Foxter, veel sterkte... Wachten op een mk is vreselijk, ik hoop voor je dat het snel doorzet... Sansky, heb je jouw ei nog gespot? Maar als ik jouw kaartje bekijk dan denk ik dat het nog niet geweest is... Nienke, hoe ging het met werken? Lukte het een beetje en doe je rustig aan?
@Kweenie: ik zou ook niet weten hoe de cijfers daarover zijn, of je bij een snelle zwangerschap na MK nou juist meer of minder kans hebt op een miskraam. Ik hoor wel heel regelmatig dat vrouwen snel weer zwanger zijn en dat het dan wel goed gaat, dus tja... @Mamsie: wij liepen al bij de VK en kwamen er achter dat er enkel een leeg vruchtzakje zat bij de termijnecho, (12 wk). Twee weken later bij de gyn geweest, omdat we het niet langer af wilden wachten, en toen kwam 2 dagen voordat we het op gang zouden helpen met medicatie, de MK toch nog spontaan op gang. Dus bij ons is dat verder allemaal bij de gyn geweest: als je daar dan eenmaal geweest bent, blijf je onder controle totdat alles goed is. Ik zou in jouw geval wel iig een VK bellen en zien dat je een controleecho kunt laten doen. @Foxter: he, wat naar! 't Is iig fijn om hier te komen kletsen, vind ik zelf @Nienke: jemig, wat een k*topmerking, die zou mij ook volledig in het verkeerde keelgat geschoten zijn! Heb je er wat van gezegd? (Dat zou ik wel gedaan hebben, heb hier ooit gehad dat een vriend, toen ik vertelde dat de vader van een ex-vriendje met wie het net een jaar uit was, maar met wie ik 3,5 jaa verkering had gehad, overleden was. Die zei toen: o, da's wel balen ja. Mijn antwoord: Balen? Balen?!? Balen is als je de trein mist! Jemig zeg!). @all: hier wel OK, het rommelt qua menstruatie alleen een beetje. Ben de hele afgelopen week ongesteld geweest, vanaf zondag (dat is op zich normaal voor mij, ben altijd 7 dagen ongesteld), gisteren niet en vandaag ineens weer wat bloederig slijm enzo. M'n temp is wel laag, dus iig niet iets van een eisprong ofzo, die zou er wel -als ik direct weer in een regelmatig ritme zit- eind deze week aan moeten komen. Zou het daarvan kunnen zijn, dat ik nu gewoon bij elke beweging en fase in m'n cyclus nog wat restrommel verlies? Pff, dat wordt dan wat als ik snel weer zwanger ben en dan nog bloedverlies erbij ga hebben: stress, stress, stress.... Maar verder OK. Ik slaap voor het eerst in 3 jaar tijd de nachten aardig door, (eerst sliep ik niet door de zwangerschap, vervolgens 2 jaar lang niet omdat Thirza niet doorsliep en daarna door de zwangerschap weer en door de miskraam). Heb wat slaapmedicatie gevraagd aan de HA, om m'n ritme weer wat op gang te brengen en dat lijkt te lukken
hoi dames, Ik moet even mijn verhaal kwijt. 3 februari kregen wij te horen dat ons kindje geen hartactiviteit had.. We hebben 1 week gewacht en helaas kwam de miskraam niet op gang. We hebben gekozen voor tabletten en ik ben daarvoor ook opgenomen geweest. Middernacht kwam het vruchtje los.. We hebben het nog kunnen zien op sterk water. Ik ben naar huis gegaan en had enorm veel bloedverlies... Maar goed... wanneer weet je nou of het normaal is als je zo iets nog nooit hebt meegemaakt.. Afgelopen vrijdag kwam ik op controle.... Ik had heel erge hoofdpijn en was ontzettend wit.. Ik voelde me ook erg slap. De gyn heeft gekeken en helaas zat er nog van alles vast... Ik werd direct weer opgenomen en kreeg met spoed een operatie... Mijn hb was op dat moment 5 ( hoort ongeveer 7.8 te zijn) Na de operatie had ik een hb van 3.6 ..dit is zeeer laag.. ik had daarom ook een bloedtransfusie nodig.. Nu ben ik weer thuis en hoop ik deze hele ellende achter me te laten.. Het duurt ongeveer 2 a 3 weken voor ik weer op mijn normale energielevel zit... Ik raad iedereen aan die een miskraam heeft om goed naar je lijf te luister... bloedverlies is normaal maar als je stolsels blijft verliezen en je voelt je slap en krijgt hoofdpijn, neem dan aub meteen contact op met de gyn... Ik hoop dat niemand deze ellende ooit mee hoeft te maken.. Sorry voor dit lange verhaal maar ik moest het even van me afschrijven... gr. Jvd
Wat vreemd dat dat je vooraf niet verteld is joh, dat na de operatie het vloeien toch wel snel over zou moeten zijn! Ik bleef na de MK vloeien, had wel 3 dagen later nacontrole en toen zei de gyn naar aanleiding van het vloeien al dat dat niet goed was en er ws nog wat restanten weefsel zaten, wat idd op de echo ook te zien was. Na de curettage die ik toen nog heb gehad, was het vloeien eigenlijk meteen over. Heb 's nachts nog wat bloed verloren, (ben om 22.45 geopereerd), maar 's ochtends was het over en overdag kon ik dan eindelijk, na 10 dagen gevloei enzo, zonder maandverband... Hoe voel je je nu? Ik denk trouwens dat je nog wel wat langer nodig zukt hebben om op je oude energielevel te komen, want ik ben nu, met een HB van 6,4 na de MK, nog maar net een beetje me de oude aan het voelen wat dat betreft, en zit nu op 5 wk na de MK.... Krijg je ook ijzertabletten? Mij heeft daarnaast floradix goed geholpen, (drankje). Raak je ook niet zo verstopt van als van ijzertabletten...
Foxter: wat een vervelend bericht zeg... Tuurlijk ben je welkom en kun je hier je verhaal kwijt. Jvd1: meid, dat moet schrikken geweest zijn. Hopelijk knap je snel een beetje op. Bij mij op mijn werk vonden ze me allemaal zo witjes, zal ook wel daarmee te maken hebben. Rozemarijke: fijn dat je weer een beetje normaal kan slapen zeg. Sara slaapt over het algemeen altijd door, dus dat heb ik gelukkig niet. Hier: werken ging wel. Ben om 8 uur begonnen tot 12, om 10 uur ging het zitten wel een beetje pijn doen en ben nu wel versleten. Lig dus ook al in mijn bed.
@Quint, ja ik d8 zelf op cd 16... En FF ook, alleen nu heeft ie het weggehaald, het kruis. Als ik 0,1 graad boven wat er nu staat invul, geeft hij het kruis weer aan?? Snap d'r niks van.. Waarom denk jij dat ie nog niet geweest is?
Sansky, jouw temp is en blijft (te) hoog. Die ene dag tel ik niet mee, vind ik niet overtuigend genoeg... Wat ik zou verwachten: de temp zakt eerst een paar dagen, blijft eventueel een paar dagen laag en gaat daarna omhoog. Ik heb hier een temp kaartje van iemand die een mk heeft gehad (kijk naar haar onderste cyclus): http://www.fertilityfriend.com/home/33775a Bij jou (en bij mezelf ook, hoor) zou ik dus eerst een daling verwachten. Ik hoop dat die daling snel gaat komen. Anders is Rozemarijke heel handig met tempen, misschien wil zij naar jouw kaartje kijken en denkt zij daar anders over?
Goeiemorgen allemaal Hier vroeg eruit, ga straks onze auto weer ophalen, yeah hij is klaar @Sansky: ik vind je temp ook te hoog. Als je een eispring hebt, stijgt daarna je temp en tot die tijd is ie laag. Heel grof gezien moet je temp dus de eerste helft van je cyclus (vanaf dag 1-2 van je menstruatie) tot aan je ei laag zijn, en daarna gaat ie tussen de 0,3 en 0,5 omhoog totdat je weer ongesteld wordt. Je mist een aantal dagen vanaf je menstruatie, dus misschien ligt het daaraan en heb je kort op je menstruatie een ei gehad, en was je temp tijdens en even kort na je menstruatie lager, maar die kans is wel klein.... Maar goed, je merkt het vanzelf. Als het zo blijft, zou je iig als je temp een week of 3 deze hoogten heeft aangehouden voor de zekerheid even een testje kunnen doen, dan heb je iig zekerheid dat je niet zwanger bent, (of wel, hahaha). Was je al aan de visoliecapsules? Die helpen je cyclus erg op regel namelijk...
Bedankt voor de lieve woorden allemaal meiden Ik ben wel bang voor de miskraam zelf, als ik dit allemaal zo lees is het misschien nog het verstandigste om gelijk te curreteren, dan heb je niet zo'n onwijs bloedverlies? Wat zouden jullie doen?
Heey! IK weet niet of je mijn verhaal hebt gelezen... stel dat het me een 2e keer zou overkomen dan zou ik direct kiezen voor curretage.. Bij mij deed het allebei totaal geen pijn dus daar hoef je niet bang voor te zijn.. NA de curretage had ik ook geen bloedverlies meer.. De pillen zijn en blijven een risico.. gr. Jvd
@Foxter: beiden nemen risico's met zich mee. Mijn gyn raadde wel eerst de pillen aan, omdat ze vond dat als je een operatie (met de daarbijhorende complicaties enz) kunt vermijden, je dat moet doen. 70-80% heeft een volledige miskraam met de pillen. Een klein percentage van de vrouwen krijgt door de misoprostol hevige bloedingen. Bij curettage loop je weer risico op urineweginfecties, het risico dat ze bij de curettage door de baarmoederwand heen prikken en het risico dat ze teveel slijmvlies weghalen, waardoor je het syndroom van Asherman op kunt lopen. De schattingen van die percentages verschillen nogal: de meeste gyns hier zeggen dat dat een paar procent is, de cijfers uit Amerika zeggen tot wel 30%. Mijn verhaal moet je in die hele overweging niet meenemen: bij mij is de MK spontaan op gang gekomen en ik had de pech een van de vrouwen te zijn, (kleine groep), bij wie een spontane MK uitloopt in heftige bloedingen, (ben 'ws zo'n 2 liter bloed verloren bij de MK). Ik mag een volgende keer niet meer voor pillen kiezen, omdat ik dan het spontane heftige bloedverlies dubbelop krijg met het risico op die complicatie van de pillen, maar anders zou ik zelf toch echt wel voor pillen gaan. Je zou -als je dat eng vindt- ook kunnen vragen of dat in het ziekenhuis mag...?
Oke, bedankt voor het kijken .. Ik heb idd de eerste dagen niet getempt.... ik heb 2/2 een MK gehad. Ben pas vanaf de 7e gaan tempen .. Ik hou het wel even in de gaten... Ik heb mezelf op 21/3 gezet voor evt. te testen. We zien het wel dan! Zou wel balen zijn als mijn ei heeeeeeeeeel vroeg is geweest. Maar denk niet dat ie gelijk na m'n MK is geweest?
Hoi dames Ik zou graag mijn hart luchten. Voel me op het moment een beetje down. 11 dagen geleden heb ik een mk gehad met 15 weken zwangerschap, het kindje was 2 weken eerder al overleden. De mk liep op zich niet helemaal lekker, het kindje kwam al wel binnen een uur nadat de weeen begonnen, en ik was er best nuchter onder.. het ergste vond ik dat ons zoontje in twee delen kwam en toen ik naar beneden keek en ik een armpje bungelen, .. raakte ik wel even in paniek. Ik verloor te veel bloed waardoor ik me nu nog niet helemaal lekker voel en veel duizelig. Op zich ben ik de mk zelf wel wat vergeten, maar vind het nu erg moeilijk om weer een richting te vinden. Ben depressies wel gewent, en kom daar meestal uit door extremen op te zoeken, maar heb nu het idee dat ik erg veel behoefte heb om juist bij de basis te blijven. Gisteren bij de gyn geweest.. heeft me wel erg gerustgesteld, ik maak me niet meer zo druk om de reden van de mk, het gaat gewoon vaak mis zonder dat er echt een duidelijke reden te vinden is.. het blijft een gok spel voor sommigen. Wel onderzoek gedaan omdat het de 5e mk is.. maar die uitslag duurt nog heel lang en we hoefden niet te wachten met zwanger worden.. maar niet dat ik daar nu aan denk.. Maarja.. richting vinden na de mk? Soms gaat het goed.. maar vooral in de ochtend en de avond voel ik me leeg en eenzaam. Hoop toch dat ik me snel de oude voel.. het leven gaat toch door en voel me een beetje stil staan. Hoe hebben jullie het ervaren na de mk? Ik denk dat het langzaam wel weer terug komt. Wil deze week toch wel graag werken.. denk ik.. heb er soms gewoon behoefte aan om weer wat "normaals" op te pakken. Maar ben er niet altijd zeker van dat ik er aan toe ben. Maar aan de andere kant moet je de confrontatie volgens mij ook gewoon aan gaan voordat je verder kan..? @ Foxter Normaal zou ik zeggen, natuurlijk afwachten is het beste.. ook voor de verwerking. Maar in ons geval had ik het achteraf ook in het zh willen doen.. je weet het gewoon niet. Blijft een moeilijke en persoonlijke beslissing. Misschien dat de vlos je kan inlichtten over hoe de mk verloopt? En dan kijken wat je doet? Ik vond achteraf dat ik erg weinig wist over de mk met zoveel weken, had iets meer vragen mogen hebben misschien. Meestal kan de natuur het prima alleen af, maar het is handig om te weten wat normaal is en wat niet.
Bedankt voor alle tips. Maandag heb ik weer een echo om nog even extra te checken, ik ga alle vragen die ik heb opschrijven. @Rozemarijke, wooow, die cijfers uit Amerika zetten je wel aan het denken. En wat erg dat je zoveel bloed bent verloren. Daar ben ik ook bang voor, al weet ik dat dat niet heel vaak voorkomt. @ JVD, is het bij jou onder narcose gebeurd of met plaatselijke verdoving? Die spuiten in je baarmoedermond lijken me ook niet geweldig.. @ Geelbloempje, vreselijk meis, echt verschrikkelijk om dat mee te maken. Heel veel sterkte.
@Geelbloempje, ik wil je heel veel sterkte wensen (jullie) met dit verlies. Bij wij was het spontaan af gekomen. Dit duurde in totaal iets van 4 dagen. 2 Dagen na mijn MK had ik al een negatieve test, dus waarschijnlijk was ik nog erg pril zwanger. Jij hebt al een armpje zien bungelen,.... ik weet niet wat ik moet zeggen, ik kan alleen zeggen dat ik jullie echt heel veel sterkte toewens, en doe alles op je/jullie eigen gevoel... Niks moet nu...... je hoeft niet perse gelijk weer aan de slag. Luister naar je lichaam, kun je het nog niet aan... dan wacht je toch nog even ... Je eigen gevoel hierbij en hoe je lichaam zich voelt etc. is hier het allerbelangrijkste he. En wat je zegt over ''lijkt wel alsof ik stil sta'' Dat zeg je.... en je denkt waarschijnlijk, ik ben de enige die dit zo voelt. Maar geloof me, dit had ik ook... Ik had het gevoel dat de hele wereld door draaide, alles ging verder, behalve ik, want ik bleef stil staan.... ik (klinkt misschien wat raar!) stop een beetje met leven.... Ik begrijp heel goed wat je bedoelt. En je mag er ook even bij stil staan, heb is ook allemaal niet niks! En je hebt je toch zwanger gevoeld, en ineens voel je je eenzaam, leeg...... Zo raar! En hoelang je nodig hebt voor je verlies te verwerken, kan niemand je zeggen! Je moet je de tijd nemen die je nodig hebt! Knuffel
Dank jullie wel, het heeft ook wel gewoon tijd nodig.. de eerste dagen had ik gewoon veel last van het beeld van al het bloed. Ergens leek het niet door te dringen.. maar nu is het allemaal een stuk reeeler en krijg ik vooral het beeld van het kindje niet uit mijn hoofd. Zo compleet en tegelijkertijd zo kwetsbaar.. het drong ook pas na een paar seconde door dat ik enkel het hoofdje in handen had en ik heb alles heel goed gezien.. toch wel bewust omdat ik het voor mijn gevoel gewoon wou zien om het te geloven. Maarja.. om het nu weer te vergeten. Wat ook wel gebeurd.. op zijn tijd.. heb wel veel behoefte om te praten en tegelijkertijd snel het gevoel dat ik loop te zeuren. Helpt ook niet echt mee dat mannen het heel anders ervaren.. maar tegelijkertijd is hun manier (mijn man dan ) ook wel weer een goede afleiding.