@Frummel dat is zeker even schrikken. Rustig aandoen en laat je werk maar zijn werk. Dikke knuf! Ik zag mooie foto's voorbij komen. Leuk hoor! Ik heb redelijk geslapen maar ik had vannacht om 1 uur hele erge hoofdpijn. heb maar wat ingenomen en ben op het logeerbed gaan liggen. Dan is het rustig om mij heen. Gelukkig zakte het snel weg en heb ik weer heerlijk geslapen. Alleen een beetje jammer dat de kleine elke keer als ik even op mijn rug lig met zijn/haar rug tegen mijn buikwand aanligt en dat voelt dan heel erg hard aan. Dit deden de jongens wel eens een keer maar dan meer de laatste paar weken en niet zoveel als deze nu.
hallo allemaal, Pff, ik heb me deze week ook maar ;s ziek gemeld. Echt hartstikke druk gehad met veel zakelijke afspraken, en werd dit weekend ook heel erg verkouden. Had het maandag echt helemaal gehad met ALLES! Ziekgemeld dus, wel veel telefoontjes/mailtjes van m'n werk gehad, en volgens mij niet echt uit bezorgdheid maar meer van, wanneer ben je er weer en kun je thuis nog even dit en dat doen.... alles genegeerd dus en lekker met een boekie en een kopje thee op de bank gezeten. Meteen een stuk minder harde buiken ook, hmmm... Gister naar de vlos geweest en alles was goed met de kleine man, zij vond ook dat ik echt een grote buik al had, maar m'n baarmoeder loopt goed op termijn (halve week voor = prima), dus niets aan de hand. Verder moet ik volgende week wel even de glucose challenge test doen, hebben meer meiden die hier gehad? Is dat goor spul? Genoeg over mij voor nu... wat een nare berichten allemaal zeg. Sjantalle, jammer dat je een stapje terug doet, altijd welkom hoor! Frummel: Goh, wist ook niet dat je met 22 weken al zw-vergiftiging kon krijgen dacht dat het meer iets was van het 3de trimester, heftig hoor. Sterkte! mamachantal: meisje toch. Wat een ellende. Helemaal niet raar hoor dat je er 's nachts flink van moet huilen. Tis ook niet zomaar wat. En dan het idee dat je kleine aapie straks meteen na de geboorte een zware (of meerdere) operaties moet ondergaan, bah wat akelig. "gelukkig" komen ze er wel nu al achter en staat er straks na de bevalling een heel team klaar om je kleine op te vangen en zullen ze er alles aan doen om de afwijking te herstellen, het gaat vast helemaal goed komen, echt! Kleine noot nog, zo'n afwijking heeft niets met leeftijd te maken hoor. Down natuurlijk wel, maar een aangeboren hartafwijking komt niet vaker voor boven de 35, het is gewoon pech dat dit jullie net overkomt. Heel veel sterkte in ieder geval, blijf je wel op het forum? Angie, meid wat K dat je zo slecht slaapt. Is yoga (evt zwangerschaps-yoga) niet wat voor jou? dan leer je fijne ontspanningsoefeningen, die kunnen vast helpen je beter in slaap te laten vallen. Bellie: Succes bij de psych, ben heel benieuwd! Kaatje, een meisje jippie! En levi lijkt heel veel op jou vind ik, grappig om te zien! Hmm, nou weet ik het even niet meer verder... later meer, eerst nog maar even teruglezen. Doei!
En hier dan toch ook maar even mijn eerste buikfoto spammen, 23+3 weken, zo'n buikie had ik bij Noor pas met 30 weken ofzo, hihi... Bekijk bijlage 134544
Hallo goedenmorgen, Ik ben claudia en zou het leuk vinden om af en toe met jullie mee te kletsen. Ben eigenlijk een eind juni mama, maar zag dat Kaatje hier meekletste en die ken ik van de mei mama's 2010. Ik heb al aadig wat meegemaakt op zwangerschap gebied. Heb een dochter van 4,5 jaar (Süreyya). Die is op het laatste moment met een spoedsectio te wereld gekomen. Het heeft 9 jaar geduurt voor ik zwanger was van haar. Toen zij 7 maanden was, was ik opnieuw zwanger, dit bewust snel gepland omdat we niet wisten hoelang het deze keer ging duren. In de 2de ronde was het al raar, sinds dien heeft het zijn weg gevonden, haha. Deze zw.schap draaide echter uit op een miskraam met 12 weken. Na goedkeuring van gyno, zijn we toch voor een volgende zw.schap gegaan en wederom was het de 2de ronde raak. Deze keer was het wel wat spannender dan de eerste keer, toen de 12 weken voorbij waren viel er toch een last van me af, maar niet voor lang. Rond de 18-19 weken kreeg ik een raar gevoel dat er iets niet klopte, maar kon het niet plaatsen, echo's en dergelijke waren allemaal goed en heb over dit rare gevoel nooit met iemand gesproken. (even tussen door, vanaf eerste zwangerschap had ik al vanaf 12 weken harde buiken) Had ook deze keer telkens harde buiken maar dat had ik in mijn eerste zw.schap ook en daar is alles goed gegaan, dus geen alarmbellen die gaan rinkelen, ook niet bij vk. Moest deze zw.schap wel met 35 weken naar de gyno, omdat ik een keizersnede heb gehad. En toen belande ik in de 25 ste week, rare gevoel bleef maar aanhouden, maar 20 weken echo liet geen bijzonderheden zien. Tot ik het met 25 weken en 5 dagen zat was liep al uren met een harde buik en heb toen s'avonds de vk gebeld, deze gaf advies om onder de douche te gaan staan en 2 paracetamol te nemen. Dacht nog paracetamol, waarvoor ik heb geen pijn, maar toch gedaan, dacht zal wel ergens goed voor zijn. Doe het niets, ook goed. Moest na een uur terug bellen, als er niets veranderd was, dus ik terug bellen, want er was niets veranderd. Vk is toen thuis gekomen, en niet omdat ze er echt aanleiding voor had heeft ze toch een inwendig onderzoek gedaan en bleek ik 2 cm ontsluiting te hebben, verstreken. Dus toen was het spullen pakken en naar het Sophia kinderziekenhuis. En toen pas zei ik tegen haar ik wist dat er iets was, maar kon het niet plaatsen. Ze zei echt waar, waarom heb je nooit wat gezegt. In sophia aangekomen ben ikaan de weeen remmers gegaan, maar niet voor lang. Ze kwamen er achter dat ik een baarmoederontsteking had en en dat ik aan de AB moest.(heb hier echter nooit iets van gemerkt, geen koorts enzo.) AB en weeen remmers gaat niet samen dus die werden gestopt, kreeg wel gelijk wat voor de longrijping. En toen is na 3 dagen onze 2de dochter geboren met een zwangerschapsduur van 26 weken en 1 dag.(Derya) (verhaal wil ik wel eens vertellen maar is erg lang) Komt er erop neer dat het echt een geluk bij een ongeluk is geweest dat ze is geboren. Als ze was blijven zitten hadden we het zeer waarschijnlijk allebij niet overleeft, omdat toen de placenta geboren moest worden de gyno en beetje aan de navelstreng trok om deze naar buiten te begelijden , wat heel gebruikelijk is. Ze had hem eigenlijk nauwelijks vast en toen brak hij af, bleek er een groot bloedstolsel te zitten aan de kant van de placenta. Dus wat als ze was blijven zitten en er een trap tegen had gegeven, dan waren we er nu allebij niet meer geweest. Om een lang verhaal wat korter te maken, heeft ze 3 maanden in het zh geleden met de nodige up's en down's. Nu is ze inmiddels 3 jaar en 3 maanden. In 2009 werd ik voor de 4 keer zwanger wat erg beangstegend was na dit allemaal meegemaakt te hebben, en werdt ook wel eens voor gek verklaard om het nog een keer aan te duren na een miskraam en vroeggeboorte. Maar de denkt: Hoe groot is nu de kans dat ik weer een miskraam krijg en een vroeggeboorte. Een baamoederontstekeng overkomt je eigenlijk geen 2 keer en de miskraam was gewoon pure pech. Echter deze zwangerschap draaiede ook uit op een miskraam, al vrij vroeg met 6-7 weken. Dus wederom een teleurstelling, maar we wilde er toch nog graag een kindje bij en hebben toen gevraagt of er toch niet een rede was voor de miskramen, antwoordt was: Nee, gewoon pech, geen medische oorzaak. Dus na goedkeuring weer proberen en weer was het snel raak. Bij deze zwangerschap zou ik goed onder controle staan van een gyno. Alles ging goed gelukkig, allen met bloedprikken kwamen ze er achter dat ik draagste ben van streptokokken b, wat onderandere vroeggeboortes in gang kan zetten. Tot 20 weken alles goed en kreeg ook extra echo's om baarmoedermond op te meten, zodat ze gelijk aan de gang konden als de boel ging inkorten. Met 22 weken ging het niet meer de goede kant op de boel ging inkorten en met 25 weken belande ik in het ziekenhuis, aan de weeenremmers en kreeg elke week een injectie om de baarmoeder rustig te houden, deze zou ik in het gunstigste geval krijgen tot de 36 weken. Mocht alleen mijn bed uit om te plassen en een korte douche. Na 2 weken zh leek het weer de goede kant op te gaan en mocht ik naar huis, met volledige bedrust, heb tot de 35 ste week thuiszorg gehad (toen had ik het wel gehad met iemand in huis heel de dag), en besloot het toen weer zelf te gaan doen. En toen werd met 38 weken en 3 dagen onze 3 dochter geboren.(Feyza) En nu ben ik opnieuw zwanger, was eigenlijk de bedoeling dat als er nog een zou komen het pas volgend jaar zou zijn. Maar we zijn er heel blij mee. Ben nu vanaf week 15 wekenlijks in het zh voor die injecies, krijg ze preventief en het lijkt te werken buik is vanaf beging van zwangerschap voor mijn gevoel heel rustig, nu begint het een beetje drukker te worden daar binnen en heb sinds een paar dagen toch meer harde buiken, maar dat zal ook met de zwangerschaps duur te maken hebben. O ja het wordt wederom een meisje hier. En ben op 20 juni uitgerekend. Zo een heel verhaal, maar dan weten jullie gelijk wat ik zo'n beetje heb meegemaakt. Groetjes, Claudia
Hoi Surreyya, Welkom!! Ik ben ook een eind juni mama hoor, maakt volgens mij niet zoveel uit hier. Maar jeetje, wat een verhaal zeg, je hebt al een hele hoop meegemaakt met je zwangerschappen. Ik hoop voor je dat je 4de kindje je een fijne rustige ongecompliceerde zwangerschap geeft.
Wat een verhaal!! Gelukkig wordt je weer goed onder controle gehouden! Wordt een echt meiden huis haha
En als het aan mij ligt blijft het daarbij, heb gezegt dat hij genoeg kansen heeft gehad, hij mag er van mij een knoop in laten leggen, haha.
Hallo Vanmorgen glucosetest gehad pff 2 uur zitten viel wel tegen en ging zowat over m'n nek van dat drankje Daarna naar de bank want de pas was geblokkeerd omdat we dachten dat we hem kwijt waren en volgens die vrouw aan de tel kon t niet meer teruggedraaid worden dus wij wachten op de nieuwe pas gaat manlief net geld opnemen met z'n id kon t toch wel gedeblokkeerd worden Gelijk maar ff naar de kruidvat gegaan voor de Friso net een leuk rugzakje besteld Ga nu ff stofzuigen
Sureyya, welkom en nog gefeliciteerd! Jeetje zeg wat heb je veel meegemaakt! Hoe gaat het nu met Derya? Is niet niks als ze zo vroeg geboren worden! Een kennis van me haar zusje is bevallen met 26 weken en 4 dagen, en dat kindje is afgelopen dinsdag thuisgekomen (ook na 3 maanden in het ziekenhuis gelegen te hebben). Loopt Derya nog achter of niet? Vind het inderdaad knap van je dat je nog een zwangerschap aandurft. Wel fijn dat je nu gewoon extra in de gaten wordt gehouden! Geeft toch wel een stukje rust denk ik!
Goedemiddag meiden! Gisteren duidelijk even teveel gedaan (was ook zo blij dat het weer kon!). Heb gewoon geslapen tot half 1!!! En nu druk aan het plannen wat ik vandaag eens zal doen Schuurtje moet hoognodig opgeruimd worden, maar denk dat dit wel eens teveel kan zijn. Dus dan maar klussen in de kinderkamer Ik zal proberen nog terug te lezen of ik iets belangrijks gemist hebt!
Mamachantal, ik hoorde het verschrikkelijke bericht van de 20 wkn echo. Ondanks dat ik op tenerife zit wil ik je een virtuele knuffel geven. Want wat zal dit veel onzekerheid en stress veroorzaken zeg. Helaas kan ik niet alles terug lezen. Maar wilde even laten weten dat ik aan je denk.
Hoi meiden Nog even een berichtje vanuit het zonnige tenerife. We genieten nog steeds volop. Vanmorgen wat bewolkt, dus we hebben geshopt voor de baby, echt.een schattig jurkje. Nu weer lekker bij het zwembad. Harde buiken zijn er nog steeds, maar niet meer zo enorm pijnlijk. De onderhandelingen van het huis zijn nog in volle gang, zoals het.er nu uut ziet gaan we er.niet uitkomen, maar we zullen zien.
Sureyya welkom hier en mijn god wat hebben jullie al het nodige achter de rug zeg! Hopelijk gaat alles gewoon nu wel goed! Zag weer wat mooie foto's voorbij komen! Heerlijk zeg dat zonnetje! Begin gelijk dat lente gevoel te krijgen. Heb vannacht wel redelijk geslapen, maar toch niet zoals ik gewend ben.. ben nu gewoon bekaf! Zal wel de spanning zijn geweest van de 20 weken echo. Hopelijk slaap ik aankomende nacht wat beter Gister ook nog de wikkeldeken gehaald uit de Kruitvatfolder en nog bij de Zeeman 2 paar sokjes en een shirtje Vindt het ineens wel allemaal echt worden nu. Heb ook ineens zoiets van red ik het allemaal wel en hoe zal het gaan straks... Maar dat zal ongetwijfeld wel goed komen!
Frummel, jeetje wat schrikken zeg. Doe jij maar rustig aan. Kaatje, yoehoe een meisje, super leuk, gefeliciteerd. Bellie, succes bij de psych vandaag. Suraya, jeetje wat een verhaal zeg. Welkom hier. Danitjuh, succes met de 20 wkn echo. Juud, slim nu eerst aan jezelf denken hoor. Erg mooie buik! Heb niet zoveel terug kunnen lezen. Was de 20 wkn echo van bb10 ook goed?
dag dames nou vanaf 2 uur heb ik een beetje kunnen slapen tot 5:45 toen ging de wekker van mn vent. ik had t ook een beetje benauwd (weer een beetje last van hyverventilatie) ik heb gedaan wat bb10 zei proberen alles af te sluiten en dat lukte gelukkig aardig,moet ook wel zeggen dat mn hoofd zo vol zit met alles wat komen gaat ik vind t allemaal zo spannend en ik hoop echt dat deze kleine ons niet meer afgenomen word. dat zit ook steeds in me hoofd. ik zag een hele leuke buikfoto langskomen flinke buik al hoor!! en ik zag een nieuwe dame welkom hier!!! mnm geniet lekker van je vakantie ben jaloersssss t is koud hier(met een zonnetje) nou voor de rest weet ik t ff niet meer
Angi, is niet meer dan logisch hoor dat je het allemaal spannend vind worden. Ik had het met de zwangerschap van DInand ook vreselijk erg. Ik liep somige dagen echt te malen van: stel je voor dat...of wat als...? Toen beviel een goede vriendin van me (die 5 weken verder was dan ik) met 28 weken en 4 dagen. Ze belde me eerst op met: Wat zou jij doen als je krampen had en licht bloedverlies? Eeehm heel snel de VK opbellen! Toen hoorde ik haar vent op de achtergrond al zeggen: Zie je nou wel, gewoon de VK bellen! Ze was bang dat ze voor niets zou bellen. Diezelfde dag is haar kindje 's avonds via een keizersnede geboren. Ik was vreselijk bang dat mij hetzelfde zou gebeuren, was ook heel blij dat ik die 28 dagen en 4 weken voorbij was. Het heeft echt verschrikkelijk veel indruk op me gemaakt. Daarna werd de angst minder, want elke week die erbij kwam, had meer overlevingskansen voor ons kindje! Met het kindje van mijn vriendin gaat het trouwens goed hoor! Loop nog wel achter qua ontwikkeling, maar daar krijgt ze nu fysiotherapie voor. Je bent alweer 23 weken zwanger, je buik begint goed te groeien en tegelijkertijd beweegt het volop en bedenk je je dat je nu al zielsveel van dat kindje houdt. Ik heb ervaren dat de bezorgdheid in de zwangerschap nooit meer overgaat. Ook op het moment dat het kindje gezond ter wereld is gekomen, zul je altijd bezorgd blijven. Komt allemaal best goed!