[ En jij?? [/QUOTE] Hier moet het hele circus nog gaan beginnen. Komende weken eerste onderzoeken. Ben benieuwd wat daar uit gaat komen.. man lief maakt zich er allemaal niet zo druk om, dus probeer me maar vast te houden aan zijn positieve instelling!! jullie gaan voor ICSI? Weet je al wanneer je mag starten? succes in ieder geval!
Wow Dobbel... das wel heel lang! Hoe heb je het volgehouden? Nou dan mag ik nog niet klagen. Hoop natuurlijk stiekem wel dat deze weg ons bespaard mag blijven! Hoi Biejie.. Dat geeft weer hoop! Jij bent nu bezig voor een tweede? Spannend hoor!
Hier nog één die al langer dan 12 maanden bezig is... Wat een frustratie soms! En idd, allemaal vriendinnen/zussen/nichten die minder lang bezig zijn en maar zo zwanger raken. Achhjaa we waren er nog niet echt mee bezig, maar we vinden het nu toch wel leuk... Grr... wij zijn er juist wel mee bezig en zouden het ook zo leuk vinden!
Hier nog eentje die zich, in elk geval een paar dagen per maand, enorm verdrietig en gefrustreerd wordt als blijkt dat ze weer ongesteld is geworden... Wij zijn nu effectief ongeveer 9 of 10 rondes bezig, maar in doorlooptijd al wel zo'n 1,5 jaar. Al mijn beste vriendinnen en zus hebben inmiddels een kind en 2 van m'n beste vriendinnen zijn op dit moment ook net weer zwanger van hun 2e... En ja allemaal werkelijk waar in een 1 of 2 poepen en een scheet zwanger... dat maakt het toch wel extra frustrerend. En in mijn 'donkere' dagen wil ik het liefst die meiden voorlopig niet meer zien, niet die buikjes langzaamaan zien groeien, niet hun klaagzangen aanhoren over misselijkheid etc., maar ja.... Gelukkig blijft het bij die paar dagen in de maand, daarna kan ik weer met een iets zonnigere blik de toekomst in kijken en genieten van wat ik wel heb en kan ik zelfs zonder al te veel moeite luisteren naar het zware leven van een net zwangere , en ben ik oprecht blij voor hun. Nu mijn ongi deze maand weer bijna over is denk ik dus weer positief. Ik probeer niet te veel te focussen op dat ene ding, maar leef gewoon lekker verder en ga vooral niet meer te veel vooruit leven op het feit dat ik wellicht bijna zwanger ben, want daar ben ik dus wel eventjes klaar mee! Ik ga lekker solliciteren op nieuwe functie , nieuwe huizen uitzoeken op internet en allerlei andere afleidingsplannen bedenken . Ok 1 ding, ik zal me niet te pletter zuipen vlak voor m'n NOD (maar dat deed ik toch al nooit ). Alle meiden hiero: succes met geduld houden!! We zijn niet de enige die er wat langer over doen en dit forum kunnen we mooi gebruiken om onze emoties te delen. Want over 3 weken heb ik waarschijnlijk dezelfde behoefte als Claudia... @Pientje1: it's in the name . Misschien toch iets anders bedenken?
Hallo dames, hier nog iemand die langer dan een jaar bezig is. Zo herkenbaar jullie gevoelens en verhalen. Ik kan me niet voorstellen dat ik het nog bijna 8 jaar vol ga houden. Ik ben ook naar dit forum toegegaan om mensen te ontmoeten die begrijpen wat ik voel omdat ze ongeveer hetzelfde meemaken. Heel veel mensen snappen het gewoon niet. Je moet er niet teveel aan denken, je moet gewoon een lange vakantie nemen, je moet de moed niet opgeven, je moet er niet teveel op rekenen dat het de volgende keer wel raak is, je moet wel leuke dingen blijven doen, je moet jezelf wel rust gunnen etc etc. Nou ik moet lekker helemaal niets en vooral geen advies aannemen van mensen die er geen bal van snappen. Ik weet ook wel dat het goed bedoeld is, daarom kan ik ook niet echt boos op mijn vrienden worden. Achteraf bekeken had ik het het liefst sommige mensen niet verteld, maar het heeft zo'n grote invloed op mijn leven dat haast iedereen doorheeft dat er iets aan de hand is met me.
Inderdaad, jij moet helemaal niets. Lastig om mee om te gaan he, die non-adviezen. De ergste vind ik eigenlijk nog wel "Heb je al aan adoptie gedacht". Aaaargh! Ik ben inmiddels al heeeeel lang bezig, zie onderschrift, maar ik vond het na een jaar ook al lang hoor! (Helaas wordt het wanhopige gevoel ook echt erger naarmate het langer duurt, is mijn ervaring.) Heel veel succes meiden!
Hier precies 't zelfde, wij zijn al 1jaar en 2 maanden bezig.. Hoop dat wij allemaal snel zwanger worden en kunnen huilen van vreugde en niet van verdriet..
Hmm ja, misschien toch maar een andere naam verzinnen . Ik herken veel in je verhaal, iedereen om je heen is zo zwanger en wij keer op keer teleurgesteld. Ik snap er geen bal van waarom het zo lang duurt, misschien wil ik te graag? Waar ik helemaal niet goed van wordt is de opmerking: "Tja ik was maar alvast gestopt met de pil, want het kan zeker een jaar duren. Voor ons hoefde het nog niet zo nodig, maar was meteen zwanger." Die heb ik het afgelopen jaar een paar keer gehoord en wat er dan door me heen gaat, zal ik hier maar niet neerzetten .
Jeetje meiden, wat deel ik jullie gevoel!! Ook ik krijg goed bedoelde adviezen en mijn vriendinnen willen maar met mij afspreken omdat het goed voor de afleiding zou zijn, maar het enige wat ik op het moment wil is een beetje rust. Ze snappen er werkelijk niets van, al kan ik dat ook wel begrijpen aangezien zij nog niet aan de man zijn of nog niet nadenken over een kind. Ook mijn schoonzuster vertelde mij vorige zomer waar tevens haar ouders bij zaten... Komt ie he!! "Een kind moet uit liefde geboren worden, en gebeurt dat niet, zouden wij nooit onderzoeken laten doen maar dan zouden wij een kindje adopteren." Je begrijpt, mijn schoonzuster heb ik er niets meer over verteld. Sterkte meiden.
Die schoonzus van jou begrijpt duidelijk niet hoe het is om bang te zijn dat je nooit een kind van jezelf zal krijgen. Net alsof een kind na IUI/IVF/ICSI niet uit liefde geboren is!! Jammer dat ze zo bevooroordeeld is.
Hallo allemaal. Ook hier vandaag weer mega de balen ervan! Weeeer een witte test gisteravond... In dec 2009 gestopt met de pil en in april zwanger!! Helaas na 10 weken een MA gehad en sinds die tijd weer aant proberen zwanger te worden. In het begin kon het me niet snel genoeg zijn, maar inmiddels ben ik wel blij dat ik niet gelijk weer zwanger was, anders had het verdriet nooit echt een plekje gekregen, denk ik en wat ben ik verdrietig geweest!! (en nog wel eens hoor!) Maar nu steeds wel verdrietig als het weer niet gelukt is! Gelukkig duurt dat geen 4 weken hoor, maar gewoon eventjes en dan gaan we er weer voor. Maar ben toch wel een beetje jaloers op al die vrouwen die dan zo ineens zwanger zijn van nummer 2, 3 of 4! Vind dat dan wel een beetje oneerlijk eigenlijk... Denk dan; had bij hun wel iets langer mogen duren, want nu was ik aan de beurt! Maar goed, er valt niets te plannen he en het komt zoals het komt. Maar als het komt meiden, dan komt het goed, zullen we maar zeggen! Groetjes Pasjuh.
Ook ik sluit me aan bij het rijtje... ronde 20 alweer pffff Wij zijn druk bezig met onderzoeken. Met manlief is gelukkig alles in orde, bij mij tot nu toe ook. Ik moet alleen nog een kijkoperatie ondergaan om te zien of er verklevingen zitten en of de eileider ver genoeg open staat. Het is natuurlijk mooi dat het tot nu toe allemaal klopt; maar waarom zijn we dan nog steeds niet zwanger??? En elke maand weer die teleurstelling, dan mag ik me van mezelf 1 dag klote voelen en dan probeer ik er weer positief tegenaan te kijken, dat werkt voor mij het beste. Ook bij mij zijn 2 vriendinnen bevallen van de eerste waarvan nr1 zei; we waren eraan begonnen omdat mijn vriend dat graag wilde, ik dacht; ach, ik heb vast en zeker minimaal een half jaar de tijd om aan het idee te wennen en toen was het in 1x raak!! Niet te geloven...' Daarbij zijn 2 andere vriendinnen zwanger van nr 2 in dezelfde periode als dat wij nog aan het proberen zijn voor 1 klein wondertje. Tja, dat doet soms zeer, maar ik probeer er niet al te veel bij stil te staan; onze tijd komt vast en zeker nog wel. Ik zal voor ons allemaal duimen!!
Hoi Mieps, Ik heb wel vaker gehoord dat het na zo'n kijkoperatie beter gaat omdat de eileider dan verder open staat. Dus ik hoop het voor je!! Ik begrijp je gevoel dat je soms liever hebt dat ze iets vinden, want dan kunnen ze er tenminste iets aan doen. Het moeilijkste vind ik zelf om het leuk te houden voor mij en mijn vriend in de periode dat er geklust "moet" worden. Ik schrijf ook onder zwanger worden clubs in het topic "2011 het tweede jaar in" en onder vruchtbaarheidsbehandelingen in het topic "net gestart in de mmm". Misschien ook interessante topics voor jullie?
@Aislyn; gelukkig hebben we het nog steeds leuk tussen de lakens, alleen de laatste maand was het ff een 'moet' omdat toen de eisprong eraan zat te komen en we beide eigenlijk hartstikke moe waren. Maar anders hangen we nog geregeld in de lampen!! Ha, ha Ik kan niet wachten tot mijn NOD, nog 11 dagen... Maar ja, deze week is voorbij gevlogen, hopelijk geldt dat ook voor volgende week!
Jeetje meis Ronde 20 lees ik. Is er een rede voor dat ze nu pas de baarmoeder foto bij je maken of zijn jullie later naar de gynaecoloog gestapt? Mijn vriend en ik zijn nl nu een jaar bezig en krijg deze maand gelijk het HSG onderzoek, vandaar.
@claudia1980; Ik was al eerder naar de huisarts gegaan, maar werd toen niet doorverwezen. Na 1 jaar proberen zijn we weer naar de huisarts gegaan en zijn we wel doorverwezen. Eerst hebben ze allerlei onderzoeken gedaan bij mijn man, wat allemaal goed was. Daarna was ik aan de beurt. Ze hebben eerst gekeken via echo hoe/wanneer de eisprong is en bloedtesten gedaan. Nu blijkt dat alles oké is, doen ze nog als laatste een kijkoperatie. Dit om te kijken of de eileiders wel voldoende open staan en of er verklevingen zijn of iets dergelijks. Ik weet niet of dit 'laat' is.. Ik heb toevallig vanmorgen gebeld dat ik de kijkoperatie in mei wil laten plaatsvinden aangezien in april mijn collega 2 weken weg is en we verder geen vervanging hebben. We moeten dus nog even een maandje wachten. (tenzij het deze keer raak is natuurlijk!) Ik hou jullie op de hoogte!
Hoi meiden Wat veel reacties inmiddels! Niet leuk dat het zo lang duurt natuurlijk, maar wel fijn om te lezen dat ik niet de enige ben met dit 'probleem'. Ik heb gisteren mijn 1e inwendige echo gehad. Baarmoeder, slijmvlies en eierstokken zagen er goed uit. Een opvallendheid was dat ik erg veel eiblaasjes aanmaak. Dit zou een probleem kunnen zijn, omdat de eitjes elkaar dan in de weg zitten en er geen ruimte is om uit te groeien... van de week maar even met de dokter overleggen. Hopelijk mag ik volgende week nog eens om te kijken hoe het er dan voorstaat. Enerzijds een opluchting, anderzijds balen dat t waarschijnlijk toch alleen gaat lukken met wat hulp Nou ja meiden we slepen elkaar er doorheen... enne voor alle domme opmerking die gemaakt worden door mensen in onze omgeving denk ik altijd maar.. hoe langer we moeten wachten, hoe leuker ons kindje!! en dan inbeelden hoe hun kindjes worden als ze na 2 maanden in verwachting waren.. hahaha slecht he!
@Mieke1 HAHAHA, mijn man zei pas; 'wij moeten wel een makkelijk kind krijgen, het maken is in ieder geval moeilijk genoeg!' (maar of het ook zo werkt... ik ben bang van niet, maar er mee lachen is het beste medicijn!)