bang voor de bevalling

Als ik sommige verhalen lees of hoor schrik ik ook wel. Bij mezelf denk ik dan altijd dat mensen vaker de erge verhalen vertellen of van zich afschrijven dan de goede verhalen. Op een forum is het ook logisch dat juist de mindere gebruikelijke verhalen langskomen, als alles goed en normaal gaat zijn er niet zoveel vragen en zal iemand minder snep een vraag postten/reageren.

 

Helpt het als ik zeg dat het de 2 mooiste dagen van mijn leven waren en dat ik het graag nog een keer zou mogen beleven?

 

En wanneer je je bedenkt dat geen bevalling hetzelfde is.... dus jij hoeft echt geen horrorbevalling mee te maken, het gros van de bevallingen verloopt "normaal". Probeer niet teveel te lezen over horrorbevallingen enzo, probeer je een beetje af te sluiten van dat soort dingen.

Ik ben er gewoon heel nuchter "in" gegaan en het is mij alleszins meegevallen..... zo erg meegevallen dat nummer 2 zich binnenkort mag aanmelden.

 

ik snap je wel hoor, ik was ook best wel angstig voor de bevalling ( al stond ik er niet mee op en ging er ook niet mee naar bed), maar vooral de laatste weken dacht ik er wel veel aan en zag ik er behoorlijk tegenop. Probeer toch maar te bedenken dat de kleine er sowieso uit moet, hoe je het ook went of keert, dus dat druk maken zonde is van je energie en je weet nooit van tevoren hoe het loopt. ik weet niet hoe ver je bent, maar misschien een een zwangerschapscursus een idee? Kan je ook meer zelfvertrouwen uit halen dat je wat meer voorbereid bent.
Mijn bevalling was echt ruk en juist de dingen waar ik bang voor was, gebeurde, maar toch, het klopt wel: lichamelijke pijn is best relatief en ben je al redelijk snel weer ''vergeten''
Succes en ook jij kan het hoor!

 

Ik was ook ontzettend bang net als jij, ik stond er ook mee op en mee naar bed en huilde bijna dagelijks.
Toen het zover was ben ik 35 uur bezig geweest met uiteindelijk een spoed keizersnee omdat hij er niet uit kon. Ik denk achteraf dat ik misschien door mijn angsten het een beetje heb tegengehouden...Maar ja ik ben net zo bang als ik ooit een tweede keer zwanger mag zijn.

 

De zwangerschapscursus zal vast ook helpen, ik kreeg er in ieder geval meer zelfvertrouwen door, je leert wat je ongeveer kan verwachten en tips hoe je bv. weeen op kan vangen enzo.
Meid, probeer er echt van te genieten hoor, het gros van de bevallingen loopt gewoon ''goed'' en zelfs vrouwen met horrorbevallingen gaan vaak weer voor een 2e ofzo!
Kijk, bevallen is inderdaad geen pretje ( vind ik dan), maar je krijgt er inderdaad wel iets heel moois voor terug. En probeer anders niet teveel horrorverhalen te lezen, want juist als je zwanger bent ( had ik ook) , lijk je een sensor te hebben voor die nare verhalen en grappige is, nu ik zelf bevallen ben, lees ik voor mijn gevoel veel meer goede verhalen; het is ook maar net waar je op gespitst bent.

 

Ik zag ontzettend tegen mijn 2e bevalling op, niet normaal meer. Kwam omdat mijn 1e bevalling niet echt een feestje was. Maar deze bevalling heb ik als heel erg prettig ervaren (voor een bevalling dan he!). Pijn doet het altijd en het zal ook nooit mijn hobby worden, maar ik zou het zo weer doen. Misschien helpt het als je naar een cursus gaat. Maar het komt uiteindelijk altijd goed...succes.

 

Hier net zo, was alleen geen 2 dagen maar een paar uur. Zou het zo nog 20 keer doen.

 

Go with the flow, iets anders kun je toch niet

 

Ben ik het helemaal mee eens Hier ook de eerste en hoor veel slechte verhalen wil er ook niet meer naar luisteren laat het allemaal gewoon op me afkomen en zie wel hoe het loopt

 

Ik heb tot 30 weken ongeveer ook angst gehad. Maar hoe dichter bij de bevalling kwam, hoe rustiger ik werd. En toen ik echt bijna uitgeteld was, keek ik er eigelijk helemaal niet meer tegenop .

 

Ik zou zo nog een keer willen bevallen, heb daar hier ook een topic over geopend een paar weken terug ('ik wil nog een keer bevallen').

De weeën en alles vond ik natuurlijk niet geweldig leuk, maar wel heel fascinerend hoe je lichaam werkt... en dan het moment dat ik mijn kleine meisje aan mocht pakken... Het aller aller aller mooiste wat ik in mijn leven mee heb gemaakt! Geweldig! Ik wil zo graag nog een keer!

 

Ik zag in mijn zwangerschap ook tegen de bevalling op maar ondanks dat het pijn doet is het zo'n prachtige ervaring, ik wil het nog wel 20 keer overdoen!

 

Ik zag ook enorm op tegen de bevalling, maar is me 200% meegevallen. Zwangerschapscursus heb ik veel aan gehad. Die uitleg vond ik erg fijn en sommige dingen hebben me ook echt door de bevalling heen geholpen.

Hier een bevalling volgens het boekje, ging echt perfect. Dat kan dus ook!!! En ja, alle clichés zijn waar: de pijn ben je zó vergeten. Je doet het ergens voor, dat scheelt een hoop. En de hormonen zorgen er ook voor dat je het aankan. Echt, je kan het! Je zal merken dat als je zo ver bent, je overvallen wordt door een enorme oerkracht en je een enorme sterke vrouw blijkt te zijn, al verwacht je dat nu niet van jezelf.

Ik kan je wel 1 tip geven (heeft mij enorm geholpen): lees géén bevallingsverhalen op internet! Zijn vaak toch de horrorverhalen en dat wakkert je angst alleen maar aan. Wat je wél kan lezen zijn de algemene verhalen over bevallingen op diverse zwangerschapspagina's op internet. Dan weet je een beetje wat je te wachten staat.
De zwangerschaps-gym-juf vertelde dat een goede voorbereiding (waarin je een beetje weet wat je te wachten staat) vaak positief uitwerkt en dat ben ik helemaal met haar eens.

Echt, je kan het en het komt goed! Veel succes.

groetjes, Juudje

 

Ik heb heel veel steun gehad aan het boek Veilig Bevallen van Beatrijs Smulders. Misschien een tip voor jou?
Het is echt zonde om nu alles al zo te laten bepalen door je angst. Je zult merken dat je rond de uiterekende datum er echt helemaal klaar voor bent en dat je het bevallen op de koop toe neemt. Ik heb het allemaal gewoon laten gebeuren en dat heeft mij enorm goed geholpen. Dus ga je niet verzetten, want dat werkt alleen maar averechts. Natuurlijk was het even doorbijten, maar ik vond het een prachtige ervaring. Zou het zo weer doen. (sterker nog, ik moet het binnenkort nog een keer doen, haha).

 

Ja precies!!! Ik kijk er ook echt weer naar uit hoor! Het is zooooooo'n mooi magisch moment!!
Omdat mijn kleine nog steeds in stuit ligt, is de kans aanwezig dat dit een geplande ks moet gaan worden. Nou, dat zou ik echt vreselijk vinden!

 

ook ik zag heel erg tegen de bevalling op! ik ben een ontzettende pieperd dus was echt bang dat ik de pijn niet aan zou kunnen.

Help het je als ik vertel dat ik wel een super bevalling heb gehad?
de mijne duurde 2,5 uur vanaf het moment dat ik niet lekker meer in bed lag(het was toen nog niet eens pijnlijk) we moesten nog naar het ziekenhuis omdat mannetje in het vruchtwater had gepoept, toen wij in het ziekenhuis aankwamen zat ik al op 10 cm en in 6 min persen was ons mannetje er.

Weet je dat het pijn doet dat weten we allemaal wel, maar die pijn kan ik nu niet eens meer na vertellen.

Maak je niet bang door andere verhalen want elke bevallig is anders en ja je kunt het, met of zonder pijnbestrijding je komt er wel doorheen en daarna ben je het zo vergeten en is het het mooiste wat je ooit hebt mee gemaakt echt geloof me.

Alvast heeel veeel succes en je kunt het