Hhah geeft niet hoor... de oudste is bijna 3,5 jaar.. ik was net 3 weekjes 20 toen ik van hem beviel. manlief was net 3 weekjes 21 (zijn 1 dag na mekaar jarig) zijn nu dus 23 en 24. maar we hebben er goed over gepraat, en willen wel even proberen te wachten tot de oudste zowiezo naar school is en als kan ook de 2e.. zodat we toch goed kunnen genieten van mocht er nog meer komen.. en dan praten we over ongeveer 3 jaar.. dan ben ik nog maar 26 maar mocht t tussendoor toch gebeuren, dan geeft t nog niets hoor. manlief zei.. de wereld vergaat dan ook weer niet maar k zou zelf bijv leuk vinden, na deze 3 eventjes rustig en dan over paarjaartjes (3 jr ofzo) nog 2 achter elkaar.. dan kun je extra genieten he
Dat is het voordeel als je zo jong aan kids begint, je hebt nog tijd zat om nog meer kindjes te krijgen eventueel. Ik was nog net twee weken 19 toen ik beviel van de oudste en 32 toen ik beviel van de laatste. Wij hebben er na de 2e ook bewust wat meer tijd tussen laten zitten zodat we er nog meer van konden genieten
Dank je... t gaat zo hard allemaal he. soms denk ik wel eens bleven ze maar zo klein als nu en dan voor paar jaar misschien had je dan minder verlangen naar veel kinderen... hahaaha.. ne ehoor alle leeftijden heeft zn leuke en minder leuke kanten.. gewoon de gezelligheid met groot gezin, het geluk enz dat doet me erg goed..
Ja het gaat veel te snel idd. Daarom wilde ik na de 2e nog een 3e en na de 3e nog een 4e. Was stiekem een beetje baby verslaafd denk ik Maar nu zijn we echt klaar en ik heb er ook vrede mee, hubbie is gesteriliseerd en dat geeft ook wel een stukje rust, ik weet nu dat het ook echt niet meer kan
Ja idd dat geeft dan wel rust.., en als je er vrede mee hebt is het goed. tis niet zo dat ik nu niet gelukkig ben hoor, want ik ben dolgelukkig met mn 3 kindjes..maar meer zijn er ook zeer zeker welkom! ik weet niet of wij er zo defintief achter zouden staan na meerdere kindjes.. k denk als je in de vruchtbare jaren zeg maar (tussen 20 en 35 jaar)zit, dat de wens op een kindje blijft.. tenminste mij kennende, dat ik na een 4e allicht een 5e of 6e(of zelfs nog meer) nog wil (als het ons gegeven mag worden) mijn man komt uit een gezin van 8 kinderen bij ons waren het er 4. (bij mijn schoonpa thuis ware ze met 9 kindere als ik goed reken.. manlief wil er ook nog wel maar zou t wel fijn vinden idd als er ook wat ruimte tussen zit...maar mocht t gebeuren zijn we ook gelukkig natuurlijk...
Ja als het je gegeven is en je wilt het allebei heel graag dan is dat prachtig natuurlijk. Bij ons is het zo dat mijn man in eerste instantie al eigenlijk geen 4e wilde dus..... Daarbij moet het finacieel ook allemaal haalbaar zijn wat betreft studie en dergelijke. Onze leeftijd speelt ook wel een rol (eigenlijk die van mijn man) hij is bijna 41 en vind het mooi geweest. Ook liepen mijn zwangerschappen niet allemaal van een leien dakkie. De oudste is geboren met 29,5 wk door wat later bleek een zwakke baarmoedermond. Ik moest dus bij iedere volgende zwangerschap een cerclage (bandje om de baarmoedermond) en veel rusten en soms ook weenremming dus dat speelt ook mee
Marian: je hoort weleens vaker dat vrouwen die normaal niet allergisch zijn, dat in een zw-schap wel kunnen worden. Als het lang duur miss toch even navragen aan de ha? Voor zover als ik weet is er 1 medicijn wat je tijdens zw-schap mag gebruiken, maar dat moet voorgeschreven worden door de ha. Natja: ws gaan we idd niet meer wachten. Iemand op zp heeft me een gratis echo aangeboden en ze zegt dat ze iedere keer het geslacht goed heeft; dus die verleiding is wel heeeeel erg groot hen: lijkt me idd wel druk, 3 kis thuis. Kan me voorstellen dat je nu even wilt wachten, maar ook leuk om te horen hoe nuchter jullie er allebei over denken. Hier weinig nieuws eigenlijk. Behalve dat ik op het moment een beetje in de ontkenningsfase zit en eigenlijk niet meer geloof / durf te geloven dat het nu wel een meisje zal zijn.
Hier speelde leeftijd van mijn man ook een rol in de beslissing er nu voor te gaan. Hij is 39 en we hebben tegen elkaar gezegd, we gaan ervoor, maar stoppen ermee als hij 40 is geworden. Omdat het bij ons niet zo snel lukte iedere keer hielden we er in ons achterhoofd ook serieus rekening mee dat het niet meer zou lukken. En dan is je ineens een tweeling gegeven! Af en toe als ik er diep over nadenk krijg ik er nog opvliegers van. Andere momenten prijs ik mezelf alleen maar heel erg gelukkig dat we dit nog een keer mee mogen maken (hopelijk dit keer iets bewuster...). Het eerste jaar is als een roes voorbij gegaan met Lotte en Martijn. Man altijd aan het werk, en ik? Ik weet nogsteeds niet hoe ik het allemaal gedaan heb toen. Gelukkig is het nu wel wat anders, al is daar wel een huwelijkscrisis voor nodig geweest toendertijd. Twijfel, ik ga inderdaad naar de dokter als het langer aanhoud. Ik was bij Bas ineens allergisch voor huisstofmijt, dus heb wel aanleg voor allergie in zwangerschap!
Nou, we blijven hier kwakkelen zeg! Lotte heeft al dagen aan het einde van de dag koorts, Martijn is net weer beter van zijn oorontsteking en Bas? Bas is echt heeeel erg zielig! Hij is snotverkouden, er komt prut uit zijn oor en tot overmaat van ramp zijn daar van het weekend ook nog ontstoken oogjes bij gekomen. Zijn oogjes zijn nu een keer zo dik als normaal! Vrijdag heb ik me af laten schepen door de ass. van de huisarts, vandaag laat ik dat niet gebeuren. Hij moet maar even nagekeken worden! Nog 8 minuten en dan kan ik beginnen met bellen. Zal wel weer een eeuweigheid duren om erdoor te komen, maandag morgen is echt een ramp! Ik baal zo erg dacht ik vrijdag heb gezegd, ok ik wacht het wel af.... Ikzelf nogsteeds verkouden en hoesten, dus dan ook gelijk maar even aankaarten, vragen of ik weer even geprikt kan worden.
Marian succes met de ziekenboeg! hier gaat t steeds beter.. wel druk.. maar begin meer mn ritme enz te vinden, duurt wel lang vergeleken bij de andere bevallingen, maar schijnbaar is dat normaal zeggen ze dat je bij een 3e meer moeite hebt met opstarten enz.. en daarna is t weer minder.. hoop t maar haaha we blijven nuchter idd.. alhoewel t soms best lastig is hoor, as de kids niet luisteren of dingen kapotmaken of iets.. ach daar zijn t ook kids voor he.. kga gauw even boterham eten
Meiden, leuk om alle verhalen te lezen. Moet zeggen dat deze zwangerschap mij nu al zwaar valt, voel me zooo beroerd en nu was er ook nog een hematoom te zien op de echo. Over 3 weken nog een echo om te zien of ie verdwenen is. Ben nu thuis van mijn werk, en mijn baas heeft gezegd thuis te blijven tot de volgende echo.. Het valt op deze manier niet mee, met een dreumes die graag vanalles wil en 2 meiden (die gelukkig tot half 3 op school zitten) maar dan vól energie terugkomen! Ik ben net een zombie, wil alleen maar slapen en liggen, niet echt gezellig dus. Heb vanmorgen mezelf gedwongen een was te draaien en op te ruimen, net een slagveld in dit huis nu.. baal zó!
T zit je niet lekker mee zeg.. sterkte ermee! vanmorge had ik ook even een moment dat k dacht van hellpp..gewoon sjagarijnig, en niets kunne verdragge van de kinders.. ach dat ging gelukkig wel weer snel over hoor.. maar goed.. t is toch niet lekker als t tege zit.. k probeer ook maar rustig te blijven dan komt t vanzelf wel op zn pootjes terecht!
Natja: we proberen nog even een datum te plannen waarop iedereen kan, maar we gaan er zeker wel op in. Marian; is iedereen inmiddels een beetje opgeknapt? hen30: wennen aan een nieuw ritme is altijd eventjes lastig, maar je zult zien dat je straks niet beter meer weet (zeg ik nu; hopelijk weet ik dat in september zelf ook nog ) tjessia: balen dat het zo moeizaam gaat. Hopelijk gaat het snel beter. Nou meiden, ik heb ook weer wat hoor. Deze beeb krijgt de meeste medicijnen binnen Bij de anderen nooit iets nodig gehad, nu heb ik dinsdag weer medicijnen opgehaald ivm schimmelinfectie "down under". Op zich stelt dat niet zo veel voor, maar ik reageer er super heftig op! Voel me knap beroerd, hoofdpijn, gespannen buik en bekkenbodem en ik ben in een dag tijd ineens helemaal opgeblazen Dus ik de ha gebeld en ik moet morgen meteen komen om urine en bloeddruk te laten controleren...Wat nu weer??? Was net zo blij dat ik me weer helemaal top voelde Sorry voor de klaagzang, maar ik BAAL hier echt van.
Twijfel, balen dat je zo loopt te kwakkelen met je gezondheid. Hier ook nogsteeds verkouden en de anti-allergie tabletten helpen ook niet, dus het is echt een verkoudheid met een hele vervelende hoest. Ik hoop da tje je snel weer wat beter voelt! Tjessia, Jij ook heel veel sterkte! Wat moet ik me voorstellen bij een hematoom? Hen, die draai die zit er over een maandje echt helemaal in hoor! Komt helemaal goed! Hier een emotioneel wrak, gisteren barstte de bom en heb ik de hele dag bijna alleen maar gehuild. Ik hoop dat het vanaf vandaag weer een beetje beter kan gaan.....
Marian: jij krijgt het wel voor je kiezen deze keer zeg. Ik hoop dat nu snel alle klachten bij iedereen over zijn en dat je kunt gaan genieten van je zw-schap. *knuff* Met ons (Wuppie en mij) gaat het gelukkig weer erg goed! Vorige week zei de ha dat het vocht en alle andere rottige dingen niet van de medicijnen kon komen en heeft ze allerlei andere dingen gecontroleerd, maar daar kwam niets uit. Vlg haar was het dan toch al van de zw schap. Maar... donderdag av laatste medicijn en halverwege zaterdag was alles, incl vocht weg! Dus ik had een onbekende bijwerking. Morgen ga ik het meteen even doorgeven. Afgelopen vrijdagavond voor de eerste keer een heel voorzichtig plopje gevoeld! Aangezien het eenmalig was, twijfelde ik nog even (tja af en toe moet ik toch mn naam eer aan blijven doen he ) maar zaterdag was het er weer een paar keer; dus Wuppie doet heel voorzichtig de eerste DANSpasjes (tot het evt tegendeel bewezen is blijf ik nog even eigenwijs zeggen: geen voetbal deze keer )
kom me hier weer even melden, gister cb geweest mirjam was super gegroeid.. en met mezelf gaat t ook stukken beter...voel me fitter en ben minder negatief.. mn ritme is aardig terug, we zin er nog niet.. maar goed de bevalling is ook nog geen 5 weken geleden gebeurd.. hoe is t verder met iedereen?
Twijfel, wat leuk, de eerste plopjes! Ik kan niet wachten tot ik ze ook voel! Hen, fijn dat je je steeds een beetje beter gaat voelen, en inderdaad vijf weken is nog mar pas, neem lekker je tijd! Hier gaat alles nu goed. Ik heb een goed begin van de week gehad nadat ik een weekend lang volledig kon rekenen op de steun van manlief. Hij is zo druk de laatste tijd dat dat er nogal eens bij in schoot, maar hij was er toen ik het nodig had, dus ik ben weer wat bijgetankt. Morgen EINDELIJK controle, tjonge, wat heeft dat lang geduurd zeg! Ben zo benieuwd hoe het met onze apies is, hoop dat ze even naar me zwaaien morgen... hahaha