Ik vindt niet dat je als thuisblijfmoeder je handje ophoudt. Samen neem je de beslissingen over je gezinsleven en hoe je dat gaat invullen is aan jou. Zelf werk ik 28 uur en zou geen thuisblijfmoeder willen zijn. ik ben er eigenlijk best trots op dat ik een aardige loonstrook aan het einde van de maand heb en net zoveel als mijn man bijdraag. Maar dat heeft weer te maken met mijn visie van gelijkwaardigheid in een relatie. Als thuisblijfmoeder zou ik me persoonlijk minder gelijkwaardig voelen aan mijn man.
@ mora; Ondanks dat het in mijn topic inderdaad uitliep op een soort van aanvaring. (wat voornamelijk kwam doordat ik van mening was dat je het topic onnodig offtopic maakte met opmerkingen waarmee je het bloed onder de nagels van andere forumsters vandaan haalde m.b.t. de bijstand). In ieder geval, ik denk zoals iemand voor mij ook dat het anders ligt. Ik denk niet dat je het zo zwaar moet opnemen dat iemand zei dat jij je handje ophoudt. Was mogelijk echt actie-reactie, als jij zo oordeelt over bijstand-trekkers dan oordelen mensen weer over jou. Dat gebeurd zo vaak! Maar even on-topic; Ik ben van mening dat als je man genoeg verdient om het gezin te onderhouden en jullie op die manier gelukkig zijn, dat je best thuis je handje kunt ophouden. Maar ik denk dat zelfs de mensen die oordelen over het handje ophouden, het wel eens zijn met het feit dat mama zijn al een carrière op zich is. Jij bent toch ook op aan het eind v.d. dag? Je zorgt voor een kleintje (in jouw geval 2 dan) en voor het huishouden. Als jou dat gelukkig maakt en je man ook en financieel is het haalbaar, dan is het een luxe om bij je kids te kunnen en mogen zijn. Maar ik denk dat het oordeel handje ophouden ook weer slaat op de vooroordelen over huisvrouwen/huismoeders. Omdat er enkele zwarte schapen in deze groep zitten die daadwerkelijk het huishouden laten versloffen, het kind slecht verzorgen en alleen maar achter pc/tv zitten en het geld erdoorheen jassen. Maarja dat betekent niet dat iedere huismoeder/huisvrouw zo is. @ Alle huismamas/vrouwen; dus als het kan meiden; lekker doen dat thuis zijn bij je kids. Werken kan je altijd nog als ze ouder worden he Er zijn genoeg vrouwen/mannen die zich deze luxe niet kunnen veroorloven en het graag zouden willen, dus geniet zolang jullie gezinnetje dit wel kan! @ ongeschoolde thuismoeders; Ik denk dat dit inderdaad uit de lucht gegrepen is, maar dit is hetzelfde als alle marokkanen zijn slecht want 1 overvalt de supermarkt of alle bijstandstrekkers zijn bedelaars want ze kunnen ook werken en ga zo maar door.. Dat heet over 1 kam scheren.. & is totaal onterecht. Maargoed ieder heeft een mening en komt daar voor uit en helaas doen velen dit tegenwoordig zonder hiermee rekening te houden met respect.. Ik denk dat er onder de thuismoeders/huisvrouwen net zoveel verschil is als tussen de werkende vrouwen. Er zijn putjesscheppers en directeuren he Overigens hier een voorbeeld van een huisvrouw die hoog geschoold is haha dus veel zegt het niet. Als ik ooit er aan toe ben en de kids zijn wat ouder ga ik misschien op mijn manier een opleiding afronden en in dat gebied werken. Maar ik kan me nu geen mooiere carrière bedenken dan mama worden en zijn. Ik bedoel die bevalling is zwaar overwerk hoor, we zouden er voor betaald moeten worden hahahahaha.. @ onbetaalde baan dat thuismoeder zijn: euhm nou weet niet hoe het bij jullie zit. Maar ik krijg wel degelijk betaald (zegt mijn man altijd).. Ohja en als er nog iemand is die wil weten hoe je aandacht trekt en een hype start. Met dit topic is het gelukt hahahahaha.. Goed. Deze ongeschoolde associale huismoeder (to be) gaat weer eens lekker met haar overgewicht op de bank zitten en soaps kijken..
idd, daar is je antwoord, hier verdient manlief aardig en de uitgaven zijn flink onder de loep genomen want je hebt echt niet alles nodg wat je koopt hahahhaah
En op de vraag of het thuis zijn zie als handje ophouden? absoluut niet!! ook al verdien ik 21 uur, mijn man verdient natuurlijk een stuk meer en ik geef t meeste uit, maar dat is logisch in onze situatie, mijn man vind t heerlijk als hij thuis komt en alles is aan kant, schone knappe kleren in de kast, eten op tafel, daar werkt hij graag hard voor.
Bij sommigen zou het best een soort van afgunst kunnen zijn... Al denk ik meer dat het ook zoiets is van "Hmm, ik zou dat ook gewoon graag willen maar de mogelijkheden zijn er gewoonweg niet" Wat ik bedoelde met 'teren op het loon van je man' was puur gekoppeld aan het feit dat TS vind dat mensen in de bijstand 'teren op het geld van de overheid' terwijl er genoeg mensen tussen zitten die wel WILLEN werken, maar waar simpelweg geen werk is!!! Mensen die wel fulltime werken en hun partner ook, hebben het denk ik dubbel zo zwaar... werken, zorgen dat de rekeningen betaald kunnen worden en ook nog eens het huishouden... Ik moet er echt niet aan denken om 24/7 thuis te zitten... Missschien veranderd dat als ik een kindje krijg, maar zoals ik er nu over denk... Nee...
Waarom dan als ik vragen mag?Ik denk dat je het in negatieve zin bedoelt? Ik voel me namelijk wel gelijkwaardig, we doen ons eigen ding op ons eigen vlak en gelijkwaardigheid heeft in ons geval niets met geld te maken.
Ja, dat kan, ik zou er alleen ontzettend zenuwachtig van worden om niet dat eigen vangnet achter de hand te hebben mocht er iets gebeuren. Maar goed, mijn moeder heeft ons na de scheiding van mijn ouders ingepeperd jezelf niet afhankelijk van anderen te maken, maar in staat moet zijn om jezelf te kunnen redden in het leven ... een ander doet het niet voor je namelijk. Buiten dat vind ik werken leuk ... maar zoals met alles dat is een keuze, en moet je vrij zijn zelf de keuze te maken waar jij je goed bij voelt.
Is ook echt een persoonlijk ding en een gevoel Wij vinden het belangrijk om op verschillende vlakken alles zo gelijkwaardig mogelijk te verdelen. Man doet de was, maakt schoon net als ik. daarnaast vindt ik dat we samen verantwoordelijk zijn voor de rekeningen en kosten. Het zou gewoon niet bij me passen.
Mij lijkt fulltime thuis blijven juist minder zwaar... Op de dagen dat ik moet werken ben ik alleen maar aan het rennen en aan het vliegen, vooral de avondspits vind ik vreselijk. Je kan niet eens even uitblazen als je uit je werk komt, want het eten moet snel op tafel komen. Plus dat ik op mijn werk vaak nog dingen zit te regelen voor thuis, omdat ik thuis al een dagtaak heb (huishouden, kind, alle financiën en dingen regelen, en ik doe ook nog een studie). Ik heb eigenlijk helemaal geen tijd om te werken Op de dagen dat ik thuis ben met mijn zoon kom ik helemaal tot rust, en doen we samen leuke dingen. Maar dat komt misschien ook doordat ik een heel makkelijk, rustig kind heb, en juist een drukke baan met (soms) veel werkdruk.
Tja, m'n uitgaven heb ik wel onder de loep genomen en alles waar ik op kon bezuinigen heb ik geschrapt. Maar dan komen we nog gemiddeld 100 euro er maand tekort terwijl ik 24 uur per week werk. Nou heeft mijn man ook niet bepaald een vet salaris, wat dat betreft kan ik beter zelf fulltime werken en hij misschien wel thuis zitten. Helaas maar afwachten of het met loonsverhoging/toeslagen oid wel haalbaar is.
daar ga ik weer ik doe met je mee bij ons heeft de gelijkwaardigheid ook niets met geld te maken, ik zie het zelfs zo dat ik meer dan mijn man heb en waarom? ik maak onze dochter elke dag mee en zie haar eerste optrekpoging, haar eerste val, haar eerste stapjes etc..hij ziet dat allemaal niet want hij werkt tenslotte, maar als ik dan ook nog ga werken ( voor een potje achter de hand of om niet afhankelijk te zijn ) missen we beide enorm veel van ons meisje en moet of hij of ik aan het eind van een dag van de oppas/kdv horen dat ze voor het eerst dit of dat deed..voor osn was de keuze duidelijk en manlief wou graag dat ik thuis kon blijven en dat is ons gelukt.. op dit moment zijn wij beide gelijkwaardig in ozne ogen..
Nou dat ben ik niet met je eens. Ik vind full-time thuisblijven bij je kind heel zwaar. Mijn zoontje mag ivm medicijngebruik niet naar het kdv en het is heel lastig om een geschikte oppas te vinden (gastouders zijn er weinig in deze buurt en daarnaast mogen er ook daar niet teveel kindjes zijn) en daarom ben ik noodgedwongen heel veel thuis met mijn zoontje. Ik vind het echt heel zwaar! IK vind het veel lastiger om mijn huishouden/administratie etc. op orde te houden als ik de hele dag thuis ben. Ik was 's avonds veel minder moe toen hij naar de opvang ging.
Ik werk niet (naja oke,ik maak in de week 2 huisjes schoon bij mensen), ik ben lui en een slechte huisvrouw en ik maak zijn verdiende geld lekker op. Dus wie doet het nou verkeerd Even serieus; wij werken beide voor het geld wat er binnenkomt, hij buitenshuis en ik binnenshuis.
Het is gewoon een verschil in hoe je het ziet. De redenen die voor jullie gelden zijn voor ons helemaal niet van toepassing. En dat zal andersom ook gelden. Het is gewoon iets wat ik/wij vinden. Ik zou het ook raar vinden als mijn man thuis zou willen blijven en ik 40 uur zou moeten werken. In mijn ogen ben je samen verantwoordelijk. Zo krijgen we ook beide de eerste dingen mee van onze dochter. Man het voor de eerste keer staan, en ik de eerste stapjes. Dat is ook iets van ons samen en niet alleen voor diegene die thuisblijft.
Maar als er 1 iemand thuisblijft ben je toch ook beide verantwoordeliijk. Alleen ieder voor een ander deel ervan.
Dus eigenlijk zou mijn man zich ook heel ongelijkwaardig tov mij moeten voelen toch? Want ik maak allemaal dingen van de kinderen mee die hij niet meemaakt.
Hier ook een lief met een eigen zaak, aan huis ook nog. Ik werk nu niet (heb dat wel tot voor kort gedaan) en ga dat straks ook niet doen, want wil zelf graag de eerste woordjes, de eerste stapjes etc. van ons kindje meemaken i.p.v. dat we dat van het kdv of een oppas moeten horen. We verkeren gelukkig dus wat dat betreft in de luxe positie dat we beiden zo goed als altijd thuis zijn en weinig hoeven te missen. Ik merk in mijn omgeving wel dat er soms een beetje wordt "neergekeken" op het feit dat ik niet werk, maar daar heb ik volledig schijt aan. Als mij wordt gevraagd wat ik voor werk doe zeg ik altijd: "Ik ben huisvrouw, interieurverzorgster, chefkok, secretaresse en animeer-meisje tegelijk, dat lijkt me voldoende". Ik hoef mijn handje niet op te houden voor geld, en zo denkt mijn lief er ook niet over. Die snapt ook retegoed dat, mocht ik bv. een week in het ziekenhuis liggen of ziek op bed ofzo, het huishouden dan volledig in het 100 loopt; nu al, voordat de kleine er is.