Ik klaag niet hoor, tenminste dat was niet mijn bedoeling. Ik spuide ff wat haha... maargoed, zoals Cindy al eerder zei, ieder heeft haar eigen zorgen en ja dat vind ik ook, we hoeven niet te bagatelliseren, want dan zou je ook kunnen zeggen, Ohh Amigo (niet persoonlijk amigo)(ff voorbeeld alleen) het valt nog wel mee met wat jij hebt meegemaakt met Finn als ik denkt aan al die kindjes met leukemie of aids en die dood gaan van de honger of door geweld.... Nee hoor.. zo werkt dat niet gelukkig! In klagen blijven hangen is ook niet goed, maar soms jezelf ff uiten, is heel positief en werkt vaak ook even ten goede voor jezelf! Dus als jij moe bent, ben jij moe... op dat moment heb je genoeg aan jezelf en kan je er niet veel bijhebben.. ook al werkt dat vaak niet zo.... Dus dat mag je zeggen en ik begrijp het ook heel goed! Maar meid, hoe is het met je theorie examen gegaan vandaag?
ik weet wel zeker dat je vol houd meid, je bent ongelovelijk sterk, je zegt wel dat ik sterk ben, maar ik twijfel er niet aan dat jij minstens net zo sterk bent !!! je hebt zoveel aan je hoofd,vind dat jij het allemaal echt goed "aan" kan. je hebt al zoveel moeten doorstaan...... dan kun je dit ook lieverd, en dat examen...dat komt wel goed....als het nu niet is...dan de herkansing vast wel !!! hoe het met mij gaat.... ik sta op het punt van me er bij neer willen leggen, gewoon even niets.... dat ziekenhuis op en neer dat is zo vermoeiend..... ik wil mijn meisje thuis hebben, hoewel ik weet dat ze daar in goede handen is.... weet ik gewoon dat ik het beter kan, vocht geven kan ik ook....al is het om het uur.... al moet ik er om de 3 uur uit snachts om haar weer een flesje te geven..... ik vind het nadeel daar..... dat onze meid nu steeds bang is als we weggaan, ze raakt echt in paniek.ze wil daar niet alleen zijn zo bang dat haar papa en mama haar weer alleen laten...... ik ben er bang voor dat ze momenteel de "link" legt dat steeds wanneer zij pijn heeft.... wij haar "weg" doen.... het nadeel nu..... is dat we met zoonlief nog meer troubles hebben.... hij mag absoluut niet bij zijn zusje komen..... gezien het een besmettelijke virus is..... de verpleging raakt ons aan met handschoenen, en dochterlief pakken ze op met handschoenen en een schort.....en tja... als zoonlief bij zijn zusje is geweest.... mag hij niet meer spelen met de kindjes in de speelkamer daar omdat die dan weer ziek kunnen worden. hij snapt er dus echt niets van heb me zelfs over mijn grootste woede/angst heen moeten zetten.... ik kon vanochtend nergens heen met zoonlief.... ik kon hem niet mee nemen naar het ziekenhuis .... ik kon ook niet NIET naar het ziekenhuis gaan, mijn moeder kon helaas ook niet oppassen..... mijn schoonmoeder bood aan om haar werk te bellen met de vraag of ZIJ mocht oppassen.......... het is amper een maand uitgepraat....en ik heb echt "moeite" met haar. maar ik heb haar aanbod toch aangepakt.... ik moest gewoon naar mijn meisje, wel heb ik haar gevraagd bij ons thuis te komen ipv hij bij haar.... dan is hij tenminste nog in zijn eigen vertrouwde omgeving, het is gelukkig goed gegaan en ze heeft gelukkig aan onze "opvoeding" gehouden. ze heeft hem wel een extra snoepje gegeven maarja dat geeft natuurlijk niet, daar is ze oma voor dusss.... Morgen zoonlief naar het kdv (dit mocht wel) en dochterlief morgenvroeg lekker naar huis en dan morgen maar eens een dagje rustig aan doen voor mij.
Haha, ik had er misschien een bij moeten zetten.. Snapte wat Cin bedoelde, maar wilde toch ff reageren vandaar..
Hier vandaag ook veel gedaan... mijn huis helemaal gesopt en gepoetst, wassen gedraaid en gevouwen, nog een wasmand staat er klaar om weg te vouwen en dan ben ik klaar! Vanmiddag met de kindjes alle boodschappen in huis gehaald... alleen bij de kruitvat voor de zoveelste keer de voeding op.... baal daarvan hoor! Ben nu echt heel moe, morgen weer werken, dus tassen voor de kids ingepakt, wagen voor Olliver staat al in mijn auto, ff boekje voor oppas geschreven en mijn eigen tas klaargemaakt. heb morgen weer een gesprek met mijn stagebegeleidster. Brood gesmeerd en nu ben ik moe. Ik ga ook nu echt naar bed toe. Morgen gaat om 05.45 uur de wekker weer en om 06.00 uur moet ik er echt uit. Wassen, aankleden, broodje eten, tanden poetsen, hondje uitlaten, docher uit bed halen en helpen met wassen en aankleden (doet ze normaal zelf, maar nu is het zo vroeg en is ze slaperig, dus help ik haar) Docher in de auto, Olliver uit bed in de deken gerold mee naar de auto nemen en dan hups naar de oppas rijden om 06.30 uur (= mijn vriendin en woont op 1 min. van mij af) Om 06.45 uur vertrek ik bij haar vandaan naar mijn werk waar ik om 07.00 uur moet beginnen. Dat stukje voordat ik mijn kindjes weggebracht heb, vind ik altijd lastig, erna kan ik het loslaten en me op mijn werk richten... heel raar vind ik dat moet ik zeggen, ineens ben ik ff geen mama meer maar Hadassa... Dat vind ik wel fijn aan werken hoor. Natuurlijk blijf ik mama, maar het voelt anders, weet het ook niet uit te leggen. Weltrusten allemaal!
Ja, heftig is dat he je meisje zo bang te zien. Ah, mijn hart breekt alleen al bij het idee. Normaal mag je bi je kindje blijven slapen in het zhs, maar ja, jij hebt je zoontje ook nog. Moeilijk allemaal, ik zou zo graag wat willen doen, maar weet niks. Neem echt de tijd vanaf morgen voor je meisje en jezelf Mejojo, laat de boel maar ff liggen en rust zelf uit en richt je op de voeding en het vocht van je meisje, dat is belangrijk, verder niks. Neem haar veel bij je en zeg ook tegen haar dat je haar nooit weg zal doen, dat je zoveel van haar houdt en dat jij ook heel veel verdriet hebt dat je haar daar achter moest laten. Ze begrijpen meer dan we weten. Investeer hier de komende tijd in, Ga evt. s'middags ff samen met haar in bed een slaapje doen, hou haar vooral veel bij je en geef haar niet maarzo op schoot bij anderen. Ze gaat dat voelen en het zal haar genezen van haar angst en onzekerheid! Doe dit ook bij je zoontje, betrek hem er ook in als hij er is en gelukkig heb je iemand die jou helpt in de huishouding, dus daar hoef je je niet druk over te maken! Dikke knuffel en een heerlijke dag morgen!
met klagen bedoel ik niet letterlijk klagen, het kwam alleen zo uit... Ben niet zo goed in het vertellen met wat ik eigenlijk bedoel. Ik bedoel meer even de ego berichtjes, de berichtjes dat we er allemaal door zittenen dat het best zwaar is om meoder te zijn met een ziek kindje. Klagen is meer dat je er vanaf wilt en dat is dit natuurlijk niet maar makkelijk is het niet. Je wilt natuurlijk dat alles over rozen gaat en dat het ook zo blijft. Maar helaas is het levne niet makkelijk, zou wat zijn zeg... ookal heb ik dan geen ziek kindje en ben ik eindelijk van die rug pijn af toch kom ik handen te kort. Zoals vandaag... als ik alles terug denk wat ik allemaal heb gedaan denk ik pfff niet normaal ben meer bezig geweest dan dat ik heb gezeten. Net wilde ik lekker met mijn kleine mannetje in slaap vallen in ons bed maar dat kon niet omdat er nog afgewassen moest worden, wasgoed moest nog opgehangen worden, wil nog mijn theorie oefenen etc. etc. En aangezien mijn man de hele zak chips in zijn eentje heeft opgegeten en lekker relax op de bank zat, zat ik er even door heen. Soms wil ik wel even geen moeder zijn. de hele dag niets doen. Lang uit slapen, een lekker warm bad nemen ( die we niet hebben, haha) en gewoon lekker vervelen, heb daar zelfs geen eens tijd voor. maar als ik mijn knappe kindjes zie ben ik weer vergeten. ik heb volgende week donderdag mijn theorie. Heb nog even de tijd om te leren. Als ik die haal ben i ker bijna. Rijden gaat goed, zo goed dat ik snel mijn theorie moet halen... heb zo hekel aan leren, bah geef mij maar lekker praktijk... altijd al zo geweest, had een hekel aan naar school gaan heerlijk he slapen met je kids in 1 kamer. Ik wilde dat laatst met tamer. Hij bleef wel even liggen een uurtje maar wilde toch weer naar zijn eigen bed met zijn eigen nacht lamp. De onze was te donker. HIj slaapt niets liever dan zijn eigen bed... wel jammer wil hem lekekr bij me hebben...
meisje meisje toch... valt niet mee. hoop dat ze morgen naar huis mag en het nu is geod gaat met je dochter...zo zielig als ze zo jong ziek worden en ze begrijpen het niet en weten niet wat ze meoten doen dus ze klammen zich vast aan hun ouders daat maakt het alleen maar erger. volhouden meid... meer kan je niet doen... maar wat ik me afvraag is, waarom ga je niet bij je dochter slapen en dat je man thuis blijft met je zoontje? gelukkig heeft je schoonmoeder zich gedragen zeg..
even door bijten meid, als je je diploma hebt ben je al die stress weer vergeten en kan je trots zijn op je zelf. Ik kan mij nog herinneren toen i kde opleiding deed toen tamer 2 jaar was. 'smorgens vroeg op staan, alles klaar maken en tamer naar mijn schoonouders brengen en door naar school... Het was een verademing toen ik niet meer naar shcool hoefde.. hoeveel toetsen heb je nog en hoe lang moet je nog naar school?
mijn man kan niets regelen met zijn werk. hij zit in de zorg en moet het echt hebben van het ruilen van diensten. morgen moet hij bijv. om 5 uur al uit bed.... en als ik dan in het ziekenhuis ben...tja dan kan zoonlief nergens heen. niemand wil diensten ruilen met hem. en niet op komen dagen kan ook niet.
dat begrijp ik dan niet van zijn collega's.... ik zou wel willen ruilen als mijn collega zijn dochter ziek is... is toch collegiaal... waarom werk je anders samen? Maar goed niet iedereen is het zelfde... Kan hij anders niet verlof vragen voor als je kind ziek is... volgens mij heb je daar iets voor...
Ja dat klopt, dat is zorgverlof, je mag 2 keer het aantal weekuren dat je hebt betaald verlof krijgen gedurende het hele jaar. als je 30 uur werkt in de week mag je dus in het jaar 60 uur betaald zorgverlof opnemen. het is thuiszorg hé wat manlief doet, dus echt werken met elkaar doen ze niet, maar vind het wel erg jammer dat velen niet bereid zijn te ruilen. maargoed dan nog zou ik er denk ik niet blijven slapen, dochterlief slaapt tot de volgende ochtend 7 uur, en om half 8 ben ik er al weer. ik kan moeilijk in slaap komen met steeds gewandel over de gang en de verpleging die steeds komt kijken.
oh das bij ons helemaal makkelijk. bij mij komt de optocht langs mijn huis. met lekker weer zitten we in de voortuin, met slecht weer lekker voor het raam bij de verwarming
oph oke ik had niet gelezen dat er een geurtje aan zat. dan moet ik daar maar even mee wachten idd. denny krijgt nu cetomacrogol en hydrocortisone. maar werkt niet voldoende. morgen weten we hopelijk meer