BV en vakantie

Tja, je moet het zelf natuurlijk weten, maar ik zou niet zonder mijn kindje gaan en ik vind 1 week echt heel lang. Ben zelf met het werk 1 nachtje weggeweest toen mijn dochter 1 jaar was en vond dat al lang.

Maar hoezo je man overhalen? Je kunt dat toch zelf bepalen? Als jij je dochtertje mee wil gaat ze toch gewoon mee.

 

@Suus1983 volgens mij heb ik nog nooit een reactie van jou gelezen waar ik niet precies hetzelfde over dacht! Echt verbazingwekkend.

Ontopic, ik vond BV de eerste weken ook zwaar werd vanzelf minder. Over vakantie zonder mijn kinderen kan ik kort zijn, no way. Die horen zo bij mij (bij ons!) ik kan me niet voorstellen weg te gaan zonder ze. Dit nog los van het feit dat je kindje pas zo jong is en z'n moeder nog zo nodig heeft. Vind het eerlijk gezegd heel erg zielig. Misschien toch nog nog even met je man praten?

 

Ja, en anders blijft je man gewoon thuis!

 

En even nadenken of je dan wel met 'm wil trouwen hahaha. Mijn man moet zoiets niet proberen als ik eerlijk ben.

 

Hopelijk kom je eruit met je man. Ik kan me voorstellen dat het lastig voor je is. Tijdens je zwangerschap kan maak je voor jezelf een voorstelling van het moederschap, maar de overweldigende gevoelens die daarbij horen zijn onvoorspelbaar!

Dat maakt dat je toen wel kon denken met z'n tweeen een week op vakantie te gaan, maar dat je daar nu absoluut niet meer aan moet denken. Ik hoop voor je dat je man het inlevingsvermogen en het begrip heeft.

Je kan toch je kindje meenemen en over een jaar een reis boeken met z'n tweetjes? Als jij het echt niet ziet zitten en er tegenop ziet dan heb je toch geen fijne vakantie?

Succes!!

 

Ach nee meid, je bent helemaal geen naar mens! Maar toevallig tref je wel allemaal fanatieke (ex) voedsters, maar die hebben denk ik allemaal het beste voor met jou en de baby en de borstvoeding! Want waar ik ook bang voor ben is dat je bij een termijn van 10 weken zonder baby aan je borst enorme terugloop gaat krijgen. Hoe leuk is kolven op honeymoon? En stuwing en lekkende tieten.... Romantisch of niet? Leuk dat je gaat trouwen, maar waarom kan je baby niet mee? Dat kind is het product van jullie liefde; 50% van jou, 50% van je man. Ga lekker een weekje uitwaaien aan de kust, heerlijk met z'n drieen genieten van elkaar! Mijn vent vond het vreselijk na 3 weken weer aan het werk te moeten en zijn zoontje (en mij) alleen te laten.

"Het allerlaatste wat je met z'n tweeen kan doen" vind ik zo'n rare opmerking! Je blijft toch met z'n tweeen en jullie leven is toch alleen maar verrijkt?
Ik neem geen oppas in huis, maar mijn man en ik hebben nog genoeg fijne momenten samen hoor, wat denk je; dat dat ophoudt?

Je baby heeft geen extra stoel nodig, misschien even navragen of hij meekan? Is het een lange vlucht?

Oh; ik hoor je niet klagen over de bv; volgens mij gaat het heel goed? Zo zonde om het op het spel te zetten! Want met ft kolven/je kind een week niet aan de borst op deze leeftijd gaat het niet makkelijk worden!

 

Ik denk dat jullie toen jullie tijdens de zwangerschap alles planden gewoon niet konden overzien wat er allemaal bij komt kijken om ouder te zijn.

En 'het laatste wat je alleen kunt doen', dat klinkt wel heel erg dramatisch hoor. Voor je het weet zijn je kinderen het huis uit en kun je samen de hele wereld over. En als ze wat ouder zijn wordt logeren ook beter te behappen als nu. Met 10 weken ben je als moeder en kind gewoon nog een twee-eenheid. Het is voor jezelf en je kind niet gezond om dat een hele week te onderbreken. Vind ik dan, gebaseerd op eigen ervaring en wat ik weet over ouder-kind-binding.

Zoals ik al zei, boek dan liever voor oma ook een kamer in de buurt, zodat die zich met baby kan bezig houden als je niet voedt. En echt, romantisch doen is veel leuker met borsten die net zijn leeggedronken!

 

Dat vind ik misschien nog wel de beste tip als je ook echt dingen met zijn tweetjes wil doen.
Al moet ik er zelf niet aan denken, hier hoort ze er echt bij, maar het is wel een goede oplossing.

 

Begrijpelijk dat je voeden in het openbaar misschien wat genant vind. Maar het is wel handig om gewoon te doen. Persoonlijk kijk ik liever naar een voedende vrouw dan iemand die een flesje staat klaar te maken voor de kleine. Bv is tenslotte een natuurlijk iets. Als je het echt niet durft zou ik gewoon eens naar een andere plaats rijden en daar in bijv. de hema gaan zitten voeden. Heb je jezelf toch weer overwonnen en is de volgende stap makkelijker. Als er mensen bij mij op bezoek komen voed ik gewoon, ze zijn toch in mijn huis?! Dus ook mijn ding. Ben ik bij andere dan vraag ik of ze het erg vinden en anders ga ik apart in een kamertje zitten. Is trouwens nog nooit voorgekomen dat ik ergens apart moest gaan zitten, iedereen die ik ken vind het absoluut niet erg.

Wat betreft vakantie, lastig dat je partner de kleine niet mee wilt nemen. Maar als ik jou was zou ik het wel doen. Desnoods ga je volgend jaar als jullie 1 jaar getrouwd zijn nog met zn 2e een weekend weg ofzo. Maar 10 weken vind ik te jong. Hoe wil je dat bij de oppas doen? Of heb je zoveel productie dat je genoeg melk voor een week kan invriezen? Of ga je er kv naast geven? Met kolven ben je vaak langer bezig dan voeden en er komt ook minder uit. Met 10 weken zal je toch nog op min. 6 voedingen zitten, dus ik denk dat je op vakantie de halve dag bezig zal zijn met kolven.
Afgezien daarvan denk ik dat je je kindje erg zal missen en de vakantie daardoor misschien ook minder leuk zal worden.
Ben zelf 2 weken naar Frankrijk geweest toen de kleine 12 weken was, dit ging prima. Tuurlijk is het wel anders dan met zn 2e te gaan, maar we hebben echt genoten van onze eerste gezinsvakantie.

Het is je eigen keus, maar denk er goed over na. Het zou zonde zijn als je honeymoon verpest wordt door het feit dat je je kindje erg mist en heel de dag moet kolven. Bespreek het ook goed met je partner, waarschijnlijk heeft hij daar helemaal nog niet bij nagedacht.
Wat je ook doet, fijne vakantie in elk geval en ik hoop dat je de dag van je leven hebt!

 

Hier heb ik niks aan toe te voegen!

Praat er maar eens over met je (bijna) man. Zeg hem dat je niet had verwacht dat het moeder-gevoel zo overweldigend zou zijn en dat je jullie kleine spruit toch heel graag bij je hebt. En idd straks is de kleine groot, en het huis uit, en dan kunnen jullie doen en laten wat je wil, toch?
Mijn man en ik zijn vaak samen op vakantie geweest met z'n 2 en toen we nog geen kids hadden, en vorig jaar zijn we voor het eerst met ons zoontje naar griekenland geweest en we zeiden na afloop dat het de leukste vakantie ooit was. We hoefden lekker niks te doen dan genieten van ons ventje! Heeeerlijk was dat!

 

Ik snap dat '' allerlaatste met zijn tweetjes'' wel. Het is niet dramatisch gedoe ed maar waar of niet, met de komst van een kleintje veranderd je leven gigantisch. En tuurlijk, met oppas etc is een hoop mogelijk, maar toch is het anders.

Maar zelf had ik het niet gekund. 1 nachtje wel

Qua borstvoeding, geen idee heb ik nooit gegeven.

 

Ja, het is anders, dat WEET je van te voren toch?

Ik ken mensen met een kleintje die om de haverdeklap samen weg gaan. Nee, niet samen, met z'n tweetjes dus, want "ze zijn ook nog man en vrouw". Hallo, dat BLIJF je toch?

Sorry hoor, maar daar heb ik geen respect voor. Moet je maar niet aan kinderen beginnen. Ons leven is alleen maar verrijkt. En ja; wij pakken ook niet zomaar de rugzak meer en gaan trekken door Midden-Amerika, maar we hebben al wel heel leuke vakanties gehad. Anders, dat wel. Maar de kleine slaapt ook nog en dan heb je echt wel tijd voor elkaar of jezelf.

Ik vind "het allerlaatste wat we samen kunnen doen" iig behoorlijk dramatisch klinken!

 

Daarbij is "het allerlaatste wat je samen kan doen" in theorie het maken van een eerste kindje...

Ik denk eigenlijk gewoon dat TS er niet heel goed bij heeft stilgestaan toen ze dit voor de bevalling allemaal bedacht. Voor de moeder-kind binding lijkt me deze onderneming echt nefast. Op 10 maanden... misschien (niet voor mij, maar ik kan het me voorstellen)... maar op 10 wéken...

 

@TS, heb je het al (voorzichtig?) met je aanstaande kunnen bespreken??

 

Ik heb wel de ervaring dat de druk vanuit de omgeving op dit punt erg sterk kan zijn hoor. Veel mensen krijgen toch te horen: 'gewoon doen' en 'denk aan jezelf en je relatie' en 'zo'n baby merkt er niets van' en noem maar op.
Denk dat TO en vooral haar aanstaande man dat in de omgeving ook veel horen. En dan is het als prille moeder best moeilijk om je rug recht te houden.

(Mijn ervaring is trouwens dat veel mensen die met dat soort 'adviezen' komen dat ZELF ook helemaal niet gedaan hebben. Mensen vergeten op het punt van emoties en gevoelens vaak veel en snel).

 

Goed zo meid, een lastige situatie, hoop dat hij bijdraait en zonder al teveel strijd, das natuurlijk niet zo fijn vlak voor je trouwt!

Mijn vriend had de eerste maand nog niet zo'n band met zijn dochter, was heel moe en best een beetje gestresst van alles. Maar nu is hij helemaal verliefd en wil haar absoluut niet meer missen. Misschien helpt de tijd en gewenning bij jullie ook mee? Laat hem maar vaak zelf dingen met haar doen, dan wil hij haar misschien straks ook geen weekje missen...

 

Lekker emotioneel laten weken. 's avonds naar haar laten kijken, als ze slaapt ("lief he, kun je je voorstellen dat we haar gewoon uitbesteden om zelf weg te gaan?"), veel leuke dingen met zijn allen doen ("zie je wel dat het met zijn drietjes ook heel relaxed is?") en dat soort dingen meer