de eerste 2 tot 3 maanden is onze zoon niet nog niet uit logeren geweest ook niet bij mijn ouders of schoonouders overdag daar achter gelaten. na die tijd had ik er ineens geen moeite meer mee. de eerste keer uit logeren (1 nachtje) vond ik wel moeilijk en heb hem weer lekker vroeg opgehaald en daarna ging het eigenlijk zonder problemen. eerste keer bij schoonouders was het ook even zwaar aangezien hun hier niet om de hoek wonen en hij daar gelijk een heel weekend was. maar het is goed gegaan en hij vond het leuk. hij brabbelde zelfs ineens veel meer bij thuiskomst hihihi (oma zingt de hele dag door) pas doen wanneer je je er zelf goed bij voelt. anders heeft het ook helemaal geen zin om weg te gaan want je kan je aandacht er dan ook niet bijhouden. begin op een gegeven moment eens met een paar uurtjes of een dag en kijk daarna wanneer je klaar bent voor een logeerpartij. vind het nu ook nog erg vroeg. wat me hier thuis ook opvalt is dat mijn vriend er niet zoveel moeite mee heeft en het zo loslaat. maar blijkbaar verschillen mannen nogal van vrouwen.
Ayla is van 23 april en volgens mij toen ze iets van 2 maanden was hebben we haar voor het eerst weg gebracht naar mijn moeder om een avondje op te passen, omdat wij uit eten gingen. Logeren gaat volgende week zaterdag voor het eerst gebeuren (SLIK!). Eerder moest ik er echt niet aan denken (en nu eigenlijk ook nog niet ).
Dit vind ik echt onvoorstelbaar! Je kindje is 2 weken oud en je vriend zegt al DAGELIJKS! dat jullie hem wel even weg kunnen brengen? Sorry, maar dan zit er iets niet goed in mijn ogen... Het is wel zo dat het bij mannen wat langer duurt voor ze zich gaan hechten, misschien tijd voor een goed gesprek en hem wat meer met de baby laten doen? Ja, het is zwaar een baby, ja, dat gehuil is vervelend, ja, het is saai om een paar maanden niet te stappen, maar daar heb je voor gekozen en als het goed is maakt dat je ook niks uit. Buiten dat hoort een baby van 2 weken alleen maar bij mamma en pappa te zijn, niet in een vreemd bed bij vreemde mensen met vreemde geuren. Snap wel dat het grootouders zijn, maar voor een baby zijn dat nog vreemde mensen. Je zou misschien wel je vriend een keer alleen op stap kunnen laten gaan, mijn vriend had dat wel nodig. maar hij mocht van mij maar 1x want het was behoorlijk zwaar om de baby een avond, nacht en overdag door het uitslapen ook alleen te verzorgen. Op een dag kijk je naar je baby en komt dat gevoel dat hij nu wel een keer uit logeren kan, de ontwikkeling gaat snel genoeg.
Oh, en even naar de stad, of een hapje eten kan toch met de baby?? Als jij je goed voelt dan, na 2 weken kon ik nog amper lopen trouwens.
Ik vind het redelijk vreemd dat je vriend er nu al dagelijks over bezig is en zou hem dat ook zeggen - ik vind het niet meer dan normaal dat jij daar helemaal nog niet mee bezig bent. En een avondje stappen ik kan me zo voorstellen dat jij veel meer behoefte hebt aan een avondje rust . Maar goed, om antwoord te geven op je vraag - Irem gaat weleens een paar uur naar mijn moeder, maar is nog nooit een avond of een hele nacht van huis geweest. Met name om de praktische reden dat ze tot voorkort nachtvoedingen kreeg, en nu nog steeds een late avondvoeding en vroege ochtendvoeding vraagt, en met borstvoeding kan ik die niet uit handen geven, plus dat ze een moeilijke slaapster is en eigenlijk alleen in haar eigen bedje echt goed slaapt. Als dit niet het geval was geweest, had ik haar waarschijnlijk al weleens naar mijn moeder gebracht voor een nachtje logeren, maar zeker niet de eerste maanden.
Je kan ook prima de stad in met een baby. Daarvoor zijn kinderwagens en draagzakken uitgevonden, zodat je wat mobieler bent Laat je baby pas alleen als jij je er goed bij voelt, laat je niet onder druk zetten.
Je moet doen waar jij je prettig bij voelt, uiteraard. Maar ook ik vind het wel heel erg vroeg, en onvoorstelbaar dat je vriend/man dat dagelijks vraagt... Onze dochter is 1 jaar en ik denk dat mijn moeder 3 x een uurtje hier thuis opgepast heeft. Oh en 1 x wat lange romdat we een jaar getrouwd waren en we uit eten gingen, maar na t eten was het ook snel naar huis hihi. Logeren ook nog nooit en dat gaat ook nog wel even duren, pas als het ook echt leuk voor haar is gaat ze uit logeren. Tenzij het niet anders kan, natuurlijk...
Mijn dochtertje ging naar 3 weken al bij opa en oma slapen, en heb dat bij mijn zoontje ook gedaan. En tuurlijk vond ik heb die 1e keer moeilijk, maar daarna ging dat vanazelf weg, en mijn dochterje heeft een hele goeie band nog is met mijn ouders, ik zie ook aan mijn zoontje dat die helemaal ophemelt als die mijn ouders ziet, ik moet wel erbij zeggen dat ik alleen mijn ouders vertrouwd, of laat ik het zo zeggen dan heb ik er een beter gevoel bij, maar mijn schoonouders zijn gescheiden en mijn vriend heeft ook geen contact meer met zijn moeder, en me schoonvader neemt ze wel eens overdag ergens mee, niet dat jullie denken dan ik egoistisch ben dat ze alleen maar naar mijn ouders gaan . maar je moet natuurlijk doen waar jij je goed bij voelt.
Wij gingen voor het eerst weg met 4 weken. We gingen uit eten en ik hield het wel 3 hele uren vol en hoefde geen toetje Wel kwamen mijn ouders hierheen ipv dat we hem wegbrachten. Afgelopen woensdag, donderdag en vrijdag ook samen geweest, maar toen lag hij in het ziekenhuis, dus dat was pure nood Uit logeren gaat hier voorlopig niet gebeuren en oppassen alleen hier in huis en niet ergens anders. Ons zoontje krijst de hele dag en slaapt al erg slecht. We moeten echt een strak ritme aanhouden anders is het helemaal drama...en aangezien ik van mijn schoonmoeder verwacht dat ze het niet eens gaat proberen hem in bed te leggen, maar heel de tijd met hem op schoot gaat zitten mag die het helemaal niet
Het is heel stom, maar ik denk dat het voor mannen heel anders is om er zo over te denken als moeders, moeders hebben toch een bepaald gevoel dat een man niet heeft , die denken er ook heel makkelijk over, ik zelf heb er wel voor gekozen om mijn kinderen zo vroeg mogenlijk te laten logeren , maar dat is voor ieder anders.
Heb jij je kinderen van 3 weken oud al uit logeren gedaan chayenna? Waarom dan?? Je hebt toch verlof, dus voor werk hoeft het niet en voor stappen vind ik echt raar..sorry hoor.
Maar ik vraag me dan af.. waarom dan al? Heb je daar een speciale reden voor? Een baby van 2-3 weken zal er geen fun aan beleven bijv.
Nee, en de meeste moeders (en vaders!) ook niet. Misschien de oma's. Maar ja, daarvoor kies je niet voor kinderen he.
nou, dan ben ik blij dat mijn vriend zo niet is, want zo'n man zou ik niet willen. Ik vind het absurd in de situatie van ts, dagen al zeuren terwijl het kindje nog geen 2 weken oud is. Ik vind het niet normaal en vraag mij ook af waarom heb je dan de keuze voor kinderen gemaakt.
Toen mijn zoontje 2 weken was, kwamen mijn ouders langs en ik ben even naar de winkel gegaan. Was denk ik anderhalf uur weg Maar dat bedoel je vast niet... Ik weet niet meer wanneer het de eerste keer was, maar mijn schoonmoeder past regelmatig een hele dag op als mijn man wegens omstandigheden zijn papadag moet laten vervallen. Toen Ilias bijna een jaar was, is hij een nachtje bij opa en oma blijven slapen. Eerste avond oppassen weet ik niet meer. Ik heb 9-10 maanden BV gegeven, dus da's sowieso iets complexer. Ik vind het ook een beetje snel van de vriend van TS... Ze is nog geen 2 weken geleden bevallen en hij wil al gaan stappen? Ik denk dan ook: Waar liggen je prioriteiten. Denkt hij dat je gewoon hetzelfde kunt doen als voor je kinderen had? Lekker iedere week op stap???
mijn reden is dat ik ze gewoon liever vroeg laat wennen bij mijn ouders als ik weer aan het werk moest, ik vind het 10 keer erger als ik ze niet breng, en ik moet weer werken dat het tramalant word, want dan ga ik zeker niet met een goed gevoel naar me werk. maar daarbij iedereen doet het anders. En ik moet er bij zeggen dat mijn ouders zicht strikt aan de zelfde regelmaat en ritme houden, dus als mijn zoontje om 9 uur in de ochtend naar bed moet, dan doen mijn ouders dat ook (moeder dan, vader is werken) , alles wat ik doe daar houden mijn ouders zich aan en dat geld ook voor mijn dochtertje, als ze niet luistert naar 2 of 3 keer hup de gang op bij mij, en dat gaat bij mij ouders ook, ze zullen nooit iets doen wat ik niet goedkeur. en dat slapen is maar 1 keer in de zoveel tijd is dat dan zo erg?
1 keer in de zoveel tijd brengen naar me ouders is toch niet zo erg? vanaf 3 weken oud , ik vind het veel erger dat er 2 ouders met kinderen allebij fulltime werken, en die vervolgens hun kind naar het kdv brengen,(weet niet eens wat daar gebeurt) dan zeg ik waarom heb je de keuze voor kinderen gemaakt? en de situatie van ts is dan ook wat anders dan die van mij he, haar vriend zeurt erom terwijl zij dat niet wilt, dus dat is niet normaal, maar ik en mijn vriend waren het er allebij mee eens, en niet de ene wel en ander niet.