Jammer.. Nou ik wist er tot vorige week ook niks over.. dus neem het je niet kwalijk (En ik kan nergens antwoord vinden, dus dacht ik probeer het hier) Hier is het niet super. T word een mega lap tekst als ik in detail treed, en das ook zo niet netjes he haha Bij jou? Alles weer een beetje op orde? Mirrem: Wat vreselijk.. Heel veel sterkte!!
Lieve Mirrem, Wat een k** nieuws heel veel sterkte en het maakt echt niks uit als je er een tijd niet bent hoor, we kennen elkaar toch? Die periodes hebben we allemaal. Kus voor jou
En ik maar denken dat jullie hier alles weten T is een ziekte, auto-immuum, met allerlei verschijnselen, en ik vraag me dus af, wat nog wenselijk is, en wat niet. En daar kan ik dus geen antwoorden op vinden.
had een rare dag qua stemming. Vanmorgen ging ik als een idioot opruimen om maar niet te hoeven nadenken of stilzitten. Vanmiddag toen de dames sliepen en ik rustig zat ging het beter. Toen ze allebei wakker waren lekker buiten gaan zitten met zn drietjes. Was wat met de buren door de heg aan het kletsen en ineens zei de buuv we gaan eten. Dus ik zei ow is ht al zo laat dan, bleek het al 6 uur te zijn. Dus ik gauw naar binnen want moest ook nog koken. Toen stortte ik stom genoeg ineens helemaal in. Dat het al zo laat was en het veel te laat werd met koken en Ivy al moe was enz enz. Het sloeg nergens op maar ben brullend op de bank gezakt. En dat alleen maar omdat ik door de zomertijd niet door had hoe laat het al was. Tis uiteindelijk wel weer wat bijgetrokken en we hebben een boterham gegeten. De avond was vermoeiend. Ivy wilde niet slapen en bleef maar roepen, Aelinn deed een eeuwigheid over dr fles. Toen ik dr luier ging doen had ik zoeits van hehe gelukkig neit gespuugd, hoef ik dr niet om te kleden, had ze een waterdunne poepluier die over dr rug gelopen was. Kon ik dr alsnog uitkleden, wassen en weer aankleden. Ik zit dus net pas 20 minuutjes ofzo.
Purpura van Henoch-Schönlein - Wikipedia En mn Noofje begint meer op de onderste te lijken, dan de bovenste.
Klinkt niet lekker.. t is ook vervelend. Ik had het ook.. we gingen ff naar koop zondag, en we dachten dat het 16.00 was, gingen de winkels dicht, was het 17.00 Nog NOOIT gebeurd, meestal zet ik de wekkers enz al voor ik naar bed ga, maar had er niks over gehoord enz.. dus ook lekker in de knel kwa tijd..
Dan nog een rot bericht? Mijn vader is vrijdag opgenomen, hij is doodziek van de chemo. Waarschijnlijk heeft het bacteriën die hij in zijn lichaam had wakker gemaakt en hij is zwaar beroerd. Eigenlijk weer hetzelfde als toen met de longontsteking na zijn operatie destijds. Morgen gaat de chemo niet door en als blijkt dat de bacterie niet door de chemo komt geeft mijn vader het nog 1 kans en anders stopt hij ermee en wil hij alleen nog maar goede pijnstilling hebben.
Nou jah, opzich hoeft het niet echt een probleem te zijn geloof ik... Alleen weet ik er gewoon geen bal van, en kan ik nergens antwoorden vinden, ik denk dat ik ze maar opschrijf, en morgen voor de verandering maar weer naar de dokter ga..
Ow meis toch, wat een naar nieuws! Hoop dat je vader gauw opknapt en aansterkt en dan toch nog weer door kan met de chemo.....duimen draaien hier volop! Dikke knuffel!
En dan hou je gewoon voet bij stuk en vraag je een doorverwijzing naar de kinderarts of de dermatoloog....denk dat dat de eerste plek is waar je terecht kunt.....
Meiden, ik ben op na de drukke dag van vandaag. Ik ga lekker naar m'n bedje! Fijne avond nog, slaap lekker en tot morgen!
Thnx ramoon en anno, hoop het ook. Maar denk dat ik zelf nu toch echt onder ogen moet zien dat mijn paps er straks gewoon niet meer is en dat is best hard En dan zie ik mijn man zo vrolijk met zijn ouders en dan word ik gewoon boos
dank jullie wel, sam christiea, ano en ramoon! lief van jullie!! vandaag is een super slechte dag. Ben intens verdrietig en denk alleen maar steeds 'ik wil wakker worden, ik wil dit niet, kon ik de klok maar terugdraaien, waarom is het zo gelopen, hoe heeft het ooit zo ver kunnen komen' etc etc. Ben altijd de sterke in onze relatie geweest, degene die de kar trok en nu heb ik en sterke schouder nodig en dan is hij er niet. En je kindje moeten uitleggen dat papa in een ander huisje woont en het moeten troosten terwijl je zelf ook intens verdrietig bent is zooooooooooooo moeilijk. hoop echt zo dat niemand van jullie dit ooit mee hoeft te maken. ik ben echt gebroken gewoon. voor 1,5 maand terug bekeken we samen nog eventuele andere huizen om te gaan kopen en maakten we toekomstplannen en nu ineens 2/3 weken terug gaf hij aan het niet meer te zien zitten en er ook niet meer voor te willen vechten. En dan nog de zorgen om hoe nu verder. JE kindje zonder papa dichtbij (echt hartverscheurend), misschien moeten verhuizen, de angst dat je kind na deze schok dus ook nog uit zijn vertrouwde omgeving wordt gehaald qua huis, kdv en andere vaste structuren........... zit er gewoon zo doorheen. Dit had echt niet op een slechter moment kunnen komen. R zegt nog wel van me te houden maar niet meer op de goede manier en dat we uit elkaar gegroeid zijn de laatste tijd. Maar ik denk dan 'neem elk gezin met jonge kinderen en je hoort overal dat er eigenlijk geen quality time is in de eerste jaren nadat je kindje geboren is' dat is toch iets waar je samen weer bovenop komt? Maar goed, het merendeel van de tijd begin ik me nu te beseffen dat onze relatie niet gelijkwaardig is geweest (ik gaf alleen maar en voelde me overal verantwoordelijk voor, hij nam vooral en voelde zich bijna nergens verantwoordelijk voor) en dat het, hoe erg ook, misschien uiteindelijk het beste is zo. Maar voor onze lieve kleine M. had ik nog wel 10000 relatie therapieën willen doen of keren willen proberen of het nog te redden valt, maar helaas ben ik de enige die daar zo over denkt. Soms begin ik echt te twijfelen aan de echtheid van onze relatie al die 11,5 jaren...