@Danabelle, och meid, wat verdrietig.... Wat lief dat je dit mooie plaatje met ons deelt. Knuffel voor jou! @Duckertje, tjemig wat vervelend dat die zwangerschap zo heftig begint. Zou het een meisje worden???? Ik heb een sterk voorgevoel.... Er zijn idd wel verschillende middeltjes tegen die misselijkheid, ik zal eens opsnorren wat ik allemaal heb. Ik meen iets van zwangerschapsgranules of zoiets en ik had ook bepaalde druppeltjes. Sowieso wel handig om weer uit de kast te trekken als het bij mij binnenkort raak mag zijn. Ff afwachten maar, we zijn in elk geval nu voor het echie aan het gaan zeg maar Hoop dat het na die 12 weken beter met je mag gaan, want dit is nie leuk zo. @Happybest, absoluut superspannend voor jullie! Bij elk signaaltje denk je: klopt dit wel? Hartstikke logisch. Iets waar je 3,5 jaar op hebt zitten wachten wil je niet verliezen!!!! Het heeft allemaal tijd nodig om er ook zelf vertrouwen in te krijgen dat het goed gaat. Veel sterkte en ik blijf gewoon doorduimen hoor!
Emma dank je wel! Wat leuk dat jullie ook weer voor het echie gaan! Hopelijk is het snel raak. Knuffel!
Bedankt voor jullie lieve woorden Kunnen jullie trouwens ook het gezichtje van mijn kindje* op de echo zien, of verbeeld ik het me eigenlijk maar en zie ik het alleen? Emma hebben wij nog een NOD-lijstje? Wij gaan gewoon door.. dat wil zeggen, zodra ik weer aan seks toe ben dan .
Emma, zou het dan idd een meid worden? Wij hebben ook allebei sterk dat gevoel.... Maar je weet het natuurlijk nooit... Gelukkig gaat het nu twee dagen iets beter. Ik heb niet meer overgegeven. Kan alleen niet goed eten, maar drinken gaat stukken beter! Wel heel leuk trouwens dat jullie er ook weer voor gaan! Wordt ook weer heel spannend dus! Trouwens weer een update over m'n schoonmoeder. Gister had vriendlief haar aan de lijn en ze zag zo tegen de trouwdag op en het feit dat wij in de toekomst misschien kinderen wilden... . Kwaad dat hij was, hij kapt er dadelijk mee heeft hij tegen mij gezegd.... Maar proberen tot het trouwen de lieve vrede te bewaren en zolang er nog niets te zien is blijft het geheim! Ben toch 5 kg afgevallen... Misschien vertellen we het pas na het trouwen... Groetjes, Duckertje
Duckertje wat vervelend dat je schoonmoeder dat zei zeg. Ik heb de mijne sinds de operatie niet gesproken.. zij is in staat te zeggen 'het is maar beter zo' want 'het was toch niet goed' en ik wéét wel dat dat waar is, maar van haar kan ik het gewoon niet hebben, zulke opmerkingen. Manlief heeft het dus afgehouden dat ze mij wilde spreken Maar eh, eventueel pas ná de trouwdag het grote nieuws bekendmaken? Hoe ga je dat volhouden als je je zo beroerd voelt? Ik kon het destijds echt niet verbergen, ik bleef maar spugen.. dan gaan mensen toch nadenken
Danabelle, ik kan me voorstellen dat jij ook echt even geen trek hebt in je schoonmoeder! Jammer eigenlijk he, wat steun zou ook wel eens fijn zijn! Ik wil het mijn eigen vader, broertje etc wel vertellen, maar over m'n schoonfamilie twijfelen we... Ik ben dik 5 kg afgevallen, dus een buikje zit er voorlopig niet in, tegen die tijd zit ik misschien weer op m'n "oude" gewicht... Verder zie ik ze toch bijna nooit. Toen we er laatst wel waren heb ik gezegd dat ik zo'n last had van m'n menstruatie.... Mooi leugentje om bestwil! We zien het wel... Komt tijd komt raad... Voorlopig laten we het in ieder geval zo. Fijn weekend iedereen!! Groetjes, Duckertje
Hihi, sja Duckertje, uit ervaring weet ik ook dat die platte buik ineens superhard kan gaan groeien en dan is er geen houden meer aan Enne, laat je schoonmoeder lekker kletsen he, ik weet dat het moeilijk is, maar aan dat soort mensen heb je eigenlijk gewoon echt niks.... Het is triest dat mensen zo harteloos kunnen zijn. :x Ik denk trouwens dat ik deze maand geen ovulatie heb ofzo. Heb ook geen idee of je van 4 mnd de pil ook moet ontpillen. Geen idee hoe mijn cyclus nu is, dus we wachten maar af. Hoop dat de "zin" ook weer een beetje terugkomt zeg maar, wel belangrijk als je zwanger wilt worden
@ Duckertje, buikje weet je nooit! Bij mijn eerste zwangerschap was ik ook een kilo of vijf afgevallen. Buikje werd toen pas met 21 weken zichtbaar, toen was ik nog niet op mijn normale gewicht geloof ik, wel bijna. Maar.. ik ben even zo vrij om je ongevraagd advies te geven hoor. Zou je zelf prettig 'zitten' op je bruiloft als jouw familie wèl van je zwangerschap weet en de schoonfamilie niet? En als je nog misselijk bent is dat toch ook lastig? Denk je niet dat de verwijdering tussen jou, je man en je schoonfamilie alleen maar groter wordt als ze erachter komen dat jouw familie wist van je zwangerschap maar zij het nog niet mochten weten? Al zouden ze daar later achterkomen? En misschien vermoedt je schoonmoeder wel iets, en wil ze alleen aangeven dat ze er niet buiten gehouden zou willen worden? Goed, zij heeft daar niets in te willen, maar misschien vindt ze het gewoon spannend dat haar zoon gaat trouwen, en ziet ze gauw beren op de weg? Misschien is ze bezorgd om jóuw gezondheid? Kan allemaal toch? Hier: begonnen met ovulatietestjes, nog negatief. Schoonfamiliedrama gaat hier verder: oma van man is overleden, man mocht niet naar de begrafenis en kreeg geen rouwkaart. Uiteindelijk hebben we de rouwkaart wel gezien, en.. manlief stond erop, en Nadine, maar ik dus NIET. Manlief noemde zijn vader De Hufter en ik was des duivels. Wie denken ze wel dat ze zijn, alsof ik niet besta zeg!
Hier even een *inbraakpoging* Lang lang geleden....was jullie kwijt. Maar nu weer gevonden en wow, wat een hoop gebeurtenissen... Ik zie een aantal zwangeren.... @alle zwangeren; van harte gefeliciteerd natuurlijk! Hopelijk voelen jullie je goed?! @Danabelle; wat ontzettend erg wat jullie overkomen is. Hopelijk hebben jullie het een klein beetje een plekje kunnen geven?! Sterkte om dit te verwerken!! Hier is alles prima! Zware en drukke tijd gehad met ups en downs. Jurian groeit als kool (maar dat kennen jullie vast wel). Het is een lekker vrolijk en actief mannetje. Vandaag bij het CB geweest voor zijn 14 mnd prikjes Groeit goed, tsja, nu over naar het peuterburo...'echt baby af' nu. Wat gaat het allemaal snel. Leuk weer iets van jullie te lezen/horen. Tot snel... X
Ja, jullie hebben natuurlijk meer ervaring met die buikjes als ik! Alleen wat ik van jullie begrijp is het dus ook normaal om eerst af te vallen? Had ik eigenlijk nooit bij stil gestaan.... Danabelle, lief dat je meedenkt, maar op een begeven moment is iets gewoon klaar. We zijn nu al bijna 7 jaar aan het strijden tegen iets wat toch niet gaat veranderen. Nu hebben ze me echt op m'n gevoel gepakt en hebben we er echt verdriet van... De dingen die jij aanhaalt zou normaal echt zo kunnen zijn, maar niet wat mijn schoonmoeder betreft. Ik kan haar echt niets schelen... We zijn ons er ook van bewust dat als ze er na het trouwen achter komen de boel waarschijnlijk klapt, maar liever erna als voor het trouwen... Bij jou gaat het ook weer lekker met je schoonfamilie... We zitten echt in hetzelfde schuitje zo te horen, ik heb het met je te doen! Dikke knuffel! Groetjes, Duckertje
Jemig Danabelle en Duckertje, wat een rotsituatie zeg.... Danabelle, ongelooflijk dat je op een rouwkaart gewoon niet genoemd wordt!!!! En dat je man niet mocht komen, echt waanzin. Wat erg dat jullie in zo'n situatie zitten. Duckertje, Danabelle heeft gelijk, bij iedereen is het weer anders. Ik had een enorm strakke buik bij mijn eerste, maar met 12 weken werd hij toch echt duidelijk zichtbaar. Soms dacht ik echt dat mijn huid zou scheuren, zo strak stond alles, mijn huid glansde er helemaal van. Bij de 2e groeide hij nog sneller maar was alles al dusdanig opgerekt dat ik minder last (jeuk) had van mijn huid.
Ha dames, @ Sunshins, bedankt voor je sterkte-wensen. Over het algemeen gaat het wel weer hoor, al huil ik er nog best wel eens om. Dan realiseer ik me dat we ons kindje nooit vast hebben gehouden, en dat het 'gewoon' ziekenhuisafval was - óns kíndje! En dan komen de waterlanders wel.. Wat fijn dat Jurian zo goed groeit! @ Duckertje, als je er dan toch zo over denkt - wat ik me wel kan indenken hoor - waarom wil je dan liever dat de boel explodeert ná jullie trouwen in plaats van ervóór? Wil je je hele leven met trouwfoto's blijven zitten waarop je schoonfamilie staat, die je niet meer ziet? Niet om je een richting op te duwen dat ik dit zeg hoor, maar denk alsjeblieft wel goed na over de consequenties! @ Emma, tja, de schoonfamilie is echt erg. Momenteel hebben we met schoonmoeder een redelijk contact, maar schoonvader en zijn vrouw hebben dus mijn man niet ingelicht over het overlijden van zijn oma, en mij dus niet op de rouwkaart gezet. Eikel is het ook.
Hey Danabelle, hopelijk vind je het niet vervelend dat ik het vraag, maar hoe wordt je eigenlijk in het ziekenhuis verder begeleid, het mentale deel bedoel ik dan met name. Is er iets van nazorg, dat je kunt praten o.i.d? Wordt zoiets aangeboden? Want wat je zegt...ziekenhuisafval, dat is voor hen ws. wel zo, maar voor jullie natuurlijk niet en is het een deel van jou en daarbij jullie kindje! Ik wil je niet verdrietiger maken dan je al bent, maar ik ben eigenlijk gewoon benieuwd hoe ze met jullie gevoel zijn omgegaan....
Danabelle, ik snap wel hoe je het bedoelt. Probleem is alleen dat we het zelf allemaal even niet meer weten. We laten het dus maar even rusten.... Gister belde schoonmoeders trouwens, hoe het met me was.... Maar idd, ik sluit me bij Emma aan... Hoe is het nu met je?? Verder nog een leuk nieuwtje. We gaan vanavond een ander huis bezichtigen! We wonen hier nu drie jaar, maar het is niet echt naar ons zin... De plek wel, maar het huis niet. Nu staat er aan de andere kant van de straat een leuk huis te koop, wat echt een vooruitgang gaat zijn! Ik zie het echt al zitten.... Groetjes, Duckertje
Ha Duckertje, spannend zeg!!! Wel leuk om in dezelfde buurt te blijven dan! Hoe is het verder met je? En hoe gaat het met de misselijkheid? Alweer bijna 10 weken zwanger, wat gaat de tijd snel! Ik wil ooooook!!!!!!!!!!!
Emma, ik gun het jou ook hoor meis! Behalve die misselijkheid dan... Vooruit... Het gaat eigenlijk best goed wat de zwangerschap betreft. Heb vorige week niets anders gedaan als in bed gelegen en dat heeft echt goed geholpen. Ik geef nog wel wat over, maar stukken minder. Kan ook nog niet echt goed eten, maar ja, ik ben al lang blij dat ik kan drinken! Oja, iemand nog een tip voor het tanden poetsen?? Wilt ook niet echt... Volgende week woensdag nog een echo en de week erna ergens de nekplooi meting als het goed is! En dan komt het trouwen al in zicht. Ik heb er echt zin in! En bij jou? Heb je inmiddels al het idee dat je eisprong geweest is? Ben trouwens ook weer een beetje na aan het denken over werken. Vriendlief zou ook graag twee dagen thuis zijn zodat ik kan gaan werken. Maar de praktijk is geen optie meer denk ik... Redelijk druk dus hier, maar vind ik alleen maar fijn! Liefs, Duckertje
Hmmm mijn ei is zoek! Eigenlijk herken ik altijd wel mijn eisprong, maar nu heb ik een heel rare maand voor mijn gevoel. Verder voel ik me in mijn koppie echt supergoed. Ben met van alles bezig, heb net weer een examen gehaald, mijn scriptie heb ik vorige week afgerond (morgen inbinden!!!) en het einde van de studie is in zicht. Raar idee! Nog even en Mick gaat naar school, ook weer een grote verandering. Kan me voorstellen dat je heel erg zin hebt in je trouwdag. Is ook superspeciaal!!!!!! Is alles rond (nee, niet je buik, maar de bruiloft!)?
Emma, raar dat je ei onvindbaar is! Maar je klinkt idd super goed! Fijn dat het weer beter met je gaat! En idd, je studie bijna klaar en Mick naar school. Gaat ook spannend worden! En hoe is het nu met je moeder? Ook al iets beter? Wat de bruiloft betreft twijfelen we nog over een gewone of een ijsbruidstaart en de bloemen moeten we nog doen..... Morgen nog een gesprek bij het restaurant. Gaat goedkomen! Het huis viel helaas tegen..... Iedereen een fijn weekend! Groetjes, Duckertje