Hoe hij zich gedraagt tijdens de zwangerschap heeft voor mij alleen maar bevestigd dat ik het enorm net hem getroffen heb. Als ik mij niet lekker voel neemt hij het werk voor mij uit handen, hij buigt mee in alle hormoonuitbarstingen, vind het niet erg als ik in huis een dagje niks gedaan heb, gaat mee naar elke controle/echo etc, belt elke pauze om te vragen hoe het gaat, geeft elke avond mijn buik een kusje voor het slapen gaan, voelt elke dag even de baby, gaat mee naar de 9maandenbeurs etc.. Ik voel me echt gezegend met mijn schat!
Mijn vriend gaat echt geweldig om met 'onze' zwangerschap. Ik ben behoorlijk hormonaal (herken mezelf op sommige punten niet meer/nul relativeervermogen/erg explosief) en hij gaat hier prima mee om. 's Ochtends brengt hij me kiwi's, broodjes en een glaasje ferro omdat ik als ik eerst eet en dan opsta niet misselijk word. Daarnaast rijdt hij me overal naar toe, haalt 'ie midden in de nacht ijsjes en gunt 'ie me een goede nachtrust door op de bank te slapen. Ik was vroeger een nachtbraker en dagelijks tot een uur of 2 op, maar tegenwoordig gaat het licht al om 10 uur uit. Dit gebeurt niet bij hem, dus wil hij ook niet het risico nemen dat 'ie me wakker maakt als hij er later bij in stapt. Erg schattig en heel begripvol. Heb het met 'em getroffen i.i.g.
Mijn vent is een kanjer! Erg betrokken en ontzettend trots! Hij verteld aan iedereen die het maar wil weten dat ie papa wordt ! Ook de trotse blikken op mijn buik zijn emotioneel mooi!! Elke afspraak naar de vk wil ie mee en is al helemaal druk met de kleine man door contact te maken, schopjes te willen voelen, toekomst plannen te maken! Zo zoet...... Ik moest van hem er ook opzetten dat ie 's nachts ook uit bed gaat om drinken of ijsjes voor mij te halen !! Hihi
Nuchter maar wel heel lief! Alles wordt voor mij gepakt en hij helpt overal mee. Alleen met aanvallen van de horrormonen daar kan hij niks mee haha
Mijn vriend gaat ermee om zoals ik dat verwacht had van een man. Hij is superblij en supertrots. Zorgt graag voor me. Maar er zijn ook zat dingen waar hij niks van wilt weten. O.a. het uitzoeken van bepaalde dingen van de uitzet. Hij vind dat ik daar een betere kijk op heb en laat het dan over aan mij. (vraag ik zijn voorkeur dan geeft hij het wel hoor, maar echt meebeslissen doet hij niet). Baby voelen vind hij leuk, maar zeker niet elke avond. En meer van dat soort dingen. Hij gaat trouwens ook niet mee naar de controles. Maar dat is vanzelfsprekend voor mij omdat we geen avondafspraken kunnen maken bij deze praktijk. En ik wil niet dat hij vrij gaat nemen voor controle afspraken. 12 weken echo en 20 weken echo was hij uiteraard wel bij. Hormonaal heeft hij niks te klagen want ik heb geen uitbarstingen (woede, huilen enz enz) of andere gekke dingen. Ja zo nu en dan nesteldrang. Dan helpt hij graag een handje mee haha.
Oh jee wat heftig zeg en emotioneel. Hoop dat je wel een beetje van de zwangerschap kan genieten. Wil je heel veel sterkte wensen. Hopelijk komt het alsnog goed tussen jullie (of misschien wil je dat wel helemaal niet).
Hier een hele nuchter en toch nog steeds "angstige" man. Hij is gescheiden toen zijn oudste twee-en-een half was en was heel emotioneel toen ik vertelde dat ik zwanger was van de oudste. Hij was heel bang dat het met twee, drie jaar hetzelfde zou gaan als 17 jaar geleden. Dus dat ik dan bij hem weg zou gaan. Ook nu is hij weer "bang", hij gaf het afgelopen week nog weer aan, dat hij moeite heeft zich helemaal open te stellen voor het kindje. Daarom is hij van tijd tot tijd ook best afstandelijk tegen me. Maar daarentegen kan hij ook heel lief en zorgzaam zijn (gelukkig) Zorgt smorgens voor een theetje op bed en gaat er snachts uit wanneer de oudste wakker is, zodat ik aan mn rust toe kom. Neemt me dingen uit handen en spreekt me streng toe wanneer ik het weer eens te gek doe. Hier ook de uitzet grotendeels alleen aangeschaft, kamertje enzo hebben we samen gedaan hoor. Maar het kleine spul heb ik grotendeels "alleen" gekocht.
ik ben erg tevreden over mijn mannetje. we zijn ook best lang bezig geweest voor ik uberhaupt zwanger werd, dus we waren al behoorlijk aan het toeleven hiernaar. nu negeert hij mn buien gewoon en hij maakt lekker eten voor me (hij houdt enorm van koken en van eten!). verder is er aan mn lijf nog niet veel te merken voor hem, dus het is nog niet zo aan het leven voor hem. mn schoonouders wisten niet dat ik zwanger was, maar vonden dat hij zo rustig was (hij is nogal een druktemaker). Toen we ons nieuws dus vertelden vielen een hoop puzzelstukjes op zn plek. IK had dat nog niet aan hem gemerkt, maar de buitenwereld vind hem nu al rustiger en verstandiger worden.
Hoe mijn partner omgaat met de zwangerschap? Als een superman! Ik kan me geen lievere, betere papa voor mijn kindjes wensen!