Ik zit ergens mee.. Mijn zoontje wordt 16 april 3 jaar. Dat is op een zaterdag dus ik vond het logisch dat we het dan zouden vieren op de dag zelf. Ik(we) heb al mensen uitgenodigd etc. Nou kwam mijn vriend vorige week met de mededeling dat hij naar een 'event' wil van 17 april tm 20 april. Dit kan via zn werk (wordt betaald etc), maar het is in Las Vegas.. dat betekent dat hij de 16e al moet vliegen.. Nou werd hij een beetje boos dat ik zei dat ik nog niet wist of hij wel moest gaan. Hij zegt: dan vieren we het toch een andere dag? Nou en ik heb zoiets van: de 16e is zijn verjaardag, hij wordt maar 1 keer 3, ik heb het in mijn hoofd al zo gepland, mensen uitgenodigd etc. Ik heb helemaal geen zin om het te verzetten omdat hij zonodig weg wil. Maar wat ik nog het ergst vind merk ik, is dat hij het geen probleem vind om de verjaardag van zijn zoon niet mee te maken. Maar stel ik me hier nou over aan? Of zouden jullie het ook niet cool vinden als je partner op de verjaardag van 1 van de kinderen er niet zouden zijn? Misschiend dat ik het door jullie reacties een beetje kan relativeren, ik ben er best verdrietig over..
ik kan me voorstellen dat je het niet leuk vind, maar ik kan me je vriend ook heel goed voorstellen. jij zegt je zoontje wordt maar 1x 3 en dat ik helmaal waar, maar waarschijnlijk is dat event van het werk van je vriend once in a lifetime?? en zeker het feit dat het een betaald event is naar las vegas!!! als ik het zo zou relativeren zou ik het denk ik heel normaal vinden als mijn man dat met beide handen zou aangrijpen! nogmaals, ik snap je gevoel... maar je zoontje zal als het goed is nog heel vaak jarig zijn en een tripje naar las vegas komt volgens mij niet zo vaak voor? als ik jou was zou ik gewoon lekker de 16e de verjaardag van je zoontje vieren en bijvoorbeeld de 15 een gezellige dag met jullie gezinnetje houden?
Ik kan jouw gevoel wel begrijpen...ik zou zeggen..vraag hulp op de verjaardag zelf, aan familie met bv koffie etc...en vier het gewoon lekker op zijn geboorte dag... deze keuze zal je dan maar aan je man moeten overlaten wat hij belangrijker vind..zeg je dat hij niet mag zal het tussen jullie in komen te staan.. ik heb een soort gelijke situatie, maar dan toch een beetje anders....mijn oudste dochter mag mee op vakantie 2 weken met een vriendinnetje van school... ik kan haar geen vakantie bieden dat is zeker al 7 jaar geleden...maar het valt waarschijnlijk in de verjaardag van mijn jongste dochter...ik heb besloten haar toch te laten gaan...het gewoon te vieren, en haar te laten bellen... misschien daarna nog een leuk uitje met zn 3tjes.. ik hoop dat je je er beter over gaat voelen (wat je ook gaat doen)
ik zou het ook echt niet leuk vinden als mijn man dat deed.... maar aan de andere kant zal dat event ook maar 1x zijn..? ik zou het dan als gezin met kadootjes enzo een dagje eerder vieren en dan de 16e zoals je het al van plan was maar dan helaas zonder je man.... het is zn eigen keus om de verjaardag van zn zoon te missen.... als ik jou was zou ik lekker gaan feesten met je familie, vrienden en je zoon!
Ik zou er geen probleem mee hebben. Vier de verjaardag een week eerder of later. Als kinderen door de weeks jarig zijn worden de verjaardagen ook vaak verschoven naar het weekend. Ik kan manlief wel begrijpen....als ik in zijn schoenen zou staan was ik ook gegaan. Kwebbel
Ik zou de verjaardag gewoon eerder vieren of zonder hem. Mijn vriend zou gelijk mogen en ik kan me voorstellen dat hij daarheen wilt gaan. Als het mij werd aangeboden had ik ook willen gaan. Had het geen probleem gevonden als hij de verjaardag van onze zoon zou moeten missen. Dat heeft mijn zoontje toch niet hoor en het gaat wel om een trip naar Las Vegas dat laat je toch niet aan je neus voorbij gaan
Ik snap je man heel goed, das toch geweldig, ik zou hem zeker laten gaan. Kan je die verjaardag dan niet een week eerder of later vieren als je graag wil dat je vriend er bij is? Dat heeft je zoon toch niet door. Al zou het zijn eerste verjaardg zijn geweest... maar het is zijn derde. Ook heel bijzonder natuurlijk, maar dat is een reisje naar Las Vegas ook. Ik zou me er niet zo druk over maken.
Ja ik zal het hem ook niet verbieden hoor, als hij wil gaan houd ik m echt niet tegen. Het maakt me alleen een beetje verdrietig dat hij het 'belangrijker' vind wat hij wil dan de verjaardag van zijn zoon. Die events zijn meedere keren in het jaar, alleen nu toevallig in las vegas. Hij is wel nog nooit meegeweest naar zo'n event. Ja ik heb ook al voorgesteld om het met zn vieren te vieren de week ervoor ofzo en dan de echte verjaardag op de dag zelf. Vond ie niet leuk, want hij wil wel bij het feest zijn. Maar dan denk ik, dan moet je niet weggaan. Kijk als het elke andere periode (muv 9 mei) geweest zou zijn, had ik hier geen topic over geopend, want het is natuurlijk hartstikke leuk voor hem. Maar fijn dat jullie beide kanten zo belichten, het helpt me wel om er minder zwaar aan te tillen.
mischien ben ik van de weiniggen maar ik zou dat dus echt niet tof vinden en ik zou de keus bij hem laten kijken wat hij belangrijker vind zijn zoon of zijn pleziertje. hier was vriend dit jaar met fynn zijn verjaardag werken. ik vond dat echt kut en baal er nog steeds van. die eerste reactie op de ballonen etc heeft hij niet gezien en hij baalt daar ook enorm van. dus neem hij vrij voor de verjaardagen vanaf toen. nee ik zou het zeker niet op prijs stellen als hij wel zou gaan. en je kindje merk het niet maar jij als zijn moeder wel.
Ik zou er geen problemen mee hebben, zeker op deze leeftijd maakt het niet veel uit welke dag je het viert, dan het weekend ervoor bijvoorbeeld. Het gaat erom dat je kleintje een leuke dag heeft mét papa en mama en familie vrienden. Ik zou mijn vriend dit zeker gunnen, het is geen alledaags uitstapje lijkt me, ik probeer het altijd met mijn eigen gevoel te vergelijken, hoe zou ik me zelf voelen als ik hem was? Liefde is geven en nemen.
Hier neemt mijn man nooit vrij voor verjaardagen. Ik vind dat ook helemaal niet erg. Als verjaardagen doordeweeks vallen vieren we het toch in het weekend. Mijn oudste dochter is 8 en vind het nog niet erg dat papa er pas s'avonds is. Ik denk niet dat je man het event belangrijker vindt. Hij kijkt er gewoon anders tegen aan. Met een mannenblik en die is nu eenmaal anders dan die van een vrouw. Vier zijn verjaardag lekker een week eerder en geniet als gezin van de verjaardag van je zoontje. En op zijn geboortedag ga je gewoon wat leuks doen met zijn drieen of met bijv een vriendin of je ouders.
Mijn man is voor zijn werk waarschijnlijk ook niet bij Isabella haar verjaardag. Jammer, maar helaas. Wij vieren het dan eerder.
Laten we zeggen dat hij regelmatig leuke uitstapjes heeft. Vorige maand nog een weekje dublin bijv. Het is ook meer dat we dan zijn verjaardag zouden vieren en hij nu wil dat we het omzetten zodat hij er toch bij kan zijn. En ik had het ook anders gevonden als het verplicht was, of dat ie verder nooit naar zo'n event had gekund. Het scheelt denk ik ook dat ik een vader heb die volledig alles voor zn gezin deed en doet. En dat ik nu een vent heb die een beetje boel aan zichzelf denkt, voordat ie aan iemand anders denkt. @Lynnes: geven en nemen is hier al een beetje uit verhouding, ik denk dat het me zo raakt omdat dit zo'n druppeltje is die de emmer doet overlopen..
Tja, dan wordt het gewoon tijd voor een goed gesprek waarin jij aangeeft wat jouw grenzen zijn en andersom. Anders blijf je dit soort taferelen houden.
Ik zou er niet zo zwaar aan proberen te tillen. Dat is voor jezelf ook niet fijn. En zoals iemand al schreef, hij vind dat event heus niet belangrijker dan zijn zoon, maar kijkt er anders tegenaan. Mannen gaan daar toch anders mee om Mijn man was er niet met onze dochter haar eerste verjaardag ( zat toen een paar weken in het buitenland) Tuurlijk had ik hem er graag bij willen hebben, maar het was niet anders en gelukkig leven we in 2011 en bestaat er telefoon en internet Hoop dat je het een beetje naast je neer kan leggen, geniet lekker van het feit dat jullie mannetje alweer 3 word! Gr
Idd. Als ik je laatste post lees dan is het vooral veel geven van jouw kant en veel nemen van zijn kant. Geef in een gesprek rustig aan wat het met jou doet. Ga niet verwijten en roepen: jij mag alles en ik niets.
Ik denk dat ik eerst maar eens een gesprek met mezelf aan moet . Bedankt meiden voor jullie reacties! Geeft bij mij toch een hoop inzicht waar het nu eigenlijk om draait.
wat een sukkel. als het nu stikt noodzakelijk voor het werk was en hij niet kon weigeren dan zou het iets anders zijn. maar het is voor het plezier. ik vind het om die reden absurt dat hij het zelfs in overweging heeft genomen nadat jullie al iedereen uitgenodigd hadden te triest voor woorden. ik vind het een loser eerste klas dat hij zichzelf boven zijn kindje stelt.
Volgens mij is dat heel persoonlijk. Zelf hechten wij niet zoveel waarde aan verjaardagen, dus ik zou me er niet te druk om kunnen maken. Echter, als hij al wist dat jullie een datum hadden geprikt, mensen hadden uitgenodigd en zijn uitstapje geen uitzondering is, maar hij al zoveel uitstapjes maakt, zou ik het vervelend vinden dat hij dan toch voor wat anders kiest dan afgesproken. Daar zou ik hem wel op aanspreken.