Hoi meiden, Ze zeggen weleens goede vrienden kan je op 1 hand tellen, nou daar kan ik over meepraten Ik heb(had) 3 hele goede vriendinnen, eentje woont in mijn woonplaats, de ander iets verderop en mijn andere vriendin woont 2 uur rijden bij me vandaan! Nu ben ik eigenlijk tot de conclusie gekomen dat ik eigenlijk geen bal aan ze heb, die vriendin die verderop woont heeft dit weekend nog op Chloé gepast maar dat was na haar 1.5 maand niet gezien of gesproken te hebben, enkel af en toe een smsje.......ze is altijd te druk( met volgens mij nieuwe vrienden). Die vriendin die in mijn woonplaats woont heb ik al zeker een maand niet gezien of gesproken, probeer al een week tevergeefs met haar af te spreken maar ze kan elke keer niet. En de vriendin die 2 uur bij me vandaan woont heb ik al bijna 3 mnd niet gesproken, zij heeft sinds ze een vriend heeft een heel ander leven en andere mensen om zich heen maar het hooft toch niet altijd van mijn kant te komen? Het waren echt stuk voor stuk goede lieve vriendinnen maar dit vind ik niet meer leuk, voel me verwaardeloost en heb geen zin meer om zoveel moeite te doen voor contact terwijl hun voor mijn gevoel niets doen Zo dat ben ik ff kwijt!
nou meid dat is niet niks!! balen is dat, ik heb ook weinig contact met vriendinnen omdat ik de enige ben met een kind. erg jammer.
Elsie, mijn ene vriendin heeft 2 kinderen maar die zijn al 10 en 11 jaar en gaan dus al naar school dus das heel anders. Ze heeft het gewoon altijd druk
Jammer is dat he, zo weet je wel wie je echte vrienden zijn en wie niet. Helaas moet daar vaak iets voor gebeuren eer je dat beseft. Ik heb het ook gemerkt toen ik een rotperiode had. De echte vriendinnen stonden voor mij klaar en anderen hadden geen respect of waren te druk. Als je gevoel dat aangeeft, geen moeite meer voor doen en je concentreren op de mensen die wel om je geven. Sterkte !
ik moet dan altijd denken aan dat liedje van het goede doel. 1 keer trek je de conclusie, vriendschap is een illusie. een pakketje schroot met een dun laagje chroom. ik heb 15 jaar geleden al tot die conclusie gekomen. ik heb al heel lang geen vrienden meer en dat geeft een heleboel rust. je kunt niet meer gekwetst of teleurgesteld worden en je kunt nergens meer op afgerekend worden terwijl je nog zo je best had gedaan.
Ik heb zelf ook goede vriendinnen die ik maanden niet spreek. ze zijn er voor me als ik ze nodig heb en anders om. maar vooral is het ALTIJD goed. of ik ze nu wel of niet regelmatig spreek. ik denk dat het daar meer om gaat. is het gewoon goed. als er een bepaalde voorwaarde aan de vriendschap (buiten wederzijds respect om) komt te hangen gaan vrienschappen vaak stuk. ik denk dat je beter gewoon met ze kan praten en vragen of er iets is. zoniet. misschien dan accepteren dat andere ook een leven hebben en misschien minder tijd voor jou. T belangrijkste is wat doen ze als je in moeilijkheden komt. maken ze dan tijd voor je.
ik ken het sinds ik verhuisd ben spreek ik nooit meer iemand, vriendschap van 19 jaar is gewoon foetsie.. ik hoor nooit meer wat van haar hoe vaak ik ook bel of schrijf k hoor niks.. ach ja dat is eht leven denk ik dan maar.. kun je nagaan hoe belangrijk ik voor dr was..
ik snap dat je het niet leuk vind, maar ik vraag me af of hun wel weten dat je je zo voelt... ik heb ook een beste vriendin die woont denk ik hetzelfde als jouw vriendin van even verder op... en soms spreken wij elkaar wekelijks en soms zit er wel 2 a 3 maan tussen!! maar als we elkaar bellen/smsen is het altijd goed, wij zijn beide gewoon heel erg druk! ook heb ik een vriendin 1,5 uur bij mij vandaan wonen en daar geldt precies hetzelfde voor... ik denk dat je hun echt moet duidelijk maken dat je je zo voelt, want in mijn ogen kan het gebeuren dat het contact soms wat minder is door drukte, maar daar kan niets aan gedaan worden als de tegenpartij van niets weet... laten ze het hierna nog afweten, dan kun je ze beter kwijt dan rijk zijn. sterkte ermee
Ik merk het hier ook wel om me heen. Onze vrienden/vriendinnen zitten in een andere woonplaats of andere leefsituatie (nog single, net verliefd etc). Dan is afspreken soms lastig. En interesses verschillen gewoon erg. Ik ken hun favoriete muziekbandjes niet, kijk niet de nieuwste bioscoop films. En zij weten niks van waterpokken en de peuterpuberteit Wat ik wel merk: als er wel contact is, dan is het wel heel goed. Een paar vrienden/vriendinnen zien we veel minder doordat onze levens niet passen (wij moeten om 7 uur ons bed uit, zij gaan er dan in). Maar die keren dat we elkaar ontmoeten is het wel ouderwets gezellig. Al moest die veranderde relatie wel even "groeien".. Ook heb ik nu met een oude schoolvriendin misschien eens per maand een emailwisseling en 3 keer per jaar een kop koffie. Maar het voelt wel als een echte vriendin. En het contact trekt nu weer aan, nu ze zwanger is..
Sommige mensen hebben het gewoon echt altijd druk Ik denk dat jullie allebei andere verwachtingen van de vriendschap hebben en dat is vervelend. Dat heb ik ook wel eens gehad met vriendinnen. Het is dan even zoeken naar een nieuw balans en het is met name belangrijk dat je het uitspreekt. Zo heb ik toen de jongste net was geboren eerlijk tegen mijn vriendinnen gezegd dat het momenteel gekkenhuis is in mijn leven en dat ik het niet zag zitten om 2 uur te moeten reizen om met ze te kunnen afspreken. Dus of bij mij in de buurt afspreken, of voorlopig even niet. Ook gezegd dat ik dat vervelend vond, en dat begrepen ze. Hierdoor gaan zij mijn gedrag niet verkeerd interpreteren. Mijn vriendinnen zijn ook allemaal druk. Ik zie ze allemaal maar eens in de 1 a 2 maanden. En soms spreekt ik ze een paar weken niet en dan weer een paar keer achter elkaar wel. Het verschilt heel erg. Maar ik ben zelf ook druk, dat scheelt. Praat er dus eens met ze over
Blup, ja toepasselijk liedje! Jazzie, heb al vaker aan hen gevraagt of er wat was en dan deden ze net alsof ze het in keulen hoorden donderen, net of ik gek ben, dus tja......
Ik snap wat jullie bedoelen met met hun praten maar elke keer moet alles van mijn kant komen en dat ben ik gewoon een beetje zat! Moet dat praten dan ook maar weer van mij komen denk ik dan
ik heb een aantal goede vriendinnen maar daar hoor ik ook niet altijd iets van! 1 is gewoon geen beller maar als we daar komen is het altijd super gezellig of als ik bel dan kunnen we ook gemakkelijk een uur aan de telefoon zitten. zelf zal ze alleen niet bellen maar dit is nooit zo geweest! Volgend jaar kennen we elkaar alweer 20 jaar! Dan een andere vriendin spreek ik wel regelmatig maar zie ik niet vaak omdat we beide niet altijd het geld hebben om bij elkaar op bezoek te gaan (zij heeft bijstand en ik een partner met schulden...) Dan nog een andere vriendin spreek ik af en toe en zie ik ook af en toe maar als we elkaar zien dan is het altijd gezellig! het is maar net wat je verwachtingspatroon is van je vriendinnen! Daarmee wil ik niet zeggen dat je te veel verwacht!
Misschien moet je je verwachtingen naar hun toe uitspreken. Ikzelf heb een goede vriend die onder in het land woont. Ik spreek hem zo 3 maanden niet, mede doordat hij een heel ander leven heeft. Hij reist veel, en heeft daarnaast een druk programma met sporten, school, werken etc etc. Toch voelt het elke keer heel vertrouwd. En als er bij hem of bij mij paniek is, dan zijn we er voor elkaar. En we verwachten geen van beide dat we wekelijks aan de telefoon hangen. Maar ik weet wel wat ik aan hem heb (en hij aan mij)
ja ik denk dat dit praten ook van jou uit moet komen, aangezien jij dit niet leuk vindt en hun zich waarschijnlijk van geen kwaad bewust zijn.
Hmmmm ja misschien heb je wel gelijk, ik moet mischien niet altijd maar denken dat een ander maar hetzelfde als mij moet denken, daar heb ik nog wel eens een handje van
Ik heb ook een aantal goede vriendinnen die ik soms wekenlang niet spreek. Zij bellen mij dan niet, en ik hun niet. Gewoon te druk met ons eigen leven in onze eigen woonplaats, met de rest van onze eigen vrienden zeg ik altijd maar. Maar, als we elkaar nodig hebben dan zijn we er ook voor elkaar. Telkens is er 1 van de 2 die wel belt, en dan is het vervolgens uren kletsen aan de telefoon. We spreken soms wekenlang (lees maanden) niet af, en ineens wel 2x in een maand. Goede vriendschap hoeft niet altijd te betekenen dat je elkaar per se moet zien of bellen. Je kan ook aan elkaar denken, tenminste, zo ervaar ik het met mijn vrienden... Als jij echt het idee hebt aan de kant geschoven te worden/zijn, waarom bel je ze dan niet en vraag je hen of jij het juist hebt? Wie weet houden zij zich daar helemaal niet mee bezig en doen ze het onbewust en is er eigenlijk weinig/niets aan de hand Sterkte en succes in ieder geval!
het is niet raar hoor, heel veel mensen hebben dit en dit heb ik zelf ook heel lang gehad, dit is iets waar je in moet groeien... goed dat je het nu zelf begrijpt, nu kun je er wat aan gaan doen