Ik heb net alle 8 pagina's even rustig doorgelezen. Ben heel blij nu te weten hoe ik moet reageren op dit soort situaties. Heb een vriendinnetje die al 2 jaar in de molen zit, en soms vind ik het heel moeilijk wat te zeggen. In ieder geval hoop ik voor alle meiden dat het geluk snel aan jullie zijde mag staan en er ooit een kindje mag komen!
Dank voor je tip momy ik ga het mee nemen , idd moet de relatie zusjes zijn hier door niet schaden . en dat voor kom ik ook !! Denk dat je de vraag die ik nog had over imsi s niet gezien !! Wat is dat ?
Marnat, stuur anders ff een pb'tje bij persoonlijke vragen. Anders wordt het wel heel onoverzichtelijk
Nou ik ken iemand die er ook een aantal jaar over heeft gedaan en klaagt "lekker" af hoor, das haar goed recht , ze mag dat gewoon het is niet verkeerd ofzo, als je je effe klote voelt en je wilt dat effe kwijt moet dat kunnen, ik ben chronisch ziek maar als iemand eens lekkr wilt klagen over dat ie wat heeft (1 keer per jaar ofzo) ga ik ook niet zeggen dat ie zijn mond moet houden omdat ie blij moet zijn dat het maar 1 keer per jaar is, iedereen mag klagen en heeft dat recht ook gewoon, wie er ook bij is... Op dat moment is het voor DIE persoon even erg, en dat is niet afhankelijk van hoe erg iemand anders het heeft getroffen dan zou je nooit mogen klagen (ook niet over niet zwanger worden) omdat er altijd wel mensen zijn die het nog erger hebben, iedereen mag klagen of zijn verhaal kwijt of dat nu iemand is die niet zwanger mag worden of iemand die snel zwanger is maar superlast van kwaaltjes..
Weet niet waarom je mij quote in je post, want ik zeg niet dat zwangere vrouwen niet mogen klagen hoor.
JIj zegt dat de MMM vrouwen die jij kent nooit klagen, je reageerde op iemand die zei dat zwangere vrouwen nu eenmaal klagen. Ik zeg alleen dat wie dan ook MMM of geen MMM het recht heeft op klagen / serieus genomen te worden, omdat dit vaak van MMM niet "mag" want je moet maar gewoon blij zijn dat je zwanger bent word er dan vaak gezegd.. vandaar..
Trouwens een groot nadeel van dit forum, hij quote alleen de laatste dus dan heb je niet heel het verhaal, das superirritant (maar dat even terzijde en offtopic )
Ik vind het ook altijd erg lastig om anderen niet te kwetsen. Ben ook zo iemand die heel makkelijk zwanger kan worden, en besef me ook al te goed wat een geluksvogel ik ben wat dat betreft. Tegelijkertijd heb ik ook geen zin om altijd op m'n woorden te letten, aangezien ik altijd overal wel iemand ergens mee kan kwetsen. En hey, ik kan makkelijk zwanger worden, maar wie weet wat ik verder in m'n leven al heb moeten doorstaan? Ik loop ook niet voor niets al jaren bij een psych, zo heeft elk huisje z'n kruisje als jullie begrijpen wat ik bedoel. Precies wat Isademi ook al aanhaalde.
En dat bedoel ik ook! Kon het even niet goed omschrijven, maar bij ons zijn er dan problemen qua vruchtbaarheid, weer een ander heeft ernstige gezondheidsproblemen, of weet ik veel wat. Dus ik kwets onbewust vast ook mensen die andere problemen hebben. En tuurlijk vind ik sommige uitspraken ook kwetsend, ik vind het geen reden om iemand daar op aan te vallen ook al kan ik er soms best even door van de kaart zijn (zoals die dude die vroeg of hij het soms even voor moest doen, daar wordt ik dan wel boos om!) Verder heb ik een schoonmoeder die alles net verkeerd zegt maar heel goed bedoelt. Heb er nog nooit wat van gezegd, ze kan het ook niet helpen, ze weet gewoon niet wat ze moet zeggen en ze weet niet hoe sommige dingen overkomen. Dus waarom zou ik daar boos om moeten worden?
Ja precies! Nou zijn er wel grenzen hoor, wat je zegt over die vent met z'n rare opmerking.. dat kan gewoon écht niet! Maar de meeste mensen bedoelen het wel goed met hun opmerkingen, of zijn zich er echt niet van bewust dat ze een ander kwetsen. Zo is het leven nou eenmaal, je kan niet met iedereen rekening houden, dan vergeet je jezelf.
Ja, ik reageerde op jou omdat je zei "Ik denk dat je een vrouw nooit zo veel zult horen "klagen" als een zwangere!" Op dit moment zijn er 2 vriendinnen van mij zwanger die het absoluut niet cadeau hebben gekregen. Zij verklaren elke dag intens te genieten van hun zwangerschap, juist omdat ze er zo lang op hebben moeten wachten.
ik denk ook dat iedereen een ander referentie kader heeft van wat erg is. Dat komt natuurlijk ook door wat je meemaakt. Even een voorbeeld: iemand die "klaagt" over het feit dat haar kindje snel ziek is. Dan kan iemand die in mmm zit wel denken: tja, jij hebt tenminste een kind. Maar iemand die een ongeneeslijk zieke man heeft denkt misschien wel: nou ja, jullie zijn iig met zn tweeen, ik ben straks alleen. het is even een simpel voorbeeld, maar zo zie je dat het altijd erger kan en en kindje dat een flinke griep heeft o.i.d. kan voor iemand op dat moment wel het ergste in de wereld zijn. Moet diegene dan denken: ach, ik heb tenminste een kindje?? Ik denk dat het zo niet werkt. Daarom is het denk ik ook moeilijk om elkaar te begrijpen als je iets zelf niet meegemaakt hebt.
Ja ik heb ook intens genoten en was dan snel zwanger.. net alsof iemand die makkelijk zwanger raakt niet intens geniet? Maar wanneer je zwanger bent geworden dmv de mmm en je kotst vervolgens de halve zwangerschap je hele maaginhoud eruit of je hebt extreme bi dan zullen die vrouwen vast ook weleens klagen hoor.
Ja het komt op mij ook een beetje over soms dat wanneer je klaagt (vind het altijd zo'n rotwoord) over inderdaad een ziek kind, een huilbaby, een zware zwangerschap enz.. dat dat bijna not-done is 'want jij bent tenminste zwanger/hebt een kind!' Een mmm-moeder zal toch ook wel balen wanneer je baby 10 keer per nacht komt, een half jaar lang..?
wauw.... ik heb niet alle verhalen gelezen hoor, maar aan de titel te zien is dit precies het topic waar ik me thuis moet voelen. wee jaar geleden kregen wij te horen dat wij geen kindje konden krijgen behalve icxi. Mijn man is nagenoeg onvruchtbaar. zemmertjes zwemmen niet en zijn niet goed... een week voor een eerste operatie waar bij ze gaan kijken of ze nog gezonde tegenkomen was ik zwanger.. negen maanden later beviel ik van een kernsgezonde zoon die nu inmiddels 14 maanden is... En wat blijkt.. Zonder dat we een wens hadden (wilde het wel, maar nog niet perse...) blijken we weer zwanger! Kan het echt niet geloven..., maar misschien is die ene nu wel weer hard gaan zwemmen om de 'mislukkelingen' voor te zijn.... We zijn echt super blij, mar ik moet er ook wel onwijs aan wennen hoor... Eerst toch nog maar de echo afwachten. oja... voor iedereen die zwanger is.; gefeliciteerd!!!!
precies, die kennis waarover ik eerder vertelde die 17 jaar bezig zijn geweest heeft nu toevallig een heel moeilijk slapend kindje en staat dus soms echt 15 keer per nacht naast haar bed. Maar die klaagt ook hoor.
Nee, dat zeg ik niet. Ik haal alleen het voorbeeld aan van die vriendinnen, omdat zij dus bewuster genieten omdat het zo'n moeilijke weg is geweest. Dit is gewoon mijn referentiekader, zonder dat ik daarbij allerlei vrouwen over één kam wil scheren. Er zullen vast wel MMM vrouwen bestaan die de hele dag klagen, ook al ken ik ze niet. Maar nogmaals, van mij mag iedereen klagen. Maar ik mag ook klagen dat ik geen zwangerschap heb om over te klagen.