N.a.v. een artikel in de 'wij jonge ouders' ben ik hier eigenlijk wel even benieuwd naar. Daar stonden een heel aantal 'droombevallingen' beschreven. Ik vond sommigen een beetje vergezocht (bevallen op een onbewoond eiland ofzo...), maar toch leuk om te lezen hoe vrouwen daar over nadenken! Dus, stel dat jij alles voor het zeggen had en ALLES mocht bepalen, hoe zou het er dan uitzien? Waar zou je bevallen? In wat voor setting? Wie erbij? en wie per definitie er niet bij?
Op een onbewoond eiland? Tjee, dat valt voor mij eerder in de categorie 'bevalling from hell'. Droombevalling zou voor mij zijn: Moet niet te lang duren. Ik begrijp wel dat ie niet pijnloos kan, maar ik zou het fijn vinden als ik de pijn kan handelen en er met m'n gedachten een beetje bij kan blijven. Verder mogen de knip/scheur en bijbehorende hechtingen achterwege gelaten worden en hoop ik ergens dat het tegen de middag geboren wordt (al kan ik niet echt zeggen waarom). Uiteraard voelen ik en ons kindje ons daarna hartstikke lekker en kunnen we snel genieten van de kraamperiode thuis. Verder, in het kraamhotel (maar staat al vast) met de VK, kraamverpleegkundige en NooNooman erbij (staat ook al vast) en verder geen pottenkijkers. Nou... moet haalbaar zijn toch?
Mijn Droombevalling: Heerlijk thuis in eigen bedje natuurlijk bevallen, samen met mijn man naast mij. En na de geboorte de hond erbij betrekken, dat zal mijn Droombevalling zijn. Hoop zo dat het thuis mag/kan....Tot nu toe wel, dus hoop echt dat alles goed verloopt. Ook na bevalling... Kijk er echt naar uit
Kijk, hele reeële wensen! Mijn droombevalling zou ook thuis zijn. Gewoon in mijn eigen omgeving. Alleen de verloskundige en mijn man erbij. Geen gedoe met ruggenprikken, knippen, scheuren, vacuumpompen, bloedverlies etc... Dan zou ik ook de weeën goed kunnen opvangen (en dus geen pijnbestrijding nodig hebben), niet te lang persen en dan zelf de kleine aanpakken. Dan genieten!! Aanleggen, rustig de kleine aankleden en dan lekker douchen onder mijn eigen douche... Maar ja.. ik heb een medische indicatie i.v.m. teveel bloedverlies de vorige keer.. Thuis gaat het dus niet worden, maar hopelijk wél zoveel mogelijk andere 'droomwensen'... En daarna natuurlijk zo rustig en lang mogelijk Lucas laten kennis maken met de baby!! Ik vond het opvallend in het artikel dat er zoveel bijzondere wensen waren! Bevallen op het strand bijv... daar had ik nou nooit bij stilgestaan
Jammer dat je niet thuis mag bevallen...Maar moet zelf ook zeggen dat de gezondheid van moeders en kind wel voor gaan. Dan maakt mij het ook nog niet zo uit waar. idd een strandbevalling vreemd, maarja...dat vind ik ook van een bevalling in bad....lijkt me helemaal niks hihihi smalen verschillen
Mijn droombevalling? geen weeën, alleen m'n man erbij, geen pijn en ineens een gezond kindje er uit. Nee serieus, thuis met m'n man en vk. Een snelle bevalling. Geen kraambezoek tot ik zelf aangeef dat ik er klaar voor ben. Heerlijk met m'n kindje op m'n buik even genieten met z'n drieën. vk mag dus ook de ruimte verlaten.
Eigenlijk was de bevalling van Matthijs een hele mooie bevalling tot het persen. De ontsluiting ging vlot. Binnen 2 uur volledige ontsluiting. Ik kon de weeen prima opvangen en was ontspannen. Alleen het persen had wel wat sneller gemogen Heb nu een uur geperst en uiteindelijk een knip gekregen. Bij mijn droombevalling zou het met een paar persweeen gepiept zijn Oh en zonder knip natuurlijk Ben trouwens thuis bevalling. Vind ik zelf ook echt heel fijn!
Mijn beide bevalling waren eigenlijk mooie bevallingen. Bij de 1e (38+2) alleen: fluxus gehad, meteen door naar OK, knip, rugweeen. Maar al met al vond ik de bevalling reuze meevallen. Had erger verwacht. In totaal vanaf de gebroken vliezen heb ik er 27 uur over gedaan. 2e bevalling (41+5) was nog makkelijker: ik zou ingeleid worden, vliezen braken uiteindelijk spontaan, buik en rugweeen gehad, een kleine scheurtje, vanaf dat de vliezen braken was na 5 uur (en 5 minuten persen) ons meissie er. Ook hier vond ik de pijn meevallen, alleen minder dat ik me niet op 1 soort weeën kon concentreren. Dat is het mindere ervan als je 2 soorten weeën hebt. Voor zulke bevallingen teken ik (alleen zonder fluxus, bloedtransfusie etc)
Eigenlijk heb ik wel een droombevalling gehad. Lekker thuis, m'n man erbij, in bad, weer uit bad, onder de douche, weer onder de douche vandaan, toch maar weer in bad, toen weer uit bad omdat de verloskundige dat wilde, na 8 uur weeën een kwartiertje persen en daar was ie! Volgende keer mag het iets korter duren, maar verder mag het precies hetzelfde!
hihi, als ik dit zo lees heb ik ook een droombevalling gehad Mijn bevalling duurde van de 1e wee tot dochterlief op mijn buik lag 3,5 uur, waarvan alleen de laatste weeën pijnlijk waren. Ik heb 9 minuten geperst en toen was ze er. Geen knip, geen scheur, geen hechtingen, en thuis. Met alleen mijn man en de verloskundige die echt nog maar net op tijd was (en dat alleen omdat ik niet actief ging meepersen toen ik persdrang kreeg).
Ik ga het niet nog een keer doen, maar als ik dat wel zou doen, dan zouden mijn enige eisen zijn dat het max 12 uur zou duren (to de 63 uur van m'n eerste) en dat de placenta er nu wel zelf uit zou komen Heel bescheiden, dus, haha! En natuurlijk zou ik dan thuis willen, maar gezien bloedverlies + placenta-gedoe van mijn eerste bevalling zou dat sowieso al niet mogen.
Lekker rustig thuis is in bed, 's morgens na een nacht goed geslapen te hebben Weeën die goed hun werk doen en goed op te vangen zijn, even persen en zonder knippen, scheuren of ingrijpen van de vk een gezond kindje op mijn buik krijgen
een bevalling waarbij ik mezelf niet kwijt raak in de pijn en die ik zelf aan kan. Lekker thuis met man, vlos en hele leuke kraamv. Zonder complicaties of moeilijke, spannende momenten. Geen aambeien. knip/scheur ach, dat vond ik wel meevallen, liever niet natuurlijk.
Mijn eerste bevalling is bijna een droombevalling geweest. (weeën begonnen met 36+5, naar het ZKH gegaan, vliezen gebroken, bevalling stil komen te vallen, wee opwekkers eraan en toen die echt iets gingen doen, wat ik in 1 uur en 40 minuten bevallen met 2 hechtingen). Ze is geboren met 36+6. Toch zou ik graag thuis bevallen, het liefste weer zo snel, maar dan geen hechtingen en geen aambeien. Ik vond mijn eerste bevalling zeer overdonderend en beleefden het zonder emoties. Dit zou ik ook graag anders zien.
Ik vond mijn laatste bevalling ook een droombevalling. Lekker thuis met mn vriend, de vk en kraamverzorgster. Paar uur weeen gehad waarvan alleen het laatste uur echt vervelend en 10 minuutjes persen. Geen knip of scheur of andere vervelende dingen. Was alleen een beetje stijf de volgende dag. Liep 2 dagen later al weer buiten. Alleen de kraamvisite had wat langer weg mogen blijven, maar dat heeft weinig met de bevalling te maken.
heel saai: zeker weten dat het past/goed komt (bij daniel bekken te smal) en dan gewoon op ons eigen schip met alleen wim en de vk erbij. NIet te veel pijn en niet te lang duren
Zoals mijn laatste bevalling, maar dan thuis ipv ziekenhuis. 6,5 uur waarvan 5 min persen, in bad en zelf mijn dochter uit het water halen. Mijn eerste vond ik ook prachtig, alleen de vacuumverlossing was minder, 13,5 uur, dus eigenlijk volgens het boekje.
Allemaal hele normale wensen! Valt me echt op dat iedereen echt gewoon genoegen neemt met een bevalling zonder complicaties, in hun eigen gewenste omgeving, zonder ingrijpen van medici... Heel logisch hoor, maar wat zijn we dan toch bescheiden eigenlijk allemaal Mooi om te lezen, gewoon tevreden met een 'normale' bevalling en een gezond kindje!
Ik vind een bevalling al zo mooi en uniek, daar kan een bevalling op een onbewoond eiland of weet ik veel wat nog meer allemaal niet tegen op. Heel kliche, zolang we beiden gezond de bevalling doorkomen, zonder kleerscheuren, binnen een redelijk tijdsbestek en de baby gezond ter wereld komt, dan denk ik: Wat wil je nog meer???
Ik las dat artikel met open mond, vond het zo surrealistisch! Die mensen zullen toch ook wel snappen dat het niet comfortabel is om te bevallen terwijl het zand overal kruipt? Hoe blauw het water ook is en hoe mooi de palmen ook waaien, daar heb je op dat moment echt niets aan Mijn droombevalling? In slaap vallen zodra de weeën beginnen en pas weer bijkomen als de baby er is Realistisch gezien: In het ziekenhuis omdat ik me daar veiliger voel dan thuis. Met iemand erbij die daadwerkelijk naar me luistert en duidelijk is met wat er gebeurt en vooral niet knipgraag is wanneer dat niet nodig is! Zo min mogelijk mensen erbij en zo min mogelijk gehannes aan mijn lijf. Als iets niet absoluut nodig is omdat het anders mis gaat, wil ik het niet. Wel wil ik graag een ruggenprik want ik heb een belachelijk lage pijngrens. Dus wil ik het zelf kunnen doen, dan zal pijnstilling wel nodig zijn vrees ik. Als ik er dan ook nog met zo min mogelijk scheuren en knippen vanaf kom, vind ik het best. Ik stel het me allesbehalve romantisch voor dus ik zal vast niet teleurgesteld worden wat dat betreft