Ik ben heel erg gepest vroeger. Schelden mijn spullen werden kapot gemaakt ik was echt het buitenbeentje en zal alle nare details besparen... Heb er veel last van gehad maar op een gegeven moment ben ik modellenwerk gaan doen waardoor mijn zelfvertrouwen groeide.. Ik hoop dat mijn dochtertje het nooit meemaakt of zelf gaat doen dat zou ik erg naar vinden..
Ben zelf nooit echt gepest. Op de basisschool een tijdje maar dankzij mijn vader (die vond dat ik de confrontatie maar eens aan moest gaan....) is dat opgehouden. Op de middelbare school ben ik ook nooit gepest maar hoorde er ook nooit echt bij. Geen goede periode uit mijn leven dus. Als ik zou merken dat mijn kids gepest worden, wil ik dat ze het op school tegen de leraar zeggen (zo is het beleid op school). Werkt dit niet... tja dan weet ik het nog niet. Verdedigen zou ik dan zeggen!!!!
nee, ik verdedigde de gepeste personen wel Lange tijd behoorde ik ook tot de categorie 'popie-jopie' , eigenlijk altijd wel. Ik ben nooit gepest. In tegenstelling tot de vrienden uit mijn 'clubje' was ik de enige die niet pestte. De rest pestte er lustig op los .. Lange tijd heb ik ze hun gang laten gaan maar naarmate ik ouder werd en ik in ging zien wat het pesten voor schade aan kon richten (2x zelfmoord tijdens middelbare school-tijd) ben ik het op gaan nemen voor de gepeste personen. Ik viel niet gelijk buiten de boot in mijn 'clubje' (gek woord eigenlijk als je er zo op terug kijkt, is alweer 10 jaar geleden). Mijn 'vrienden' respecteerden mijn keus om het op te nemen voor de (in hun woorden) nerds. Ik probeerde popie-jopie en nerd eigenlijk dichterbij elkaar te brengen, wat soms ook wel lukte (bijvoorbeeld, popie-jopies kregen les van de nerds en de nerds kregen een make over van de popie-jopies) Mijn kind mag later ook absoluut NIET pesten. Doet hij dit wel en kom ik er achter dan zwaait er serieus wat. Ik wil hem wel bijbrengen dat hij respect moet hebben voor iedereen. Wat ik hem wel mee wil geven is dat NIEMAND, maar dan ook echt NIEMAND het recht heeft om hem te pesten .. Als dat wél gebeurd dan mag hij van ons geweld gebruiken, zoals bij het jongetje in het filmpje.
Ja ik ben gepest met best wel erge gevolgen. Ik ben jarenlang getreiterd, uitgescholden, spullen afgepakt en verstopt en zelfs mn keel dichtgeknepen. Nooit heb ik wat terug durven doen en heb er jarenlang last van gehad. Eigenlijk nog steeds want ik trek me alles persoonlijk aan. Ook heb ik jaren geleden een eetstoornis door het pesten gehad. Helaas maar waar pesten maakt meer kapot dan je lief is....zou willen dat ik net zo'n held was als die jongen in dat filmpje. Dat ik ze ook zou kunnen aanpakken en zou kunnen laten zien dat ik niet met me liet sollen. Ik vind hem een held! en hij staat volledig in zn recht
Ik heb ja zonder gevolgen gestemd. Ik denk dat het nu onder de noemer pesten valt. Er was altijd een jongen die me altijd moest hebben ik was klein en dun en heb een naam waar op te rijmen valt Toen ik 12 was is het gestopt en kon ik eigenlijk wel met hem opschieten. Ik ben er mondiger door geworden. Heb nu altijd wel mijn woordje klaar. Ik ben opgegroeid met veel kinderen in de buurt en moest van mijn moeder van me afbijten dus ben er wel hard door geworden achteraf ben ik er blij om want heb nu altijd mijn woordje klaaar. Ik ben tegen pesten en was dan ook nooit een pestkop later in mijn tienertijd nam ik het meestal op voor de gepeste kinderen. Toen hoorde ik bij de "populaire" groep en dan stopten de pesters met pesten want ze wilden het niet met ons aan de stok krijgen
ik ben vroeger geperst in groep 5 t/m 8 en in de brugklas. Daarna kreeg ik een populaire vriendin en was ik dus de èèn na populairste Het stomme is dat ik zelf ook gepest heb toen,je zou denken dat je dat een ander nooit aan wil doen maar integendeel. Ik wijt dat aan mijn gebrek aan zelfvertrouwen. Ik ben nog steeds erg gevoelig voor kritiek etc. heb ook borderline gehad,heeft daar ook wel mee te maken denk ik. Toevallig heb ik er laatst een boek over gelezen het heet "zwanenzang" van loes den hollander. ik weet wel dat mocht mijn kind ooit gepest worden dan zijn de rapen gaar! ik trek diegene zn kop er af denk ik
ik ben helaas ook altijd gepest maar ook regelmatig in elkaar geramd, achterna gezeten door honden, opgesloten in school door de lerares en gekleineerd door de directeur van mijn school. Ik ben ervoor naar een assertiviteits training geweest en heb nu mijn bekkie wel klaar. Ik bijt flink van me af. Het heeft voor mij zeker gevolgen gehad, maar ik ben er nu wel sterker uitgekomen. Wat die jongen heeft gedaan vind ik heel goed en moedig het aan. Wou echt dat ik toen de kracht had om terug te slaan. Liefs
Helaas ben ik ook veelvuldig gepest waarbij ook geweld gebruikt werd. Hierdoor is mijn toekomst niet zo geworden als ik graag wilde, Ik ben na mijn VMBO diploma gestopt met school omdat ik niet meer gepest wilde worden, hierdoor kan ik dus bijna geen werk vinden.. Toen heb ik een jaar of 4 later toch weer een poging gedaan om tóch een MBO opleiding te gaan doen, maar helaas was ik zo 'aangetast' dat ik al bij het minste geringste zo in paniek was en dus wederom heb moeten stoppen.. Verder ben ik heel gelukkig hoor, ik ben getrouwd met een fantastische man ik heb een fantastische dochter, maar toch achtervolgt het mij nog dagelijks dat ik geen fatsoenlijke baan zal vinden omdat ik niet heb door 'kunnen' leren..
@ Skatjuh werd jij echt in elkaar geslagen? Ik ben ook gepest, zoals de meesten hier geloof ik. De gevolgen waren groot. Maar de oorzaak lag bij mij óók in de thuissituatie. Ik was thuis niet veilig en op school niet veilig (ja.. ik was altijd weg!) Ik werd gepest vanaf groep 7 tot en met de 3e klas. Het begon in groep 7 met geintjes en flauwe opmerkingen. Ik heb ook nooit ergens bij gehoord. Het uitte zich toen bij mij in fobieën en eetproblemen. Ik was ook verlegen en zag er uit als een saai muurbloempje. Maar ik kon toen nog omgaan met de andere saaie muurbloempjes . Ik was wel erg stil in de klas, durfde niks te zeggen uit angst voor opmerkingen. De (onwijs domme) juf vond dat stille kinderen beter naar de dakpanklas konden gaan.. sloeg uiteraard nergens op! In de brugklas pastte ik al helemaal nergens bij. Er waren een stuk of 5 pesters en 20 meelopers en de rest was of neutraal of werd gepest.. aangezien ik onzeker was ook door problemen thuis geloofde ik alles wat ze zeiden. Ik vond mezelf dan ook de grootste mislukkeling en heb niets meer gedaan aan school.. er werd naar me gespuugd, eten naar me gegooid, spullen op me gegooid, spullen gejat, beetje geslagen (niet heel hard).. ik geloofde ook dat ik dat verdiende zo ben ik tot het einde van het 3e jaar gekomen. In het 4e jaar heb ik een soort van metamofose ondergaan, en heb ik iedereen die 1 opmerking maakte een blauw oog geslagen. En een grote bek gekregen.. opeens zag ik wel hoe triest zij juist waren. Maar dat gevoel van binnen? Dat is nooit veranderd helaas. Ik voel me nog steeds een niemand. Op het MBO pestte niemand en werd niemand gepest, voor zover ik kon zien in ieder geval.. helaas heb ik toen mijn toevlucht tot middelenmisbruik genomen om van die akelige gedachtes af te komen. Terugkijkend op mijn jeugd ben ik veelal depressief geweest en als ik niet was gepest had het toch wel beter kunnen gaan.. ik ben er wel sterker uitgekomen maar had ook heel goed dood kunnen zijn. Mensen vertrouw ik niet en ik ben wraaklustig hierdoor. Ik heb een aantal pesters teruggepakt, en niet subtiel. Ik denk dat goede communicatie met je kinderen belangrijk is.. van tevoren (nog even kijken wanneer) een gesprek over alles omtrent pesten. Vragen of er kinderen gepest worden of pesten. Vertellen wat je van de pesters vindt. Dat degenen die het doen, zelf ook een probleem hebben, vaak zijn ze ook ergens onzeker over. Maar vooral dat je een pester absoluut niet moet geloven. Dat je bent zoals je bent en dat is goed.. en een ander moet je ook in zijn waarde laten. Respect voor elkaar. Helaas hebben sommige ouders van pesters ook geen respect voor andere mensen, ik geloof dat zij dan een slecht voorbeeld geven aan hun kind(eren). Slaan ben ik geen voorstander van, maar als mijn kind een klap zou krijgen van een ander mag hij gerust terugmeppen, maar geen zwaar letsel alsjeblieft
Ik heb vroeger 1 iemand het leven flink zuur gemaakt. We zijn nu al 10 jaar samen waarvan bijna 1 getrouwd. Maar pfoe wat had ik een hekel aan hem en hij aan mij
Ik ben nooit gepest en was juist erg populair, waarom weet ik eigenlijk niet maar ik had veel vrienden. Mijn vrienden waren wel divers en ik was absoluut geen pester, ik heb nooit gepest en ik vind het ook erg walgelijk....dat vond ik als kind ook. Mijn broertje werd vroeger gepest en ik kwam voor hem op. Ik ging juist met de kinderen spelen die gepest werden en ook op de middelbare school zette ik dit voort. 1x ben ik daar behoorlijk de dupe van geworden, ik ben helemaal in elkaar geslagen door een groep molukse meisjes die hun broers en vrienden erbij haalden. Zij pestten mijn vriendin omdat ze zo klein was, ik met mijn grote mond zei daar iets van en ik werd dus opgewacht in het centrum en volledig afgerost. Helaas deden mijn vriendinnen toen niets (uit angst), door dit voorval ken ik denk ik de angst een beetje waarmee je als gepest kind te maken hebt. Afschuwelijk!!! Het heeft mij alleen gesterkt en ik was maar heel even bang, daarna ging ik de confrontatie gewoon weer aan...vraag me niet waarom want dat weet ik niet.
ik ben ook vreselijk gepest, buitengesloten, spullen gestolen of kapot gemaakt, uitgescholden, enzo. Ze hadden vast reden want toen mijn ouders en ik naar buitenland gingen, ging het pesten op de nieuwe school gewoon door. Ik was een boekenwurm en een vrij ernstig kind, ik denk dat leeftijdgenootjes me gewoon niet zo snapten. Ik ben er wel sterker uitgekomen en heb nu veel vrienden, maar ben nog streeds wel voorzichtig met mensen en bang om stom gevonden te worden. Ik heb jaren geworsteld met vriendschappen en zelfvertrouwen, eetstoornissen en depressie en kan me nog goed herinneren dat ik 's avonds niet kon slapen omdat ik zo bang was voor school. Ik hoop mijn kleine meid mee te geven dat ze geweldig is, dat ze pesten niet hoeft te accepteren en dat ze nooit bang hoeft te zijn voor andere kindjes of dat zij niet goed genoeg is. Dat gevoel begint thuis, mi, dus ook thuis mag ze zich netjes verdedigen als ze iets niet eerlijk vind en zijn haar gevoelens en behoeften belangrijk. Ik hoop dat ze ook vroeg sociale vaardigheden krijgt oa door de kindjes op het kdv. Maar ondertussen maak ik me wel zorgen, je staat echt alleen als je (kind) gepest wordt, op veel scholen wordt (werd?) je gewoon niet serieus genomen. Ik hoop zo dat zij het nooit mee hoeft te maken! Als ze zelf zou gaan pesten dan wordt er thuis wel een hartig woordje gesproken en desnoods hulpverlening ingeschakeld. Ik geloof nooit dat er met actieve pestkoppen niks mis is. Als je lekker in je vel zit hoef je niet te pesten.
Ik ben gepest vanaf de kleuterschool tot aan de derde klas middelbare. Helaas gingen er veel pester van de lagere school ook naar die middelbare. De reden dat ze mij eruit pikten was gewoon omdat ik zo verschrikkelijk onzeker was en stil en verlegen, al voor het pesten, maar natuurlijk daardoor 10x versterkt. Mijn moeder is ook extreem onzeker en kon mij ook geen zelfvertrouwen geven daardoor. Dit wil ik met mijn kinderen zeker anders doen. Ik probeer op een correcte manier andere mensen tewoord staan, ook in situaties die ik eigenlijk zelf eng vind. Maar ik vind het belangrijk dat mijn kinderen dit van mij zien zodat zij dat ook leren. En ik leer mijn oudste (nu 3) dat als iemand iets doet wat hij niet leuk vindt, hij die persoon recht aan moet kijken en heel duidelijk moet zeggen "nee, dit vind ik niet leuk!". Ik denk dat je met zo'n duidelijke houding al heel ver komt. Eerlijk gezegd geloof ik niet zo in dat terugmeppen, als ze mij dat als kind hadden gezegd had dat geen barst geholpen. Dat had ik toch nooit gedaan. Maar met taal en oogcontact en houding kun je oefenen met je kind en ik denk dat dat veel meer kinderen zal helpen.
ik zeg niet dat ze constant alle aandacht krijgt toch? ik zeg dat ik haar serieus neem en door voldoende tijd aan haar te besteden hoop ik haar een basis te geven van zelfvertrouwen. En soms heb ik geen tijd voor haar, omdat ik ga stofzuigen of eten ga koken of gewoon even lekker wil laptoppen en dan zeg ik gewoon dat ik even geen tijd voor haar heb. dat snapt ze al best. Ik bedoel dat áls ik met haar in gesprek ben, dat ik dan ook echt luister naar wat ze zegt (ze praat al best goed) en dan komt er straks als ze een jaar of 4 is nog genoeg gelegenheid om haar ervan bewust te maken dat niet ieder verhaal even interessant is voor anderen... en natuurlijk kan het straks zomaar zo zijn dat ook mijn kind gepest gaat worden. ik kan alleen maar mijn best doen haar zoveel mogelijk zelfvertrouwen mee te geven, haar te leren dat ze zich niet op haar kop moet laten zitten en verder is het gewoon maar fingers crossed...
en ook dat heeft helaas weinig zin. als ze je echt willen pesten slopen ze je dat zelfvertrouwen. ik was zooo zelf verzekerd voordat ik naar die school ging. ik durfde alles etc. en na 2 jaar was ik niets anders als een ellending hoopje niets. ik deed niets meer ik zat alleen maar te staren. ik heb het 4 jaar vol gehouden tot dat er iets knapte en ik een van mijn pesters een klap cq doodsknal heb verkocht en hij met een verplaatste kaak naar het ziekenhuis kon. ik ben er niet trots op maar die mensen hebben mij nooit meer gepest
Maar gemiddeld genomen zijn het vaak wel de kinderen die onzeker zijn die ze eruit pikken. Die zijn namelijk het makkelijkste slachtoffer. Dus in die zin is het wel heel goed om zelfvertrouwen bij te brengen (is sowieso goed natuurlijk)
Hihi, bij ons omgekeerd, hij maakte mij het leven zuur Maar nu ook 12 jaar samen waarvan bijna 6 getrouwd. Maar wat had ik een hekel aan hem. Hij niet aan mij, want hij was verliefd op me maar durfde het niet tegen me te zeggen, dus ging hij maar etteren.