Geweldig artikel. Past ook helemaal in mijn *opvoedingsbeeld*, en wordt ook hier zo toegepast. Mijn man heeft er nog wel eens moeite mee, maar over het algemeen gaat het opvoeden zonder straffen of belonen hier uitstekend.
de doel van opvoeding is niet een kind of volwassene te creeren die je makkelijk corrigeert en die nooit ongewenst gedrag vrtoont. een individu die na kan denken over eigen gedrag en over de wereld, met zelfreflexie en zelfkritiek, zelfvertrouwen en vertrouwen in de mensen etc etc. opvoeding is ook niet bedoeld om ouders leven makkeijker te maken, het is iets dat ouders aan het kind geven. als een prachtige kadoo!
sorry yukl, kan niet meer vinden waar jij iets aan mij vroeg, maar ik heb iig gereageerd op de vraag wat ik doe als mijn dochter ouder is. daarbij: ik doe wel aan belonen, heel veel zelfs. dat vind ik wel belangrijk. Als het nog niet helemaal duidelijk is, brand maar los, het is pas vanavond dat ik reageer want ik ga zo carnaval vieren
Ik heb niet alles gelezen dus kan best zijn dat deze mening al eens voorbij is gekomen Ik gebruik denk ik gewoon van alles door elkaar. Wij hebben dingen die moeten en dingen die mogen. Bij moeten leg ik ook uit waarom het moet (medicijnen innemen, tandenpoetsen) en is er gewoon geen discussie mogelijk, het moet en daarmee uit. Mogen, dan vraag ik gewoon de niet zo belangerijke dingen b.v wil je vanavond onder de douche. En als het antwoord Nee is dan is het ook goed. Keuzes, ik geef mijn kinderen keuzes, zo begon Mr K vandaag al tijdens de terug weg van school te mopperen/huilen omdat hij in de kamer wilde eten en ik vertelde dat we vandaag gewoon aan de keukentafel aten. Dus krijgt hij de keuze, of hij eet met ons aan de keukentafel of hij gaat in de kamer zitten en staat het brood over. Resultaat hij zat gezellig in de keuken, schonk voor ons de melk in en heeft gewoon zijn boterham opgegeten. Voor dingen als slaan en schoppen staat gewoon een time-out, geen discussie maar op het blauwe stoeltje even nadenken over wat je hebt gedaan. Ik doe het gewoon op mijn manier , die het beste bij ons past.
@ hopmarjanneke: haha ja geloof het wel. Al is de techniek die je omschreef gewoon operant conditioneren (ook dat perfectioneren, naast de intervalbeloning) Maar goed, ik ben het ermee eens dat voor ieder wissewasje belonen niet de manier is. Al vind ik dat wel lastig, want ik vind bijna alles wat mijn zoontje doet helemaal geweldig haha Dus ik moet mezelf echt voorhouden regelmatig op een andere manier te reageren wat toch geinteresseerd is, maar niet een compliment is.
Hier kan ik me tot nu toe het beste in vinden! Je voorbeeld van de lunch doen wij hier ook zo, en met 1,5 jaar snappen ze het prima.
Eens. Maar vanuit welk standpunt schrijf je dit? Ik denk namelijk dat mensen van beide kanten van het verhaal zich hierin kunnen herkennen
Het artikel is echt vreselijk eenzijdig geschreven, in de trent van meerdere methodes die ik hier op de forum ben tegengekomen (over van alles en nog wat). In de trend van 'als je onze methode niet toepast krijg je ongelukkige/ zielige/ ongezonde kinderen'
@ tulip: ik vroeg me af of je echt als kind nooit gecorrigeerd bent door je ouders. Zocht je nooit je grenzen op? Of lieten je ouders in alle gevallen je eigen keuzes maken? Als ik terug kijk naar de opvoeding van mijn ouders, overheerst daarin zeker niet dat ik gestraft werd. Ik kan zelfs niet zo 1,2,3 een situatie uit mijn mouw schudden. Maar ik weet wel dat er grenzen waren en dat er soms consequenties aan mijn gedrag zaten. Ik was een heel lief en zoet kind, maar ook ik zocht wel eens mijn grenzen op. Dat bleef trouwens heel onschuldig. Het voorbeeld wat ik aanhaalde was het weigeren van het maken van huiswerk als ik de volgende dag een toets had. Als ik liever naar een vriendin was gegaan die avond, had mijn moeder dat zeker geweigerd. Deden jouw ouders dat echt nooit?
Wat ga je dan zeggen? Sorry dat ik zo doorvraag, maar ik ben oprecht nieuwsgierig hoe het verder gaat. Word je bijvoorbeeld wel eens boos? Stel: je dochter heeft het idee om het behang te versieren met stift. Hartstikke leuk idee natuurlijk, maar je wilde graag nog wat langer met je behang doen. Dus je haalt haar uit die situatie. Vervolgens bedenkt ze dat nog 5 keer binnen een uur. Word je dan niet boos?
Ik lees ze ook niet meer want ik krijg steeds meer het gevoel dat "je gewoon helemaal niets meer mag want je brengt meteen grote emotionele/geestelijke schade toe aan je kind" Zelf zou ik niet weten hoe mijn ouders mij vroeger "straften/beloonden" zal toch eens vragen want aangezien ik me het niet meer kan herinneren hebben ze het goed gedaan
Hahaha, ja je hebt ook wel gelijk hoor. Maar bij ons werkt het redelijk, geloof ik Ach gewoon eens alleen maar "dank je wel" zeggen wanneer je zoontje iets goed heeft gedaan? Net zoals wij soms alleen maar "braaf" zeggen tegen de hond En als het echt super is dan krijgt hij/zij een complimentje (cq een balletje/voertje ) Nee, kan me voorstellen dat je het lastig vindt hoor, wanneer nu wel uitgebreid belonen en wanneer nu niet.
Ik haakte ook even helemaal af op de titel, maar de strekking van het artikel is iets heel anders. De kinderwil breken, brrrrr, ik krijg er helemaal de bibbers van. Maar het artikel gaat over opvoeden zonder straffen en belonen (heb het ook niet helemaal gelezen, maar even vluchtig gescand). Ik probeer niet te straffen, maar pas wel de timeout toe als onze zoon dingen doet die we echt niet vinden kunnen. We halen hem dan even uit de situatie en voeren daarna een gesprekje met hem om uit te leggen waarom we het niet goed vonden wat hij deed, te bespreken wat hij dan wel kan doen (als hij boos is bijvoorbeeld, of als hij iets anders wil doen) en daarna een knuffel-en-een-kus. En dan gaan we samen iets doen. Belonen en complimenteren doen we wel; vooral omdat ik wil dat mijn kinderen zich echt gezien en gewaardeerd voelen. Daar zijn vast ook andere manieren voor, maar ik vind het niet zo verkeerd om complimenten te geven.
En weet je: hoe je het ook doet, je doet het nooit 100% goed. Ach, dan hebben onze kinderen tenminste iets om te bespreken als ze bij de psychiater op de divan liggen....