Hoi meiden, mijn dochter is snel overprikkeld. Als ze teveel drukte om zich heen heeft, gaat het best een tijdje goed, maar daarna is ze vanuit het niets compleet overstuur. Ze is dan echt ontroostbaar, schokt helemaal na met haar lijfje. Hierdoor zijn we al een paar keer halsoverkop vertrokken als we ergens waren. Nu vind ik het niet zo erg om daar rekening mee te houden. Ik vind het zelfs niet meer dan normaal. Maar helaas denken veel mensen daar anders over, inclusief mijn vriend. Hij is van mening dat het van kwaad tot erger wordt als we er steeds rekening mee gaan houden, en ik denk juist dat het steeds erger wordt als we er géén rekening mee houden. Maar de mensen om ons heen (vooral schoonfamilie) zie ik snel al kijken van 'daar heb je haar weer' als we weer eens eerder weggaan dan de rest. En dit kwetst mij enorm. Ik ga hierdoor aan mezelf twijfelen of ik het wel goed doe, en of ik misschien iets verkeerd aangepakt heb toen ze net geboren was. Mijn schoonzus heeft bijvoorbeeld een zoontje van 8 weken, en die wordt overal mee naartoe genomen. Hij vindt het helemaal niet erg, lijkt de wereld om zich heen niet eens door te hebben. Regelmatig krijg ik het idee dat mijn schoonfamilie vindt dat omdat hij zo makkelijk is, zij het goed doen. En dat ik te paniekerig ben, en mijn dochter daarom zo snel overstuur is. Herkennen jullie dit, en hoe pakken jullie dit aan?
Ik ken er nog zo'n eentje....hahaha ik doe: max 1 uitstapje per dag geen tv kijken radio als ie aan is zachtjes niet teveel speeltjes in de box nooit teveel visite per dag savonds of voor het slapen geen drukke spelletjes meer rust & regelmaat is heel belangrijk bij een kindje die snel geprikkeld is
Rust en regelmaat probeer ik hier ook zoveel mogelijk toe te passen Ook 'geef' ik haar een dagje rust als we de dag ervoor weg zijn geweest, zoals gisteren (wat ook weer uitliep op 1 groot drama). Ik heb ook het gevoel dat ze dat enorm nodig heeft, maar anderen denken dan weer dat ik teveel vastklamp aan rust en regelmaat en mijn dochter daardoor weinig kan hebben. Een paar weken geleden waren we op een verjaardag, dat ging hartstikke goed. Ik zag op een gegeven moment dat ze moe werd (rond een uur of 7 's avonds) en wilde toen naar huis, want ik wil gewoon dat ze in haar eigen bedje kan liggen, in haar vertrouwde omgeving. Ik kreeg als opmerking; Gaan jullie nu al?? Ze moet er toch aan wennen hoor! Waarop dat voor mij de druppel was en ik zei; mijn dochter hoeft nergens aan te wennen, ze gaat gewoon lekker in haar eigen bedje slapen en daarmee klaar Die blikken joh.. vreselijk!
Ik herken het niet, mijn 2 kindjes zijn zeer makkelijk en genieten juist van drukte. Zoonlief gaat gewoon in de drukte slapen als hij moe is, maakt hem niets uit. Maar jouw kindje is gewoon anders en heeft er wel last van en zo zijn er veel meer kinderen. Niets bijzonders dus, maar wel lastig als schoonfamilie en vriend denken dat het onzin is. Leg gewoon uit dat je "2 soorten" hebt baby`s die alles prima vinden (je neefje) en kinderen die dat nou eenmaal niet vinden. Ik vind dat je je kindje moet beschermen als ze aan geeft het niet fijn te vinden. Gewoon rekening houden met de kleine, fijn als de rest dat ook doet. Ik zou gewoon een uurtje gaan en dan weer naar huis zodat ze gewoon thuis kan slapen (waarschijnlijk slaapt ze het liefst thuis of niet?). Zo blijft het voor je meisje ook leuk om ergens heen te gaan.
Ten eerste is een baby van 8 weken inderdaad een stuk makkelijekr mee te nemen (een kindje dat geen last heeft van krampjes/ voeding oid). Die vindt het over het algemeen prima, zolang mama in de buurt is, en slaapt gewoon tussen alle drukte door. Dat kun je van een baby van 5 maanden gewoon niet verwachten, die is veel bewuster van haar omgeving en doet alle indrukken op. Daarnaast zijn gewoon sommige kinjdes prikkelbaarder, en dat kun je niet echt sturen. Het is alleen goed dat je daar rekening mee houdt, wat zou jouw vriend dan doen? Mijn kindjes konden ook heel lang weinig hebben qua drukte e.d. en wij hebben ook alle bezoeken om hun heen gepland. Wat ik dan deed was: - zorgen dat ik met een uitgerust kind ergens aankom, dus dat ze van te voren heeft geslapen, of in de auto op de heenweg; - Op die leeftijd bleven mijn kindjes max 1,5uur wakker achter elkaar. Hier hield ik gewoon rekening mee. Als we bij opa en oma gingen, deed ik ze na 1,5uur gewoon boven naar bed voor hun slaapje. Ondanks alle protesten van de (schoon)familie, iedereen riep dat de kinderen toch niet moe zijn, en dat ze te weinig hebben geknuffeld enz. maar daar had ik lak aan, anders zat ik daar met oververmoeide kinderen; - als er geen slaapgelegenheid was, gingen we gewoon na 1,5uur weg.
Oh, en hier is het gewoon niet waar dat het alleen maar erger wordt als je je kind volgt in haar/zijn ritme. Mijn kindjes zijn, ondanks behoorlijke prikkelbaarheid in begin en ernstige prematuriteit, hartstikke makkelijk geworden met visites e.d. Enige waar ze echt aan vastklampen is hun bedtijd rond 20.00uur. Mijn zoontje moet dan gewoon naar bed, en daar houden wij ook rekening mee. Mijn dochters kunnen ook veel langer opblijven als het moet, maar dat heb ik dan liever niet. Overdag kunnen we tegenwoordig overal heen waar we willen, ze vallen in de auto als een blok in slaap, we zorgen dan dat ze iig een half uur hebben geslapen (in de auto) en dan hebben we vrolijke uitgeruste kindjes als we ergens aankomen. Dat kunnen ze makkelijk 4-5 uur volhouden, daarna gaan we weer weg en ze slapen lekker in de auto op de terugweg. Zo hebben we met kerst de hele familie bezocht op 1 dag, alle slaapjes tussendoor in de auto gedaan, helemaal nergens last van gehad.
Ligt zo aan het kind is mijn ervaring, dat kun je niet zo zwart wit zeggen. Mijn kind van 7 mnd slaapt nog steeds overal waar het hem uitkomt, maar ik ken er ook die al vanaf het begin het nodig hebben om gewoon thuis te slapen en maar heel weinig prikkels kunnen hebben omdat ze anders overstuur raken.
Hier ook zo'n manneke hoor! Kan helemaal van slag zijn na een drukke zondag! Maar ik hou rekening met hem en niet met de rest. Dan begrijpen ze het maar niet. Als jij echt aan je meisje merkt dat ze het veel beter doet als het rustig om haar heen is, dan is de keus toch snel gemaakt?! Jij zit daarna met een overstuur kind, zij gaan lekker naar huis en merken er niks van! En het is echt niet zo dat als je het nu niet doet, dat ze er dan later last van hebben dat ze niet tegen drukte kunnen. Dat komt echt wel goed! Gewoon doen waar jij en je dochter je goed bij voelen! Liefs!
die kleine van mij was ook ontzettend snel overprikkeld. juist al met 8 weken. denk dat het met 6 weken begon ong. met de kerst ws echt en ramp!! kerstavond naar mijn vader: ging wel 1e kerstdag mn schoonouders: paar keer goed overstuur en thuis ook nog 2e kerstdag mijn moeder: alleen maar huilen. telkens als ie wakker was en hij zag dat hij niet thuis was huilen hij is er nog een week van van slag geweest het trekt nu pas bij eindelijk. hier ook de ouders/schoonouders met het advies: juist meenemen\ de KA en het CB hebben gezegt; niet doen! niet forceren dat werkt alleen maar averechts dus heb het ook niet gedaan en nu eindelijk gaat het goed. hij is niet meer de hele avond aan het huilen als we bij iemand op bezoek zijn geweest. het is gewoon vanzelf minder geworden. kijk ik moet er wel bij zijn anders gaat ie alsnog huilen maar goed dat is weer wat anders
Mijn vriend is van mening dat het wel weer gaat als ze gekalmeerd is. Maar ze dat is niet zo.. Toen we laatst op een verjaardag waren en het weer mis ging, waren we daar naar boven gegaan, hebben haar geprobeerd te kalmeren, maar toen het na een uur nog niet minder was (compleet hysterisch) stond ik erop dat we naar huis gingen. We verschillen dus echt van mening.. Dat maakt het er ook niet makkelijker op. Ik weet ook niet zo goed hoe ik hem ervan moet overtuigen dat pushen niet de weg is. Laat ik wel voorop stellen dat mijn vriend een hele lieve vader is, en hij is echt stapelgek op zijn dochtertje. Hier komen we alleen dus niet echt uit.
Vervelend dat papa het niet wilt zien, hij vindt het waarschijnlijk erg gezellig en wilt niet naar huis. Maar enorm zielig voor je kleine meisje, want die voelt zich helemaal niet fijn. Ik zou toch rekening houden met de kleine meid en naar huis gaan als ze moe wordt/ aangeeft het genoeg te vinden. Kan papa dan niet alleen blijven en jij en dochtertje al vast naar huis of is dat geen mogelijkheid?
Jawel hoor, dat is ook een optie! Het is alleen wel zo dat mijn vriend ons dan eerst weg moet brengen (ik heb nog geen rijbewijs, ben wel druk aan het lessen ). Maar dat hebben we ook wel eens gedaan. Toen we gister trouwens op visite waren heeft mijn dochter een uur lief liggen slapen. Ze was daarna ook goed wakker en uitgerust, maar snel daarna was het goed mis. Helaas is dat dus ook geen optie, blijkbaar.
Mijn dochtertje heeft hetzelfde helaas. Bij mijn meisje gaat het pas mis als we thuiszijn, als we ergens zijn gaat het prima waardoor inderdaad de opmerkingen niet van de lucht zijn . Ik heb op een gegeven moment de keuze gemaakt: ik ben haar moeder en moet voor dit kleine mensje opkomen ook al is dat voor mij soms niet even makkelijk. Dat zeg ik ook steeds tegen mijn vriend die na anderhalf jaar ook is gaan inzien dat het zo werkt en niet anders. Net zoals dat ik vind dat een kindje van 7 maanden geen taart mag (je had ze moeten horen hihi) hoort dit er ook bij. Ik zeg het nu heel zeker maar ik heb ook gemoddert in het begin hoor . Sterkte ermee!
Ik geef je groot gelijk Mamakarlien! Ik doe nu ook steeds gewoon wat goed voelt hoor, maar dat je geen begrip krijgt is best frustrerend soms.. Nog een voorbeeld; vanavond komen de collega's van mijn vriend op kraamvisite, om 8 uur. Mijn dochter ligt om 7 uur al in een diepe slaap. Nu wil mijn vriend dus dat we haar wakker gaan maken voor de visite, ik wil dat dus absoluut niet! Maar hij vindt dat echt niet kunnen. Ik heb om mijn beurt gezegd dat ze dan maar in het weekend hadden moeten komen en niet om 8 uur 's avonds. Maar weer strijd hier dus.. bah!
Volgens mij begrijpt jouw vriend niet helemaal wat jullie dochter fijn vindt, of heeft ie alleen maar schijnheilige collega's met perfecte kinderen, en is dat zijn referentiekader. Jammer inderdaad. Je kunt het verhaal ook omdraaien. Aan je vriend uitleggen dat ALS hij zijn dochter wil veranderen voor visite/feestjes oid, hij degene is die dan op de baby moet letten, troosten, rustig krijgen, in bed stoppen later enz.
Hier ook eentje. Ik doe wel van alles met hem en neem hem overal mee naar toe, maar meestal maar maximaal 1 uitstapje per dag. En hij moet op zijn tijden naar bed kunnen. Dat is een voorwaarde als we ergens naar toe gaan. Meestal gaat het dan wel goed. Misschien is dat ook wel wat voor jullie? Mijn zoontje houdt namelijk vaak maar maximaal!!! 1,5 uur wakker zijn vol. Dus met fles en reistijd zit je daar zo aan. Je doet het goed hoor! Helemaal als je reageert op wat je kindje nodig heeft. Laat je niet gek maken door anderen. Elke kind is anders. (misschien kan je dit topic aan je man laten lezen..! ) Succes!
Ik heb hem net al gezegd dat hij nu maar alvast tegen zijn collega's moet zeggen dat we niet weten of ze vanavond nog wakker is, maar dat als ze slaapt we haar wel laten liggen. En of hij het nou leuk vindt of niet, ik ga haar gewoon echt niet wakker maken. En als zijn collega's dat niet begrijpen hebben ze pech. Dan vinden ze me maar een zeur. Mijn dochter is vandaag al de hele dag van slag vanwege gisteren, dan ga ik haar dit niet ook nog eens aan doen.
Erg herkenbaar allemaal.. En dan die opmerkingen of gezichten als je iets niet wilt, bv de kleine van arm op arm laten gaan bij een feestje.. "Hij moet het toch leren" enz.. Ik ga hem niet bewust van alles thuis houden, en neem hem gewoon mee, maar als het na een uurtje genoeg is ben ik ook weg.. En ik heb nu mijn mondje klaar als mensen opmerkingen hebben dat ik de kleine niet van arm op arm wil laten gaan, wij zitten later op de dag thuis met een kind dat of niet in slaap kan komen of tijdens zijn slapen schreeuwend wakker wordt, terwijl het normaal een heerlijke slaper is.. En over het wakker maken vanavond, zou ik ook niet doen, ik vind dat het bezoek dan maar op een tijdstip moet komen dat de kleine wakker is.. Veel succes iig..
Lastig he meis. Me oudste was een super makkelijk kind kon ik overal met mee nemen hoe laat het ook was. En sliep zo bij andere ect ect. Mijn dochtertje is een meisje van de regelmaat en nog steeds woord wel makkelijker maar ze is best wel gevoelig als het te druk woord bijvoorbeeld. Wel vind ik dat je regelmatig gewoon weg moet gaan met de baby. Ze moeten er op de een of andere manier toch aan wennen. Niet te vaak, maar wel regelmatig. Persoonlijk heb ik niet altijd aan mijn dochter toe gegeven. Ze is niet alleen in het gezin, en dat bedoel ik niet rot maar soms zijn er momenten dat ze gewoon mee gaat en pas naar huis gaat als papa mama weg gaan. Maar met een hysterisch kind gaan we uit eindelijk ook gewoon weg natuurlijk. Maar het is niet zo dat ik het probeer te voorkomen. Iemand gaf de tip de volgende keer mag papa je dochter troosten, Vaak weten kinderen heel goed dat bijvoorbeeld mama al gespannen raakt daar reageren babys ook op, Ze reageren dus ook jou prikkels. Dus dan moet papa maar die zo genaamt rustig is het kind maar even over nemen en kijken of het hem lukt. En neem je heel even afstand. en geef je je vriend het gevoel dat je zijn kant snapt maar laat je je vriend ook even jou kant zien. Dat dochter dus niet stil er van woord of juist wel. Snap dat het warrig overkomt maar, soms zijn adviesen ook warrig net zo als ik
Ja, dat is misschien ook wel een idee. Ik voel me echt een werverstorm met emoties als mijn dochter zo hysterisch wordt, en dat voelt ze natuurlijk aan. Mijn vriend is de rust zelve dus wie weet dat dat iets uithaalt. We gaan in het weekend regelmatig op pad, dus ze blijft wel onder de mensen om het maar zo te zeggen