Het is echt geen mega probleem, voordat iemand zich afvraagt waarom ik hier een topic over open, maar ik vraag mij gewoon af of ik te streng ben of hoe jullie zoiets aanpakken?? Mijn zwager (tweelingbroer van mijn vriend) is nogal een gemakkelijk type, woont nog maar net op zichzelf (29) en laat zich alles gemakkelijk aanleunen. Zo ook met afspraken enz. Als bv 1 van mn schoonouders jarig is, zal hij nooit bellen met te vragen wat we zullen kopen ofzo, maar daar is het misschien een man voor. Maar ook als wij iets bedacht hebben en een smsje sturen erover, hoor je nooit niks meer. Hij gaat er altijd vanuit dat iemand anders het wel regelt. Nu is mijn vriend vorig jaar met mn zwager (vriend van mn zusje) naar de autorai geweest. Zn broertje reageerde o dat vind ik ook wel leuk. Nou prima, de volgende keer kon hij ook mee (dit jaar dus. Nu heeft vriendlief al 2 keer laten vallen dat het binnenkort is en hij kaarten wil bestellen. Hij had zn rooster nog niet (paar weken geleden) en zou dan iets aan vriendlief laten horen) Inmiddels heeft hij zn rooster al lang, maar je hoort niks van hem. Nu wilde vriendlief hem gister weer bellen omdat ze kaarten willen kopen, ik heb gezegd dat als hij vanavond niks heeft laten horen, dat hij het dan maar uit moet zoeken. Dat ik hem dus niet weer zou bellen, hij weet er toch al lang van?? Nu heeft hij hem toch gebeld, maar wat zouden jullie doen?? Ik wordt er een beetje moe van dat wij maar over alles achter hem aan moeten bellen, hij kan toch ook wel eens wat van hem laten horen?
Ik zou er gewoon niet meer achteraan gaan. Kost jou heel veel energie en hem kan het blijkbaar niks schelen. Ik ben hier heel makkelijk in.
Ja ik dus ook, zou 1 a 2 keer bellen.. en daarna zoeken ze het maar uit. Ben dr echt nuchter/makkelijk in.
Ik zou de beslissing om hem wel of niet te bellen over die autorai kaartjes gewoon bij je man laten. Het is zijn broer en het lijkt me aan hem, om te bepalen of hij wel of niet het initiatief wil blijven nemen. En qua cadeau'tjes zou ik gewoon aangeven dat je voortaan alleen nog maar iets namens het eigen gezin ga geven, en dat hij zijn eigen cadeau moet regelen.
sannie, ja daar heb ik natuurlijk ook niks mee van doen. Maar het is maar 1 voorbeeld, heel vaak gebeuren zulke dingen. Mn zwager (de andere dus), vraagt nu wanneer hij de kaartjes kan bestellen, en dan vind ik het vervelend dat mijn vriend niks met hem afspreekt. Ik heb het wel uitgelegd natuurlijk, maar heb altijd het gevoel dat wij ons in allerlei bochten moeten wringen voor hem. Als je afspreekt om ergens heen te gaan weet je op de dag zelf pas of hij meegaat, ik wordt gewoon altijd heel moe van dat soort dingen.
Zou geen rekening meer met hem houden dan. Mijn broertje (26jr) is er ook zo een. Afgelopen kerst zou bij ons thuis gevierd worden, maar hij wist nog niet of hij wel zin had om te komen (hij woont nog bij mijn moeder). Dus puntje bij paaltje is hij gewoon niet geweest. Dan ben ik er gewoon klaar mee. Mijn dochtertje heeft hij pas gezien toen we naar mijn moeder gingen met haar, toen was ze al 5 wk ofzo. Gelukkig heb ik nog een zusje die wel een beetje normaal is...
Ik zou er geen energie meer in steken. 1 of 2 keer en daarna is het aan hem... hoor je niks dan doet/gaat hij gewoon niet mee. Ook prima.
Ik zou gewoon niet meer bellen. Dan moet hij maar zelf een cadeautje kopen, of heeft ie maar niks. En met die kaarten...als hij niet reageert pech gehad. Zal je straks zien dat je ook nog achter het geld aan moet.
Herkenbaar. Nog lang achteraan gezeten, maar uiteindelijk mee gestopt, want die maakte het wel erg bont. Wij tonen geen enkel initiatief meer, ik heb er schoon genoeg van. Het moet van twee kanten komen.
precies, jij snapt hem. Hij had laatst toch een actie, maar toen zag mn vriend gelukkig ook in dat het een beetje te ver ging. Hij wilde onze auto lenen, omdat die van hem in de garage stond, nou dat is geen probleem, maar hij vroeg aan mn vriend: wanneer kom je hem dan brengen??? Hij zegt: hoezo brengen??? Antwoord: ja je denkt toch niet dat ik helemaal naar jullie kom lopen ( 5 minuten ofzo) Ja hallo, jij wil die auto toch???
Vroeger liep ik ook steeds achter mensen aan van 'ga je nou nog mee' of 'heb je er nog aan gedacht?'. Tegenwoordig vraag ik 1 of 2x, hoor ik niks meer dan is het pech gehad. We zijn allemaal oud en volwassen genoeg om iets te onthouden en om zelf iets terug te koppelen.