thuismoeder = thuismuts? Ik dacht het zeker niet hoor! volgens mij moet je lekker doen waar je je goed bij voelt en dat kan werken zijn maar ook heel goed lekker thuis genieten van de kindjes en ze op een fijne manier opvoeden Thuismoeder = Thuismuts?? wel leuk om te lezen vind ik zelf. groetjes Sylvia
Dunno... Ze schrijft: Iedere keer legde ik geduldig het verhaal van mijn contract uit, bijna alsof het feit dat ik min of meer gedwongen werkloos was geworden de enige reden kon zijn om thuismoeder te worden. Dan maak je er toch zelf een taboe van? Waarom niet gewoon trots vertellen dat je gekozen hebt om thuis te blijven, omdat je dat wil en omdat jullie het je kunnen veroorloven? En: Sommigen zeggen ronduit dat zij het echt niet zouden kunnen: de hele dag thuiszitten. Ja èn? Niet iedereen kán dat. Wat is dáár dan zo vreemd aan? Een vriendin van me werkt in de zorg. Ik zou dat ook echt niet kunnen. Hele veel respect voor haar dat ze dat wel kan, want mensen zoals zij zijn nodig! Sinds wanneer is 'ik zou dat niet kunnen' denigrerend? Ik heb het idee dat veel thuisblijfmoeders misschien onbewust wel vinden dat ze 'meer' zouden moeten doen... Even voor de duidelijkheid, ik vind dat dus niet. Maar ik denk dat als een thuisblijfmoeder zo erg de behoefte heeft haar keuze te verdedigen/verantwoorden, dan twijfelt ze misschien zelf wel of ze de juiste keuze heeft gemaakt... Immers, als iemand 100% achter haar keuze staat, dan kunnen dat soort opmerkingen je toch niet raken? Wat denken jullie?
Nee lijkt me ook een zeer slechte instelling in je huwelijk Nee ik mag wel werken van mijn man maar hij vind het ook heel fijn dat ik thuis ben omdat met een baan van 70-90 uur (eigen zaak) si het gewoon fijn als je een rustige, vaste factor thuis hebt voor de kinderen, mama is er altijd voor ze. Er is geen stress met halen, brengen en ja ik heb toen ik alleen Dean was nog parttime wat gewerkt (in onze zaak op kantoor) als ik dat vergelijk vind ik werken echt "vakantie" thuis heb ik het veel drukker haha, maar goed ik deed vaak werken met kind in de box naast mijn bureau dus das dubbelop Ik vind het soms wel zwaar maar wel veel meer belonend en mijn man zegt dat ik veel meer verdien als hem maar gewoon niet krijg Ach je kiest samen voor kinderen en om ze zelf op te voeden ik zie dat meer als een investering in je kinderen als "mijn hand ophouden" het is onze keuze ook die van mijn man dus hij weet waarom we het zo doen zeg maar.. en hij zou niet anders willen, mijn ouders willen me graag terug in de zaak maar hij vind het fijn dat ik thuis ben en alles onder controle heb..
Heeft niets te maken met je instelling omtrent je huwelijk ... niet in mijn geval in ieder geval. Het tweede dat vind ik persoonlijk dan weer vreemd ... "Mag" werken van je man?? Al "mocht" ik niet werken van mijn man, als ik wil dan doe ik dat gewoon ... ik heb daar de toestemming of goedkeuring van mijn man niet voor nodig. Overleg is meer het woord (hopelijk) wat je zoekt ...
Wat ik bedoel is dat als ik wil werken dat wel gewoon mag het is niet dat ik verplicht thuis zit ofzo maar hij vind het wel erg prettig dat de kids goed verzorgd zijn en wij vinden zorg van buitenaf (KDV e.d.) gewoon niet goed genoeg voor onze kinderen, das leuk om even te spelen e.d. maar staat niet gelijk aan de zorg die een moeder kan bieden. Ik persoonlijk vind het een slechte instelling als je je huwelijk niet 200% geeft dus met de gedachte dat alles uitwerkt ipv van te voren al plannen dat het verkeerd kan gaan (en hiermee dus vaak gaat omdat je zo spastisch bezig bent) als je er van uit gaat dat het verkeerd kan gaan gaat dit vaak ook zo, want je bent met 2 levens tegelijk bezig, je kan je naar mijn idee beter focussen op 1 leven en dat heel goed doen.
Nou zeg, het heeft wat mij betreft helemaal niets met mijn huwelijk te maken, dat ik graag blijf werken. Want als de kids groter zijn en je weer wat (meer) wilt werken, dan ben je er wel heeeeel lang uit hoor. En dat is echt lastig als je solliciteert. Daarnaast vind ik het helemaal geen slechte instelling dat je rekening houdt met het "what if..." Je man kan ook morgen overlijden, net als jij. En dan? Kun je het allemaal in één keer omslaan? Tuurlijk, overal is een mouw aan te passen en als je het wilt, dan lukt het, maar is het nu echt zo raar om je daarop vast een beetje in te stellen en het daar zo af en toe over te hebben? Voor mij is het zeker een reden om in het arbeidsproces te blijven, want ik zou in zo'n geval echt wel weer graag een baan hebben in de richting van waarvoor ik heb gestudeerd.
ben ik het helemaal mee eens! een goede thuisbasis met een mama die altijd in en om het huis is vind ik wel belangrijk zolang ze klein zijn... zodra ze hun eigen gangetje gaan word het een ander vehaal....
Als mijn man morgen overlijd zijn wij gewoon heel goed verzekerd waardoor ik het huis hypotheekvrij heb en nog een maandelijkse toelage heb voor de komende jaren dus heb ik tijd zat om mijn zaken op orde te krijgen hoor dat komt dan wel daar zijn we financieel goed op voorbereid dat er even wat ruimte is. Als je wilt werken omdat je dit zelf leuk vind is het wat anders maar puur werken omdat het wel eens mis zou kunnen gaan DAT vind ik een verkeerde instelling in je huwelijk. Kijk als je het gewoon leuk vind ja dan is dat een ander verhaal! Al snap ik dat niet zo goed maar dat is persoonlijk daarom ben ik ook thuisblijfmoeder. Daarnaast heel simpel als ik geen thuisblijfmoeder was geweest had onze zoon op een medisch kinderdagverblijf inmiddels gezeten en dat heb ik nu allemaal kunnen voorkomen door zijn achterstanden samen weg te werken en 1 op 1 met hem bezig te zijn e.d. Hij heeft zijn taalachterstand van dik ene jaar (door 2,5 jaar bijna doof te zijn geweest) al ingehaald inmiddels (in een jaar tijd!) dat had niet gekund als ik hem op een MKD had gedaan of had gewerkt zeg maar, dat heeft natuurlijk ook te maken met onze keuzes..
Ik vind dat iedereen een eigen mening mag hebben, dus eigenlijk moet ik hier niet op in gaan, maar ik wil toch wel even zeggen dat ik vind dat het KDV wel degelijk een hele goede zorgfunctie heeft en heel erg veel bijdraagt in de ontwikkeling van mijn kinderen. Dat ligt misschien aan het KDV dat je voor je hebt, maar IK ben het dus niet eens met het feit dat alleen de moeder de beste zorg kan bieden in de eerste jaren. Ik vind echter ook niet dat een kind meer op een KDv dan thuis moet zijn. Een goede balans tussen werk/KDV en thuis is belangrijk.
Maar dat is natuurlijk wel een andere dan gemiddelde situatie. Als mijn kinderen zulke medische zorg en aandacht nodig zouden hebben. dan zou ik er ook voor kiezen dat vooral zelf te doen. En over het werken omdat het mis kan gaan: dat is niet wat ik bedoel. Wij zijn ook goed verzekerd als het mis zou gaan, maar het geld is een keer op en men komt bij je aan dat je zelf voor je geld moet gaan zorgen. En dan is het natuurlijk wel fijn als je nog een beetje in het arbeidsproces zit. Maar wat ik lees uit jouw reactie is dat jij werken eigenlijk niet zo leuk vindt, want je geeft aan niet te snappen dat er mensen zijn die werken omdat ze het leuk vinden. Ik vind het heerlijk, maar wel in balans met mijn moederschap. En ik ben echt trots op wat ik op de werkvloer bereik. Daarnaast ben ik trots op hoe een goede moeder ik ben en hoe goed mijn kindjes het doen. En juist omdat ik beide doe, ben ik dubbel trots! IK snap eerlijk gezegd niet dat er mensen zijn die niet van werk kunnen genieten, maar dat mag wel hoor. Dit is MIJN mening. Maar als je liever niet werkt, dan is het thuis blijven en voor de kids zorgen denk ik wel een makkelijker keuze.
Ik ben sinds 1,5 ook thuisblijfmama. Ik heb gewerkt vanaf mijn 17e tot mijn 32e jaar. Ook in de tijd dat de kinderen klein waren. Dat vond ik prima en was ook goed te doen. Wel had ik de "luxe" van een gastouder aan huis. Het plan was dat ik het eerste jaar hier in FR thuis zou blijven om er voor de kinderen te zijn. Nieuw land, nieuwe taal en dan ook al een oppas of bso. Nee dat zagen we niet zitten. Inmiddels spreken de kinderen prima Frans en zouden ze zich prima redden. Maar ik geniet zo van het thuis zijn dat ik voorlopig lekker thuis blijf. De kinderen zitten inmiddels alle drie op school en ik geniet van mijn tijd zonder kinderen. En ben heel blij als ze alle drie weer thuis zijn. In Nederland was het voor ons een stuk moeilijker om rond te komen zonder mijn inkomen. (ik werkte 18 uur) Nu gaat het gelukkig prima. En dat komt ook wel door de ontzettende goede regelingen die ze hier in Fr hebben voor thuisblijmama's. Hier wordt het erg gestimuleerd dat een moeder thuis blijft tot haar kindje 3 is en naar school gaat. En ook voor grote gezinnen (3 of meer kinderen) zijn extra regelingen. Ik was gelukkig als partime werkende mama maar eerlijk........ ik ben net even meer gelukkig als thuisblijfmama. Of ik ooit weer ga werken?? Ik heb werkelijk geen flauw idee.
Ja als ik mijn kind op een KDV had gelaten had ie inmiddels zware schade opgelopen (achterstand nog erger en zware emotionele achterstand) dat was een prima KDV hoor maar ze kunnen niet de zorg geven die een mama wel kan (1 op 1, aangepast op de behoeftes van 1 individueel) Ik ben het wel met je eens dat het een leuke aanvulling kan zijn, in de zin van een stukje socialiteit, leren aanpassen e.d. maar eerlijk gezegd is dat nu nodig voor een kind onder de 1? vanaf 1 jaar vind ik daar even spelen e.d. wel heel erg leuk en kan idd een leuke aanvulling zijn maar de zorg van een moeder is toch een stuk intensiever en meer gericht op het persoontje i.p.v. de groep. KDV is dus niet slecht kan leuke aanvulling zijn maar de basis hoort toch de mama te zijn in onze opvoeding tenminste.
Ik plan niets ... ik hou er in mijn achterhoofd rekening mee dat ALS het verkeerd gaat, ik daar een antwoord op kan hebben. Ik loop daar niet dagelijks mee in mijn hoofd ofzo. En net zoals jullie dus ook hebben gepland voor onverwachte zaken (verzekeringen, hypotheek vrij, toelage etc.) en dus wel degelijk over dergelijke zaken hebben nagedacht, heb ik dus mijn eigen werk daarvoor ... Ik snap niet hoe dat anders is, behalve dat wanneer ik kinderen zou hebben, ik daar niet full time thuis voor zou zijn ...
er is ook een verschil, sommige moeders kunnen hun kind in de ontwikkeling niet goed genoeg stimuleren en dan is t fijn dat er wel een kdv is.. ik bedoel ik heb wat tienermoeders in mn omgeving en die vinden het maar stom om heel kidnerlijk bezig te zijn met hun kind de hele dag...of ondernemen heel weinig,....tja dan bied de kdv veeel meer vind ik... maar ik vind dat je als moeder wel veel beter kan inspelen op je kind, ipv een buitenstaander...het is niet zo dat een kind op een kdv meer leert
Ik ben zelfs jaloers op de mama's die lekker thuis zijn bij hun kindjes! Financieel zouden wij het niet trekken als ik ook zou stoppen met werken omdat mijn salaris meer is dan van mn man. Ik zou als ik thuis zou zijn het niet zien als handje op houden bij mn man, we werken allebei alleen de 1 voor geld en de ander voor de liefde van het gezin.