hey meiden, Ben net gebeld door Pleegzorg en we hebben volgende week een gesprek bij een gezinshuis voor een meisje van bijna 11 jaar oud! Ben zo blij! Wil het uitschreeuwen van geluk alleen neemt niemand de telefoon op!!!
Hey Belle, wat leuk om je ook hier nu te zien!! Van harte welkom! Ik vond jouw stukjes altijd heel interessant en open en eerlijk! Ik ben benieuwd hoe jullie traject zal gaan verlopen. Wat wellicht goed is om te weten is dat de meeste pleegzorgorganisaties niet altijd een ouder kindje dan het eigen kindje willen plaatsen. Waarom zeg ik dit, is dat er vaak tenminste twee jaar verschil tussen de kinderen moet zitten. Ook is het denk ik wel verstandig om je te realiseren dat het broertje of zusje ook tijdelijk in jullie leven, maar ook in het leven van jullie zoon zal zijn. Dat kan best een forse impact hebben in jullie gezinssituatie. Maar voor de rest, het is zooooo leuk en zo gaaf om pleegzorg te doen , dat ik inmiddels een soort van verslaving heb ontwikkeld . De kleine man is nu ruim een week weg, en ik vind het akelig stil hier in huis. Gezien onze vakantieplannen met vliegtuig en naar het buitenland kunnen we er niet echt een plaatsing bij hebben. Maar stilletjes zit ik al te denken over iets nieuws, maar dan tijdelijk en echt crisis.
Een stukje uit het dagelijks leven: Vanmorgen moest ik onze pleegdochter van ruim 1,5 naar de creche brengen. Ze heeft dan altijd een rugzakje bij haar waarin haar slaapbeer zit en een stuk fruit. Vandaag had ze voor een banaantje gekozen. We reden op een best druk stuk. Ze riep me: "Letta, Letta, *** wil tas". Dus ik gaf haar haar rugzakje. Toen hoorde ik: *** rits openmaken". Dat doet ze wel vaker en dus moest ik in mijzelf glimlachen; ze is zo'n klein bijdehandje. We reden verder en op een goed moment hoor ik haar giegelen en smakken. Bij het stoplicht keek ik eens achterom wat ze aan het doen was. Ik wist niet wat ik zag! Ze had haar banaan in een dwarsdoorsnede opengepeutert, en zat die banaan uit de schil horizontaal op te peuzelen. Haar hele gezicht zat onder de banaan, haar wangen bol van de grote hap en de schil was voor 80% al leeg. Wellicht had ik opvoedkundig moeten reageren, maar ik kon niks anders doen dan lachen. Heel hard en zeggen dat ze een klein bananenmonstertje is.
Ooo ik had jouw berichtje helemaal niet eerder gezien *bloos*. Hey maar gaaf zeg!! Ik denk dat dit ook heel fijn is voor dit meiske gezien haar leeftijd is ze misschien uit nood in het gezinshuis gekomen? Maaarre, onthoud een ding wat ik op een ander forum heb geleerd; wil niet te graag!!!! Kijk of het echt past bij jullie en niet omdat ze nu toevallig bellen!! Vraag goed door wat haar problematiek is, haar contacten met ouders en/of andere familie en wat ze verwachten qua bezoekregeling en wat het perspectief zal zijn. Ga dan heeeeel rustig even kijken of het echt past bij jullie. Voor kinderen op deze leeftijd is niet heel veel vraag, dus hoe hard ook gezegd; er komt vast een ander kindje gauw in beeld!!
@nicoletta, het is een meisje wat al 1,5 jaar op de wachtlijst staat voor weekend en vakantie opvang (wat wij dus willen gaan bieden). Ze hadden eigenlijk de vraag voor een gezin met kinderen maar dat kunnen wij niet bieden. wel was het ook wel prettig als er huisdieren zouden zijn en die hebben we! Maar goed wij zullen niets tot weinig met haar biologische ouders te maken hebben omdat ze in een gezinsvervangend huis woont. Wie weet voor de toekomst maar daar weet ik nog niets van! Ik weet van haar al wat ze leuk vind en dat het geen al te gemakkelijk meisje is! Dan kunnen we ons daar een beetje op instellen. Maar het kan ook heel goed nog niet doorgaan en dat ben ik me ook wel bewust!
Oh Nicoletta, wat heerlijk, zo'n bananenmonstertje! Ons mannetje is ook ruim anderhalf nu, ik zie het helemaal voor me. Inclusief glimmende oogjes en stralende, onschuldige glimlach. Marjolinos, wat spannend! Een weekend- en vakantiemeisje van bijna 11. Leuke leeftijd! Ik hoop dat jullie een klik hebben. En ja Lalalindsay, ik was SuperMama DeLuxe 2009. Hehehe, ik ben het nog steeds, maar ik schrijf er niet zo vaak meer over. Ik heb wel andere dingen aan m'n hoofd. We hebben ons aangemeld. We gaan beginnen. Ik heb verdorie gewoon zin om er zo'n ticker voor aan te maken, weet je dat? We zijn nu 1 dag in verwachting van een pleegkind. Van tevoren hadden we bedacht dat we waarschijnlijk het liefst langdurige zorg voor een baby zouden willen doen. Dit benadert voor ons gevoel het meest de normale situatie van een nieuw kind in een gezin, zodat onze zoon ook op een natuurlijke manier kan meegroeien met zijn pleegbroertje of -zusje en het pleegje met onze zoon. Vanuit mijn werk in de psychiatrie ken ik diverse situaties waarbij al voor de geboorte een OTS werd afgegeven en waarbij de pasgeborene binnen enkele weken in een perspectief biedend pleeggezin werd geplaatst. Het ging dan om moeders (en vaders) uit zeer onstabiele families die zelf met heftige psychiatrische problematiek te maken hadden. Geen eenvoudige situaties dus, maar met mijn achtergrond als psychiatrisch verpleegkundige best hanteerbaar. De voorlichtingsavond was intensief en heftig, maar uit de informatie konden we het volgende afleiden: Er is in onze regio grote behoefte aan opvang voor (hele) jonge kinderen, en ze zoeken hiervoor gezinnen die zo veel mogelijk zelf voor de pleegkinderen kunnen zorgen. Als thuisblijfmoeder zou ik dus in theorie een zeer geschikte pleegouder zijn voor de (langdurige) opvang van een jong kind. De meeste pleegkinderen in onze regio komen uit een gezin met psychiatrische en/of verslavingsproblematiek. Ik vermoed dat mijn acht jaar ervaring als psychiatrisch verpleegkundige een voordeel kan zijn in het contact met zo'n gezin. Ze hanteren een minimaal leeftijdsverschil van anderhalf jaar tussen een eventueel eigen kind en een pleegkind. Tegen de tijd dat wij klaar zijn met de STAP-training is onze J.J. ruim twee, dus dat past ook prima. Kortom, na de voorlichtingsavond waren we optimistisch genoeg om ons gelijk aan te melden. Het is natuurlijk niet te zeggen of we gedurende de cursus tot andere inzichten komen waardoor we (ook) een ander soort pleegzorg willen verzorgen. Ik sta voor alles open. Maar ik droom stiekem van een duo penotti gezin, waarbij ons bijna doorschijnend bleke zoontje zijn boterhammetjes deelt met een glanzend donkerbruin broertje van Ghanese ouders. Oh, ik vind het zo... Ik ben zo... Het is zo... WHAAAAAHH!! Het voelt GOED om hieraan te beginnen. Maar dat hoef ik jullie niet te vertellen natuurlijk.
Een een woord Belle: Gaaaaaaaaaaaaaaaaf!!!!!! Helemaal toppie Ik had ook zo'n tikker hoe lang ik al aan het wachten was . Of je kunt aftellen naar je cursus? Wij waren ook van de duo penotti. Maar wat kunnen mensen je dan vies aankijken zeg . Nu was het ook wel een beetje apart maar de gedachtengang van sommige mensen . Mijn man en ik zijn blank; het meiske is ook blank en ouder dan de jongen en hij is een lekker antilliaantje. Dan zag je zelfs mensen elkaar aanstoten en iemand heeft me zelfs gevraagd hoe ik dat toch had gedaan. De 'mooiste' reactie was van twee oude vriendinnen; dat de vrouwen van tegenwoordig niet meer hun broek omhoog kunnen houden en wisselende mannen geen probleem meer vinden. Dat zeiden ze tegen elkaar. Ik heb ze alleen maar glimlachend en hoofdschuddend aangekeken en gezegd dat de wijsheid vast niet bij de ouderdom is gekomen.:x Maar dit voorbeeldje even; om je weer even op scherp te zetten en even aan het denken te brengen. Ik had deze reacties nooit in mijn omgeving bedacht, maar ze waren er wel. Op dagen dat ik ongesteld moest worden deed het me wat en kregen de dames er dus van langs en op andere dagen maakte het me alleen maar trotser op de kroost die aan mij was toevertrouwd.
Welkom Belle! Wat een helder beeld hebben jullie al van pleegzorg en een mooie motivatie om zo een kindje een plekje te geven. Wat bij pleegzorg ook altijd veel tijd in beslag neemt is het geregel/gebel. En soms kunnen mensen je nogal vreemd aan kijken omdat ze er echt niets van snappen.. Best verbazend met al die campagnes.! Wat leuk om trouwens weer te mogen genieten van je schrijftalent!! Wat een reactie zeg Nicoletta; dat nooit meegemaakt.. wat een lompe mensen dan ook! Marjolinos, ik ben reuze benieuwd wat je ervaring is. Bij ons hielp het om heel veel vragen op te schrijven en te stellen. Ook raadden ze ons aan om altijd even tijd te nemen voor nadenken/overleg of het past in jullie gezin. Het zou wel heel fijn zijn voor het meisje zeg! Tanja, ik beantwoord snel je mail. Zit nu in een werkblok en 's avonds te gaar om uitgebreid te reageren... Hoe is het nu met de kleine? Slaapt ze nog steeds goed? En bij jou Lindsay; geen gebroken nachten of andere "probleempjes"?
hier alles goed hoor, heel lief meisje die ons zalig laat slapen 's nachts morgen komt de begeleidster van pleegzorg en iemand die onze selectie heeft gedaan, komen nog een beetje overlopen hoe het gaat en of onze verwachtingen een beetje klopten
Hier alles goed hoor! Meisjes liggen lekker te slapen. Kleintje blijft alleen de crisisperiode. Dus nog even genieten @ Nicoletta, Hier een zelfde soort combi duopenotti En je wordt idd soms raar aangekeken. Zo van die heeft kinderen van verschillende mannen hahaha. Mensen kunnen gek kijken.. Hier een beetje mot met de pleegzorg gehad over de crisisplaatsing, omdat we ons aanbod eigenlijk een beetje hebbe nveranderd. Jeugdzorg, de voogd en pleegzorg zeiden allemaal andere dingen daarom hebbe nwe voor onszelf een grens getrokken van alleen de crisis. Want in dit geval was langdurig 1 jaar en voor ons eigenlijk dan niet haalbaar, we denken dat oudste pleegje daterg moeilijk gaat vinden. Dus nu alleen crisis en na de zomerzien we wel weer verder! xxx
langdurig een jaar Nou ja zeg! Dat je het geen crisis mag noemen dat snap ik wel maar noem het dan kortdurend ofzo . Jouw redenatie van je oudste pleegje snap ik wel hoor! Hier had de kleine meid het ook best moeilijk dat haar pleegbroertje weg is gegaan. Ze vroeg ook steeds bevestiging of zij nu ook bij *** ging wonen. Nee, jij blijft bij **** en ***** (onze namen). Hij is al met al een half jaar hier geweest en dat was voor beiden heel erg leuk. Ze hebben heel veel aan elkaar gehad en waren echt gek op elkaar. Inmiddels heb ik me op de lijst voor noodbed laten zetten . Hihihi ik kan het echt niet laten hoor! Na juni zijn we weer beschikbaar! Ik denk toch langdurig en zo klein mogelijk. Al lijkt me de schooltijd ook weer mooi. Ach, ik blijf een twijfelkont!
Hey meiden, Even een berichtje van mij tussendoor, ik reageer eigenlijk nooit meer hier, maar lees wel trouw mee en vind het leuk om te lezen hoe het met jullie gaat. Pleegzorg heeft hier zeker nog een warme plek en daarom vind hik het erg leuk jullie ervaringen te lezen. Ook in mijn omgeving ken ik meerdere mensen die pleegouder zijn en het is erg leuk daarvan ervaringen te horen. Onze kleine meid moet nu eerst iets groter groeien, dan kijken we verder wat mogelijk is, maar vind het erg goed wat jullie allemaal doen meiden. Petje af! Liefs Zora
hoi Zora vandaag zijn ze van Pleegzorg weer langs geweest, we moeten zo blijven doorgaan, dat is goed nieuws hè
ik moet even wat frustratie kwijt hoor.. Vandaag de zoveelste keer dat dit oorkomt en waarschijnlijk herkennen jullie pleegmama's het meteen Een buurvrouw van wat verder op "ooooooooh wat een lief kindje hebben jullie weer geadopteerd!!!" Nee mevrouw het is een pleegkindje,, net als de oudste ( wat we toen ook al meerdere keren uit hebbe ngelegd). "ach wat een schatje uit welk land komt ze? " uhm Nederland want het is een pleegkindje ze blijft maar even. " WAT blijft ze maar even?? ik wist niet dat ze dat deden met adoptie??" nee, ze gaat gewoon weer terug naar haar moeder. "oh wat raar he, dat ze zoon vrouw eerst haar kindje afstaat en dan weer terug wil". ZUCHT!! zovaak weten mensen gewoon NIETS van pleegzorg!! Ook toen de jongste kwam, dat we allemaal kaartjes krijgen met GEFELICITEERD MET JULLIE DOCHTER! en al dat soort teksten... En de vraag als "uit welk land komt ze?" hoor ik zo vaak! sorry... moest het er even uit gooien omdat ik het nou de zoveelste keer moet uitleggen, en bio moeder moet gaan staan verdedigen dat ze weer voor haar kindje wil zorgen..en mensen gewoon vaak ECHT NIETS van pleegzorg weten terwijl het zo vaak inde media is en zo veel over wordt geadverteerd.. maar goed ik ga maar even ontspannen opde bank nude kids in bed liggen
@tanja: wat vreemd ja, dat veel mensen niets van pleegzorg weten. Volgens mij denken ook veel mensen dat het een soort adoptie van Nederlandse kindjes is of zo. Geniet van je rust op de bank! Waarom wordt één jaar langdurig genoemd bij jullie tweede pleegkindje???? @lindsay: doorgaan zoals jullie bezig zijn is prima! Krijgen jullie dan ook niet zo vaak bezoekjes van pleegzorg? @all: aanstaande vrijdag ons eindgesprek! Ben heel benieuwd!
Hier hebben ze tegenwoordig al weer andere namen voor maar crisis was 3 maanden. en dan perspectief biedend das dan langdurig, dus langer dan 3 maanden. Maar nu hebbe nze weer allemaal nieuwe namen verzonnen...
murphy, we krijgen maandelijks bezoek van pleegzorg maar nu was er iemand bij die onze selectie heeft gedaan om nog eens te evalueren en we deden het dus goed tanja, hier ook regelmatig de vraag uit welk land ze komt haha echt erg die onwetendheid... laatst zei iemand zelfs dat ze het wel ideaal vond, zo'n baby uit het ziekenhuis halen waar je kinderwagen en al bij krijgt, een hoop minder zorgen... kom op zeg, denkt ze nu echt dat er in het ziekenhuis een hoekje is waar enkele gevulde kinderwagens staan om mee te nemen?!
@ Belle, klinkt goed allemaal. Bij ons juist geen jonge pleegkinderen in het aanbod. Althans dat is wat ons op de 3e avond is verteld....toen de voorkeuren voor leeftijd voorbij kwamen bij de paren. Succes!
@ Nicoletta:dat noodbed zitten wij ook aan te denken... wil alles wel eigenlijk tis toch een soort van verslaving