Ik kan me voorstellen dat je zo gereageerd hebt. Ik vind het alleen wel een beetje fel. Je had denk ik ook op normale toon kunnen zeggen dat je zulke grapjes niet leuk vind. Jouw zusje heeft misschien niet eens in de gaten gehad dat ze al een paar keer iets heeft gezegd wat voor jou als kwetsend overkwam. Dus voor haar kwam jouw reactie misschien als donderslag bij heldere hemel, en dat is ook niet helemaal eerlijk.... Ze is ook pas 19...
dit soort "grapjes"schijnen tegenwoordig normaal te zijn. ik wijs mijn kinderen er steeds op dat ik ze niet normaal vind. ik denk dat je je kind er heel moeilijk tegen kan beschermen in de praktijk. mijn dochter roept ook steeds "heee ouwe" als haar vader komt. of als ze hem nodig heeft. ik erger me daar groen en geel aan en ik zeg er ook vaak wat van. dan zegt ze dat het goed bedoeld is. mijn dochter is verder een heel nette meid en heel verstandig voor een puber. maar dit krijg ik er dus niet uit. voor hun is dit gewoon normaal.( ze is 16 trouwens ) gelukkig praat ze verder vrij normaal op wat stopwoorden na. maar ik denk echt dat het een beetje de tendens is van deze tijd.ze zegt ook steeds op school doet iedereen zo. ik blijf dan maar volhouden dat ik het maar raar vind en onacceptabel.maar dan kijkt ze me aan en soms zegt ze dat ik oud ben en niet meer met mijn tijd meega. (al denk ik dat er bij jullie wel een vernijnig ondertoontje meespeeld als ik het zo lees.)
Ik zie net dat je zoon pas 10 maanden is, een baby dus nog. Dan vind ik de opmerkingen helemaal niet zo vreemd. Hoeveel keer ik al een moeder of iemand anders "dikkertje" heb horen zeggen aan hun baby? Echt heel vaak! En ja, mijn moeder zegt ook wel eens "lelijkerd", als mijn dochter boos kijkt of helemaal onder het eten zit. maar ze zegt het met liefde, en dat is te merken. Til er niet zo zwaar aan, zeg rustig dat je je niet fijn voelt bij bepaalde opmerkingen en vergeet het .
Ik had het inderdaad wel anders kunnen zeggen ja, maar werd gewoon echt een beetje boos. Ik denk ook dat ik zo reageerde omdat er pijn zit. Ik merk dat dit onderwerp me verdrietig maakt en er komt vanalles naar boven. Tjonge jonge zeg.
Mijn zus zegt het niet met liefde, dat is het probleem. Mijn moeder zegt ook weleens wat en daar hoor je die liefde wel.
Je reageert helemaal niet overgevoeling. Ik vind dat je zus echt rare opmerkingen maakt. Ze voegen niks toe aan een bepaald gesprek, en ze zijn ook helemaal niet grappig. Wellicht dat je de volgende keer rustiger kan blijven, en uitlegt dat je dit soort opmerkingen echt niet leuk vind.
hier ook hetzelfde. mn ex schoonfamilie vond mn dochter ook altijd te dik. (sorry ze heeft wel ff 18 mnd bv gehad dus ja dan zijn ze altijd iets steviger) ze vonden het maar achterlijk dat ik na 8 weken nog bv gaf en dat ik na 2 mnd nog een buikje had.(ik was toch al bevallen, dan moet je daarna meteen weer "strak" zijn) ik deed niks goed, moest haar meteen maar een speen geven en lekker laten huilen. nou echt niet dus he. mn dochter huilt nu eigenlijk bijna nooit. behalve als ze moe is. hier is altijd vroeger ook altijd tegen mij gezegd dat ik stevig was enz. en heb er toch wel iets van overgehouden. ik vind het geweldig dat ik nu dikke buik heb vanwege de zwangerschap, hoef ik mn buik tenminste neit in te houden.
sorry maar ik zou echt woest worden als iemand mijn kind afkraakt dat hij of zij dik is en al helemaal niet tegen het kind zelf hoezo je praat een kind een minderwaardigheidscomplex aan ik ben jaren gepest omdat ik dik zou zijn ( maatje 40) ik dacht echt dat erg dik was en nu heb ik maatje 46 ik heb een dikke reet so what heb jij er een probleem mee kijk je de andere kant op ik vind wel dat als je kind teveel aankomt dat je zijn of haar voedings patroon moet veranderen om te verkomen dat het kind in de toekomst gepest word en voor zijn of haar gezondheid
Ik vind liefkozend "dikkertje" zeggen heel wat anders overkomen dan "Ha, daar is mijn dikke neef weer" "Wat een rare tenen heeft ie" en "Lelijkerd, met al die snot op zijn gezicht" Ik vind voormelde opmerkingen juist enigszins kwetsend overkomen. Maar misschien ligt dat aan mij? Ik kan er in elk geval niks liefkozends in terugvinden. Ook al is het kindje pas 10 maanden, dan nog vind ik zulke opmerkingen niet gepast. En als je er nu niks van zegt, dan vrees ik dat dergelijke opmerkingen over een paar jaar ook nog tegen het kindje gemaakt zullen worden. En ik las ook een opmerking dat zusje "pas" 19 is. Ze is in elk geval al wel meerderjarig. Erg volwassen nog niet!
ik vind dat je er best iets van mag zeggen hoor.. dat je kindje pas 10 maanden is heeft hier niets mee te maken.. als je er nu niets van zou zeggen, dan gaat ze waarschijnlijk altijd zo door met deze opmerkingen,, en dan merkt het kind er heus wel wat van hoor op latere leeftijd !! ik heb dit ook altijd gehoord hoor, zulke opmerkingen en ik ben hier heel erg onzeker door geworden !
Ik kan je goed begrijpen. Ik ben zelf heel erg veel aangekomen van 68 kg naar nu 103!! Kwam laatst iemand tegen van vroeger die mijn man nog niet kende en ze zei letterlijk: goh jij bent dik geworden, je moet maar een dieet gaan volgen want anders is die knappe man van je zo bij je weg :S bam die kwam binnen of mijn eigen vader die pas geleden zegt: vroeger was je zo mooi..... Niet goed voor dat kleine beetje zelfvertrouwen wat ik nog heb.
Ik snap heel goed dat je op dat moment vanuit je emoties reageert naar je zusje toe. Misschien op een wat rustiger moment uitleggen aan haar waarom het je zo steekt? Dan begrijpt ze jouw reactie misschien wat beter en ziet ze in dat wat voor haar een loze opmerking is, voor jou juist beladen is. Iemand hier zei dat zus pas 19 is, verwachten we zo weinig tegenwoordig van elkaar. Van een 19 jarige lijkt mij dat je kan verwachten dat hij/zij met mensen om weet te gaan, toch? Ik ben zelf ook een dikkerd, mijn hel leven al geweest. Nooit anders dan opmerking gehad, van ouders, familie en zelfs wild vreemden. Elke opmerking deed en doet nog zoveel pijn. Mensen onderschatten de hardheid van woorden. En mensen denken dat het bij een kind oor in en oor uit gaat, nou echt niet dus. (en dan heb ik het niet over baby's he )
Ik vind absoluut niet dat je overgevoelig reageert.. Mensen die zulk soort opmerkingen keer op keer maken zijn overigens vaaknzelf gewoon onwijs onzeker, maar toch! Als iemand het in zn hoofd haalt om zoiets over mijn zoon te zeggen maak ik diegene direct duidelijk dat dat de 1e en laatste keer was! Flauwekul! En zeker over de rug van een kind...
Ik vind je reactie heel begrijpelijk. Ik had hetzelfde gereageerd in jouw plaats. Mijn kant van de familie is ook zo goed in van die heerlijke (sarcasme!) opmerkingen. Favoriete woord van mijn moeder is 'dom', en iedere mogelijke variatie waarin je dat woord kan gebruiken. M'n 3 jarige begint dat nu dus al te herhalen, als hem gevraagd word wat hij heeft gedaan. "dom daan he" , wat wij dus uit alle macht probeerden te voorkomen. Heel fijn.
Over mijn zoontje worden soms ook zulke opmerkingen gemaakt. Gelukkig niet op die manier hoe je zusje het zegt. Daar zou ik persoonlijk ook wat van zeggen, en ik vind dus ook niet dat je te fel hebt gereageerd! Laatst waren mijn opa en oma op bezoek en we hadden het erover dat hij zoveel op mij lijkt. Mijn zoontje heeft een donkere papa maar daar is bijna niks van te zien aan mijn zoontje. Mijn oma zei toen: gelukkig maar, ik zou het niks vinden als hij donker was geweest. Toen ben ik ook behoorlijk uit mijn slof geschoten. Vond die opmerking zo raar, en vooral vervelend. Ookal was mijn zoontje groen/paars of pik zwart, hij moet geaccepteerd worden zoals hij is. Ik zou het dus ook niet op prijs stellen als er op een vervelende manier zou worden gezegd dat hij te dik is o.i.d.
Vind je reactie helemaal niet raar hoor, beetje jammer alleen dat je zusje er dan niks mee doet. Ze kan het misschien niet lullig bedoelen, ik vind dat je als 19 jarige wel kan nadenken hoe je iets brengt of hoe iets aankomt. Ik ken het helaas ook, dat je niet duidelijk kan laten merken dat je opmerkingen vervelend vindt. Mijn schoonvader kan er ook niet tegen als je zegt dat vind ik niet zo fijn die opmerkingen, dan heb jij het idd gedaan... En ook ik heb helaas ervaring met mensen die zogenaamd aardige opmerkingen maakten ove rmijn gewicht die helaas maar al te hard aankwamen bij mij. Bijvoorbeeld toen ik terug was van vakantie op dagbehandeling ( psychiatrie ) en ik bij de dagopening zei, ik ben zo lekker op vakantie geweest. Waarop een therapeut zei, ja dat kun je ook wel zien ja. Waarop ik vroeg hoe bedoel je dat? En zij zei, nou je bent best wel dik in je gezicht geworden.... Nu zou ik zeggen, okay, en weer door. Maar toen zat ik echt heel erg met mijn gewicht, en dan komt het zo hard aan. En toen iemand haar erop aansprak snapte ze echt niet dat het nogal lullig uit haar mond kwam... Ik vind dat je goed hebt gereageerd hoor.