Ik zit er echt even helemaal doorheen! Ik moet het gewoon even van me afschrijven! Na de miskraam in september hebben we besloten dat we er nog een hondje bij wilden. We zijn uiteindelijk uitgekomen bij Balou. We hadden niet verwacht al zo snel weer zwanger te zijn, omdat we er 8 maanden over gedaan hebben, en toen de miskraam kregen. Maar toen ik opnieuw zwanger bleek, waren we er natuurlijk super blij mee. Echter, hadden we niet verwacht dat het zo zou lopen. Ik kreeg al heel vroeg zwangerschapsischias, en liep daarvoor met 14 weken al bij de fysio. Ik kreeg er daarnaast ook nog BI bij. Al met al is het nu zo erg, dat ik 100% in de ziektewet zit. Mijn vriend probeert het hele huishouden te runnen, omdat ik weinig tot niks kan. Ik probeer het wel, maar het gaat gepaard met ontzettend veel pijn. In de tussentijd, zaten we ook nog met Balou. Ik had hem best snel krantzindelijk. Alleen hij deed buiten helemaal niks. Ik heb van alles geprobeerd: -het krantje steeds een stukje richting de voordeur verplaatsen, maar hij bleef het op de plek doen, waar het krantje helemaal in het begin lag -ik begon het uitlaten op het grasveldje bij ons huis, en liep dan zo'n 15-20 minuten een rondje, om vervolgens weer bij het grasveldje uit te komen, maar hij deed nog steeds niks -ik heb een krantje op het grasveld zelf neergelegd, maar hij deed niks -ik ging elk uur naar het grasveldje bij ons huis, maar ook dan deed hij niks, hij wachtte gewoon keurig totdat we weer binnen waren, en deed gelijk daar zijn behoefte -ik heb zijn poepjes en plasjes verspreid over het grasveld bij ons huis, zodat hij zijn eigen geur zou herkennen, maar weer niks -uiteindelijk was ik het zo zat, dat ik op een dag mijn stem verheven heb, toen hij een plasje in huis deed. Gevolg: hij deed vervolgens helemaal niks meer binnen, maar ook niet buiten! Soms verloor hij per ongeluk wat druppels binnen, omdat hij het niet meer hield. Oh wat vond ik het erg! Ik zag dat het hem gewoon pijn deed, dat hij het al die tijd ophield. Omdat de BI en de ischias zorgen voor ontzettend veel pijn, mag ik geen trappen meer lopen. In ons geval, is het niet te vermijden. We wonen in een portiekflat, zonder lift, en moeten 7 trappen af om buiten te zijn. Balou is een hond die het ontzettend fijn vind om buiten te zijn, en dan ook het liefst de hele dag. Lekker rennen, ravotten met andere honden etc. Maar ik kan hem dit niet bieden. Ik kan geen hele stukken meer lopen, en al helemaal niet meer zo vaak naar buiten gaan. Ik ga nu 4 keer per dag met ze naar buiten, maar ik loop niet elke keer 20 minuten, dat hou ik gewoon niet vol. Mijn vriend neemt ze (als hij thuis is) van mij over, en laat ze dan uit. Maar hij werkt ook gewoon fulltime, en draait regelmatig storingsdiensten, waardoor hij niet thuis is. Dus dan komen de honden ook gewoon voor mijn verantwoordelijkheid. Nu hebben we na ontzettend veel nadenken, wat natuurlijk gepaard ging met veel tranen ( van mijn kant), besloten om een ander baasje voor hem te zoeken. Het is gewoon beter voor hem. Ik/we kan/kunnen hem gewoon niet geven wat hij verdiend. Maar wat vind ik het moeilijk! Ik hou zo ontzettend veel van het beestje! En wil hem ook niet zomaar weg doen
Wat naar... Gaat het alleen over je nieuwe hondje of gaat het over 2 honden die je weg wilt doen (want je 2e hond moet ook lopen toch...) Wat voor hond is het?
We hebben 2 Jack Russels, 1 van 2,5 jaar, en 1 van 7,5 maand. Het gaat om Balou van 7,5 maand. De ander moet inderdaad ook lopen, maar die is vééél rustiger en is zindelijk. Zij trekt niet aan de riem, waardoor het lopen veel beter gaat, en ga zo maar door...
Mn moeders hondje is nu eindelijk zindelijk...die is ook 6 maand en af en toe is er een "ongelukje". soms duurt het gewoon wat langer...ik denk dat je buiten moet wachten tot hij echt moet en dan flink belonen. misschien een gedragstherapeut? spelen ze niet samen dan? je moet hem moe maken, ookal is dat lastig nu.....En dan na het slapen gelijk naar buiten. hondje van mn moeder krijgt na 7 uur ook echt geen water meer. dat trekken had je gewoon af moeten leren, en met een pup is nou eenmaal niet rustig..mijn hond is nu 2 en merk dat hij nu echt "volwassen" is. ik hoop dat je een ged mandje vind voor je hondje...erg rot zo.
Ik kan niks met je berichtje. Jullie geven het voor mijn gevoel te snel op. Maar mss zoek je idd beter een ander gezellig huisje voor hem. Want als je kindje er eenmaal is zal hij wrs ook in de weg zitten omdat je een hond ook moet uitlaten als je een kind hebt. En ook dat is niet altijd gemakkelijk. Maar dit hadden jullie in september ook al kunnen bedenken ipv hem in huis te halen. Dat het de eerste keer 8 maanden duurde tot jullie zwanger waren wilt niet zeggen dat als je dan een hond neemt het dan 10 + jaar duurt voor je weer zwanger wordt, en zo oud zal jullie hond wel worden.
Vervelend zeg Je neemt zo'n beestje in huis met de gedachten dat hij nooit meer weggaat natuurlijk. Hier ook zo'n verhaal alleen net wat anders en andere dieren. En jack russels zijn natuurlijk ook 'de energie' zelf. Kan hij niet tijdelijk ergens anders dan? Ouders, schoonouders?
Dat klopt, soms duurt het inderdaad wat langer. En daarom hebben we ook onze tijd ervoor genomen, en vooral geen straf gegeven als het mis ging. Gewoon genegeerd. Over het wachten totdat hij buiten wat doet, dat heb ik ook gedaan. Op verschillende manieren. Maar bij hem kan je 45 min tot een uur op hetzelfde plekje staan (ik noem maar wat, maar het is echt zo!), en hij doet gewoon niks. Ookal heeft hij daarvoor flink gerend/gespeeld of zoiets. Dan kom je uiteindelijk boven, en dan doet hij het zo in de deur opening. Daarnaast kan ik dat nu dus niet meer. De honden spelen wel samen, alleen zij is veel rustiger als hem, en heeft minder behoefte om te spelen. Ik kan hem gewoon nu niet meer bieden als dat ik al doe, daarom hoop ik ook dat er iemand is die dit hem wel kan geven. Ik doe niet zomaar een hond weg.
Ik kan ook niks met jouw berichtje. Ik wilde het alleen van me afschrijven. Ik wilde toch nog even iets erbij zetten, ik zou dolgraag met hem verder willen gaan. Maar dat KAN ik niet! Anders zou ik ook geen ander baasje zoeken. Bijna niemand die voor het eerst zwanger probeerd te worden, gaat ervan uit dat je last krijgt van ischias is BI.
Dank je wel voor je berichtje! Ik heb al rond gevraagd en gekeken, maar dat lukt niet. Mijn moeder heeft zelf 3 honden. Schoonouders hebben ook een hond, en hebben er de tijd niet voor. Mijn zus is alleenstaande moeder, en kan nu gewoon niet voor een hond zorgen.
Je bent haast 25 weken zwanger. Daarna gaat de BI en alle andere klachten meestal beter/over. Dus nog even doorbijten en dan kun je makkelijker bewegen. Verder kan je partner toch inspringen of niet? Ook al werkt hij full-time. Dat doen zoveel mensen.
Is het geen optie dat de jongste met een uitlaatservice mee gaat. Dan is het alle overtollige energie kwijt. En ws een stuk rustiger in huis. Zindelijkheid zal ik gewoon overnieuw beginnen. Je hebt ook van die luierachtige doeken mischien dat je het daar mee red tot de bevalling ? Ik zou het heel lastig vinden om nu 1 van de twee weg te doen hier thuis.
Idd ik zat ook meteen aan een uitlaatservice te denken! Je bent niet je hele leven zwanger, dat gaat weer over! Desnoods iemand die hem in de tijd van je zwangerschap over kan nemen? buiten familie eb vrienden om, een totaal vreemd persoon? sommige mensen vinden dit wel leuk om te doen.... Lijken mij nog wel mogelijkheden voor je het beestje helemaal weg doet! suc6
Hondenuitlaatservice heb ik nog niet aangedacht. Is absoluut wel iets om vanavond te bespreken als vriendlief thuis is! Dank je wel! En ik vind het ook vreselijk moeilijk om hem weg te moeten doen. Dit doet ook vreselijk veel pijn, en ik wil er ook echt wel alles aan doen om het te voorkomen!
Nee op beide. Ik heb mijn andere hond de basisdingen zelf geleerd, en dacht het bij deze hond net zo te doen. Gedragstherapeut is iets om over na te denken, dank je wel!
Krantzindelijkheid ben ik om die reden al nooit mee begonnen. Gewoon vaak naar buiten de eerste maanden, dan leren ze gelijk wat de bedoeling is. Is misschien wat meer werk in het begin, maar een stuk duidelijker voor de hond. Ik liep ook slecht tijdens de zwangerschap van de eerste, een blokje om was al een hele opgave. Als het heel erg was, ging ze naar mijn ouders. Dat hadden we voor de aanschaf al met ze besproken, als zij ziek waren of wat hadden kwam hun hond bij ons en als wij ziek waren of door omstandigheden niet goed voor haar konden zorgen, ging ze naar hun toe. Ze heeft daar bijna 2 maanden gezeten. Ze ging ook eens per week een dag naar de hondencrèche, kon ze ook lekker haar energie kwijt en het scheelde mij weer uitlaten, want ik kwam niet verder dan het einde van de straat in een slakkentempo, niet echt leuk voor de hond. Zou eerst een tijdelijke oplossing zoeken. Zindelijkheidstraining een hondentrainster/gedragstherapeut vragen hoe dit aan te pakken en anders eens bij de dierenarts medische oorzaken uit laten sluiten als het zo moeizaam gaat. Misschien heb je wel een buurvrouw ofzo die je hond 1 x per dag uit kan laten of kun je een briefje ophangen in de supermarkt.
ja denk dat je gewoon even hulp moet hebben met het zindelijk maken. je hebt ook hondenspellen te koop...doormiddel van brokjes! ik heb hier een bal met gaatjes..als hij hem laat rollen vallen er beetje bij beetje brokjes uit! nou hij is er stapel mee! Ik denk toch dat je vaker buiten moet gaan lopen...maargoed ik hoop dat je erruit komt!
Ik denk dat je met een tijdelijke opslossing een heel eind komt. Je bent inderdaad niet je hele leven zwanger en je bent ook al een eindje op weg. Een gesprek met een Gedraksdeskundige lijkt me juist heel zinvol. DIe kan je zoveel tips geven bij bepaald gedrag. Wij hebben bij de GT heel veel baat gehad met onze terrier van 1 jaar oud.
zoals andere al zeggen gedragsterapeut en uitlaatservice inschakelen het gaat maar om 4 maanden en als de zindelijkheid beter gaat ben je ook alweer een stuk verder. je zou ook bij je buren aan kunnen bellen om te vragen of ze hem uit willen laten mischien iemand die al een hond heeft of een moeder die de kinderen lopend uit school haalt gelijk goed voor het socisale aspect. Als ik zie hoe mensen hier geholpen worden als ze durven te zeggen dat ze problemen hebben denk ik dat ze best willen helpen. In het asiel komen ook mensen om met honden te gaan lopen.
dit zijn berichtjes waar ik ook niet zoveel mee kan. een hond nemen om het verdriet van een miskraam mee op te vangen. dan te verwachten dat het wel f duurt voor je zwanger bent. een hond wordt 15 ofzo geen 8 amanden. je kan dus verwachtend at er wat problemen ind e zwangerschap gaan opduiken emt 2 honden en 7 trappen. en dan wordt eht kindje geboren. en dan zit je met 7 trappen een kindje en 2 honden. ik vind dit weer een gevalletje, niet over nagedacht eigenlijk als ik eerlijk ben. ik snap dus de reactie van marsupilami wel.