Mijn dochtertje is nu bijna acht maanden. Het inslapen is al vanaf de geboorte moeizaam gegaan. Ik heb wel eens een paar dagen achter elkaar geprobeerd om haar wakker weg te leggen, maar dat mondde telkens uit in urenlange krijspartijen, waardoor ik me heel erg schuldig voelde en mezelf beloofde om haar nooit meer te laten huilen. Tot nu legde ik haar altijd slapend weg in de wieg, maar daar ging ze afgelopen week rechtop inzitten, hoog tijd voor het ledikant dus. Vanaf zondag heb ik haar dus WAkkER in haar ledikant gelegd. Ik was zo klaar met de hele tijd dat op schoot inslapen en maar weer afwachten of ze zich weg liet leggen. De eerste avond heeft ze drie kwartier gehuild. Ik ben wel twee keer wezen troosten, zonder praten en weer terugleggen. Vanavond, de 4e avond, huilde ze nog 20 minuten. Net toen ik wilde gaan troosten werd ze stil. Sinds zondag slaapt ze ook ineens door. Ze vroeg altijd nog om bv rond 00.00 uur. Al met al een hele overwinning, want ik heb heel wat uren met haar op schoot gezeten. Mijn vraag is eigenlijk: wat zijn jullie ervaringen? Kan ik er naar uitzien dat ze over een week/maand/....???? zonder heel hard huilen gaat slapen? Ik heb gewoon even wat ruggespraak nodig. Doe ik er op deze manier goed aan? Ik heb het nl. erg moeilijk met dat intense huilen, ook al is het na 20 minuten over. Ik hoor graag van mensen met soortgelijke ervaringen.
Hoi Anne, Hier is het de eerste maanden hetzelfde gegaan. Wij hebben haar alleen niet op schoot in slaap laten vallen. Ze huilde elke keer 20 minuten voordat ze sliep, vreselijk vond ik het! Toen we haar in de puckababy lieten slapen ging het beter. Ze sliep beter in en langer door soms zelfs zonder huilen! Sinds een paar dagen gaat het nu weer slechter. (ze is nu 5 maanden) Zelfs een hele nacht bij ons in bed gelegen omdat ik haar in slaap moest voeden en haar daarna niet meer kan verplaatsen. Dan word ze wakker en krijst ze alsnog en die nacht zag het er niet naar uit dat ze op ging houden. Gelukkig deed ze het de nacht erna weer beter, met wel 2 voedingen. (normaal doet ze 1 nachtvoeding, ik geef nog borstvoeding) Ik denk dat je het zo prima doet! Ik hou het altijd maar in mijn achterhoofd dat baby soms willen/moeten huilen om alles te verwerken. Soms is dat meer (sprongetje, veel meegemaakt die dag) en soms is het niet nodig. Maar dan nog is het erg om je kleintje zo hard te horen huilen! Toch wil ik er niet elke keer aan toegeven. Oke... je kunt ze niet verwennen maar ik denk wel dat je ze iets kan aanwennen. Dat vind ik wat anders. Maar dan nog bekijk ik het per keer. Soms laat ik haar even huilen, niet wetende of ze stopt. Zo niet, haal ik haar alsnog eruit en voed ik haar eventueel. En soms stopt ze wel en ben ik blij dat ik niks gedaan heb Het ligt er ook altijd een beetje aan hoe ik zelf in mijn vel zit. De ene keer kan ik er prima tegen, de andere keer helemaal niet. Wat wel of niet goed is weet denk ik niemand. Doe wat goed voelt! Wil je je kindje niet te lang laten huilen, dan lekker niet doen. Kan je er even tegen en zal je kindje het misschien nodig zijn omdat ze een sprongetje doormoet? Of omdat ze veel heeft meegemaakt/gezien? Geef dan ook de ruimte om te huilen, soms is het gewoon lekker even alles van je af te krijsen! Succes!
Ik denk ook dat je het goed doet. Ik ging in het begin om de 5 min naar boven en dit heb ik steeds uitgebouwd totdat het helemaal ni meer nodig is. Ik weet dat het echt heel moeilijk is maar denk dat het snel beter gaat, en ze uiteindelijk lekker in slaap kan vallen. Ik zou alleen als je gaat troosten der niet uit bed tillen maar gewoon over der bol alien en laten merken dat je er bent. Ik vond het heel fijn dat ze lekker uit zich zelf kan slapen! Succes!
je doet het goed zo en blijven volhouden 20 min huilen is echt niet erg hoor als je zeker weet dat haar niks scheelt. als je haar weer gaat oppakken enz dan kan je weer helemaal opnieuw beginnen.
ik denk wel dat je het goed doet hoor...idd als er niets fysieks is ofzo.. Ze is natuurlijk zo gewend aan bij mama inslaap vallen, dat het ff moeilijk is en wennen voor haar en dat laat ze merken ook... Echt tot overstuur zou ik het zelf niet laten gaan...wel telkens troosten naats het bedje of handje vasthouden, kzegmaar wat...maar niet eruit halen...ja tenzij ze ehct ff onwijs overstuur is...1malig ff oppakken helemaal bedaren en alles weer doen, van voor af aan, dat vol houden... Komt zeker goed... alleen bijv het kan ook even een sprongetje zijn of tandjes of zoiets...dan heeft ze je gewoon sowieso ff wat meer nodig, wat hangeriger en huileriger...dan zou ik daar wel weer even aan toegeven..maar dat is iets wat jij zelf wel snel zal merken bij je kindje
Ik zou het ook zeker gewoon zo volhouden, hartstikke goed! Als het hier wat zou uithalen zou ik het ook zeker zo doen (ook 8mnd en kan niet zelf inslapen) echter blijft ze hier huilen. Of ik er nou om de zoveel min heen ga, even niet heen ga, haar oppak, haar niet oppak, hier helpt het allemaal niets en blijft ze huilen dus ben rete jarloers op je !! Succes!
Volhouden ! 20 minuten is niet veel voor mij, ik heb haar langer laten huilen maar vanaf toen slaapt ze gelijk als ze op bed ligt, geen kik meer !
Hoi Anne, onze zoon is al vanaf dag 1 een slechte inslaper geweest. De eerste 3maanden zat ik hem alleen maar in mijn armen te wiegen en legde ik hem in ijn bed als hij sliep. Maar dat ging steeds moeizamer omdat hij op een gegeven moment steeds wakker werd als ik hem neerlegde. We bakerden overigens al in. En toen zijn we begonnen met 10minuten laten huilen en dan erna toe gaan, aai over de bol tot hij weer rustig was en dan weer weglopen. Dat was de eerste dagen echt verschrikkelijk omdat ik wel een keer of 4 5 naar boven moest. En ik vond het zo erg dat ik hem niet "mocht" oppakken. Daarna gign het steeds beter en beter en ik merkte dat hij sneller insliep en hij dus ook minder hulp nodig had dan eerst. Toen heeft hij een hele periode gehad dat hij na 1x 10minuten huilen genoeg had, ik hoefde dan maar 1x naar boven en een aai over zn bol te geven en dan sliep hij. Toen hij zo'n beetje 6,5maand was geloofde ik niet wat er gebeurde. Ik kon hem vanaf toen in bed gaan leggen zodner dat hij begon te huilen.... hij ging meteen slapen!! En eerstdacht ik dathet gewoon toeval was, maar nee. Ik heb vanaf dat we inbakeren (sinds dat hij 2maanden was) al een vast ritueel, ik doe elke keer hetzelfde als hij naar bed gaat. En nu is hij vaak al vertrokken voordat ik de kamer uit ben! Natuurlijk zijn er momenten waarop het ook niet goed gaat: tandjes, sprong, erg drukke dagen enz. Maar dan blijf ik gewoon die 10minuten regel toepassen. En ook gebeurd het nog weleens dat ik hem uit zn bedje moet halen omdat hij zo ontroostbaar is. Ook ik vond het verschrikkelijk om hem te laten huilen voordat hij ging slapen. Ik heb zeker de eerste maand ook huilend beneden gezeten als hij naar bed ging. Ik voelde me op dat moment ook echt even een slechte mamma. Zodra het overigens over gaat in echt krijsen, ben ik in no - time boven hoor! Dat hoeft voor mij nou ook weer niet. Dus ik denk dat je het goed doet zo. En als jij je verder goed voelt bij 15 of 20 minuten is dat prima. Ik vind het belangrijk dat jeer wel naar toe gaat en laat weten dat je er bent en niet maar gewoon haar tot in de oneindigheid laat huilen. Liefs
Wij hebben het precies zo gedaan. Nog steeds hebben we af en toe momenten waarop ze weer wat "probeert" en we haar weer even moeten laten huilen, maar normaal gesproken gaat ze nu min of meer zonder hard te huilen slapen. Dan bedoel ik, ze moppert wel een paar minuten, maar niet heel hard krijsen. Soms moet ik nog even een keertje terug, maar ze slaapt nu altijd binnen een half uur. Ik zou dus idd even doorzetten. Ze moet er even doorheen en het wordt straks echt beter. Probeer het ook samen met je vent te doen waar het kan, want dat helpt je dan net even om samen vol te houden om hem even te laten huilen. Ik merk aan Julia dat ze het even "nodig heeft". Zodra ze wat mopperig is in haar bed, dan weet ik dat ze zo inslaapt. Succes!
dank jullie wel allemaal voor de reacties! dat geeft weer vertrouwen. Vanavond was het hooguit tien minuten en toen sliep ze. Wat een verademing. Ik zit gewoon als een halve zombie op de bank. Ik weet niet wat ik met de tijd aanmoet die ik opeens heb Als het zo snel verbetert als nu dan zie ik het zonnig in. Terwijl ik dit schrijf hoor ik haar even huilen. Zal ik erheen gaan of niet? En ze is al weer stil na 3 minuten. Ik ben helemaal trots. @noukie1805: als je mij twee weken geleden had gezegd dat het op zo'n korte termijn zou lukken om haar zelf te laten inslapen, had ik je uitgelachen. Maar opeens afgelopen weken, merkte ik dat ze steeds moeilijker op schoot insliep. Alles was interessant, mijn oorbellen, mijn gezicht, de gordijnen, alles om maar niet te hoeven slapen. Bovendien werd ze steeds vaker wakker 's avonds. Dat was vooral voor mij een breekpunt; zo van: nu wordt het echt te gek, ik werd er onrustig van, mijn dochterje ook. Toen ze ook nog eens rechtop in de wieg ging zitten, was het klaar. Ik dacht: nu ga je naar je ledikant en ga je leren zelf in te slapen! Ik was er echt klaar voor. En het was alsof ze dat voelde; waar ze voorheen maar bleef huilen (en ik het dus maar opgaf), hield ze de eerste avond na twee keer troosten (daarna nog 10 minuten huilen) op en viel in slaap. De avonden daarna ben ik niet meer naar boven gegaan. Ik merkte dat ze helemaal opnieuw overstuur raakt als ik kom en haar ga aaien of zo. Als ik haar erut haal is ze stil, maar op het moment dat ik de beweging maak om haar terug te leggen huilt ze alweer. En begint het helemaal van voren af aan. Ik probeer er niet heen te gaan en ook meteen weg te gaan nadat ik haar in bed heb gelegd en een aai over haar bol heb gegeven. Ik denk dus dat het echt uitmaakt hoe zeker jij als moeder je voelt, je baby voelt het. Ik denk dat we er allebei aan toe waren. Misschien is dat bij jou straks ook opeens zo. En je leest het, dat kan sneller zijn dan je denkt! Pff, sorry voor mijn lange verhaal. Ik heb gewoon het licht gezien, haha. Nogmaals dank voor jullie steun!!
Hier word ook bijna bij elke slaap gehuild voor het slapen. Vaak lijkt het langer als dat het is, is mijn ervaring. Zolang je weet dat er niets aan de hand is... schone broek, flesje gehad en veilig in bed. Ons mannetje word vaak ook huilend wakker tijdens zijn slaap. Ik wacht dan een 15 min. af en meestal slaapt ie weer in. Ook snachts. Maar het is dan geen krijsen natuurlijk. Met krijsen is het meestal de honger hier. Dan krijgt hij een klein flesje (komt zelden voor) Ik heb zelfs het idee dat ons ventje begint door te slapen! Maar lekken van geniet voor het moment haha!