Toch vind ik dat wel een wezenlijk verschil, met name omdat het een andere leeftijdscategorie is. Hier hebben we het over basisschoolkinderen en in het andere topic gaat het over peuters. Die hebben wel hele andere behoeftes qua ontwikkeling, denk ik. Neemt niet weg dat sociale stimulans voor elk kind (hoe oud ook) wenselijk is.
Ja dat is wel zo, maar het is in mijn opinie toch wel tegenstrijdig om daar te schrijven dat kinderen er baat bij hebben om ook in een andere omgeving(met andere kinderen, een leidster, etc.) dan thuis te zijn en hier te schrijven dat het(in sommige gevallen) wel kan om kinderen thuis te onderwijzen. Er zijn toch vrij veel verschillende vormen van basisonderwijs in NL, dan is er toch wel één die past bij een kind. En wat dan als een kind dan later wel naar het voortgezetonderwijs gaat? En het beroepsonderwijs? Is dat dan niet een enorme omschakeling voor een kind?
Zo thuis ben ik (nog) niet in het aangepaste onderwijs in Nederland, maar ik vrees dat er altijd wel kinderen zijn die nét buiten de boot vallen, met name als er sprake is van bijv. ontwikkelingsstoornissen, leerstoornissen of whatever er ook allemaal kan spelen. Ik ben wel van mening dat er heel goed naar de individuele situatie van een kind en het gezin gekeken moet worden of thuisscholing de juiste keuze is. Niet altijd is het gezin geschikt en soms is er toch wél een mogelijkheid voor scholing buitenshuis. En wat betreft de verschillende leeftijdscategorieën: ik zie mijn kinderen ook het liefst de eerste 4 jaar bij mama thuis, met daarbij vanaf 2 jaar de PSZ, maar zodra ze 4 zijn en dus naar school kunnen, zal daaraan ook gehoor gegeven worden! Dus tja... onderscheid kun je denk ik best wel maken qua leeftijd...
Nou ja tussen het denken en het daarwerkelijk weten is toch nog wel een verschil. School is niet alles en naast school zijn en duizend en 1 andere sociale activiteiten. Maar goed, I love school dus ik zou mijn kinderen zeker naar een school laten gaan. Maar ik kan me ook voorstellen dat mensen zelf de keus willen oof ze dat voor hun kinderen ook willen. maar goed, regeltjes he! Ik denk dat er sowieso teveel bemoeiennis is vanuit de overheid ( noem me maar liberaal, maar wel sociaal, ha ha). Maar goed, je punt dat een hele grote groep wel goede sturing nodig heeft is wel een feit. daarom is een structuur van een maatschappij ook ooit bedacht.
Gezien de bezuinigingen in het speciaal onderwijs, waardoor kinderen steeds vaker en langer in het "normale" onderwijs systeem moeten blijven ga ik er van uit dat er steeds meer kinderen ongelukkig worden op school en steeds meer ouders besluiten hun kind thuis te houden. Kinderen die extra aandacht nodig hebben, en op speciaal onderwijs thuis horen, verdrinken in het normale basisschool systeem. 1 leerkracht op 25-35 kinderen waarvan ook nog een aantal extra aandacht nodig hebben lijkt mij minder kwaliteit van onderwijs dan bij de ouders aan de keukentafel je individuele aandacht krijgen. Contacten met leeftijdsgenootjes is ook op andere manier te vinden, clubjes, vereniging, sport, muziek en buurtgenoten.
Dat heeft te maken met het feit dat school zo weinig invloed op kids heeft, dat kids ondanks dat ook wel buitenbeentjes worden. Scholen en leerkrachten zijn niet in staat om dat voldoende om te draaien, als ouders een bepaalde manier van opvoeden kiezen, (en dat gaat wat mij betreft niet alleen om de kids die mishandeld worden, en daardoor buitenbeentjes worden, maar ook om kids die binnen hun religie op zodanige wijze worden opgevoed dat ze geen aansluiting vinden. Die eerste groep kan namelijk binnen de hulpverlening nog wel een plek vinden, de tweede niet en die vallen hoe dan ook dus wel buiten de boot). En met het feit dat het zonder de normale kennis die je op school opdoet, wel heel lastig wordt om een opleiding te volgen, een baan te krijgen, enz. En ik niet zoveel zin heb om belastinggeld te betalen voor lui die vroeger thuisonderwijs hebben gehad en nu een uitkering moeten hebben omdat ze niet aan werk komen...
Volgens mij is het leerplicht, niet opkomstplicht. Leren kun je ook thuis, vaak meer en beter dan op school. Ik heb echt geen hoge pet op van het huidige onderwijs systeem, en zal straks met argusogen naar het leermateriaal van mijn kinderen kijken. Als ik kijk naar de lichtingen die na mij van school af zijn gekomen, dan is dat echt geen goede maatstaf voor het niveau van het onderwijs! En als ik me dan bedenk dat al die jaren er steeds meer bezuinigd is...
er zullen vast ouders zijn die intelligent genoeg zijn om dit idd zelf te doen. Maar er zitten ook heeeel veel ouders bij die denken dat zij zeer intelligent zijn en in werkelijkheid toch erg simpel zijn. Ik ben bang dat die groep toch wel groter is en vrees dan toch heel erg voor het niveau van onze kinderen. Mi zou er aan de ouders die thuisonderwijs willen geven strenge eisen moeten komen en ook die ouders moeten getoetst worden. Leraren hebben niet voor niks een pabo enz. doorlopen en dat zou toch minstens gelijkwaardig moeten zijn.
Ik ben lerares en ik denk dat ik genoeg kennis heb om mijn kind thuis onderwijs te geven. Ik geloof zelfs dat ik mijn kind dan in kortere tijd meer zou kunnen leren op het gebied van rekenen, taal en wereld oriëntatie dan een kind ooit op school zal leren. Al is het maar omdat je dan veel meer op speelse wijze kunt aanleren. Je hebt veel meer vrijheid hebt om 'de echte wereld' in te trekken. Als voorbeeld: ik heb laatst op school een les gegeven over zomerdijken, winterdijken, uiterwaarden, kribben etc. Met je eigen kind zou je echt naar zo'n rivier toe kunnen gaan. Bij de les over Deltawerken ga je lekker naar Neeltje Jans etc. De lesstof blijft dan echt wel beter hangen. In die zin zul je dus veel beter onderwijs kunnen geven en je kind meer kunnen leren. Toch zal ik er nooit voor kiezen. Er zijn namelijk een heleboel dingen die je een kind met thuisonderwijs nooit zo goed kunt leren als op school. En dat zijn dingen die misschien nog wel belangrijker zijn dan goede spelling of weten wat een kribbe is. Denk daarbij aan omgaan met leefdtijdsgenootjes, ruzie oplossen, omgaan met uitgestelde aandacht, opkomen voor jezelf, samenwerken, leren omgaan met mensen die anders denken dan jijzelf enzovoorts enzovoorts. Dat soort dingen leer je echt niet van alleen maar twee keer per week naar de sportclub en van buitenspelen. Bovendien houdt het met thuisonderwijs een keer op. Dan gaat je kind alsnog naar een middelbare school. Mijn man heeft ooit een kind in de klas gehad dat thuisonderwijs gewend was. Ieder kind is anders, dus er zullen best kinderen zijn voor wie het wel goed uitpakt. Maar dat kind was diepongelukkig. Hij verzoop op school, met zoveel leeftijdsgenoten om hem heen. Hij kon niet aarden in een omgeving waarbij hij steeds op zijn beurt moet wachten, niet zomaar op kon staan om even naar de wc te gaan, lessen moest volgen die niet altijd aansloten bij zijn interesse. En ik denk dat veel thuisgeschoolde kinderen tegen dat sooort problemen aan zullen lopen. Natuurlijk went het uiteindelijk wel. Maar of je je kind er echt een plezier mee doet....? Zoals eerder gezegd: ik maak me wel grote zorgen over de bezuinigingen. In de eerste plaats vanwege de kinderen waar het om gaat. Dadelijk krijgen een heleboel kinderen met leer- of gedragsproblemen niet meer de aandacht of zorg die ze nodig hebben. Natuurlijk worden leraren op basisscholen steeds meer ervaren in omgaan met verschillen. Maar wij kunnen niet van elk probleem net zo goed op de hoogte zijn als een leerkracht die zich echt gespecialiceerd heeft. Maar denk niet alleen aan die kinderen die zelf extra zorg nodig hebben. Vergeet de kinderen niet die geen bijzonder labelje hebben, maar straks in een klas zitten met 25 medeleerlingen waarvan er vijf of zes kinderen speciale zorg nodig hebben. En 1 juf of meneer, die iedereen moet zien te bedienen. Ik ben bang dat ik staks al mij leerlingen te kort doe, omdat ik simpelweg niet genoeg tijd en mogelijkheden heb om iedereen de aandacht te geven die nodig is. Tja.... Op die manier zou je bijna toch voor thusionderwijs kiezen. maar dat zou toch echt een slechte zaak zijn! Als je je kind dan maar zelf thuis les gaat geven, omdat de school niet de mogelijkheid heeft om alle kinderen op hun eigen manier te laten ontwikkelen tot het niveau wat ze in zich hebben.
Ja door bezuinigingen wordt het onderwijs zeker niet beter. Maar waar is die speciale school van vroeger dan gebleven?
Er gaan steeds meer kinderen naar speciale scholen. De overheid is een paar jaar geleden begonnen om reguliere scholen geld te geven om kinderen met speciale behoeften toch op de reguliere school te houden. Bij bepaalde problemen gaat dat ook prima. Met het geld kun je extra hulp inkopen voor het kind zelf. Als leerkracht wordt je begeleidt door een begeleider die zich in problematiek gespecialiseerd heeft. En je kunt eventueel extra lesmateriaal kopen. In de meeste gevallen gaat dit prima. En het mooie is dat je er als leraar op een gewone school veel van leert. Dit kun je ook weer gebruiken bij kinderen die (nog) geen indicatie hebben. Maar bij sommige kinderen zijn de problemen gewoon te groot. Een kleuter die drie keer per dag uit zijn plaat gaat en op tafel gaat staan schreeuwen en stoelen door de klas gooit... Dat is niet alleen een belasting voor de leerkracht, maar ook (vooral!!) de klasgenootjes worden daar de dupe van! Zo'n kind is in mijn ogen beter op zijn plaats op een school met leerkrachten die gespecialiseerd zijn in gedragsproblemen, waar ze een (ortho-)pedagoog en een kinderpsycholoog gewoon in huis hebben. Net zoals een kind met ernstige taal/spraakproblemen zich soms beter ontwikkelt op een school waar leerkrachten werken die zich juist daarin gespecialiseerd hebben. Waar ze speciale taalmethodes gebruiken voor kinderen met taalmoeilijkheden. Waar een logopedist werkt en de leerkracht niet de hele tijd met veel te moeilijke woorden staat uit te laggen, omdat die de rest van de klas ook verder moet helpen. Maar dit soort speciale scholen worden steeds kleiner. Op zich is het goed dat meer kinderen de kans krijgen op een gewone school in de buurt les te krijgen. Maar er moet wel steeds gekeken worden naar het kind (kunnen we dit kind de hulp geven die het nodig heeft?) en naar de klas (wordt het onderwijs aan de medeleerlingen niet verstoord door één ander kind.) Maar naar die dingen wordt steeds minder gekeken. Het gaat om het geld. Er moeten in Nederland 40.000 zorgleerlingen "verdwijnen". Ja vast, die kinderen "verdwijnen" echt niet. Alleen de middelen om die kinderen zorg te geven verdwijnen. Het is net zoiets als zeggen; "Er moeten 40.000 kankerpatiënten verdwijnen, dus we gaan vast wat oncologen wegbezuinigen."
En jij hebt wel de waarheid in pacht? Ik zeg toch ook bewust "ik denk" omdat ik het niet kan onderbouwen met bronnen? Kan jij het wel dan? Flauwe opmerking.
Daar kan ik bij inkomen, maar ik verwacht dus dezelfde problematiek met betrekking tot het sociale aspect. Ik vraag me af of deze kinderen zich later als volwassenen wel voldoende kunnen aanpassen aan onze samenleving wanneer ze aan het werk moeten. Al zal het probleem ongetwijfeld minder dramatisch zijn dan wat kennis betreft.
Was niet flauw bedoelt. Ik wilde alleen maar aangeven dat "we" allemaal niet de waarheid in pacht hebben.
Dankzij de plannen van mevrouw 'het-spoor-Bijsterveld' zijn er straks nog veel meer kinderen die buiten de boot vallen. Straks is er geen passend onderwijs meer en moeten de reguliere scholen kinderen met leer- of opvoedingsproblemen of kinderen met een handicap opvangen. Zonder geld voor extra hulp, want de zogenaamde rugzakjes bestaan dan ook niet meer. Ambulante begeleiding? Daar kan de school ook geen beroep meer op doen, want dat bestaat niet meer. Individuele aandacht? Hoe doe je dat in een klas met 35 leerlingen? Wat moeten deze kinderen dan als ze zwaar ongelukkig zijn op school? (En dat worden ze, hoe hard de leerkracht ook zijn/haar best zal doen...) Ik ben niet meteen voorstander van thuisonderwijs, in tegendeel (onderwijs is mijn brood... ), maar ik vrees wel dat dit steeds meer zal gaan gebeuren en in veel gevallen zul je de ouders geen ongelijk kunnen geven.
Ik weet wel zeker dat sommige ouder meer aan hun kids kunnen leren dan gemiddelde leraren e.d., mijn moeder dacht goed te doen door me veel te leren thuis (voordat ik naar school toe ging) maar eenmaal op school was dat een flinke tegenvallen het niveau lag me veel te laag en door constante verveling en irritaties (aan andere "domme" (in mijn ogen op dat moment) kinderen werd er amper wat aan gedaan, ja ik kreeg lesstof van een klas of soms zelfs klassen hoger en mocht dat in mijn eentje achterin de klas doen (erg sociaal is dat ook niet haha) Door alle vervelingen en niet goed stimuleren van mijn kunnen ben ik op duur "afgetakeld" en mijn heil gaan zoeken in het vervelend maken van de levens van de leraren haha en ben ik op mijn 15e gaan werken omdat ik mijn ei dan eindelijk kwijt kon. Mijn zoon heeft een achterstand in taal maar ook emotionele ontwikkeling ik zie regelmatig dat hij met meer aandacht beter zou kunnen groeien, gelukkig ben ik thuis om dat tekort aan te vullen (dit gaat gelukkig nog maar over PZS 4 keer per week) straks op school hoop ik dat ze meer aan hem kunnen bieden anders heb ik er een zwaar hoofd in, toch zou ik niet snel denken aan thuisonderwijs omdat dat eigenlijk geen waarde heeft in je verdere proffesionele leven, het zorgt alleen maar voor frustatie want het kunnen zal er prima zijn maar je krijgt geen kans... of je moet een goede vervolgopleiding gaan doen maar vaak levert dat ook problemen op (door niet op een bepaalde manier te kunnen leren of op sociaal vlak) Het is jammer dat sommige ouders gedwongen worden door het soms slechte onderwijs in NL dat het zo ver moet komen, als het onderwijs gewoon van kwaliteit was dan hoeft het helemaal niet namelijk...
Ik weet zeker dat leerkrachten veel beter onderwijs zouden willen kunnen geven, maar daar de mogelijkheden niet toe hebben doordat alles wegbezuinigd wordt. Het onderwijs in Nelderland slecht noemen vind ik niet helemaal eerlijk...