ik ben wat milder in mijn oordeel, mijn dochter van 8 wilde ook zelfmoord plegen omdat ze zo ontzettend ongelukkig was op school, niet mee kon en gepest werd.ze sloot zich elke dag na school 2 uur op op de wc en huilde tranen met tuiten dat ze dood wilde dat dit geen leven was zo. goddank zit ze nu op een speciale school waar het wel goed gaat. maar ik ken het gevoel wat die ouders en dat kindje hebben maar al te goed. ik denk trouwens dat dit een hele nieuwe tendens gaat worden. simpelweg omdat steeds meer kinderen tussen de wal en het schip gaan vallen als de regering die nu zit hun plannen gaat doorzetten. volgend jaar vallen er harde klappen wegens zeer strenge bezuinigingen in het speciaal onderwijs. voorspeld is al dat er voor heel veel kinderen geen plaats meer zal zijn en dat die noodgedwongen thuis komen te zitten. de school waar mijn zoon zit bijv kent 200 leerlingen. ze krijgen vanaf volgend jaar nog maar betaald voor 50 leerlingen, met alle gevolgen vandien. de regering wil er ook naartoe dat kinderen op gewone scholen terug geplaatst gaan worden en dat de juffen en meesters maar van alle markten en alle handicaps verstand moeten hebben. de gewoon leerlingen gaan daarbij in de verdrukking komen. al met al zie ik dus een grote neerwaardse tendens aan komen met veel kindjes die de dupe worden en al dan niet thuis komen te zitten.
Dus het eerste in wat ze opkwam, was thuis onderwijs in plaats van een andere school zoeken waar ze kinderen met dyslexie weten te stimuleren? En hun kinderen kijken altijd uit naar het einde van de middag en de weekenden, omdat ze dan eindelijk met buurtkinderen kunnen spelen. Dan zijn die kinderen van school. Hun dochtertje geeft notabene toe dat ze graag leeftijdsgenootjes om zich heen heeft. School is er niet alleen maar voor leren, maar ook voor sociale ontwikkeling.
Ja in ons bekrompen Westerse denken moet alles zo zoals het ons voorgekauwd is. School is er nog niet zo erg lang en daarvoor ontwikkelden kinderen zich ook sociaal. Ik vind dat ouders die zelf inteligent zijn prima hun kinderen zelf onderwijs kunnen geven. Natuurlijk hadden ze misschien nog een andere school kunnen proberen. maar ie keus hebben ze gewoon niet gemaakt.
Heb me altijd al afgevraagd waarom het in zoveel andere landen WEL zo geregeld kan worden en in Nederland niet. Zolang kinderen getoetst worden en er bij gehouden wordt of het onderwijs van de kinderen wel goed gaat zie ik geen enkel probleem om ze thuis onderwijs te geven. De sociale contacten vinden ze buiten school ook wel en als ze naar clubjes enzo gaan. Sowieso leren ze op school alleen maar een bepaalde kant van bepaalde dingen. Ben zo vaak tegen gekomen dat ze dingen maar half leerden zoals bvb moeilijke woorden leren schrijven....en dan vraag je wat ze betekenen en hebben ze geen idee!! Leggen ze dat dan niet uit? Nee we hoeven ze alleen maar te kunnen spellen. Dan heb ik zoiets van waarom moet je ze kunnen spellen als je ze niet eens weet te gebruiken omdat je niet weet wat het betekent!! En dan heb ik geen domme kinderen oid want de een gaat naar Havo en de 2e gaat volgend jaar Gymnasium doen. Dus daar ligt het niet aan. Scholen worden steeds meer leerfabrieken en als je een beetje afwijkt van de norm dan val je buiten de boot. Mijn oudste viel buiten de boot met zn pdd-nos. Is daarom naar een speciale school gegaan en ik durf mn kop dr om te verwedden dat als er een andere oplossing voor was geweest dat hij nu beter geschoolt was geweest want op het speciaal onderwijs hielden ze hem tegen met zn ontwikkeling. Maar op het gewoon onderwijs konden ze niet met zijn specifieke problematiek om gaan (of dat wilde ze niet...) Mn 2e heeft in groep 5, 6, 7 problemen gehad met school. Deels omdat hij gepest werd door een jochie dat daar ineens op school kwam met erge ADHD. En deels omdat de meesters er van overtuigt waren dat mijn zoon ADHD had. Uiteindelijk heb ik hem laten testen om te bewijzen dat hij dit niet heeft. En idd dat had hij niet! Maar ondertussen deed mijn zoon bijna zn best niet meer want hij nam het adhd hebben als excuse (de leraren hadden het er zo vaak over en hebben uiteindelijk hem bijna wijs gemaakt dat hij het had!) Ze hebben me zelfs in een 10 minuten gesprekje gezegd dat als hij echt ADHD had hij van school af zou moeten! (PARDON! En dat joch dan waar alle ellende mee begon die juist van speciale school op deze school is gekomen en heel de groep ontwricht heeft?!? Die mag wel op die schoo!? Was ik dus NOOIT mee akkoord gegaan zelfs al had hij echt ADHD gehad!!!) Vandaar dus dat ik het heb laten testen toen. In groep 8 kreeg hij een leraar die ZELF keek ipv voort breide op wat anderen dachten en bleek het joch dus gewoon VWO aan te kunnen (terwijl ze ons in de vorige klassen steeds wijs maakten dat hij niet mee kon. Zich niet kon concentreren en bladiebla) Ons vermoeden is nu dat ze hem geen passende leerstof hebben aangeboden en hij dus zichzelf gewoon zat te vervelen EN dus een stoorzender werd in de klas. Als ik de kans gehad had om ze thuis onderwijs te geven had ik iig de oudste thuis gehouden en gezorgd dat hij wel kon rekenen en geen letters en cijfers meer omdraaid oa (zo vaak aangekaart en ja dat kwam wel dat kwam wel eerst maar eens leren rekenen....HOE kan je nou leren rekenen als je 25 voor 52 aan ziet!?!) Misschien is deze reactie een beetje doorspekt met irritatie en frustratie omtrend verschillende scholen die ik gekent heb door verhuizing en speciaal onderwijs waar mn zoon steeds door wetgeving maar n aantal jaar op mocht blijven. En dat is dan met goed recht
Ik vind het op zich goed dat er voor kinderen die niet in het 'reguliere straatje' passen (om het maar even kort te zeggen), een andere oplossing is. Of dat nou passend ander onderwijs is, of de ouders die hun kinderen onderwijzen, maakt mij op zich niet uit, mits de ontwikkeling van de kinderen maar voldoende gegarandeerd is. Als dat d.m.v. een soort toetsing of monitoring in de gaten gehouden wordt, vind ik het niet zo'n probleem. Ik zou zelf niet gauw kiezen voor thuisscholing, maar dat komt ook omdat ik nog geen ervaring heb met een kind wat niet past in het reguliere systeem. Wie weet denk ik er dan heel anders over... Wel uiteraard oppassen dat het niet doorslaat naar de andere kant. Bijv. ouders die hun kinderen van school halen, puur en alleen 'omdat het niet altijd leuk is...' Die kans bestaat helaas altijd, net zoals ouders die hun kinderen volstoppen met allerlei troep 'omdat ze het zo lekker vinden en anders een driftbui krijgen'.
Mij ook niet, wat mij ongerust maakt is dat in de meeste gevallen ouders hiervoor kiezen die zich moeilijk kunnen verenigen met de maatschappij. En zo houden ze kinderen daar ook buiten.
Hoe bedoel je dit precies? want als je het alleen hebt over het weghouden bij school vind ik het een beetje overdreven te zeggen dat school de gehele maatschappij is. Maar bedoel je het anders, waar baseer je dat dan op? Zie je dat in je omgeving? Wat maakt je dan ongerust? Ik kan me ook niet altijd vinden in de voorgekauwde maatschappij hier in het westen. We worden namelijk al vanaf de geboorte in een bepaald toneelstukje geduwd dat onze samenleving is. Dat is nu eenmaal zo natuurlijk. Zo werkt bijna de hele wereld. Ik heb vanuit mijn studie en interesse hier heel erg veel over gelezen ( en nu nog) Maar om het nou slecht te vinden om soms net iets anders te doen dan wat de maastchappij van je verwacht kan ik me niet in vinden.
Ja en deze maatschappij is de maatschappij waar we nou eenmaal in leven. En waar onze kinderen ook in worden grootgebracht. Het is toch voor hun bestwil dat ze zich prettig voelen in onze maatschappij, hoe "voorgekauwd" deze ook is? Ik denk trouwens dat heel veel mensen het nodig hebben dat dingen worden voorgekauwd, aangezien veel mensen niet bijster intelligent zijn. Verder is school juist een veilige omgeving om je wegwijs te maken binnen de regels, maar dan op een nog toegankelijke manier voor kinderen. Als volwassene zul je ook aan het werk moeten, je moeten aanpassen aan sociale omgangsregels, het feit dat iemand boven je staat en dat je rekening moet houden met collega's. Zoals dat op school ook gebeurt. Ik denk dat het een stuk moeilijker is om kinderen hiermee wegwijs te maken als je ze thuis houdt.
Ik zou er niet snel voor kiezen mijn kinderen thuisonderwijs te geven. Absoluut niet. Maar ik kan me wel situaties indenken waarbij het toch niet anders kan, of waarbij het toch beter is voor het kind. Maar ik heb ook argumenten gelezen van ouders die hiervoor kiezen, die ik verre van plausibel vind. En als dat laatste een steeds grotere groep wordt, vind ik dat erg verontrustend.
Ik heb er gemengde gevoelens bij. Het kan een schitterende oplossing zijn maar de ouder(s) moeten het ook aankunnen om hun kind thuis les te geven. Mijn ouders bijvoorbeeld hadden me wel de basis kunnen leren maar eens er verder op de basis gebouwd werd zouden ze het ook niet meer gekund hebben. Dat is trouwens helemaal geen verwijt naar mijn ouders toe. Op een gegeven moment kan je gewoon vast komen te zitten. Familie van mij woont in Canada. Daar konden de kinderen soms door de weersomstandigheden niet naar school en ze kregen dan les over de radio. Wel heel veel zelf doen natuurlijk maar er was dan begeleiding over de radio. Nu (en dat hangt ook weer van kind tot kind af) zei mijn oom dat je dan als ouder ook strikt moet zijn en stevig in je schoenen staan want kinderen proberen dan wel onder het schoolwerk uit te komen met momenten. Ze zijn thuis dan kan het wel eens verleidelijk worden om toch maar te gaan spelen in plaats van dat schoolwerk te doen. Voor mij persoonlijk is dit dus niet iets waar je zo maar even aan begint en ik vrees dat sommige ouders er misschien zullen instappen met het idee van nou dat doen we wel even.
Ik zou wel graag zien dat de leerplicht wat opgerekt wordt en er dus meer mogelijkheden komen voor thuisonderwijs. Gewoon met goede controle: kids moeten dan voldoende meekomen met lesstof zoals die op scholen ook aangeboden wordt, en dat zou je gewoon per kwartaal bijvoorbeeld kunnen toetsen, (en als een kind bijvoorbeeld een half jaar of een jaar lang te slecht presteert, toch weer naar school). Ik vind het nogal betuttelend dat ouders hun kids niet les mogen geven. Ik ken zat voorbeelden van ouders waar ik het een minder goed idee zou vinden, maar die zou je er al heel snel uitfilteren met een goed controlesysteem. Dat kids buitenbeentjes worden in de maatschappij, vind ik echt een verantwoordelijkheid van ouders zelf. Daar hoeft de overheid toch niet verantwoordelijk voor te zijn?
Wij kiezen straks ook voor thuisonderwijs, nu wonen we nog in belgie, maar straks in de VS waar het allemaal een stuk normaler is dan hier. Er zijn daar ook superveel bijeenkomsten voor kinderen die thuis les krijgen, zodat ze wel hun sociale contacten hebben.
Dat lijkt me wel een maatschappelijke kwestie. Evengoed dat we niet willen dat andere mensen crimineel gedrag vertonen (ook als we daar niet direct mee worden geschaden), vraag ik me af welke gevolgen thuisonderwijs zou kunnen hebben op kinderen. Ik voorzie, in de afwezigheid van een goede reden voor de keuze, eerder nadelige dan voordelige effecten. En waarom zou volgens jou de overheid wel verantwoordelijk moeten zijn voor de kwaliteit van (thuis)onderwijs? Ik vermoed dat je daar dezelfde redenen voor hebt als dat ik vind waarom de overheid ook mede verantwoordelijk is voor het sociale aspect.
Ik kan me niet vinden in deze ontwikkeling. Ik begrijp dat er misschien situaties zijn waarbij ouders vinden dat het beter is dat thuisscholing beter is dan school. School is idd, zoals een van mijn voorgangers zei, meer dan alleen maar leren. Het is ook vanuit sociaal oogpunt goed dat kinderen leren met anderen om te gaan, je leert in verschillende situaties je staande te houden, een stukje discipline, leren samenwerken enz. Plus daarbij vind ik dat kinderen dan doorgaans de ziens- en denkwijze van de ouders "opgedrongen" krijgen en dat ze moeten leren dat er meer is dan de wereld van mam of pap. Ik vind de ouders in het verhaal bijzonder naief om dan maar te denken dat de kinders dan best wel in het volwassen onderwijs hun diploma's kunnen halen. Zullen ze leuk vinden ... alsnog naar school, waar ze nooit naartoe zijn gegaan dus ook totaal geen idee hebben hoe zoiets werkt. Wat mij betreft blijft het echt bij de bijzondere gevallen, zoals beschreven is in de leerplichtwet.
Wij kiezen voor thuisonderwijs omdat ik wil dat mijn kinderen individuele aandacht krijgen, aangepast onderwijs op hun eigen niveau kunnen krijgen, en omdat de scholen in het district waar wij straks gaan wonen niet zo heel goed zijn. Mijn oudste (bijna 4) is geheel tweetalig, en gaf zelf aan dat hij wilde leren lezen en rekenen, hier zijn we dus mee begonnen en inmiddels kan hij rekenwerk aan van groep 3 en kan hij korte zinnetjes lezen. Wij zijn dus wel al aangesloten bij verschillende homeschoolinggroups, en afgelopen september toen wij in de VS waren hebben we al kennis gemaakt. Er worden vanuit de groepen educatieve field trips ondernomen, zodat kinderen ook veel in de praktijk leren, en dat is iets dat wij enorm belangrijk vinden. Niet alleen theorie, nee vooral ook in de praktijk meemaken wat iets is. Dat kun je al heel simpel doen door je kind mee te nemen naar de supermarkt en daar af te laten rekenen, een wandeling door het park om de bomen en bloemen te leren kennen, naar de dierentuin om meer te weten te komen over de dieren daar etc etc.
In het topic over dat een kind slimmer zou zijn als hij/zij naar een crèche is geweest is al een flinke discussie gaande over het al dan niet 'thuishouden' van kinderen. Dan vind ik het een beetje vreemd en tegenstrijdig dat daar wordt schreven dat kinderen die dus naar een psz/kdv etc gaan socialer, mondiger, 'slimmer' etc zijn dan kinderen die altijd thuis zijn geweest en dat er hier dan wordt geschreven dat thuisonderwijs wel zou moeten kunnen een beetje tegenstrijdig. Sociale contacten doe je toch juist buitenshuis op. Zoals op school en sportclubs etc. Het begint al op de psz of kdv oid. En buiten dat; zijn ouders capabel om kinderen juist te onderwijzen en voor te bereiden op het voortgezet- en beroepsonderwijs? In het topic over dat een kind slimmer zou zijn als hij/zij naar een crèche is geweest is al een flinke discussie gaande over het al dan niet 'thuishouden' van kinderen.