Hm, misschien een beetje een vage titel, maar ik kon even niks anders bedenken. Nou ja, hier gaat het dus om: mijn dochter van bijna 11 maanden kan in principe hartstikke goed zitten zonder ondersteuning. Het enige "probleem" is een beetje dat zodra ik haar neerzet ze zich op een gegeven moment heel hard achterover gooit. Dit vindt ze zelf behoorlijk hilarisch op het moment dat ze bijvoorbeeld op schoot zit, want dan wordt ze natuurlijk opgevangen, of, als we op de bank zitten, belandt ze in de kussens. Maar het gevolg is dat ik haar dus niet op de grond kan zetten om te spelen, omdat ze het dan dus ook doet. En ja, zo'n vloer geeft niet echt mee . Ik kwam al een keer op het briljante idee om kussens om haar heen te leggen, maar toen ze dus door had dat die daar lagen gooide ze zichzelf elke 5 seconde achterover (hahahahahha, wat een LEUK spelletje ) en kon ik haar elke keer overeind zetten, anders was het janken. Daar ging mijn rust . Uiteraard allemaal geen probleem van wereldformaat, maar heeft iemand misschien een idee om dit te stoppen?
haha, een herkenbaar 'probleem'. Hier kan dochterlief sinds kort goed zelfstandig zitten en zij vindt het inderdaad ook erg leuk om zich naar achter te gooien. Ik heb er voor de zekerheid een voedingskussen achter liggen. hmm ideeen: uitdagend speelgoed voor haar, zodat ze het naar achter gooien als het ware even vergeet. Niet te snel meer rechtop zetten zodat ze er geen spelletje van gaat maken. Verder als dit kom ik ook even niet. Succes!
Hier nog een expres achterover vallend beebje ( op zijn kop is ook leuk!). Ik heb het campingbedje in gebruik als box om schade te voorkomen en laat haar niet meer op de grond zitten. Verder probeer ik het maar te negeren zodat het geen leuk spelletje gaat worden. 'T zal wel weer overgaan.
Mijn dochter doet het nu nog gisteren avond nog met aankleden haha. Tja in het begin maakte ze deze fout ook wel eens en ja dan viel ze wat harder dan gebruikelijk ik was wel eens te laat ze was zo snel. Zelf hebben we achteroverspelletjes gedaan op het bed en ik ga zo genaamt zelf ook vallen lings rechts en dat doet ze na en op je zij vallen is toch prettiger dan op je achter hoofd. Dus doe als of je valt lings rechts en kijk of ze het na doet meestal wel haha. Dan leert ze via de andere kant het spelletje vallen en is de klap wat minder hard. Soms is het gewoon te grappig dan laat ze zich al achter overvallen en dan een grote grijns op haar mond van hihih zie je dat mama.
misschien heel hard, maar ik laat daniel eigenlijk altijd gewoon vallen als er niks ernstigs kan gebeuren dan. Zo leert hij vanzelf wat pijn doet en wat niet. Tuurlijk is het de eerste paar keer niet leuk dat ze zich pijn doen, maar persoonlijk vind ik dat ze moeten leren met VALLEN (en opstaan) en bij vallen hoort ook pijn. maar misschien kan je er dan een dik kleed onder leggen? dan valt ze niet zo heel hard, maar voelt het waarschijnlijk toch niet prettig voor dr
nitzielig vinden, hier werkt het ook, maar dan niet met achterover gooien, hier blijft ze zich optrekken aan de bench en die is zo licht in vergelijking met haar zelf ( heb een zware dame of een lichte bench ) dat ze dus met bench en al omdonderd, ik blijf nee roepen maar zodra ze valt laat ik haar gaan, ze moet toch een keer leren dat het niet altijd en overal kan..
ik denk wel dat het de beste manier is om het zo te doen, en dan alleen ingrijpen als het echt gevaar kan. succes in ieder geval!
Nou misschien toch maar eens proberen om ik het over mijn moederhart kan verkrijgen om haar met haar hoofd op de grond te laten boinken. Ik ben er bang voor....
Een beetje ander verhaal. Ik deed vroeger toen ik 1.5 was ofzo en ik was echt echt boos me wel eens met het hoofd tegen de vloer slaan als het ware. En mijn moeder kwam ook altijd aanrennen. En 1 keer heeft ze het gelaten en had ik zoiets schijnbaar van oei dat doet pijn. Daarna niet meer gedaan