv waarmee je tegenwoordig nauwelijks meer aan de slag kan. Om je cv levende te houden en de kansen op banen na een paar jaar te vergroten ben je eigenlijk bijna verplicht te blijven werken. Anders wordt een baan vinden als de kids naar school gaan ineens heel moeilijk.
Vica, klopt. In veel sectoren staan ze echt niet te spingen om herintreders die geen beeld meer hebben van de huidige situatie qua werk. Ik blijf wel werken, maar 16 uur (2 dagen) maar dan hou ik wel contact met de werkvloer.