Ooh wat een ontwikkelingen he. De kleinste stapjes zijn zulke grote wonders. Cyntje, onze koters zijn ongeveer even oud, maar die van mij rolt nog niet hoor Wel is het een grote beer. 3 maanden en al 7,2 kg!!! Hij is nu voor het eerst de hele dag bij opa, want ik moet weer werken. Ik heb net gebeld en hij doet het super goed!! Hij eet goed en hij slaapt goed. Oh wat ben ik trots op hem. Mis hem alleen nu wel op mijn werk
Ooh heerlijk dit Hier ook een moeder die alles van haar kinderen geweldig vindt. Maandag bijvoorbeeld, bracht dochter naar de psz (gaat ze sinds 4 weken heen) ze heeft het daar erg naar haar zin. Zit ik vol trots naast haar terwijl ze met de klei speelt. Zegt ze: mama (ik; ja) ga jij maar lekker rijden in je autoet. Of te wel ik red me wel ga jij maar naar huis Dan ben je aan de ene kant vol trots dat ze zo wijs is maar aan de andere kant voelde ik in de auto ook wel tranen branden want oh wat wordt ze groot! Of onze zoon die om alles en iedereen lacht. En op zijn manier alle hele gesprekken voert met zijn zus.
Leuk om te lezen!! Meestal houd ik me erg in, maar zal nu eens los gaan hihi. Vind mijn dochter echt zo mooi, en ze wordt alleen nog maar mooier. En waar ik het meest trots op ben: haar praten! Woorden met 4 lettergrepen komen er moeiteloos uit en zinnen van 3-4 woorden. Zo knap. Ze kan tot tien tellen (maar vergeet de 6 weleens) en vandaag, als klap op de vuurpijl zei/herkende ze dat iets oranje was!!
Oh heerlijk he! gewoon even mijn momentje om hier te typen hoe trots ik ben! Ik was vroeger een heel vervelend en eenkennig kind. Zo erg dat het niet te doen was op de creche en ik thuis mocht blijven. Ik was dus best een beetje bang dat het in de genen zou zitten.. maar niets is minder waar, mijn mannetje gaat met iedereen mee en is zo sociaal! We waren zaterdag op een kinderfeestje waarbij hij bij iedereen op de schoot kroop( vooral als ze eten hadden hihihi) stiekem ben ik dan heel trots dat hij het zo naar zijn zin heeft en totaal niet op zijn mama lijkt! en nu kan ik het hier even kwijt hahahaha..
Ohja, en die knappe woorden van haar die ze zegt, zo trots! Sinds gisteren: Toetennol (soepstengel)!!! En ook koelkast, boodschappen (totappen), schoonmaken (momaken), opruimen (momuimen) en nog meer van die lange woorden. Heerlijk om te snappen wat ze bedoeld! Vooral als mama kleren aan doet en ze uit zichzelf zegt: 'Mooi!!!'
hahahaha dan ben ik er ook zo een! iedereen die het wilt horen krijgt het te horen..en ook als je het niet wilt vertel ik het to toch hahahahahahaa. laatst ging de deurbel, zegt mijn zoontje plotseling: wie's da? trotse mama!!!!
Wat een knappe kinderen allemaal! En die van ons ook natuurlijk. Ze is de laatste tijd volop aan de klets: dada tatta mamama pappa en als je reageert geeft ze je de mooiste glimlach.. Ze kan onze katten uit elkaar houden en kijkt naar de goede als je er om vraagt. Sinds ze zelfstandig kan zitten kan ze zichzelf heel goed vermaken en is ze al haar speelgoed aan het ontdekken. Ze lacht echt bijna altijd....
Ook al zo'n lekker ventje dan! Ja, die van ons heeft heel veel in te halen en is daarbij ook nog eens super beweeglijk. Vandaag is hij voor het eerst tot 16.45 op de kdv geweest en het was super gegaan. Morgen weer want morgen begint het werken voor mij weer
Ohh heerlijk al die trotse moeder momentjes! Ik praat ook de hele dag over mijn zoontje en ben ook altijd super trots op hem. Laatst toen ik het vaste naar bed naar bed gedichtje op zei liep meneertje naar de deur en begon te zwaaien... Toen dacht ik bij mezelf.. Je bent geen baby meer..snik snik. Maar oh wat een heerlijke tijd en het wordt elke dag maar leuker en leuker. Ik ben ook zo trots op zijn lange wimpers..
jeo hier ook één...ik hoorde ooit moeders praten in de kleedhokjes van een sportschool,. Ze hadden het over allerleu kwaaltjes bij hun kinderen en wat je er tegen kon doen. Ik vond dat zo stom, mènnn dacht ik, kan je niet over interessantere dingen praten. oh oh, nu heb ik zelf een dochter en wat is het heeerlijk om over luiers, tandjes, haartjes, stapjes, hapjes, huiltjes, slaapjes te praten!!! En ja, trots ben ik ook. Mijn meisje begrijpt voor mijn gevoel al zo veel. Ik hoef iets maar één keer te vragen en ze doet het. "breng de aardappel maar terug" en hup, daar gaat ze naar de kast en legt hem terug. Smelt smelt!
Mijn zoontje leert momenteel van alles en dan ben ik zo trots. Op mijn werk moet ik mezelf er echt van weerhouden om niet de hele dag over hem te praten of fotoos te laten zien. Volgens mij kan dat voor anderen best irritant zijn hahaha... Maar wat hij sinds een twee of twee echt goed snapt is dat hij de ballen die uit zijn olifant komen (Van vtech) ook weer terug kan stoppen in hetzelfde gat. En bij een bepaald geluidje gaat ie met zn ogen knipperen en zegt aarrrgh...Want dan wordt de bal er weer uitgeschoten. Dit laatste is sinds 2 dagen. Volgens mij leert hij ook wat nee is. Althans, hoe hij nee moet uitbeelden. Want ernaar luisteren...Gisteren ging hij naar de reciever en ik zag aan zijn gezicht al wat ie van plan was. Dus ik roep..ehm Sven...En toen ging hij nee schudden...om er vervolgens toch naar toe te gaan. Okay..consequent blijven dus hahaha... En wat ik zo lief vind: hij geeft dingetjes aan je. Een speeltje of iets wat hij maar in zijn handen heeft. Vandaag met eten zei ik mamma happe en toen bracht hij zn lepel naar mn mond. En om nog even door te gaan: Het mooiste moment van mn werkdag is als ik mn zoon ophaal. Zodra hij me ziet komt hij vol enthousiasme en heel hard gegil naar me toe gekropen. Echt prachtig vind ik dat. Sorry voor t lange verhaal...ben erg trots op mn kind
Ik ben ook zo ontzettend verliefd op ons meisje, maar ik moet zeggen dat zijn we samen We zijn er nu achter dat ze zelf een appel kan eten dus dat vinden we nu zo stoer en lief
jjjaaaaa dit topic komt als geroepen! Ik kan het al kwijt op FB en op Hyves maar nu ook hier Mijn dochterje kan sinds kort zwaaien en vandaag lag ze op haar buik tegen mij aan en was ik tegen haar aan het zingen. Ging ze met haar heupjes en schoudertjes wiegen en meebrabbelen Oh dat was wel een behoorlijk smelt moment!!
Ik had ook weer een smelt momentje, hij kan nu zelf een indiaantje nadoen! hij vond het super leuk als wij dat deden bij hem en dat zei hij altijd met openmond aaa... daarna pakte hij onze had en probeerde dat op die manier, maar nu heeft hij door dat hij ook een handje heeft waarmee hij een indiaantje kan nadoen.. en hij zat vanmorgen te spelen en uit het niks hoor ik opeens AaAaAa... wat zag dat er lief uit!
dat kan mijn dochter van 2.5 nog niet eens, alle katten zijn Lily's bij haar, mocht ze een keer de naam van de andere roepen wijst ze dus wel naar Lily..
Ook ik ben iedere dag opnieuw vol bewondering van wat onze zoon allemaal kan. Vanochtend rolde hij voor het eerst van buik naar rug!!! En gelijk 5 keer achter elkaar... En waar ik echt helemaal van smelt is dat hij nu hardop kan lachen, dat klinkt zo mooi ! En hoe heerlijk is het dat we 's ochtends gewekt worden met vrolijk gebrabbel over de babyfoon. Mijn vriend is helemaal geen ochtendmens, maar ook hij vindt niks mooier dan om zoonlief 's ochtends uit bed te halen, we worden namelijk altijd begroet met een stralende lach. Dan begint je dag toch fantastisch!!!
Ach ik kreeg net ook weer traantjes in mn ogen toen ze ineens op handen en knieen 2 cm vooruit kwam. Hihi, wat kan toch je ontzettend trots zijn op je kind he, snif..
Wat een heerlijk topic dit! Ik (en mijn man natuurlijk ook) zijn helemaal verliefd op ons kleine meisje! Op 5 januari rolde madam om van buik naar rug en 3 weekjes later ook van rug naar buik. Ze rolt zo de hele kamer door. Kletst ons de oren van het hoofd, kan gillen als een malle en lacht de hele dag door (behalve tegen vreemden hihi, ze is een beetje eenkennig). Gisteren op het cb geweest, ze weegt alweer 7740 gram en is 67,5cm lang. De arts wilde haar wat laten pakken, thuis doet ze dat ontzettend veel, je hoeft haar maar iets voor te houden en haar handjes grijpen er al naar toe. Maar bij de arts pakte ze helemaal niets, ze rolde niet om, niets! Haha, ze weet nu al dat ze van vreemden niets mag aannemen
Ik sluit me ook aan hoor!!!!!!!!! Vandaag waren we weer aan het "lezen" in zijn boekje. En toen vroeg ik waar is de hond en toen wees hij dus echt de hond aan. En dat een paar keer achter elkaar. En hij probeerd nu handkusjes te geven.................echt te schattig voor woorden.