Ik wil heel even graag mijn verhaal kwijt! Ooit heb ik hier al eens een topic over aangemaakt.. Mijn ouders wonen 2 huizen verder van ons. Zo wonen we al 2 jaar. In het begin, kwamen ze elke dag langs. Tot dat ik er wat van zei, toen hadden we een ruzie, na wat praten was het weer wat beter, en kwamen ze minder vaak. Langzaam aan werd het steeds weer erger... Toen ik zwanger was heb ik ook tegen mijn ouders gezegd dat als de baby er was ze echt niet elke dag hoeven langs te komen. Hun antwoord was: Tuurlijk niet, wat moeten we elke dag bij jullie doen? Nou op dit moment, kan ik wel janken. Want er is weer ruzie gekomen vandaag.. Mijn ouders komen dus ELKE dag langs. Ze hebben altijd 1 of andere smoesje dat ze iets hebben voor mij, of ze iets willen vertellen. Nu hebben ze ook een sleutel van ons huis, met het idee dat als wij ooit de sleutel vergeten we er toch in kunnen komen, want we zijn nogal chaotisch. Nu komen ze dus sinds ons zoontje er is, gewoon BINNEN. Er word niet van tevoren gebeld, gesmst, of zelfs aangeklopt. NEE, ze komen gewoon BINNEN! Ik voel me gewoon niet lekker meer in mijn eigen huis. Ik heb toen als een soort grapje gezegd tegen mijn moeder, dat ze van te voren moeten laten weten of ze komen. Dat ging een weekje goed. Vorige week lag ik dus even op de bank te slapen, mijn zoontje sliep ook. Komt mijn vader ineens binnen.. En gisteren moest ik naar de kapper, en lag mijn man nog op bed, zoontje ook. STAAT MIJN VADER NAAST HET BED, met de vraag of hij ook al wakker was? DOE EVEN NORMAAL. Dit zijn nog maar kleine voorbeelden.. Op een duur gaat alles zich opstapelen..Ik kan er gewoon NIET meer tegen! Vandaag smsden ze weer of we bij hun kwamen, want ze hadden wat gekocht. Ik ging even alleen heen, ze deden heel raar, en vreemd. Maakten rare opmerkingen, dus ik vroeg wat er was. Ze zeiden niks. Ze waren gewoon geprikkeld ofzo. Dus ik ben boos weggegaan. Toen gingen we later even op visite bij mijn broer en zijn vriendin. Mijn broer begon meteen dat mijn moeder in dikke tranen had opgebeld, en ze waren ook al onderweg naar oom en tante. Dus ze heeft me flink zitten zwart maken. Nu is IEDEREEN tegen me, mijn hele familie, omdat zij van een mug een olifant heeft gemaakt. En we hebben nog steeds niet met elkaar gepraat. Wij wonen in een huurhuis, en gaan ons deze week direct in laten schrijven voor een andere woning.. Het zal nog een hele tijd gaan duren, maar ik kan niet wachten totdat ik hier weg kan.
lastige situatie, ik was er bang voor dat dat zou gebeuren met schoonouders die wonen hier op 5 minuten vandaan maar het valt mee inmiddels slijt et zelfs zo erg dat ik tegen mijn man zei ze komen nooit meer , maar ja daar heb je niets aan ik zou proberen erboven te blijven staan en je hebt recht op privacy sterkte ermee
Jeetje,sterkte meid! Ik had ook GEK geworden! Ik vind niet dat je zo onaangekondigd maar binnen kan komen lopen! Ik hoop voor je dat je snel een ander huisje hebt,en ik zou zeker jullie huissleutel terugvragen,zodat ze niet zomaar ineens in de woonkamer staan! Sterkte!
Jeetje wat rot voor je. Je ouders zijn hardleers volgens mij. Ik zou nogmaals duidelijk aangeven wat je van ze verlangt (zet het maar op papier a la supernanny) en zelf ook zorgen dat je je aan de afspraken houdt (niet voor een kleinigheidje bij hen langs gaan bijv.). Je moet duidelijk zijn voor allemaal. Eerst zul je misschien kwade gezichten krijgen, maar daarna wordt het vast beter. Sta op je strepen!
Heel veel succes meid. Misschien is het een idee dat je gewoon de sleutel terug vraagt aan je ouders en je de sleutel geeft aan andere buren mocht jullie wel eens de sleutel vergeten . Het is erg jammer dat je ouders jullie privacy niet respecteren en niet beseffen dat ze continue bij jullie op de stoep kunnen staan. Uit jouw verhaal blijkt dat praten met je ouders ook niet echt veel zin heeft, omdat het niet tot hen doordringt. Dat is erg jammer . Heb je wel eens geprobeerd met je broer erover te praten. Hoe denkt hij erover?? En zijn je ouders dit van begin af aan gewend en vond jullie in het begin oke? Nogmaals sterkte!
Kan me goed voorstellen dat je het even gehad hebt met je ouders. Ik zou er ook gek van worden. Ik snap dat je, zeer nu jullie een zoontje hebben, privacy belangrijk vinden maar blijkbaar kunnen je ouders je moeilijk loslaten en willen ze zo veel mogelijk van hun kleinzoon genieten. Mijn ouders en schoonvader hebben beiden een sleutel, maar maken er gelukkig geen misbruik van. Moet er ook niet aan denken dat mijn schoonvader ineens op onze slaapkamer staat. Praten heeft blijkbaar geen zin. Ik zou ook de sleutel terug vragen en als dat niet lukt zou je nog kunnen overwegen om het slot te veranderen. Sterkte in deze lastige situatie.
Je kunt ook je sleutel terug vragen onder het mom dat je hem een keer "vergeet" en komt lenen bij je ouders.
Met mijn broer heb ik al gepraat, maar hij snapt er ook niet veel van. Hij is echt een mama's kindje. Mijn broer vind zoveel contact met hun juist leuk. Ik denk als ik de sleutel terug ga vragen, de bom nog meer barst. Maar het zal wel zo moeten. Ze moeten toch een keer weten waar we mee zitten. Mijn ouders zijn het niet altijd gewend dat ze altijd maar mogen komen. Ik laat altijd merken dat ik het niet leuk vind, soms ben ik het zo zat dat ik ze niet eens koffie aanbied. Is misschien hard maar soms is het niet anders. Soms kijken we een filmpje en komen ze zomaar ineens, moeten we hem op pauze zetten. Dat zien ze ook echt wel, maar TOCH blijven ze.
Wat vervelend zeg! Hier wel herkenbaar, maar dan met schoonmoeder. M'n schoonouders hebben ook een sleutel van ons voor het geval wij hem vergeten, maar die gebruikt ze ook gewoon om mee binnen te komen. Ze belt van te voren niet even, ze belt niet aan, verschrikkelijk :x. Alsof je je eigen leven niet kunt leiden.. Hier hebben wij er ook eens wat van gezegd, dan gaat het één week goed, en dan gaat het weer fout. Krijg je ook alleen maar ruzie van, en daar heb je natuurlijk ook geen zin in. Ik hoop dat je tot een goede oplossing komt met je ouders en dat je gewoon weer lekker in je eigen huis kunt doen wat je zelf wilt.
klinkt misschien een beetje flauw, maar heb jij geen sleutel van hun? Als jij nou steeds onverwachts bij hun naar binnen gaat en ook naar boven als ze al op bed liggen...misschien dat ze dan zelf zeggen zullen we dat maar niet meer doen?
Mijn schoonvader heeft onze sleutel aan zijn bos, in het begin vond ik het vervelend want toen stonden ze "opeens" (ook al hadden ze van te voren gebeld) in de huiskamer. Ja hallo, dat is niet de bedoeling. Dat heb ik toen ook gezegd en nu klopt ie tenminste ook ff op het raam haha. Ach ja, ik vind het geen nare mensen dus dat scheelt ook wel. Mijn moeder doet het sowieso niet. Maar het is wel hartstikke vervelend!! Je eigen sleutel in het slot laten? Kunnen ze er niet in...maar ja, ik denk dat als ze niet willen "luisteren" dat ze dan maar lekker de sleutel inleveren!
Dat werkt helaas lang niet altijd. Bij mij oude huis kon je er dan gewoon nog in. Ik vrees dat je enige optie is om je sleutel terug te vragen (of, als je bang bent dat ze er 1 of meer hebben laten bijmaken, je sloten vervangen). Duidelijke boodschap en wie niet luisteren wil...............
de sleutel aan de binnenkant hebben we nu ook.. wij hebben ook een sleutel van hun, maar bij hun maakt het totaal niet uit! als wij binnen zouden komen, zouden ze geweldig vinden. Daarom snappen ze het ook niet. Het is zo lastig.. Nu we ons gaan inschrijven moeten we vast nog 2 jaar wachten. Dat is zo jammer er aan..wil zo snel mogelijk weg!
das een goed idee! mss snappen ze het dan idd. Maar ik zou idd je sleutel terug gaan halen, ik snap heel goed dat je er niet op zit te wachten om zomaar op elk moment van de dag maar te worden lastig gevallen. Jij en je gezin hebben alle recht op privacy en zeker in je eigen huis. succes!
o wat vervelend, daar hou ik ook niet van. onze vorige buren hadden een dochter die soms ook zo ineens in de woonkamer stond, na een paar keer achterdeur op slot gedaan en ook sleutel erin gelaten . eigenlijk belachelijk gelukkig zijn die nu weg
Maar heb je al een keer duidelijk gezegd dat je het gewoon echt niet wil, dat ze zomaar binnen komen? Want ik lees over dat jij een soort grapje maakt en later dat je boos op ze bent, maar heb je ook gezegd waar het op staat? Ik vind het ook belachelijk wat ze doen hoor, maar misschien zien ze het gewoon niet en vinden ze dat jij maar vaag en onaardig doet en zien ze niet zo goed wat ze fout doen. Ik zou gewoon zeggen waar het op staat en dat je anders de sleutel terug wil. Prima als ze af en toe langs willen komen, maar wel als jullie de deur voor ze open doen. Die sleutel is alleen voor als jullie 'm nodig hebben. Mijn ouders gebruiken de sleutel wel eens als ze iets voor ons gekocht hebben en wij niet thuis zijn, dan bellen ze op en zetten ze het in overleg binnen neer. Of als ze aan de deur staan en ik de kinderen in bad aan het doen ben, dan bellen ze op m'n telefoon en zeg ik dat ze binnen mogen komen.
Oeps dit is een lastige. Kan je wijnig advies geven. Snap zeker wel dat het je hoog zit. Maar misschien kun je ze eens uitnodigen en met ze er rustig overpraten en dan samen afspraken maken? Is je zoon hun eerste kleinkind? Maar het blijft lastig. Je wilt ze niet kwetsen je wilt ze niet voor het hoofdstoten je wilt alleen je prive terug. Wat logisch is. Dus maak een afspraak met ze vertel hoe je voelt maar dan niet op een verwijtende toon maar zo neutraal mogelijk en vragen of hun zelf ook een oplossing er voor hebben dan laat je ze een beetje een keuze? En probeer dan als nog afspraken te maken. Van misschien elke dag rond 19 uur even een bakkie en dan oprotten haha. Zo iets of om de dag stel wat voor spreek wat af. En leg ze het op een rustige manier uit. Of van Zal ik om de dag de kleine een uurtje naar jullie toe brengen zo iets want ik vermoet dat het om de kleine gaat om de dag daar om de dag een kop koffie zie je ze niet elke dag zien ze wel je zoon elke dag. Maar het blijft zeker lastig ( Zou niet in jou schoenen willen staan op dit moment0
Het eerste wat ik dacht was: je zou maar lekker samen aan het vrijen zijn en je ouders staan opeens binnen... verschrikkelijk. Ik zou het ook echt totaal niet op prijs stellen als mijn ouders of schoonouders dit zouden doen, gelukkig zouden die van mij dit nooit doen. Ik zou volgens mij gewoon de sleutel terug vragen, maar wel erg vervelend dat je er nu ruzie over hebt.. want dat lijkt me toch ook niet wat je wilt. Sorry meid ik zou niet weten wat je er aan kan doen, dan nog eens duidelijk proberen aan te geven dat je dit gewoon heel erg vervelend vind. Veel sterkte ermee...