Ik hoop en duim heel hard met je mee!!! Maar als rechts het niet overneemt, heb je toch ook kans dat je rechtereileider toch het eitje opzuigt. Dat hebben ze mij tenminste steeds verteld.
Mijn ei kwam ook van rechts, en rechtereileider zit pot en potdicht. Dus! Suus PS Meleka, sterkte. Migraine is echt niet leuk.
Hallo Meiden, Ik lees al een paar dagen mee en ik hoop dat ik ook met jullie mee mag kletsen. Ik las dat jullie ook meerdere miskramen hebben gehad net als ik en dan is het wel eens prettig om met andere mensen die het zelfde hebben meegemaakt te kletsen. Ook zag ik dat jullie ook spreken over dr de Sutter in Gent. Ik zal mijn verhaal vertellen. Sinds 5 2002 wil ik graag kids. Heel naief begonnen met het stoppen van anticonceptie en voor ik het wist was ik zwanger. Helaas eindigde het snel in een miskraam (6 weken). Ach denk je dan dat overkomt meer mensen dus gewoon weer proberen. Na 2 jaar niet zwanger te zijn geraakt toch maar eens met een ziekenhuis gesproken. Niets aan de hand alleen 1 hormoon iets te veel en iets te trage schildklier. Dostinex geslikt tegen het te hoge hormoon maar mijn schildklier kon geen kwaad. Toen binnen een paar maand weer zwanger helaas is dit geeindigd in een curretage. Was al vroeg overleden de embryo maar ging niet weg. Daarna weer een miskraam maar al met 4 weken en een dag. Omdat ik aangeraden werd toch maar naar het AMC te gaan ben ik daar maar heen gegaan. Maar als ik ergens tegen het protocol aan liep was het daar wel. Ik mocht pas onderzoeken naar mijn vruchtbaarheid of herhaalde miskramen als ik 1 jaar niet zwanger was geweest. Kortom steeds binnen het jaar zwanger en de ene miskraam na de andere. Pas in 2007 hebben ze wat gedaan aan mijn schildklier maar ook dat heeft tot op heden niet mogen baten. In totaal 6 bewezen miskramen en nog veel vaker gevoeld dat ik zwanger was maar okay soms is het al te snel voorbij. Inmiddels ben ik vanaf januari in behandeling in het UZ Gent bij Pr dr de Sutter en ik wou echt dat ik dit eerder had geweten. 9 jaar klieren en doen maar nu eindelijk iemand die van wanten weet. Mijn prolactine was al lang niet hoog (met deze medicatie ben ik al 5 jaar geleden gestopt) maar nu heeft zij ontdekt dat ik antistoffen tegen sperma maak en dus ook tegen mijn embryo's. Of te wel mijn immuumsysteem is te sterk. Nu ben ik sinds deze week aan de prednison en progesteron. Hoe is jullie ervaring? En wat jullie verhalen allemaal precies (jullie kletsen al een tijdje). Ik wens jullie een fijn weekend! Groetjes Lisette
Hallo liselot ik heb hetzelfde. Ik maak ook stelsels lichamen aan. Ik gebruik acs, leed en trotseren. Daarnaast krijg ik ivig bij dr noens in het is gent. Dit is buiten de sutter om. Ik heb 3 mk en 2 eug gehad. Heb as zondag iui. Helaas welkom en ik hoop dat je dromen uitkomen
Hoi leonieke, waarom moet je eerst ongesteld zijn geweest om geopereerd te worden? Groot gelijk dat je wilt gaan aandringen, 3 maanden is lang.. heb je er ook lichamelijk zo'n last van? Kan me voorstellen dat je wel kan janken.. houdt moed meid!! En die gyn mag best gaan luisteren naar jou (tenzij ze echt hele goede redenen heeft waarom je naar haar zou moeten luisteren ) Sterkte! ! Ohww.. heb daarna pas je overige berichten gelezen Goed dat je zo hebt aangedrongen en "fijn"dat het door gaat. Hier wil je heel graag van af zijn (waar je wel niet naar uit kan kijken he? zucht..) Het gaat goed komen!! En nog een keer sterkte dus!
Liselotje, helaas welkom hier. Wat een hoop ellende heb jij ook al achter de rug. Blij te lezen dat je de weg naar De Sutter gevonden hebt, zoals velen van ons hier. Bij haar ben je in goede handen! Ook ik gebruik via haar progesteron, prednison en aspirine en ben nu eindelijk, na 5 miskramen (en veel complicaties) goed zwanger, nu al bijna 15 weken. Mijn verhaal kun je lezen op www.herhaaldemiskramen.nl onder Suus, 5 miskramen. (Ook ik ben in het AMC geweest, grrrrrr.) Suus
liselotje.. welkom.. Wat een verhaal heb jij ook! Ik hoop dat sutter voor jou ook de oplossing blijkt!
Welkom Liselotje, welkom. Je heb helaas ook al veel meegemaakt. Ik ben via de dames hier bij dokter De Sutter terechtgekomen en daar ben ik ze eeuwig dankbaar voor. In Nederland hadden we domme pech en zat meer onderzoek/ondersteuning er niet in. Dokter De Sutter heeft echter ontdekt dat ik adenomyose heb wat mijn miskramen zou kunnen verklaren. En ook ik krijg asperine en utrogestan. Ik word nu kunstmatig in de overgang gebracht om de adenomyose te verminderen en direkt daarna volgt ivf in Gent. Terwijl men in Nederland helemaal niets voor ons wilde doen :x
Hoi Liselotje, Welkom hier.. jammer dat het nodig is.. Jeetje, jijhebt ook al een heel traject achter de rug.. Fijn dat jullie nu op de juiste plek lijken te zijn aan beland! Hoop dat ze je in Belgie echt goed kunnen helpen! Hoe 'kom' je eigenlijk aan dat anti stoffen tegen sperma en embryo probleem? Bizar dat dan kan...
Een wondje aan de baarmoedermond schijnt genoeg te kunnen zijn. Als je dan seks hebt, kan je lichaam antistoffen gaan aanmaken tegen zaad, en dus ook tegen het embryo dat uit dat zaad voortkomt. Mannen kunnen dit ook hebben trouwens. Als ze een keer een bal in flink hard in hun kruis hebben gehad, bijvoorbeeld. Dan kan de man antistoffen gaan aanmaken tegen zijn eigen zaadcellen. Spontaan zwanger raken is dan niet meer mogelijk. Meestal volgt IUI waarbij het zaad gewassen wordt. Suus
Hey dames, Ben ik weer, en weer wat opgeknapt. Liselotje welkom meid en wat een verhaal wat heb je veel mee gemaakt respect meid. Weet je ik zit me nu zo kwaad te maken dat ze je hier in nederland maar zo door laten sukkelen. Geen wonder dat het geboorte sterfte zo hoog is:x:x:x:x:x:x:x:x:x:x:x:x:x:x Wij hebben wel besloten dat als we vinden dat het lumc niet genoeg doet naar ons zin gaan we naar een ander zh. Maar het zal niet Gent worden want dat zie ik niet zitten met mijn EDS dat wordt te intensief. Ik wordt wel steeds emo met de gedachten van dat het met de volgende afgelopen is. Maar het is beter zo dat we het hebben besloten.
Hallo meiden, Ik lees en leef nog steeds mee met jullie verhalen - met de zwangeren en de wachtenden. Al kan ik jullie ritme lang niet volgen Nu hoop ik dat ik iets kan oppikken van de girl power waar jullie het altijd over hebben. In eerste instantie leek mijn 5 de miskraam wel redelijk snel verwerkt te zijn. Van in het begin had ik al het gevoel dat het deze 5 de keer mis zat, zodat ik mijn hoop er niet echt op gesteld had. De miskraam zelf verliep ook vlot. Deze keer geen massas bloed, geen open af komende krampen die altijd ondraaglijk lijken te worden, maar dan toch weer wegebben. Bovendien zou het volgende keer misschien wel goed aflopen, als ze die verdomde antifosfolipiden weten aan te pakken. Al bleef het mijn gedachten elke dag bezig houden. Toch ging het goed voor zon twee maanden. Maar dan, net als je denkt, nu heb ik het allemaal wel weer op een rijtje, slaat het hard toe. Zo schijnbaar zonder reden.. het zalige zonnetje zou me energie moeten geven. En toch voel ik die energie wegslippen. Zwanger worden en blijven slorpt weer al mijn kracht en gedachten op.. . Vechtend tegen het ongeduld... Maar we moeten gewoon doorgaan.. van opgeven wil ik gewoon nog niet horen... Ik begin weer aan alles te twijfelen, wat als niet die licht verhoogde antifosfolipiden, maar andere zaken oorzaak zijn van de miskramen... je leest hier zoveel mogelijke redenen... Nog een miskraam zie ik niet meer zitten... En hoewel mijn gyn zegt dat 36 nog jong is, voelt het toch alsof nu toch maar eens moet gebeuren...
Hey Gee, Ik kan het soms ook niet volgen hoor al valt het hier wel mee. Maar bij sommige praat eigenlijk iedereen langs elkaar heen en wordt er vaak niet gereageerd. Maar jij ook al zo'n heftige tijd achter de rug jij ook veel respect meid. Hier op dit moment weinig girlpower ha ha. Donderdag ben ik geholpen aan mijn 4e ma dus weinig fut. Ik herken je gevoel hoe ver ga je door. Ik heb gelukkig een zoontje dus voor mij is denk ik de beslissing iets makkelijker. Maar als het de volgende x ook weer mis gaat hebben we samen besloten om te stoppen. Ik ben nog jong 29 mijn man is 41. Maar lichamelijk heb ik veel gebreken. Ik hoop toch voor je dat jullie wens toch nog uitkomt.