hallo mijn dochter is 17 maanden . ze ziet de dochter en zoon van me schoonzus regelmatig ze zijn 2 en bijna 4 . die kunnen niks anders doen dan spullen van elkaar afpakken en elkaar t bloed onder de nagels vandaan halen . ze gillen de heledag enzv . tuurlijk t zijn kinderen , maar dan nog , mijn zus heeft er 3 en daar gaat t nooit zo (jaaah heeeeeel af en toe dan ) mijn schoonzus zegt altijd ik zeg er niks van want ben geen politie agent maar naar mijn idee heet dat gewoon opvoeding . die kinder weten niet dat dat niet mag en dat moet je ze leren neem ik aan , maar volgens haar werkt dat zo niet . ze zegt je moet t ze zelf uit laten vechten . nu is t dus zo dat mijn dochter ook zo begint bij andere kinderen . als mijn vrindin hier is met haar dochter dan zegt mijn dochter met alles ., mij mij mij . ze heeft dat zo dus geleerd ... maar hoe kom ik er vanaf dat ze dat doet . ik weet dat de kinderen van mijn zus dat eigenlijk nooit zo doen .....
Je hebt gelijk: dat is opvoeden. Dat maakt je een moeder, geen politieagent. (ik ben het dus niet eens met je schoonzus) Ik leg het mijn oudste gewoon uit (en m'n jongste tegenwoordig ook; zij snapt vast meer dan ik denk en ik vind het naar de oudste toe ook wel zo eerlijk dat zij ook wordt aangesproken op haar gedrag). Samen spelen, samen delen. Of om de beurt. Lief zijn met elkaar. Afpakken is niet lief. Dat soort dingen. Blijft ze ongewenst gedrag vertonen, waarschuwen. En als ze het nog steeds doet, time-out. Even ergens anders zitten, helemaal niet spelen. Na een minuutje ga je bij haar zitten en leg je uit waarom ze even apart moest zitten. En dan knuffel en een kus, en weer gezellig samen verder spelen.
Ja lastig maarja ze blijft de moeder en ze moet het zelf weten. Dat jouw dochter het nu oppakt is lastig maar mijn zoon doet dit ook een heeft verder geen voorbeeld. Denk dat dit ook in de aard van kinderen zit. Kinderen moeten leren dat niet alles van hun is. Kinderen op die leeftijd begrijpen nee niet en hun wereld kan echt instorten in hun ogen als ze iets niet mogen. Jij als moeder moet dan inderdaad leren dat het niet erg is maar dat ze ook moet luisteren. Dat ze dit gedrag vertoont is niet erg en dus ook niet gezegd dat het door de kinderen van je schoonzus komt maar hoe jij ermee omgaat dat maakt je dochter wie ze straks is en daar kan ze alleen maar beter van worden.
Ik ben het ermee eens dat niet ieder kind dat (extreem) MIJ, MIJ, MIJ gedrag vertoont, of speelgoed afpakt, te weinig begrenzing meekrijgt. Het ene kind is het andere niet. Sommige kinderen doen dit meer dan andere en hebben meer bijsturing nodig. Maar ik denk wel dat je je kind er sowieso geen plezier mee doet om ze altijd maar hun gang te laten gaan. Dat maakt ook dat ze (nu of straks) moeilijker in de groep zullen liggen. Niemand wil toch spelen met zo'n bully die altijd maar alles afpakt en ruzie maakt? Bovendien kunnen kinderen erg onzeker worden als ze nooit grenzen aangegeven krijgen.
mijn dochter is ook een kleine kattekop en ik dus de hoofdagent ik zeg er steeds wat van. en moet zeggen dat het steeds beter gaat. en als ze niet lief is en niet luisterd is er hier een hoek! en paar maanden terug zat ze ongeveer 5 keer per dag in de hoek en nu ongeveer 1 keer per week het werkt dus wel.... je schoonzus is eerder lui in mijn ogen
\\ inderdaad net wat je zegt het is juist heel veilig voor een kind om regels te hebben. en kijkend op mijn eigen jeugd terug ik mocht niet uit toen ik 14 was mijn vriendin mocht alles die ouders vonden alles prima nu denk ik ik had regels thuis en zei werd aan haar lot overgelaten
thnx voor de reacties ik was eerder bang dat jullie zouden zeggen dat ik me niks van me schoonzus aan moest terekken , hihi weet je wat t is als zij hier komt if ik daar en ze zijn aan t spelen erger ik me eigen dood . die kinderen doen maar wat en ik kan er niks van zeggen , t zijn mijn kinderen niet . en als mijn dochter dus daar aan t spelen is staat ze altijd heel zielig naar hun te kijken en durft ze niet veel te doen omdat toch alles maar afgepakt word . komt ze altijd naar mij en dan zeg ik altijd zodat schoonzus t hoort , van jah meid ik kan er ook niks aan doen zodat de hint miss begrepen word . ook een voorbeeld ik kwam daar en alleen die man was thuis maar moest maar even w8ten want ze waren onderweg , dus mijn dochter begon te spelen en ze kwamen thuis . ze had een pop in haar hand en ze zag die nena en ineens riep ze : nena nena nee nee en kwam ze snel bij mij zitten . wel zielig ze wist dat t weer afgepakt zou worden , en jah hoor ze komt binnen en loopt eropaf rukt t uit dr hadjes en roept mij mij mij . zo gaat dat dus met t gevolg dat mijn dochter t nu ook doet ...... ik ga t proberen uit te leggen aan haar ze is wel nog maar 17 maanden . hoop dat t lukt
Ja uitleggen is erg lastig op deze leeftijd maar ze begrijpen meer dan je denkt. Als mij zoontje iets niet mag en ik pak het af gaat hij zo hard gillen en stamvoeten dat ik van alles tegen hem kan zeggen maar door zijn gegil verstaat hij me toch niet. Als hij me dan wilt verstaan moet ik gaan gillen en dat wil ik ook niet. Maar als jij je daar niet prettig voelt met je dochter zou ik niet meer zovaak langs gaan? Het is haar keuze kwa opvoeding en als jij je daar aan ergert dan zou ik wegblijven.
Ik denk eerlijk gezegd dat jouw dochtertje een beetje geintimideerd is door deze kindjes die onderling weten hoe ze voor zichzelf moeten opkomen, en zij dat niet hoeft thuis. Ze hoeft helemaal niks te delen natuurlijk, en in de situaties dat iemand anders iets van haar afpakt, komt ze naar jou toe om om de oplossing te vragen. Ik snap jou wel, maar waarschijnlijk denken de andere ouders nu precies hetzeldfe over jouw dochter. En ik denk eerlijk gezegd niet dat jouw dochter het slechte gedrag heeft aangeleerd van die kinderen, zo werkt dat niet precies. Zij zit nu ook in die leeftijd, en vertoont bezitterig gedrag. En het helemaal los laten zoals je schoonzus het doet is inderdaad niet goed. Maar constant de conflicten tussen kinderen oplossen is ook niet de juiste aanpak. Bij tweelingen wordt de ouders juist aangeraden om kinderen te leren om ZELF onderlinge conflicten op te lossen. Een ouder mag geen kant kiezen, en niet mee gaan 'bekvechten', zoals bijv: Jantje, geef die pop terug aan Pietje, hij had het eerst!' Bij conflicten wordt juist aangeraden om het probleem te benoemen: 'Jantje, Pietje speelt nou met deze pop, maar dat wil jij ook graag, toch?' 'Pietje, Jantje wil ook graag met de pop spelen. Wil je die delen?' en vervolgens aan kinderen te overlaten hoe ze dat gaan oplossen. In de meeste gevallen gaan ze dan samen spelen. Hier heeft deze aanpak prima gewerkt. Misschien dat je zelf zo kunt reageren als nichtje iets afpakt van je dochter, of als jouw dochter iets afpakt van een ander kindje. Dan corrigeer je de kinderen van je schoonzus niet, dus mag het volgens mij wel op deze manier zeggen.
Jij kunt toch gewoon je eigen kindje corrigeren? Als de kinderen van je schoonzus bij jou zijn, kun je hen ook corrigeren. Ze kunnen best leren dat iets thuis misschien mag, maar bij jou niet. Verwacht alleen niet dat ze het direct oppikken..
ppfff tis wat he opvoeden mijn dochter hoeft hier niks te delen idd , daar zou t miss ook door komen , maar we krijgen een 2e miss dat ik er over 2 kaar wel heel anders tegen aan kijk
Ik kan alleen maar zeggen dat ik denk dat wij de zelfde schoonzus hebben hahaha ergggg herkenbaar helaas...