Nee ik tot mijn 18de ook niet, maar ik ben wel altijd aan de bak geweest om het maar zo te noemen. Het is niet dat ik nooit iets gedaan heb.
jee het gaat van "handje ophouden" ineens naar het eindigen van een relatie en alimentatie? haha... iemand vroeg wat voor een bedrijf mn man heeft? is een beetje ingewikkeld uit te leggen maar komt erop neer dat hij van zn hobby zn werk heeft gemaakt... een autohandel heeft opgestart met apk keuringen en reparaties en onderdelen... sloopauto's mogen ook binnen worden gebracht, nieuwe auto's tweedehandsjes... hij heeft 2 dimploma's die totaal verschillend zijn... de mts gedaan en daarna sph... hij is dan ook een zelfstandige particuliere case manager.. dat houd in dat hij jongeren en jonge gezinnen met een lichte verstandelijke beperking begeleid in alles waar ze tegenaan lopen... contacten heeft met allerlei stichtingen en instellingen eromheen, als bv een gezin hun kinderen niet goed alleen aankan dan word er naast de dagelijkse begeleiding van mijn man een persoon in het gezin gezet die dan de taak op zich neemt met de ouders samen om te laten zien hoe je je kinderen wast, je huishouding doet, je gezond kookt en hoe je met de kinderen speelt zodat ze gestimuleerd worden in hun intelectuele vermogen.... zo zijn er natuurlijk heel veel meer punten maar dit is er 1 van zodat je begrijpt wat ik bedoel... hij heeft op het moment 16 clienten... en werkt samen met een oude collega van hem van vroeger toen ze op groepen werkten met gedragdgestoorde jongeren.. de jongeren komen bij hem op de zaak werken in de vorm van een dagbesteding... verder is hij nog directeur van een stichting die binnen de familie is opgericht. dat is een gezin met 8 gehandicapte, verstandelijk en lichamelijk en ernstig zieke kinderen... ook daar heeft hij zulke werkzaamheden zoals eens per maand met de ouders van een kind een dag weg zodat er toch no een vorm van contact is tussen het kind en de ouder.,.. heb een drukke en ontzettende lieve man die zich voor iedereen in wil zetten... en ook nog hier thuis!
Hulde en diepe buiging voor je man Mora, lijkt mij idd een lieverd met z'n hart op de juiste plaats! Geweldig wat hij allemaal voor die kindertjes die het al (moeilijk)er hebben doet.
Het eerste wat ik denk is: Wat kan jou het nou schelen wat een ander denkt. Jij weet toch hoe het zit?! Al zou je alleen maar thuiszitten omdat jij dat wilt. Je houdt je hand niet op bij de staat omdat je te "lui" bent... maar blijft bewust thuis en je man verdient, prima toch. Jij hoeft je niet te verdedigen omdat je thuisblijft en een ander niet omdat ze graag gaat werken (of moet).
ja velen zeggen dit hier in het topic... het is ook weer niet zo dat ik me daar druk om maak hoor... voor mij werkt het zo het fijnst en voor mijn kinderen ook.... alleen de benieuwdheid hoe anderen het zien of doen was de insteek, en ook wat ze van de benaming "handje ophouden bij je man" vinden.....
Nee ik ook niet. Ik zou het ook helemaal niet erg vinden om ergens onderaan weer te beginnen. Maar nu even niet. Ik zou nu echt niet willen werken. Tenzij het zou moeten. Twee jaar gelden moest dat even in verband met dubbele lasten. Ik heb nu een hele andere missie. Bij mijn kinderen zijn en studeren.
Over het 'bij man blijven omdat je geen baan en dus inkomen hebt' vind ik hilarisch. Ik denk nooit over weggaan bij mijn man en ben ook niet bang voor andersom en dan zonder geld komen te zitten, dat vind ik net zoiets als denken over dat je onder een vrachtwagen komt en in een rolstoel komt en hoe dat dan moet allemaal. Maar mocht zich dat voordoen en ik moet weer aan het werk, dan is dat zo gebeurd. Ik ben zelfs gevraagd voor dingen het afgelopen jaar. Ik denk trouwens dat bazen het gat in de cv wegens ft thuismoederschap prachtig vinden; dan weten ze dat ze met een toegewijd iemand te maken hebben. Mochten ze het niet apprecieren, hebben zij een probleem. Ik ben trouwens ook op intellectueel gebied bezig als ft thuismoeder, het is nu niet bepaald zo dat ik alleen maar met zorgen, opvoeden en poetsen bezig ben. Ik ben allereerst mens en dat mens is echtgenote en moeder, het leven hield niet op hoor bijna 2 jaar geleden, integendeel; mijn leven is alleen maar enorm verrijkt.
Mama's die thuis zijn werken ook.. !! Denk dat ik er geen uitleg bij hoef te geven, dat dit wel duidelijk maakt hoe ik erover denk..
leuk topic! ik hou ook al 4 jaar mijn hand op ik merk wel aan sommmige mensen dat zij vinden dat ik dan simpel ben of geen inhoud heb maar de meesten reageren eigenlijk heel positief. voorlopig blijf ik nog thuis want mijn zoontje gaat over een half jaar naar school en dan wil ik er voor hem zijn. niet van hot naar her met voorschoolse,na schoolse opvang en overblijven. ik heb geen ouders/schoonouders die hem op kunnen vangen en we kunnen het ons permiteren dus... dan maar geen tommy hilfiger kleertjes
Dit snap ik dus niet zo goed, ik hoor het altijd en begrijp het wel enigsinds maar als ik een paar dagen gewerkt heb dan ben ik blij dat ik eindelijk vrij heb. Ik zie mijn vrije dagen ook echt als vrije dagen en niet als werk terwijl ik toch ook 2 kleine kinderen heb en hetzelfde huishouden heb als een ander . Als ik vakantie hebt ben ik als een kind zo blij en denk ik niet een moment van nu rol ik van het ene werk in het ander werk. Natuurlijk is het druk en zijn dit de tropenjaren maar hoe ik mijn best ook doe, ik kan mijn kinderen niet als werk zien. Misschien scheelt het ook wat voor betaalde arbeid je verricht, ik werk in de zorg dus een pittig beroep. Het is niet aanvallend bedoeld maar nu we hier toch een discussie aan het voeren zijn ben ik echt wel benieuwd hoe jullie dit zien. Bij vriendinnen laat ik dit onderwerp altijd mooi in het midden omdat het nou eenmaal een 'gevoelig' onderwerp is.
Ik denk dat het ook komt omdat je gewoon geen moment voor jezelf hebt (even overdreven dan hè) Vooral als ze nog heel klein zijn. Ik herinner me mijn moeder, die riep altijd "Ik heb nooit vakantie!" En dat klopte in zekere zin ook, zij had nooit "echt" vrij. Mijn vader had vrij van zijn werk, wij van school maar haar werk ging gewoon door. Sterker nog, dat werd zelfs meer, want we waren allemaal thuis en maakte rotzooi... Ze zei voor de grap na de vakantie ook altijd "Zo, nu ga ik ontspannen" Ikzelf denk dat het een verschil in perceptie is. Ik kijk er naar als gezellig met zijn 4en zijn, mijn moeder keek ernaar als extra werk. (ze is van nature wat pessimistisch van aard) Met dat verschil dat ik er ook een betaalde baan bij heb en dus in de vakantie ook echt vrij ben.
Ik snap wel enigzins wat je bedoelt. Ik doe in principe dezelfde dingen in het huishouden als iemand die niet buitenshuis werkt en werk zelf 24 uur. De dagen dat ik werk is het dus puur dat ik niet voor mijn zoon zorg, het huishouden e.d. gebeurt wel op andere dagen. Ik zie het meer dat vóórdat we een kind hadden, was een dag vrij ook echt vrij, je kon lekker uitslapen, alles doen waar je zin in had, en nu ben je eigenlijk gewoon altijd wel bezig. Maar dat heeft iedereen met kinderen die een dag thuis is, ook vaders en moeders die wel werken, dus die hebben dan voor mijn idee ook nooit 'vrij' (als je het op die manier redeneert..). Ik heb vlak nadat ik was afgestudeerd 2 maanden thuisgezeten en ik merkte wel dat mijn man er vanuit ging dat ik vrijwel alles in huis deed(wat ik meer dan logisch vond maar waardoor ik het wel iets 'drukker' had), en dat je de dingen díe je te doen hebt(boodschappen, huishouden, activiteiten met kind etc.) ook iets 'serieuzer' neemt. Als ik voor mezelf spreek dat maakte ik in die periode meer schoon, kookte ik uitgebreider, had ik de financieen nog beter uitgewerkt, had ik beter in mijn hoofd wat we nog nodig hadden, etc. Die dingen worden dan ook belangrijker en omdat het belangrijker is wil je er ook meer erkenning voor krijgen. In die zin snap ik wel weer dat thuisblijfmoeders zeggen dat dat ook werk is..
ik denk dat je hier wel een heel goed punt hebt...vooral je eerste zin, is bij mij ook van toepassing.. zo maak je er een soort werk van...wnat je wilt je niet nutteloos voelen dus pak je het allemaal iets serieuzer aan.. als ik zou werken, doe ik ff snel swifferen en komt stofzuigen wel op de dag dat ik er echt tijd voor hebt...nu KAN ik gewoon elke dag stofzuigen, dus doe ik dat ook...bijv..
Als ik mijn ex een lul zou vinden, zou ik hem juist uit willen kleden, denk ik. Dokken zal hij! Of ik het nou nodig heb of niet... Maar dan is het niet een kwestie van handje ophouden, maar van wrok.
Ik ben het met je eens dat als je thuis bent bij je kinderen dat dit niet als "arbeid" gezien kan worden. Neemt niet weg dat je dan wel druk bent met de kinderen en alles wat er omheen is. Dus je bent wel aan het "werk" of bezig. Ik denk dat als je als vrouw ( of man) parttime werkt alles gewoon dubbelop doet. Je werkt en buitenshuis en je hebt daarnaast je gezin met alles daaromheen. Zelf zou ik liever of kiezen voor fulltime ( kan als de kinderen groter zijn) of volledig thuis. Dat doe ik dus nu. Of dit gevolgen heeft voor mijn kansen in de toekomst kan ik nu helemaal niet mee zitten. Ik leef nu en wat er in de toekomst komt zien we dan wel weer.
Statistieken. Ik heb net een hoop cijfertjes opgezocht en je kunt er op veel manieren naar kijken, maar ik heb even gekeken naar het volgende: Dit zijn de percentages van het CBS van 2009, over vrouwen van 15 tot 65 jaar (werkzame beroepsbevolking). In figuur 1 het opleidingsniveau van alle werkende vrouwen, in figuur 2 het opleidingsniveau van alle niet-werkende vrouwen.
En omdat ik toch bezig ben, hierbij een overzicht van werkende en niet-werkende vrouwen per opleidingsniveau. Let op, hierbij zitten dus ook de vrouwen die nog studeren en de vrouwen die met de VUT zijn. Daarnaast is er ook geen onderscheid gemaakt tussen de onvrijwillig werkelozen en de vrijwillige werkelozen, zoals thuisblijfmoeders.
Ik hoop toch echt wel dat je daar een keer over nagedacht hebt en daar dingen voor geregeld hebt. Ongevallenverzekering bijvoorbeeld... Mag ik vragen wat je dan doet?
ik heb laatst ergens een onderzoek gelezen (balen zeg dat ik niet meer weet waar) dat parttime werkende moeders het het drukste hebben en de meeste 'stress' krijgen.
Vind dit heel mooi en goed verwoord. Zag enkele pagina's terug dat TBM zijn een fulltime job is. OK, kan best zijn, buiten m'n bevallingsrust geen ervaring mee. Maar ik werk ook nog 'ns fulltime (als in "betaalde job"). Kan je toch moeilijk ontkennen dat de combinatie van beiden zwaarder is? Want daar waar TBM overdag de kans hebben om schoon te maken, naar de winkel te gaan, was & strijk etc te doen, kan ik eraan beginnen vanaf 19h of zo. Of heerlijk in het weekend. Naar de kapper? Prop het er maar in op je zaterdag... Eens leuk winkelen? Prop het er maar ergens tussen op zaterdag (halleluja voor winkels die ook op zondag open zijn) etc... Sporten? Wat is dat? Dus in dat opzicht durf ik echt wel zeggen dat combinatie werk - kinderen veel zwaarder is. Begrijp me niet verkeerd, ik klaag op zich niet dat ik FT werk, is mijn keuze; enige wat ik zou willen overwegen is een 4/5e... Heb gemerkt, in de 4 maanden dat ik thuis was na de bevalling, dat het "Thuismoederschap" absoluut niet voor mij weggelegd is. Word daar echt een vrouw van die met haar luie kont voor de tv op de bank hangt . Ik vind er echt geen uitdaging in. On topic: zoals ik in een eerdere reactie zei: ik hou ervan om financieel onafhankelijk te zijn. Heb me bv vorig jaar een nieuwe (geen al te goedkope) wagen gekocht. Mannetje was er niet bij, heeft geen inspraak gehad want betaal 'm toch lekker zelf? Net als alle andere uitgaven voor mezelf. Voor de gemeenschappelijke kosten zijn we steeds van het 50/50 principe geweest; vind ik prima zo...