Hoi meiden, Graag wil ik jullie vragen of jullie ook al vanaf het begin van jullie kinderwens af aan ook al de babynamen helemaal bedacht hebben en de kinderkamer al compleet ingericht hebben (in jullie gedachte). Bij elke medische poging en wachttijd verheug ik me er weer helemaal op en ben ik ermee bezig. Meubeltjes zoeken op internet en kleuren opdoen voor het kamertje (de babynamen waren mijn man en ik het aan de start van ons traject al over eens ) Toch brokkelen die leuke ideeen steeds weer af op het moment dat je medische poging weer is mislukt Wil graag weten hoe jullie hiermee omgaan....
Ik herken het, ook ik heb al een kinderkamer op het oog, een drietal kinderwagens waarvan ik niet kan wachten om ze eens in het echt uit te mogen proberen en een lijstje met favoriete namen... De ene keer is het frustrerend, dan ben ik er helemaal klaar mee en maakt het me verdrietig. Maar de andere keer put ik er hoop uit en ga ik ervan uit dat het echt ooit wel mag lukken. Heel dubbel dus... Het maakt me soms wel ongeduldig, want ik wil zooo graag. Maar er niet mee bezig zijn lukt me ook niet, al stop ik het allemaal heel ver weg, het blijft toch in mijn hoofd rondspoken. Daarbij word ik op het moment heel veel geconfronteerd met zwangere vriendinnen en baby's, dat helpt ook niet mee natuurlijk. Je echt tips geven voor hoe je ermee om kunt gaan, kan ik eigenlijk niet, want ik vind het zelf ook best moeilijk. Het is ook zo dubbel... Ik denk dat er niets mis mee is om al heerlijk weg te kunnen dromen bij een kamertje, maar het is wel frustrerend als aan het eind van de behandeling blijkt dat het voorlopig bij dromen blijft... Sterkte ermee en ik hoop toch dat onze dromen snel werkelijkheid mogen worden zodat we echt op pad kunnen voor dat gave kamertje en die mooie kinderwagen!
Hoi Noa, Mijn hele leven denk ik na over de namen die ik mijn kinderen zou willen geven, hoe ik de kamer in zou willen richten, welke spullen ik zou willen hebben. Toen we net begonnen met 'baby'tje maken' hadden we een grote opleving op dat vlak. Toen er maar geen kindje kwam zijn we er zo ongeveer helemaal mee gestopt.. lag allemaal vreselijk gevoelig. Heb jaren lang ineens geen ouders van nu en zo meer aangeraakt, niet op internet gezocht naar van alles. En daar heel verdrietig om geweest, want het was zo'n groot verheugen geweest altijd. En dat werd me zomaar afgenomen. Echt heel pijnlijk.
Kippenvel bij jouw reactie Mijs! Heel herkenbaar, zo weet ik al heel mijn leven hoe ik een eventuele dochter zou willen noemen... Wat fijn dat je nu toch in verwachting bent en je eindelijk weer kunt bezig houden met al die dingen waar je je zo op verheugd had!
Hoi Noa, Dat herken ik ook hoor! Tijdens deze icsi poging heb ik ook weer heel het internet afgestruind naar leuke baby-dingen! Wij zijn ondertussen al zes jaar bezig en de dingen die ik toen erg leuk vond zijn nu allang weer uit de mode, of inmiddels zo populair dat het niet origineel meer is..... Nu pas weer een teleurstelling te verwerken gehad. Mezelf weer voorgenomen om mezelf niet meer lekker te maken met kamertjes en kinderwagens kijken.... Liefs, Minnie
Dank voor je reactie, Doortje. Ook voor een eventuele dochter hadden wij al jaaaaaren een naam. En nu inderdaad zwanger, blijkt het een jongen te zijn! En alles rondom spullen en babykamer is voor ons nu ineens een heel andere beleving dan ik van te voren had verwacht: spullen, daar blijkt het ineens niet echt om te gaan. We zijn er natuurlijk wel mee bezig, maar het feit dat het kind waar ik me mijn hele leven al op verheug en waar ik (ongeboren of niet) m'n hele leven al van houd, nu daadwerkelijk komt. Dat is allesoverheersend en waar het werkelijk om gaat, niet die spullen. Zo beleef ik het in elk geval. Ik hoop voor jullie, lieve Doortje, Noa en Minnie, dat het voor jullie ook werkelijkheid wordt.
Ik sluit me aan bij wat Mijs schrijft. Ik was ook jaren aan het kijken naar babykamerinrichtingen en maakte hele powerpoints over hoe ik het wilde hebben. Sloeg mijn man om de oren met kinderwagens en babynamen. Op een gegeven moment zelfs een Bugaboo (mooi goedkoop kunnen overnemen) gekocht toen we net met behandelingen begonnen. We waren vol goede hoop! Maandenlang keek ik soms naar die kinderwagen (stond op zolder weggestopt) en fantaseerde erover dat ik er mee over straat zou lopen met mijn baby erin. Nu ik eenmaal zwanger ben (ook al is het nog pril) doen spullen me een stuk minder. Die Bugaboo is ineens gewoon een gebruiksvoorwerp. Als mijn moeder begint over wat ik allemaal moet kopen, denk ik: 'ach, dat komt vanzelf wel een keertje'. Had verwacht dat ik mezelf gelijk al helemaal te buiten zou gaan, maar heb toe nu toe alleen nog maar wat kleertjes gekocht in een moment van blijdschap. Toch kan ik zeggen dat ik in de periode dat ik maar niet zwanger werd en wel met die babygerelateerd zaken bezig was wel hoop haalde uit wat ik deed. Het is voor iedereen verschillend, maar mij deed het soms even vergeten wat er allemaal mis ging. Ik kon dan even 'vluchten' in mijn droom over dat het op een dag zou lukken en ik die spulletjes echt nodig zou hebben. Dus ja, hoe ging ik er mee om? Ik deed gewoon wat goed voelde. Was dat op de site van Ikea kijken naar leuke ledikantjes, dan deed ik dat. Was het juist babyspul negeren, dan deed ik dat. Sterkte. En niks wat je doet is fout. Als het voor jou maar goed voelt.
He...Ik zag deze topic staan en dacht ja dat heb ik ook! Ik heb morgen de tp ben bezig met ICSI en moet zeggen Ja ik denk weer aan de namen die we bedacht hebben...En ja ook ik bekijk kamertjes op internet...Ik denk dat dat niet zo gek is...We willen immers allemaal graag ons kindje toch? Tegen mij zeiden ze weleens je moet er niet te veel mee bezig zijn maar natuurlijk ben je dat wel! Ik zeg niet dat het altijd goed is dat we al zo druk met kamertjes ect. bezig zijn...Maar voor vrouwen die op de gewone manier zwanger worden is dat ook anders....Ons geduld raakt op! Dus ook ik kan je geen advies geven want ik doe hetzelfde... Ik zeg alleen dat het niet zo raar is...Maar ik weet zeker dat we er straks allemaal meebezig kunnen zijn en vast wel een keer zwanger zullen worden aan die hoop hou ik me vast! Liefs Char
Jeetje, echt herkenbaar. Ik heb een kale kamer al 2 1/2 jaar! haha Ik dacht dat het sneller zou gaan dus, ik had niks gedaan met de baby kamer en die is nog steeds hetzelfde maar nu zit er een opblaasbed en een fiets.... 'zucht'. Maar goed. Ik denk heel vaak dat ik het gewoon gaat verfen... en soort: "If you build it, he will come" (weet niet als dat bekend is in NL eigenlijk, oude film van de VS). Namen hebben we ook! Maar ja, aan niemand te geven! shit! haha Somday kunnen we onze namen en kamers gebruiken! Bree
Hahahaha,...ik herken het ook wel,...nu zit ik weer in de mm voor een brusje en nu zit ik te denken, wat doe ik met de kleertjes van mijn zoontje,...stel dat er ooit een meisje/jongetje komt, dan zijn die kleertje al weer uit de mode of niet voor een meisje (mijn zoontje wordt in mei 4) Evenals alle ander spullen die ik nog heb. Wel zit ik dan al te dromen hoe ik het weer kan opleuken Ook de namen heb we al In ieder geval als het een meisje zou worden,....over de jongens naam zijn de meningen nog verdeeld Ik denk dat het juist wel goed is om er een beetje over te fantaseren,....door te denken, het zal wel nooit,........heb je ook niks, toch?!
Ja, erg herkenbaar. Sinds woensdag gestart met de mmm. Maar sinds 2007 lid van de site. Ik kletste soms mee op de "babynamen" forum gedeelte. Ik weet sinds mijn 16e dat ik PCOS heb. De gyno heeft gezegd dat het een moeilijk traject zal worden maar niemand en hij dus ook niet weet hoe het zal verlopen!! Dus ik blijf lekker dromen. Over de "perfecte" kindernamen, mooiste kinderkamers en beste kinderwagens.... En pas wanneer wij samen besluiten dat we het niet meer willen stop ik met wensen en dromen.
Na de reacties van Mijs en Annedore denk ik dat je door te fantaseren over spulletjes en dergelijke je de wens naar een kindje voor jezelf tastbaarder maakt. Als het eenmaal zover is, hecht je er niet zoveel waarde meer aan want dan heb je eindelijk datgene wat je het allerliefste wilde... Dus gewoon door blijven fantaseren als jij je daar goed bij voelt en hopelijk mag je je ook snel aansluiten bij de zwangeren!
tjah namen hadden we al zelfs voor we "begonnen".. dus die blijven waarschijnlijk wel.. Kinderkamer.. toen we begonnen woonden we nog klein, en toen we een huis gingen kopen, kochten we er ook echt 1 met een "kinderkamer" ondertussen is de kamer een hobbykamer omdat ik maar niet kon aanzien dat hij leeg stond.. het was nogal confronterend..
Ik zit in de fase dat ik de Viva Mama na de BBZ bij het oud papier heb gedaan. Nee, voor mij pas een babykamer als het zover is. Namen idem dito. Het doet nog te pijn allemaal. Eerst zien, dan geloven... xxxx
heel herkenbaar. Ik heb namen voor een zoon, een dochter, twee zonen of twee dochters. De kleertjes en spulletjes van de tweeling keurig bewaard........en toen in een verdrietige bui alles weggegeven...vanaf dat moment weer gaan bewaren... niet dat ik nog realistische hoop heb, maar als ik de rest ook nog weggeef voelt het alsof ikzelf opgeef,
Jeetje meiden wat een hoop mooie, lieve maar ook een aantal verdrietige reacties. Weer zo herkenbaar...... Het verschilt bij mij ook per dag hoor, als ik middenin een behandeling zit of net mijn IUI heb gehad dan ben ik helemaal positief en dus ook met alle voorbereidingen bezig. (nog niks gekocht hoor want ik heb daarvoor ook het eerst zien dan geloven gevoel). Maar in gedachte ben ik er veel mee bezig en ook op internet leuke dingetjes bekijken. Maar zoals vorig weekend, dat ik ongesteld ben geworden, nee dan hoeft dat voor mij ook allemaal niet. Dan ben ik ook alleen maar verdrietig en irriteert alles me op het gebied van baby's. ............ die reclame van "Claire" ...........GRRRRRRRRR zwaar irritant
Wij hadden de namen al, toen we begonnen met zwanger worden. Ik keek heel soms op sites, dus ik wist ongeveer wel wat ik zou willen qua inrichting en spulletjes. Maar ik deed dit niet na elke behandeling. Tijdens de wachtweken probeerde ik er zo weinig mogelijk mee bezig te zijn, afleiding te zoeken in andere dingen. Als je de babyspulletjes al uitzoekt en je weer niet zwanger blijkt te zijn, is het zo'n klap in je gezicht. Ik vond het makkelijker om dat op een afstand te houden. Als ik een IUI of IVF/ICSI had gehad, rekende ik stiekem altijd wel eventjes uit wanneer de uitgerekende datum zou zijn in geval van zwangerschap. Maar verder eigenlijk niet. Succes!
@ Blackbird en Sarahlouise, ja die reclame is inderdaad om meerdere redenen irritant. Niet eens zozeer omdat het soms gewoon pijn doet dat zwanger raken niet altijd zo makkelijk gaat als zij doen lijken....maar die foute 'setting' achter zo'n bureau en volgens mij is het ook nog na-gesynchroniseerd??? BAH